Oproep tot omkeer

Advent: Hoe zal ik U ontvangen?

Hoe zal ik U ontvangen,hoe wilt Gij zijn ontmoet,der wereld hoogst verlangen,des harten heiligst goed?Wil zelf Uw fakkel dragenin onze duisternis,opdat wat U behageons klaar en zeker is.Uw Sion strooit U palmenen meien voor Uw voet,en ik breng U in psalmenmijn jubelende groet.Mijn hart zal openspringengelijk ontluikend groen,ik wil Uw naam lofzingenzoveel mijn lied kan doen.Ver van de troon der tronenen 's hemels zonneschijnwilt Ge onder mensen wonen,der mensen broeder zijn.Met God wilt Ge ons verzoenen,tot God heft Ge ons omhoog,en onder millioenenhebt Gij ook mij in 't oog.'k Lag machteloos gebondenGij komt en maakt mij vrij!Ik was bevlekt met zondenGij komt en reinigt mij!Het leven was mij sterventot Gij mij op deed staan.Gij doet mij schatten erven,die nimmermeer vergaan.Zo diep waart Gij bewogen:Gij daaldet van Uw troon;uit godlijk mededogenzocht Gij der mensen woon,Gij die de last der volken,hun plagen duizendvoud,wat niemand kan vertolken,in liefde omsloten houdt.Gij zwaarbeproefde schareten dode toe benard,daar gaat een blijde mare,o schrijf die in uw hart:al drukt het kruis uw schouder,al dooft het laatste licht,uw Trooster en Behouderstaat voor uw aangezicht.Nog eens zal…

Job: Als je eens alles verliest, wat dan?

Preektekst: ‘En hij zeide: Naakt ben ik uit mijner moeders buik gekomen, en naakt zal ik daarhenen wederkeren. De HEERE heeft gegeven, en de HEERE heeft genomen; de Naam des HEEREN zij geloofd!’ (Job 1: 21)

Oproep tot omkeer

De laatste profeetMaleachi was de laatste profeet die namens God tegen het volk profeteerde. Hij wees de zonden van de priesters aan. De gemengde huwelijken. De ontrouw in het geven van de tienden. Het feit dat men niet de beste, maar de slechtste offerdieren aan de Heere gaf. Hij waarschuwde voor het oordeel van God dat aanstaande was. Hij bracht een boodschap die dwars stond op de cultuur van zijn tijd. Gods spreken ging tegen alles in. Hij wees de zonden aan, waarschuwde voor het naderende oordeel. Na hem bleef het lang stil, tot de Heere een nieuwe prediker gaf om het volk te waarschuwen.  Verhoring‘Vrees niet, Zacharias, want uw gebed is verhoord, en uw vrouw Elisabeth zal u een zoon baren, en gij zult zijn naam Johannes heten.’ Als de engel daar in de stilte van de tempelruimte deze woorden uitspreekt, vinden een vloed aan gebeden verhoring.  Allereerst de vele, vele gebeden van het jonge echtpaar Zacharias en Elisabeth. Maar ook de gebeden van generaties die hen voorgingen. Soms werd het gebed alleen nog hier en daar vernomen, maar de Heere hield het gaande. Hij gaf door Zijn Geest elke generatie opnieuw bidders die Hem aanriepen om de komst van de Verlosser. Nu volgt verho…

Isaäc Ambrosius over omgaan met verleiding

Isaäc Watts over Christus’ kruisverdienste

Als ik het wond’re kruis aanschouw, waar Christus stierf, die ’t al volbracht, dan voel ik, hoe ‘k mijn trots berouw en ’t rijkst gewin slechts schade acht.  Verbied mij dan elk pralend woord voor al wat niet uw kruis is, Heer, en laat mij, wat m’ op aard bekoort, ten offer leggen voor U neer!  Te klein is ’t offer, dat ik bood, al waar’ al ’t goed der aard’ mijn deel. Uw wond’re liefde, godd’lijk groot, eist alles, ja mijzelf geheel. Lof Hem, die door zijn kruis en dood Genâ voor zondaars heeft bereid! Lof Hem en zijne liefde groot, alom en tot in eeuwigheid! 

Gevallen mensen

Het beeld van God hebben we verloren. We raakten ver van God verwijderd, stelt ds. G. Boer. ‘Wij zijn in de sfeer, in de omgeving van de zonde gekomen. Dat is ons levenselement en dan ook ons leefelement geworden. Daarmee hebben wij God naar de kroon gestoken en Hem op ’t hoogst misdaan. Door als God te willen zijn, zijn wij in zonde ontvangen en geboren. Dat is niet ons lot, maar onze schuld.’  Nu kan de eerste Adam niet meer buiten de tweede Adam om. In de prediking wordt ons volgens ds. G. Boer de noodzakelijkheid en de heerlijkheid van het in Christus zijn voorgesteld. De Heilige Geest toont ons hoezeer we verloren liggen en leert ons met ons verzondigde leven de toevlucht te nemen tot Gods genade in Christus.  Hersteld beeld van GodDáárom nam Christus ons vlees en ons bloed aan, opdat we weer Zijn beeld gelijkvormig zouden worden. Adam vormde een type van Christus. ‘In dit alles wijs hij heen naar Eén, die in nog hoger en rijker zin de openbaring en het beeld Gods is, naar Hem, die de eengeboren is van de Vader en de eerstgeborene van alle volken.’ Waarop ds. G. Boer ons wijst op wat er in Christus gebeurt: ‘Gods Zoon nam onze gedaante, onze gestalte, ons vlees en bloed aan. …

John Bunyan: Van God afgedwaald, maar toch nog welkom?

Als eerste voorbeeld noem ik Petrus. Petrus verloochende zijn Meester eenmaal, tweemaal, ja zelfs driemaal en dat met een openlijk uitgesproken eed. Toch nam Christus hem weer in genade aan zonder de minste aarzeling of zonder dat Hij Zich maar door iets liet weerhouden. Ja, hij gleed later nóg een keer uit, struikelde en viel opnieuw in de reinste huichelarij waardoor ook vele anderen schade ondervonden en ten val kwamen. Geen van deze dingen zijn echter in de ogen van Christus een belemmering voor zijn zaligheid, maar toen hij tot Hem terugkeerde nam Hij hem opnieuw in genade aan, alsof Hij niets van de overtreding wist.In de tweede plaats wijs ik op de rest van de discipelen. Zij dwaalden allen af en verlieten de Heere Jezus in Zijn grootste benauwdheid. "Toen verlieten al de discipelen Hem en vluchtten; zij keerden allen terug naar het hunne - zoals Hij voorzegd had - en lieten Hem alleen." Maar ook hier ging Hij aan voorbij, als was het een zeer lichte zaak. Niet dat het op zichzelf genomen zo'n lichte zaak was, maar door de overvloed van genade die in Hem was, kon Hij er gemakkelijk overheen zien. Want toen Hij na Zijn opstanding voor het eerst aan hen verscheen, gaf Hij hen…

John Bunyan: Te laat voor genade?

WijngaardIn de eerste plaats door de man die te elfder ure tot Hem kwam. Deze man had de gehele dag doorgebracht zonder te werken. Een hele dag van genade stond hem ter beschikking om binnen te komen, maar hij verbeu­zelde die helemaal, behalve het laatste uur. Maar uiteindelijk, te elfder ure, kwam hij en ging de wijngaard binnen om te werken met de rest van de arbeiders, die de last en de hitte van de dag gedragen hadden. Welnu, hoe werd hij ontvangen door de heer van de wijngaard? Toen de tijd van uitbetaling aanbrak, kreeg hij net zoveel als de anderen, ja, hij ontving zijn geld zelfs het eerst. Het is waar, de anderen mopperden over hem. Maar welk antwoord gaf de Heere Jezus hen? "Is uw oog boos, omdat Ik goed ben? Ik wil aan deze laatste ook geven, gelijk als aan u", Matth. 20:14. MoordenaarHet tweede voorbeeld is de moordenaar aan het kruis. Ook hij kwam laat, zelfs pas een uur voor zijn dood. Ja, hij bleef van Jezus Christus verwij­derd, zolang hij de vrijheid bezat om zijn moorddadige praktijken voort te zetten en zelfs nog langer. Want als hij de rechter had kunnen misleiden en door bedrieglijke woorden aan zijn rechtvaardige veroordeling had weten te ontsnappen, dan was…

Calvijn in gebed

U houdt niet op, ons ook heden nog vroeg en laat tot U te roepen. U maant ons voortdurend tot bekering aan en geeft de belofte, ons te willen verhoren als wij de toevlucht nemen tot Uw barmhartigheid. Geef nu, almachtige God, dat wij deze grote goedheid niet verachten en ons oor voor Uw roepstem niet toesluiten. Laat ons Uw genadige verkiezing in gedachtenis houden als de eerste van alle genadegaven, die U ons waardig keurt, en ernaar streven ons zó in Uw dienst te stellen, dat Uw Naam door heel ons leven verheerlijkt wordt. En als wij daarna van U afwijken, laat ons dan spoedig op het rechte pad terugkeren en Uw heilige roepstem gehoorzaam zijn. Laat het zichtbaar worden, dat wij door U uitverkoren en geroepen zijn. Wek in ons het vurige verlangen standvastig te volharden in de hoop op dat heil, waartoe U ons roept, en dat ons bereid is in de hemel door onze Heere Jezus Christus.  Eerder gepubliceerd in ‘Kerkblaadje’ (1988)

John Bunyan: Zij zullen komen

OnweerstaanbaarEn dat zal ook gebeuren, zegt de Zoon hier: Zonde noch satan, vlees noch wereld, wijsheid noch dwaasheid zullen hen verhinderen tot Mij te komen. "Zij zullen tot Mij komen; en die tot Mij komt, zal Ik geenszins uitwerpen." Hiermee bepaalt de Heere Jezus dus uitdrukkelijk, dat Hij zoveel over­vloed van alle genade zal schenken, dat deze belofte ook werkelijk in vervulling zal gaan. "Zij zullen komen." Dat wil zeggen: Hij zal maken dat zij komen door alle middelen die daartoe worden aangewend krachtig te zegenen. We kunnen hier een vergelijking trekken met wat tegen de boze geest gezegd werd, die tot Achab gezonden werd om hem te overreden naar Ramoth in Gilead te gaan en daar te sterven. "Ga", zo werd hem bevolen, "Gij zult hem overreden en hem overhalen; Ga heen en doe dit!." 1 Kon. 28:22. MiddelenHetzelfde zal Jezus Christus zeggen tot de middelen die gebruikt zullen worden om diegenen tot Hem te brengen, die de Vader Hem gegeven heeft. Ik zeg, Hij zal die middelen krachtig zegenen juist met het oog op dit grote doel. Die zullen hen overreden en ook werkelijk overha­len. Anders zou, zoals ik al gezegd heb, de bedoeling van de Vader verijdeld worden. Want het is de …

Whitefield: Pas het Woord toe op je leven

Onderwijs‘Want alles wat er ook maar geschreven staat in het Boek van God, is tot onze lering. Wat Christus zei toen Hij op aarde leefde, moeten we zien alsof het tegen ons gesproken is. De Heilige Schriften zijn immers niets anders dan een openbaring van God. Hij laat zien hoe de mens gevallen is en hoe hij in Christus verzoend kan worden. Daarom behoren alle bevelen, dreigementen en beloften ons en onze kinderen toe, net zo goed als ze behoren aan degenen aan wie ze onmiddellijk bekendgemaakt werden. VerlossingDaarom zegt de apostel Paulus ook, wanneer hij ons vertelt dat hij leeft door het geloof van de Zoon van God, dat Hij stierf en ‘Zichzelf voor mij overgegeven heeft’ (Gal. 2:20). Wanneer Jezus Christus aan ons hart toegepast wordt, betekent Zijn verlossing dat ook wij verlost zijn. Door de leerstellige en historische gedeeltes van de Schrift op onszelf toe te passen, wordt het lezen ons tot nut. Ze dienen immers tot berisping, tot terechtwijzing, tot onderwijs in de gerechtigheid, zodat elk kind van God volmaakt zij. Volmaakt toegerust tot alle goed werk (2 Tim. 3:17). HandelenIk durf te zeggen dat het de ervaring is van elke geestelijke lezer van de Heilige Schrift, dat a…

Whitefield: breng in praktijk wat je leest

VoornemenErgens anders zegt Hij ook tegen Zijn discipelen: ‘U [die gewillig bent om uw plicht in praktijk te brengen] is het gegeven, de verborgenheden van het Koninkrijk Gods te verstaan; maar tot de anderen [die slechts wensen te muggenziften over deze leer] spreek Ik in gelijkenissen, opdat zij ziende niet zien, en horende niet verstaan.’ (Luk. 8:10) God is immers rechtvaardig als Hij deze sterke misleidingen stuurt, om een leugen te geloven en de kennis van Zichzelf toe te sluiten voor allen die Hem niet met een oprecht voornemen zoeken. BekendJezus Christus maakt zich vandaag precies eender bekend als toen Hij op aarde leefde, aan hen die uit Zijn Woord verlangen te weten wie Hij is in wie zij zouden mogen geloven en door wie zij zouden mogen leven. Aan hen zal Hij Zichzelf net zo duidelijk bekend maken als aan de Samaritaanse vrouw, toen Hij zei: ‘Ik ben het, Die met u spreek.’ (Joh. 4:26) Of zoals aan de blindgeborene, die de Joden hadden uitgeworpen omwille van Zijn naam: ‘Die met u spreekt, Dezelve is het.’ (Joh. 9:37) Aan hen die Zijn Woord raadplegen, maar die dat niet doen met een verlangen om Hem te kennen of Zijn geboden te houden, zal Hij Zichzelf nooit openbaren. H…

Whitefield: nederig je Bijbel lezen

Voeding‘Wie niet wordt als een kind, zal op geen enkele manier de kennis verkrijgen van de dingen die de Schriften bevatten. Want voor de wijzen en verstandigen in eigen oog verbergt God de bedoeling van de Schrift. Hij openbaart de verborgenheden alleen aan de zuigelingen in Christus. Dit zijn degenen die denken dat zij niets weten en kennen zoals ze het behoren te weten en kennen. Degenen die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid en die nederig verlangen om gevoed te worden met de onvervalste melk van het Woord, om daardoor te mogen groeien. LuisterenGa dan, wanneer u de Schriften - met name het Nieuwe Testament – onderzoekt, met Maria aan de voeten van de heilige Jezus zitten. Wees net zo gewillig als Samuël om te leren wat God u zal onderwijzen, toen hij zei: ‘Spreek, HEERE, want Uw knecht hoort.’ (1 Sam. 3:9) Oog krijgen voor GodIk zou wel willen dat de ongelovigen elke hoge gedachte en inbeelding die zichzelf verheerlijkt tegen de geopenbaarde wil van God, lieten varen! Ik zou wel willen dat zij als nieuwgeboren zuigelingen verlangden gevoed te worden met de onvervalste melk van het Woord! Dan zouden ze niet langer de spot drijven met de goddelijke openbaring. Ze zouden …

Geschapen naar Gods beeld (1)

Dr. H. Bavinck verwoordt dit op een mooie manier, als hij ons als het ware over de schouder van God laat kijken. ‘God schiep eerst de man; naar het lichaam uit het stof van de aarde, naar de ziel door de adem van het leven, die hem van boven ingeblazen werd.’ De mens staat volgens Bavinck door zijn lichaam met de aarde in gemeenschap; en door zijn geest, die van boven is, is hij aan de hemel verbonden. ‘En beide zijn in hem zo innig verenigd dat de mens onder alle schepselen een eigen natuur draagt en een eigen plaats inneemt. De mens is in bijzondere zin een maaksel van God; hij is Zijn beeld en gelijkenis, zijn zoon en geslacht.’  Bavinck is daarbij helder. ‘De eerste mens werd terstond als man geschapen, niet onzijdig en niet als manvrouw, maar met een bepaald geslacht.’ Daarbij was er direct het verlangen naar een ander, iemand die hem gelijk zou zijn. Hoewel de eerste mens door zoveel moois omgeven was, kon dit de behoefte die er was in zijn hart niet geheel bevredigen. Bavinck: ‘Zo is de vrouw het antwoord op de vraag, die de man uit het hart en over de lippen vloeide. Zij is de verhoring van zijn gebed; de gave, welke God hem uit rijke liefde schonk.’ De Heere gaf Adam een …

Watson geeft redenen om God vandaag te zoeken (2)

 Ten zesde is er geen excuus voor degenen die het werken van hun zaligheid verwaarlozen. In gedachten hoor ik God Zijn zaak met de mensen behartigen op de laatste dag, op de volgende manier: ‘Waarom werkte u niet? Ik gaf u tijd om te werken, Ik gaf u licht om bij te werken, Ik gaf u Mijn Evangelie en Mijn dienaren. Ik voorzag u van talenten om mee te handelen. Ik stelde u de beloning in het vooruitzicht. Waarom hebt u niet aan uw zaligheid gewerkt?’ Het moet óf luiheid óf koppigheid zijn. Was er iets wat u met grotere betrokkenheid deed? U hebt kunnen werken met bakstenen, maar niet met goud. Wat kunt u voor uzelf zeggen wanneer het vonnis u niet voorbij zal gaan? Wat zal de zondaar sprakeloos staan op dat moment, en hoe zal het zijn hart pijnigen, wanneer hij bij zichzelf bedenkt dat hij de zaligheid verwaarloosde zonder daar een reden voor te kunnen geven.Ten zevende is het lijden van degenen die hun zaligheid niet werken niet in woorden uit te drukken. Degenen die slapen in de lente, zullen moeten bedelen tijdens de oogst. Na de dood, wanneer ze zullen opzien om de volle oogst van glorie in ontvangst te nemen, zullen ze, zoals de rijke man in de gelijkenis, bedelen om een drupp…

Watson geeft redenen om juist nu God te zoeken (1)

‘Ik geef nu enkele redenen waarom u hier ernstig over na moet denken.’ Aldus Thomas Watson in een preek. Heel concreet geeft hij een aantal redenen om ons aan te sporen om God te zoeken.

Ds. W.L. Tukker over beroepingswerk

Capaciteiten‘Afgezien nu nog van de vraag naar de prediking en de algemene arbeidstrouw, de geestelijke gezindheid en de karaktervastheid van de te beroepene, is er de vraag van het verantwoorde zoeken naar een predikant. Is het verantwoord om een man met een wankele gezondheid op een zware post te zetten? Ook al heeft deze dominee geestelijk zeker de capaciteiten om die post te bekleden? Dit is dunkt mij alleen mogelijk als men de beroeping doet onder bepaalde verlichtingen in de dienst. Is het geoorloofd om een man weg te roepen van een verantwoordelijke post naar een plaats, die beter van onderop vervuld kan worden?  RoepingMen zal mij zeker tegen voeren, wat er dan van Goddelijke roeping overblijft en men zal mij zeker aanvoeren het gaan van Filippus naar de woeste weg van Gaza. Mijn antwoord is dit: Onze Gereformeerde stamvaders legden al de Goddelijke roeping in een „geestelijk verstane" roeping door de kerkenraad. En Filppus heeft aan de woeste weg van Gaza maar alleen een preek gehouden, zijn gang was van Samaria naar Azote. Graag willen wij juist de roeping Gods tot gelding brengen, maar dat in de reformatorische zin van het woord. Zijn wij er dan naast, als wij het zo zo…

Niet veel vrijmoedigheid in het getuigen

Het is inderdaad waar dat we Christus’ Naam mogen belijden voor de mensen. Op ieder ander terrein van het leven vertellen we goed nieuws graag door. Hoeveel te meer waar het de blijde boodschap betreft. Genade in overvloed, voor zondige mensen. Hiervoor geldt dat je niet meer kunt zwijgen als je de diepte hiervan enigszins hebt leren zien. Onverdiende genade, voor een schuldig en in zichzelf verloren mens.  Tegelijkertijd wordt een introvert persoon na ontvangen genade niet automatisch een extravert persoon. Ook lees ik niet dat het een vrucht van de Geest is dat iemand een veelprater wordt. De Bijbel toont ons een andere vrucht van de Heilige Geest, die tot uiting komt in andere dingen. ‘Maar de vrucht des Geestes is liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid, goedertierenheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid, matigheid’ (Gal. 5:22). Naar mijn diepe overtuiging ligt op dat terrein allereerst het getuigende karakter van christenen. De vrucht die zichtbaar wordt in de manier waarop iemand leeft. Dit blijkt ook in Mattheüs 25, waar Jezus spreekt over het laatste oordeel. Het gaat daar niet over de boeken die we lazen, de inleidingen die we verzorgden of de mooie woorden die we spra…

Een vaste burcht is onze God

Een vaste burcht is onze God,een toevlucht voor de Zijnen!Al drukt het leed, al dreigt het lot,Hij doet zijn hulp verschijnen!De vijand rukt vast aanmet opgestoken vaan;hij draagt zijn rusting nogvan gruwel en bedrog,maar zal als kaf verdwijnen!Geen aardse macht begeren wij,die gaat welras verloren.Ons staat de sterke Held ter zij,dien God ons heeft verkoren.Vraagt gij zijn naam? Zo weet,dat Hij de Christus heet,Gods eengeboren Zoon,verwinnaar van de troon:de zeeg' is ons beschoren!En grimd' ook d'open hel ons aanmet al haar duizendtallen,toch zal geen vrees ons nederslaan,toch doen wij `t krijgslied schallen.Hoe ook de satan woedt,wij staan hem voet voor voet,wij tarten zijn geweld;zijn vonnis is geveld:één woord reeds doet hem vallen!Gods Woord houdt stand in eeuwigheiden zal geen duimbreed wijken.Beef, satan! Hij, die ons geleidt,zal u de vaan doen strijken!Delf vrouw en kind'ren `t graf,neem goed en bloed ons af,het brengt u geen gewin:wij gaan ten hemel inen erven koninkrijken!

Stephen Charnock over beproeving (1)

DoelWe leren hiervan dat de beproevingen van de gelovigen de uitwerking zijn van goddelijke liefde. ‘Want wie de Heere liefheeft, kastijdt Hij, en Hij geselt iedere zoon, die Hij aanneemt.’ ‘Zo wie Ik liefheb, die bestraf en kastijd Ik’ (Openb. 3:19). De beproevingen komen niet voort uit goddelijke wraakzucht. God gebruikt ze niet om Zijn recht te bevredigen. Nee, ze komen voort uit goddelijke genegenheid. Hij gebruikt ze om Zijn goedheid mee te delen en het beeld van Zijn Zoon des te meer te laten schitteren. Het zijn de daden van God; niet van een slaperige en achteloze God, maar van een wijze en lankmoedige Vader. Hij besteedt er alle zorg aan om u op te voeden naar Zijn wil en gelijkenis, zowel door onderwijs als door terechtwijzing.  BeproevenGod beproeft inderdaad ook andere mensen, die niet bij het getal van Zijn geliefde kinderen horen. Er is vrijwel geen mens die heel zijn leven alleen maar voorspoed kent en geen enkele beproeving meemaakt. Al dit kwaad komt van God, de Bestuurder van de wereld. Maar toch, ook al is er geen verschil in het lijden van beide soorten mensen, en al lijkt het lijden van de gelovigen vaak pijnlijker dan dat van ongelovigen, toch is er een groot…

Luther: Een beter mens worden?

Geen eigen gerechtigheidDit was niet alleen echte, maar ook door God beschikte wanhoop, en dat moeten allen die gered willen worden met hart en mond belijden. De gelovigen vertrouwen immers niet op hun eigen gerechtigheid, maar zeggen met David: ,, ga niet in het gericht met Uw knecht, want voor U is niemand die leeft rechtvaardig" (Ps. 143: 2), en: „Als Gij, HEERE, de zonden in rekening wilt brengen, Heere, wie zal bestaan?" (Ps. 130: 3).  ChristusZij richten hun oog op Christus, hun Verlosser, Die Zijn leven voor hen heeft gegeven. Daarbij weten zij echter, dat de zonde die in hun vlees is overgebleven hun niet toegerekend, maar vergeven wordt. En tòch worstelen zij in de Geest tegen het vlees om aan het begeren van het vlees niet te voldoen. En hoewel het vlees zich in hen verheft en tegen de Geest strijdt, en zij ook soms uit zwakheid in zonde vallen, verliezen zij de moed niet en denken evenmin, dat hun toestand, hun leven en hun daden, die zij na hun bekering volbrengen, God zouden mishagen. Integendeel, zij vatten in het geloof weer moed. Bron: Kerkblaadje, 1980 

Abraham Capadose tot zijn broeders uit Abraham

Messias‘Zijn er onder u nog die geloven dat Jesaja van een, 't zij zo, nog toekomstige Messias geprofeteerd heeft, toen hij zei dat Hij om onze overtredingen zou verwond, om onze ongerechtigheden verbrijzeld worden, en dat de straf die ons de vrede zou aanbrengen op hem zou zijn en door Zijn striemen ons genezing geworden? Zijn er nog onder u die in Mozes en in de Profeten, die van de Messias getuigd hebben, geloven, o! die komen dan, en nemen Moses en de Profeten in handen en onderzoeken met 't oog op God de volgende bladzijden om zich te overtuigen of hier op menselijke gronden dan wel op goddelijke getuigenissen gewezen wordt. LevensvorstEn erken dan de opzoekende liefde van God, de tot uw eeuwige redding tot u naderende Messias in de drangredenen van liefde waarmede u tot die Levensvorst, die u nog miskent, geroepen wordt door Christenen uit Schotland, ja maar ook uit Nederland, en in het bijzonder ook door mij, uw broeder, uw-vlees en uw been, een Hebreeër uit de Hebreeën, die in de levendigste en onwankelbaarste verzekering, dat de Almachtige zich eenmaal zal ontfermen over Sion, met alle ware Christenen niet ophoudt zijne vurige Smeekstem tot Hem op te zenden om uw heil, en…

John Angel James: De Heilige Geest en persoonlijk Bijbellezen

Lezen en gebedOm toe te nemen in genade en in kennis moeten we het Boek en de goddelijke Auteur daarvan raadplegen. Het eerste door studie, de Andere door gebed. Wat zouden we het een voorrecht achten als een schrijver tegen ons zou zeggen: ‘Wanneer u informatie wenst op enig punt uit mijn werk, komt u dan naar mij toe, ik zal het u laten zien en uitleggen.’ God zegt precies dit tegen ons, met betrekking tot Zijn eigen Boek. De Heilige Geest openbaart ons Zijn gedachten en Zijn wil in de Schrift.  GeestDaarom lezen we dit treffende gebed van de apostel: ‘Opdat de God van onze Heere Jezus Christus, de Vader der heerlijkheid, u geve de Geest der wijsheid en der openbaring in Zijn kennis; namelijk verlichte ogen van uw verstand, opdat gij moogt weten, welke zij de hoop van Zijn roeping, en welke de rijkdom zij van de heerlijkheid van Zijn erfenis in de heiligen; en welke de uitnemende grootheid van Zijn kracht zij aan ons, die geloven, naar de werking van de sterkte van Zijn macht’ (Ef. 1:17-19).  

John Angell James: Bijbellezen met verwachting

GeloofHoewel het Woord van God scherper is dan enig tweesnijdend zwaard (naar Hebr. 4:12) kan het niet in ons werken zonder het geloof. De reden dat het zo weinig uitwerkt in heiligheid, vertroosting en ijver is dat er zo weinig geloof is. Zelfs gelovigen lezen het vaak zonder geloof. Er is dan geen geloofsdaad of geloofsoefening. Men voelt niet de waarheid die er ligt in het gelezen hoofdstuk. Er is geen diepe overtuiging van de goddelijke autoriteit en macht van de belofte, het bevel, de nodiging of de dreiging die erin vervat is. Het doet geen kracht. Men gelooft de Bijbel als zodanig, in zijn geheel, maar er is geen sprake van de geloofsoefening tijdens het lezen en met betrekking tot het betreffende gedeelte. Wat zou het Woord een indruk op ons maken als we telkens over deze twee punten zouden nadenken: ‘In dit hoofdstuk lees ik wat God nú tot mij spreekt – en al Zijn woorden zijn waarheid.’  We moeten de Bijbel lezen met dringend gebed om het onderwijs van de Heilige Geest. Dit onderwijs van de Geest moeten we niet verwachten te ontvangen los van het Woord. Ook een goed begrip en een juiste indruk van het Woord moeten we niet verwachten zonder dat de Geest ons onderwijst. Go…

Luther schrijft een brief op weg naar Rijksdag

Soms zie je ergens tegenop, vanwege de tegenstand die wacht. Zo ook Luther toen hij moest verschijnen voor de Rijksdag in Worms. Hij had oog voor de tegenstand die hij daar zou krijgen en besefte dat de duivel hier achter zat. Toch ging hij er vrijmoedig heen. Wie de waarheid voorstaat, hoeft de leugen niet te vrezen. Luther schreef uit Frankfort aan de Main een brief aan de hofprediker Spalatinus, die reeds in Worms was.

Laat heel de wereld zinken

Ds. J.W. Felix: Dood waar is uw prikkel?

Dood‘Juist daar waar het voor de wereld nacht wordt, daar gaat de zon van de heerlijkheid op voor hen die het eigendom van Christus zijn, want Hij heeft de dood verslonden tot overwinning. Bent u in de handen van Jezus gevallen, mijne Vrienden! zeg mij dan, wat dunkt u van dit zegelied op de graven? Wat kent u van uw schuld, uw oordeel, uw doodvonnis? Wat is de Heere Jezus voor u, wat Zijn bloed, Zijn gerechtigheid? Hoe hebt gij geleerd, om u met het doodvonnis in uw hart, aan God, aan Zijn Woord, aan Zijn eeuwig gezegende genadegift toe te vertrouwen?  Het baat u niet tot de onverbiddelijke wet te zeggen: Wees lankmoedig over mij, o wet! en ik zal u alles betalen', wanneer u noch de honderd penningen die u meent schuldig te zijn, noch de tienduizend talenten, die God van u eist, immer zult kunnen voldoen.  Bekent het toch, dat wij een geheel ander fundament nodig hebben om onze zielen te dragen, dan de geboden van de wet en onze eigen hoedanigheden. Het moet een »grote God en Zaligmaker" zijn, die ons van onder de wet en de heerschappij van de zonde verlossen zal. En waarlijk Jezus Christus is voor uw, voor alle, voor de grootste zonden, een beter Geneesmeester dan de wet, want Z…

John Angell James: Lees je Bijbel (2)

God‘Het is God Die in Christus de wereld met Zichzelf verzoent. Niet de scheppende, maar de reddende God is het grote doel van de openbaring. Zijn Woord openbaart duidelijk dat God de Schepper is. Dit is echter in doel en opzet ondergeschikt aan de openbaring van God in Zijn menswording. In die weg wilde Hij een verloren wereld redden van de zonde, de duivel, de dood en de hel. Christus is het doel van de Bijbel, want Hij is het middel om God bekend te maken en de mens zalig te maken. ‘Onderzoekt de Schriften’, zei Hij tegen de Joden, ‘die zijn het die van Mij getuigen’ (Joh. 5:39).  ChristusChristus is de Alfa en de Omega van de openbaring. Hij is de inhoud van de ceremoniële wet, die een afschaduwing van Hem was. De profeten getuigden van Hem. In het Oude Testament lezen we de geschiedenis van Zijn voorvaderen. De Psalmen van David zingen Zijn lof. De evangelisten beschreven de geschiedenis van Zijn leven en dood. In de brieven van de apostelen lezen we hoe Zijn leer zich ontwikkelde. De Openbaring ontvouwt Zijn toekomstige overwinning over Zijn vijanden en de heerlijkheid van Zijn regering tot in eeuwigheid. Alle lijnen van openbaring komen samen in Christus. Houd dat altijd in…

John Angell James: Lees je Bijbel (1)

Omgang met de Bijbel‘Gods Woorden zijn geest en leven. Wanneer u het boek van de christelijke martelaren leest, uzelf verwondert over de edele helden die daarin getekend worden en hun onsterfelijke daden bewondert, komt u erachter dat het geheim van hun kracht te vinden is in hun intieme omgang met en kennis van de Schrift. Zij waren christenen van het Boek en niet christenen die alleen naar preken luisterden.  Wanneer u grondig geoefend zou zijn in de wegen van God en ook de listen van de satan kende, zou u zich gemakkelijk tijden van strijd en gevaar herinneren waarin het doornemen van een enkel hoofdstuk of zelfs het nadenken over een enkele tekst, zonder tussenkomst van een leraar, klonk als de stem van God en het u toescheen alsof de Almachtige Zelf intrek nam in uw ziel. U moet vaak omgang hebben met God alleen, door middel van Zijn eigen gezegende Woord, om te genieten van de volkomen zoetheid van het Woord en om de krachtige werkzaamheid daarvan te ervaren. Dat is noodzakelijk als u wilt groeien tot de kracht en gestalte van een volkomen man in Christus Jezus, als u moedig wilt zijn in de strijd van het geloof.  Verwaarloosde BijbelVerwaarlozen velen van u dit kostbare voo…

Ds. K. Exalto: de verrekijker (2)

HeilDavid wist van Gods 'heil'. Heil is in de Schrift een inclusief begrip. Niet één weldaad is door Christus verworven die niet in dit heil begrepen ligt. Hoe rijk maakt het geloof. Hebben wij er deel aan?  Het geloof schept voorhands vreugde. Zelfs temidden van heel veel misère. Het ligt verankerd in God zelf. Er staat: Uw heil. Bij zichzelf of bij wie of waar ook vond David geen heil. U wel? Het heil is van God. En het is ook bij God. Bij niemand anders. Ge zijt gewaarschuwd! Omdat het bij God is geeft het vreugde. Bij Hem is het welbewaard. Daar ligt deze schat onaantastbaar. BezitEr zijn tegenwoordig, zo heb ik mij laten vertellen, nog al wat mensen die veel geld en bezittingen hebben die dat geld en die bezittingen in Zwitserland of Amerika brengen; zij vertrouwen de zaak in Nederland niet meer, denken dat het elders veiliger is. Ik gun het ze van harte maar vrees dat het weleens tegen kan vallen. Er is een bétere schat, waar ook een bétere veiligheid voor is. Uw heil-, bij God! Ik zal den Heere zingen, omdat Hij aan mij welgedaan heeft... Er zit voortgang in de Psalm. Van verheugen naar zingen. Dan breekt de vreugde er uit, zij wordt uitbundig. Tot het ware zingen komen wij…

Ds. K. Exalto: De verrekijker (1)

Bruggen't Is met het geloof een zeer wonderlijke zaak. Het haalt naar de aarde wat in de hemel is, en het haalt dichtbij wat ver af is. Het legt bruggen over diepe kloven. Het maakt eigen wat vreemd is. David, de dichter van Psalm 13 zit voor de zoveelste keer van zijn leven in diepe nood. Hij klaagt uit: Hoe lang? Hoe lang? Zelfs wel tot viermaal toe. Het leek hem toe dat God hem vergat, zich voor hem verborg en zijn vijanden maar hun gang liet gaan.Het leed zat er niet pas sinds gisteren of eergisteren. Het was komen opzetten als een vloed; het water was tot aan de lippen gekomen. In zulke dagen worden dood en graf realiteiten. Opdat ik in den dood niet ontslape, zegt hij in vers 4. Of er dan niet gebed was? Wel degelijk. De verberging van Gods aangezicht is niet pas na één twee gebedjes te constateren. Daar gaat een indringend en aanhoudend smeken aan vooraf. Hoe langMaar God kan sterk lijken in het vergeten. En dan klaagt ons hart: Hoe lang? Er drijven zware wolken voor de zon van Zijn aangezicht en dan klagen wij opnieuw: Hoe lang? Een viermaal 'Hoe lang? ' is niet zo heel erg vreemd in het leven van die de Heere vrezen. Hoe sterker de gebeden des te langer wacht God soms met…

John Newton: Ik stond bij ‘t kruis

Lang deed ik ’t kwaad, en achtte ’t licht,En ’k leefde buiten hoop.Toen trof mijn ziel een nieuw gezicht,En ’t stuitte me in mijn loop. Ik stond bij ’t kruis, en ’k zag de Heer’Als hangende in Zijn bloed.Het druppelde op mijn kleren neêr,En ’t vloeide langs mijn voet. Zo stond ik lang. Toen zag ’k omhoog,En Jezus zag mij staan,En zwijgend sprak Zijn ernstig oog:„Jij doet die dood mij aan ” Dat zonk mij tot in ’t diepst der ziel,En ’t legd’ mijn schuld mij bloot.’k Zag d’afgrond nu waarin ik viel:Ik hielp de Heer’ ter dood. Toen wilde ik vliên waar wanhoop leidt;Maar Jezus zag mij aanMet ogen vol van vriendelijkheid,En ’k mocht hun taal verstaan. Zij spraken tot mijn bevend hart:„De God, die ’t kwaad vergeeft,Aanschouw je hier in stervenssmart:Hij sterft, opdat jij leeft!” Ja, ’t is het bloed van Golgotha,Dat zonde ontdekt en dekt;Dat door een wonder van genâHem reinigt, wie ’t bevlekt. O waarheid, die ’t beangst gemoedMet troost uit God vervult:Het door mijn hand vergoten bloedBevrijdt mijn ziel van schuld. 

Ds. G. Boer over herstel van Gods beeld

SchuldHet beeld van God hebben we verloren. We raakten ver van God verwijderd, stelt ds. G. Boer. ‘Wij zijn in de sfeer, in de omgeving van de zonde gekomen. Dat is ons levenselement en dan ook ons leefelement geworden. Daarmee hebben wij God naar de kroon gestoken en Hem op ’t hoogst misdaan. Door als God te willen zijn, zijn wij in zonde ontvangen en geboren. Dat is niet ons lot, maar onze schuld.’ Nu kan de eerste Adam niet meer buiten de tweede Adam om. In de prediking wordt ons volgens ds. G. Boer de noodzakelijkheid en de heerlijkheid van het in Christus zijn voorgesteld. De Heilige Geest toont ons hoezeer we verloren liggen en leert ons met ons verzondigde leven de toevlucht te nemen tot Gods genade in Christus. Hersteld beeld van GodDáárom nam Christus ons vlees en ons bloed aan, opdat we weer Zijn beeld gelijkvormig zouden worden. Adam vormde een type van Christus. Dr. H. Bavinck zegt daarover in de Gereformeerde Dogmatiek: ‘In dit alles wijst hij heen naar Eén, die in nog hoger en rijker zin de openbaring en het beeld Gods is, naar Hem, die de eengeboren is van de Vader en de eerstgeborene van alle volken.’ Waarop ds. G. Boer ons wijst op wat er in Christus gebeurt: ‘God…

Gebed voor zondagmorgen

Sla, o God vol mededogen,sla Uw ogennu genadig op ons neer,nu wij, in Uw huis verschenen,ons verenen,op Uw roepstem, tot Uw eer.Dat ons hart Uw Geest verbeide,die ons leidein Uw waarheid, naar Uw woord.Schenk Uw bijstand tot gelovennu van boven:spreek dan, Uw gemeente hoort! Tekst: Abraham Rutgers, Hervormde bundel 1938

Ds. W.L. Tukker over geloof en ervaring

JezusHij brengt zelf een vervolgvraag in, die hij vervolgens beantwoordt: ‘Ja maar is niet dit het belangrijkste, dat de Heere Jezus ons in Zijn greep houdt? Natuurlijk is dit het belangrijkste, dat niemand de gelovigen uit de hand van Christus kan rukken. Maar dat betreft ook alleen de gelovigen. Als dat geloof onbelangrijk is dan is ook de bevinding onbelangrijk, want deze twee zijn onafscheidelijk.  Het is, meen ik, kortgeleden wel gezegd, dat het er niet op aan komt of wij in God geloven als God maar in ons gelooft, maar dat is dwaasheid van de duivel. Daar staat niet: als de Zoon in u gelooft, hebt gij het eeuwige leven. Daar staat wel: „Wie in de Zoon gelooft, heeft het eeuwige leven." Maar verder is ons geloof slechts de lege hand, die niets doet dan aannemen. En dat aannemen is alleen mogelijk als wij tot Christus getrokken zijn. Ook dat is een bevinding. Zou iemand het niet voelen, denkt u, als hij getrokken wordt. Dan verzeker ik u, dat u zich vergist. Dat geldt van een getrokken worden naar het H. Avondmaal, maar ook van een getrokken worden naar Christus.  Niet kunstmatigIs onze ervaring of bevinding belangrijk? Zonder deze is er geen zaligheid. Dan zou het komen tot g…

Dr. H. Bavinck over het gezin

DienstbaarZoals de man zelfstandig is in zijn arbeid en daarbij toch met de belangen van zijn gezin te rade moet gaan, zo is de vrouw zelfstandig in haar gezin, maar zo, dat zij daarbij door zedelijke verhoudingen aan haar man gebonden is. Als de man naar zijn plicht het loon van zijn arbeid tot onderhoud van het gezin inbrengt, dan neemt de vrouw het in ontvangst en besteedt het overeenkomstig elks behoefte. Zij richt de huishouding in, ordent en versiert de woning, en geeft binnenshuis de toon aan; met ongeëvenaard talent tovert zij een kil vertrek in een oord van gezelligheid om, maakt van rente een kapitaal en brengt, alle statistische gegevens ten spijt, door kleine middelen grote dingen tot stand. In het gezin bewaart zij de orde en de vrede, omdat zij aller karakter kent en in aller behoeften weet te voorzien. Zij beschermt het zwakke, verzorgt het gebrekkige, waakt bij het zieke, troost het treurende, zet het overmoedige neer en bindt het sterke in. Veel meer dan de man, leeft zij het leven van al haar kinderen mee, en voor de kinderen is zij de troost in het leed, de raad in de nood, de toevlucht en de schuilplaats bij dag en bij nacht. Het hart van de man vertrouwt op ha…

Dr. C.A. Tukker: Zalig is hij die leest en zijn zij die horen

ZaligHet Griekse woord is de vertaling van een Hebreeuws begrip dat ons afleert om alleen te denken aan een staat van zaligheid ná dit leven. Nee, de vervolgde christenen onder Domitianus, uit de tijd toen dit Bijbelboek werd geschreven, krijgen een staat van heil toegewezen, die naar de mens gesproken nergens op slaat, omdat ze onverenigbaar is met de vervolging en met het lijden. Dat rechtvaardigt enkele conclusies. De eerste luidt: zaligheid in de Bijbelse zin is niet afhankelijk van welvaart of welstand. Het is het werk van God in Christus tot troost van allen die vervolgd worden om der gerechtigheid en omwille van Zijn Naam.  Maar dat kan leiden tot een gevaarlijke slotsom, die hier niet bedoeld wordt, in de zin van: laat alles maar waaien, met de wereld en de geschiedenis heb je niets meer te maken, als je maar zalig bent. Nee, je mag van 'zalig' en 'dit leven' geen tegenstelling maken. Het zalig leven in het boek Openbaring is het leven in de hoop op God en in de volheid van Zijn genade. En tegelijk is het een leven in alle gebrokenheid, ook van onszelf, in deze wereld en in deze geschiedenis. En zo kan een christen tegelijk vervolgd en zalig zijn. In die spanning leeft hij…

Ds. W.L. Tukker: zoals een hert (2)

Levende God‘God was daar in die tabernakel, boven dat verzoendeksel. David wist: „Daar woont Hij Zelf". O dat wist hij zo zeker. Dat had hij gevoeld. Dat had hij gehoord in het onderwijs van de priesters. Dat had hij gehoord, als zijn vader en zijn moeder daarvan spraken. Daar had hij als het ware Gods eigen stem gehoord. Daar had hij God, de levende God in ontmoet. David heeft eens gedicht: „De HEERE is mijn Herder, mij zal niets ontbreken." Zijn drie-en-twintigste Psalm. Zie daar hebt je Davids God, Davids levende God. David had het ook gezien, David had zijn God gezien — daar in die tabernakel. Daar had hij het offer voor de zonden Zijns volks gezien, dat had hij zien branden, dat had hij zien verbranden en dan wist David dat er eens Eén zou komen, de Messias, Die Zichzelf als Borg zou geven voor de schuld van Zijn volk. GeloofDat heeft David geweten door het geloof, net als Abraham, net als Isaäk, net als Jacob. Wat een Messiaanse psalmen heeft David gedicht, de Psalmen 22 en 69 en 38 en 54, wat heeft hij daardoor heen de Christus mogen zien; hij heeft er van geprofeteerd, want David was een profeet, evenals zijn vrienden Heman en Asaf en Ethan. David heeft van Hem gezongen, e…

Jodocus van Lodenstein: ’t Oog omhoog, het hart naar boven,

’t Oog omhoog, het hart naar boven,hier beneden is het niet!’t Ware leven, lieven, lovenis maar, waar men Jezus ziet.Wat men hoor’ of zie op aard’is ons kost’lijk hart niet waard;wil men leven, lieven, loven:’t oog omhoog, het hart naar boven!Jezus, bron dier hemelvreugde,die ons hart eens smaken zal,wat ons ooit op aard’ verheugde,Gij verheugt ons boven al;daar Gij ons reeds hier bereidtvoor des hemels heerlijkheid,waar w’ U eeuwig lieven, loven:Jezus, trek ons hart naar boven!Och, dat aller mensen tongen,aller eng’len zang, o Heer,samenstemden, samen zongeneeuwig tot uw lof en eer!Zonder einde geeft uw lof,Jezus, ons de rijkste stof!Trek tot U ons hart naar boven,dat w’ U eeuwig lieven, loven. Hervormde bundel 1938

Twee waarschuwingen van John Newton ten aanzien van geloofszekerheid

GeleidelijkTen eerste: houd in gedachten dat de weg van geloof naar zekerheid een geleidelijke weg is. Verwacht geen plotselinge zekerheid, maar wacht hiervoor op de Heere, in de weg van Zijn instellingen. Zekerheid is afhankelijk van de openbaring van de Heilige Geest. Laat dit u aansporen voortdurend en vurig te bidden. Zekerheid komt voort uit de kennis van Jezus. Wees dus ijverig in het onderzoeken van de Schriften die van Hem getuigen.  De zegen van de Heere en de hand van de ijverige werken samen in het verwerven van deze weldaad (Spr. 10:4, 22). Als u op deze weg volhardt, zal de ervaring van elke dag u verder helpen. Iedere situatie die de voorzienigheid beschikt en iedere gemoedsgesteldheid waar u doorheen gaat, zal worden geheiligd, om u er steeds krachtiger van te overtuigen dat u niets bent en dat Jezus alles in allen is. Geest bedroevenTen tweede: alleen in het licht van de Geest hebt u zicht op uw aandeel aan het verbond. Wees dus op uw hoede dat u Hem niet bedroeft (Ef. 4:30). Als u een zorgeloos leven lijdt en nutteloze bezigheden zoekt, of als u bewust zondigt, zullen er donkere wolken samentrekken tussen de Zon der Gerechtigheid en u. Zekerheid is niet zo onveran…

Ds. W.L. Tukker: Zoals een hert (1)

HertVan dat hert staat in de tekst niet, dat het gejaagd is, maar van David geldt dat wel en van dat hert kan dat ook maar al te zeer gelden. Stel uw zo'n dier is voor, een vrouwtjeshert,, en dat is altijd teerder dan een mannetjeshert! Wat een mooi dier. Wat een teer dier. Al beminnelijkheid, wat er aan is. En stel dan voor: zo'n beest, dat een jong kan hebben of gehad hebben, op zijn minst gekweld door dorst, wat kan ze haar niet zo sterke stem doen schallen door het bos, of door het bergland, uit sterke begeerte naar water. Stel dat zo'n beest gejaagd en ontkomen is, dan is zo'n dier in doodsnood geweest. Maar afgezien daarvan, als het gekweld door dorst hijgt, schreeuwt naar water, dan is zo'n dier ook in doodsnood. Dorst is een verschrikkelijk ding, veel erger dan honger. Zo'n dier komt om. Kunt u die benauwde schreeuw dan niet verstaan?VijandWelnu, zo voelt zich de psalmist. Hij is gejaagd, vervolgd door een boze vijand, aan wie hij niets dan goed gedaan heeft, die hij verlost heeft van zijn vijand, die hij met zijn harpspel van zijn naargeestigheid en om zijn krankzinnigheid heeft geprobeerd te verlossen. Zijn ouderlijk huis is opgebroken, zijn vader en zijn moeder heeft hi…

John Newton: dingen die het toenemen van geloofszekerheid in de weg staan (1)

Het is niet anders dan de groei en bevestiging van het geloof dat zij reeds ontvangen hebben. De oorzaak waarom niet alle gelovigen zich in deze zekerheid van de hoop verblijden, moet niet worden gezocht bij God. Hij heeft overvloedig voorzien in onze vertroosting. De reden ligt bij de verdorvenheid, onwetendheid en misvattingen van ons eigen hart, en bij het feit dat we geen acht slaan op Zijn geopenbaarde Woord. We worden niet beperkt door Hem, maar door onszelf. Het is niet eenvoudig de vele manieren op te sommen waardoor onze verdorvenheid deze goede zaak bij ons vandaan houdt. Een paar belangrijke oorzaken zijn: OnoprechtheidWaar genade echt is ingeplant door de Heilige Geest zal dit op den duur zeker de overhand krijgen en de hele ziel onderwerpen tot geloofsgehoorzaamheid. Maar bij velen is er lange tijd niet alleen tegenstand door de verdorvenheid die diep van binnen zit, maar ook een heimelijk kleven van de wil aan het kwade. Of een dubbelhartigheid (Jak. 1:8), een soort hinken op twee gedachten (1Kon. 18:21). De gelovige houdt nog iets achter dat strijdig is met het ontvangen licht (Ps. 9:2), terwijl de wens en het gebed van de ziel zich tegen alle zonde lijkt te keren (…

Witter dan sneeuw

Gezegende Jezus, Uw leven in ’t hart,Uw kracht tot genezing, die zoek ik met smart!Verbreek ied’ren afgod! al ’t oude verdwijn’!O was mij en witter dan sneeuw zal ik zijn!Witter dan sneeuw, ja witter dan sneeuw!O was mij en witter dan sneeuw zal ik zijn.Gezegende Jezus, Uw priesterlijk bloed,Verdrijv’ elke smet uit mijn zondig gemoed;God ziet slechts het reine, — maak Gij mij dan rein!O was mij en witter dan sneeuw zal ik zijn!Witter dan sneeuw, ja witter dan sneeuw!O was mij en witter dan sneeuw zal ik zijn.Gezegende Jezus, let op mijn geschrei;Vertoef niet, kom, schep een nieuw hart ook in mij!Nooit zegt Uw mond neen, of het soms ook zoo schijn’;O was mij en witter dan sneeuw zal ik zijn!Witter dan sneeuw, ja witter dan sneeuw!O was mij en witter dan sneeuw zal ik zijn.Gezegende Jezus, dit smeek ik van U:Ik wacht aan Uw voeten, o geef het mij nu!’t Geloof ziet Uw bloed als de zegenfontein:O was mij en witter dan sneeuw zal ik zijn!Witter dan sneeuw, ja witter dan sneeuw!O was mij en witter dan sneeuw zal ik zijn.Nu rust mijn geloof, ik verheug mij in God;Volmaakt in de liefde, wat zegenrijk lot!Mijn Jezus verlost mij van twijfel en pijn;Hij was tmij, en witter dan sneeuw zal ik …

Dominee in de praktijk: zand in de machine van het domineesbestaan (2)

 EenzaamheidGezelschap dient soms gemeden te worden, maar niet altijd: ‘Het geestelijk bouwen van de gemeente, vereist van de predikant een zekere mate van sociale eenzaamheid.’ Dit sluit nabijheid en diep contact in het pastoraat niet uit, integendeel.  Volgens Leuenberger is het intensieve sociale verkeer van zijn eeuw een bedreiging voor het predikantschap: ‘Wellicht is de contacthonger met de moderne wereld, op kosten van de theologische arbeid, de grote verzoeking van de predikantengeneratie van onze tijd.’ In eerdere eeuwen ging men wellicht teveel op in speculatief filosoferen of werkte men dogmatisch de dingen wel heel ver uit. Contacthonger is echter ónze strijd.  Dit is wat anders dan wereldvreemd leven. Vandaar dat Leuenberger openheid voor de vorming die vanuit de wereld op pastores afkomt, van belang acht. Maar dan vanuit het perspectief van Christus, mede in het licht van het naderende oordeel. Een predikant leeft dus niet in een mandje buiten de werkelijkheid, maar maakt er onderdeel van uit.  Strijd en gebedEen pastor kan spreken over veel zaken, maar alleen zij die zelf aanvechting en strijd met zonden kennen, kunnen volgens Leuenberger werkelijk pastoraal nabij z…

John Newton: Wat beseft en doet iemand die geloof?

 Een begrip van de toereikendheid en macht van Christus om te redden.Mensen die in hun zonden leven, zijn tevreden met weinig hoop! Maar een geweten dat echt ontwaakt is, moet een vaste grond hebben om op te bouwen. Zonder de ontdekking van de Zaligmaker Die in het Evangelie geopenbaard is, zou zo iemand zeker wegzinken in wanhoop. Hij vreest zich te bedriegen en is zodanig verlicht dat hij zich niet laat misleiden. Een besef van de zondigheid van zonde, een indruk van de majesteit van God, zal het geweten niet toelaten te rusten in iets minder dan een volmaakte verzoening en gerechtigheid. Maar wanneer de ogen van het verstand zijn geopend en Jezus gezien wordt zoals Hij door het Woord en de Geest van God wordt geopenbaard, verdwijnen alle gewetensbezwaren. De ziel merkt en voelt dat ze bekwaam is voor dit belangrijke werk. De toevlucht nemen tot Christus.Dit volgt natuurlijk op de overtuiging dat Hij in staat is hen te redden. Wie zal er immers stilzitten en verloren gaan, als er een mogelijkheid is om te ontkomen? Er is dan misschien wel veel twijfel of Christus gewillig is, maar toch, omdat er een mogelijkheid is – dus enerzijds een gevoelde nood, en anderzijds zicht op Zijn m…

John Newton: Waar geloof kan zwak zijn (1)

Zwak geloof‘Zekerheid is niet essentieel voor het wezen van het geloof. Het is eigen aan een sterk geloof, maar we lezen ook van een zwak geloof (Rom. 14:1), een klein geloof (Matth. 14:31) en geloof als een mosterdzaadje (Matth. 17:20). Waar zaligmakend geloof in Jezus Christus kan zwakker of sterker zijn. Maar het is altijd en bij iedereen van hetzelfde soort en het brengt dezelfde effecten teweeg, ongeacht de mate van geloof. Het reinigt het hart, zodat iemand de zonde niet meer liefheeft en doet (Hand. 15:9). Het werkt door liefde tot de Heere Jezus Christus, Zijn instellingen, Zijn wegen en Zijn volk (Gal. 5:6).  Ook stelt dit geloof haar bezitters in staat de wereld te overwinnen (1 Joh. 5:4), standvastig te zijn tegen haar bedreigingen en weerstand te bieden tegen de meer aangename, maar niet minder gevaarlijke invloed van haar vriendelijkheid. Geloof en levenDit alles gaat het vermogen van de natuurlijke mens te boven en druist in tegen zijn aangeboren neiging. ‘Niemand kan zeggen, Jezus de Heere te zijn’ (1 Kor. 12:3), dat betekent: niemand kan Hem de eer geven die Zijn Naam toekomt, afzien van iedere andere hoop op redding en alle andere dingen schade en drek achten om C…

Dominee in de praktijk - Zand in de machine van het domineesbestaan (1)

Van BrummelenZoals dat vaker gaat in het leven, brengt de verwijzing van iemand je op bronnen die je anders niet kende. Zo geldt dat ook voor lezers van het werk van dr. A. van Brummelen. De voormalige voorzitter van de Gereformeerde Bond verdiepte zich in de pastoraal theologie, de praktijk van het predikantschap. Via hem loopt er een lijntje naar Robert Leuenberger en diens boek ‘Berufung und dienst’ (1966). We kunnen deze publicatie zien in lijn met Richard Baxters’ ‘Reformed Pastor’ (17de eeuw) en Wilhelm Löhes’ ‘Evangelische Geistliche’ (19de eeuw). Leuenberger staat theologisch verder van ons af dan Baxter, maar zijn opvattingen op het punt van de pastoraaltheologie zijn leerzaam. GeheimOmdat God zelf de predikant roept, leeft deze volgens Leuenberger in de grootst denkbare vrijheid. In lijn met Calvijn ziet hij de roeping als een vocatio arcana, een geheim tussen God en mens. Dit omvat heel het leven. Voor Leuenberger is het dienen van de pastor een taak die sterven vereist: ‘En vooral over de typische pastor moet gezegd worden, dat het “typische” in hem vlees is en het aandringen van het vlees. En dat hij sterven moet aan redenaarstalent of zijn kunst om mensen te leiden. …

Ds. W.L. Tukker: De Heere werkt en versterkt het geloof (2)

EedHet is echter ook een krijgseed. U ontvangt Christus' merk- en veldteken en zijt dus gehouden aan Zijn dienst, geroepen tot de strijd, tot de goede strijd des geloofs. U staat door de Doop en ook door elke Avondmaalsviering opnieuw onder ede om uw God te dienen. Het sacrament is ook een mysterie, een verborgenheid. De Doop, zowel als het Avondmaal is, mits gelovig gehanteerd, een verborgenheid. Dat kun je niet zien, dat kun je niet horen, dat kun je niet voelen, maar het is er in het geloof. Het is een teken en het is een zegel van de verborgen omgang met God, van de trouw van God, van de trouw van Gods belofte richting ons. AfbeeldingEen teken, een pand is meer dan een zekere afbeelding. De Doop is een zichtbaarmaking van de reiniging, van de reiniging door het bloed en de Geest van Christus. Een waarteken, dat wil zeggen dat het waar en zeker is. Een zichtbaar waarteken, waarin de waarheid van het heil als voor onze ogen gesteld wordt.  Evenzo is het Avondmaal een afbeelding van de hoop en de reiniging van zonden door Jezus' bloed en Géést. Door deze beide, de Doop en het Avondmaal, nu wordt de belofte van het Evangelie te beter te verstaan gegeven, opdat men die belofte maar…

Ds. W.L. Tukker: De Heere werkt en versterkt het geloof (1)

Woord‘Tegenover de Wederdopers zeggen wij direct, dat zij zich vergissen, als zij menen, dat het sacrament, met name van de Doop, de Heilige Geest en het geloof schenkt. Het is niet alleen van de Wederdopers, maar ook van de hoogkerkelijken een misvatting, als zij de kerk willen maken tot een sacramentskerk. De kerk bestaat niet alleen bij de Doop, de kerk bestaat niet alleen bij het Avondmaal, maar bestaat in de eerste en voornaamste plaats bij de verkondiging van het Heilig Evangelie. De muren omsluiten de kerk, maken de kerk, de pilaren steunen slechts met de muren de overkapping. Een kerk kan niet alleen maar pilaren hebben, ze kan desnoods wel alleen muren hebben, waarop het dak rust. Niettemin zijn de sacramenten van belang. Ten eerste al omdat zij van God zijn ingezet, beide. Degenen, die alleen met de Doop op stap gaan en het Avondmaal betrekkelijk laten rusten, zetten daarmee het sein al op onveilig, want de Heere heeft er niet één ingesteld, maar twee. Anderzijds: zij die de Doop weinig of geen waarde toekennen, doen ook tegen de instelling van God, want de Heere heeft niet alleen het Avondmaal ingesteld, maar evenzeer de Doop. SacramentenDe sacramenten, ofschoon beide n…

Jacqueline van der Waals: Ik ben mijn zonden moe en mijn berouw

Ambrosius: Hulpmiddelen voor christenen

 1. De Heilige Schrift is onze hulp. Dit is het directe doel en oogmerk waarom ons dit heilige Boek uit de hemel is gezonden, namelijk: opdat wij zouden afwijken van het kwade en het goede doen. Dat wij de oude Adam zouden afsterven en voor Christus leven. Dat wij de zonden zouden kruisigen en de deugden najagen. Wat zijn de Schriften anders dan registers van Gods wil, brieven van Gods liefde, om ons te nodigen tot de genade en ons te waarschuwen voor de zonden? Raad, besturing en bevelen van God om ons heilig te maken! En ontraden, omkeer, dreigementen en verschrikkingen van God om ons van alle goddeloosheid te doen wegvluchten! 2. De dienstknechten van Christus zijn onze helpers. U hebt de Schrift, maar het kan zijn dat u niet lezen kunt of de zin en de mening niet kunt begrijpen, daarom heeft Christus tot uw hulp een bediening ingesteld: 'Tot opbouwing van het lichaam van Christus' (Ef. 4: 12). Dit zijn de wachters over het huis Israëls, om hun stemmen te verheffen als bazuinen en het huis Israëls hun zonden te verkondigen. Dit zijn de smekers van God en Christus, om tot uw oren van Zijn welwillendheid te spreken, zij roepen, zij schreeuwen, zij waken, zij verlokken: 'zij bidde…

Archibald Alexander: Christus ontvangt zondaren

Geen afwijzingToen Hij de twaalven uitzond, en later de zeventig, was hun opdracht beperkt tot diezelfde grenzen. Maar toch, toen een Kananese vrouw hem om hulp smeekte, heeft Hij haar niet afgewezen hoewel zij van een vervloekt ras afstamde. Aanvankelijk leek het wel alsof Hij haar afwees, maar dat was slechts bedoeld om de kracht van haar geloof duidelijker te laten blijken. Wat Hij uiteindelijk tegen haar zegt, is inderdaad opmerkelijk: “O vrouw, groot is uw geloof; u geschiede gelijk gij wilt” (Matth. 15:28). Toen de hoofdman, een andere heiden, een beroep op Hem deed om te komen en zijn kind te genezen, weigerde Hij niet omdat de man een heiden was. Hij zei van hem: “Ik zeg u: ik heb zo groot een geloof zelfs in Israël niet gevonden” (Luk. 7:9). Toen de grootste van de zondaren zoals tollenaars en hoeren, berouwvol aan Zijn voetenkwamen, heeft Hij niemand van hen afgewezen. Ondanks het feit dat Zijn barmhartige gedrag ten opzichte van deze mensen, afbreuk deed aan Zijn reputatie bij de Schriftgeleerden en Farizeeën. Zijn minzaam gedrag tegenover de vrouw die een beruchte zondares was, is treffend in de hoogste graad. Hij was door een Farizeeër uitgenodigd om te komen eten. En…

Ds. M. D. Geuze: Vol wijn of vol Heilige Geest?

‘En anderen, spottende, zeiden: zij zijn vol zoete wijn.' (Hand. 2 : 13) 'Maar de vrucht van de Geest is liefde, blijdschap...' (Gal. 5 : 22) 'En wordt niet dronken in wijn, waarin overdaad is, maar wordt vervuld met de Geest; sprekende onder elkaar met psalmen, en lofzangen, en geestelijke liederen, zingende en psalmende de Heere in uw hart...' (Ef. 5 : 18, 19) VervuldDs. Geuze legt uit: ‘Wat gaat er van de gemeente te Jeruzalem, die met de Heilige Geest vervuld is, veel uit! Zij spreken met andere talen (tongen), zoals de Geest hun geeft uit te spreken. De Geest des Heeren doet spreken in volkomen heldere taal. Zij verkondigen de grote daden van God. En al die Joden en Jodengenoten uit de verstrooiing horen in hun moedertaal de grote werken van God verkondigen. Is het een wonder, dat we lezen dat de omstanders buiten zichzelf zijn en geheel met de zaak verlegen zijn? Zij zeggen tegen elkaar: 'Wat wil toch dit zijn? ' Wat heeft dit te zeggen? Wat is de betekenis hiervan? Maar anderen zeggen spottend: 'Zij zijn vol zoete wijn'. Wat een vreselijke spot! Wat de Heilige Geest geeft, dat wordt aan het geestrijke vocht toegeschreven. Zo wordt de Heilige Geest voor de zondige geest van …

Zing een Psalm!

'Psalm 92 is een Psalm die in het bijzonder bestemd is om op de rustdag te zingen', aldus Charles Haddon Spurgeon. 'De dichter begint met de woorden: “Het is goed dat men de HEERE love, en Uw Naam psalmzinge, o Allerhoogste.”Wanneer wij God dank bewijzen is dat slechts een heel geringe vergelding voor de grote weldaden waarmee Hij ons elke dag overlaadt. Als mensen goed voor ons zijn, danken wij hen daarvoor. Hoeveel te meer hoorden wij de Heere te loven omdat Hij ons zoveel weldaden schenkt. Het is altijd goed om Hem vanuit ons hart te loven. Dat kunnen we nooit te veel doen. Maar zeker op de rustdag is het heel gepast om zijn Naam te loven en te psalmzingen. En leert onze natuur ons niet dat het goed is om onze dankbaarheid tegenover de Heere te uiten? Denk alleen al aan de zingende vogels en de ruisende beekjes.We kunnen dankbaarheid in ons hart ervaren en God in stilte aanbidden, maar het is nog lieflijker als we onze dank met onze stem hoorbaar maken. Het zou onnatuurlijk zijn als we onze tong zouden bedwingen om Gods lof uit te spreken. Mijn eigen ervaringen hebben mij erin bevestigd dat het goed is om de Heere te zingen. Dikwijls heb ik ervaren dat het waar is wat Luther ze…

Verschillen in opvoedingsidealen? Dat gaat over meer dan je overtuigingen

Gedurende de eerste jaren van het huwelijksleven merk je geregeld dat je allebei uit een ander nest komt. Dingen die voor jou heel gewoon waren, blijken bij de ander toch anders te werken. Dat geldt soms voor heel praktische dingen. Ik herinner me dat we op Schiphol stonden en naar Tunesië zouden vertrekken voor onze huwelijksreis. Mijn vrouw was gewend dat haar vader bij internationaal verkeer proactief te werk ging. Zelf ben ik nogal makkelijk, dus had ik niet zo nagedacht over ons verblijf in Noord-Afrika. Dat zien we daar wel, dacht ik. Je begrijpt dat dit voor mijn vrouw even wennen was. Automatisch nam zij toen de voortrekkersrol over. Zij voert doorgaans het woord op luchthavens en in internationaal verkeer, als het spannend wordt. Na het boeken van de tickets duw ik enkel nog het karretje met de koffers. Hulde aan mijn vrouw. Zou zij dit overigens niet doen, dan word ik heus wakker en kom ik er best wel uit. Ieder huwelijk heeft een eigen evenwicht. Wat ik ermee wil zeggen is dit; met een verschil in kerkelijke achtergrond in het gezin van herkomst is niet alles gezegd. Ook ons karakter (en dat van onze ouders) speelt een deuntje mee in het gewoontegedrag dat we ontwikkele…

De persoon van de pastor (2)

Daarbij is het onmogelijk om de ander te beheersen of naar onze hand te zetten. Dat geldt ook het geestelijk pastorale aspect van de omgang met gemeenteleden. ‘Wij kunnen de wil die zich tegen waarheid en recht vanbinnen afsluit, niet meester worden, zolang hij zich niet voor ons opent, of -wat aan de andere kant bezien hetzelfde is -, zolang niet Gods wonderbare macht de grendel terugschuift en de weg ons baant.’ BewogenEen pastor dient bewogen betrokken te zijn rondom een overlijden. Palmer: ‘De piëteit jegens de afgestorvenen bevordert de liefde tot de levenden.’ Met de levenden is de zielzorger ontfermend bewogen, mede vanwege de boodschap: ‘Zo gebruikt Gods genade dikwijls de mond van een mens om door hem de bedroefde troost uit te gieten in het hart.’ Het sterven krijgt bijzondere aandacht bij Palmer. Hij pleit voor zingen aan het sterfbed: ‘Veel christenen zijn reeds onder een gezang, waarom zij gevraagd hadden, ontslapen.’ Het begeleiden van hen die lijden kost de pastor niet enkel tijd, maar kan hem ook veel brengen. Palmer: ‘Daar zijn inderdaad zieken van wie de evangeliedienaar meer ontvangt, dan hij geven kan.’ Lijden raakt niet alleen het gemeentelid, maar soms ook de…

Isaäc Ambrosius: met welk doel Jezus naar de aarde kwam

1. 'Ik ben uit de hemel nedergedaald.' Het was een grote reis uit de hemel naar de aarde, en deze grote reis heb Ik tot geen ander doel aangenomen, dan om zondaren zalig te maken. Grote werken (zegt iemand zeer terecht) hebben onvermijdelijk grote doelen. Nu, dit was het grootste werk dat ooit gedaan is, dat de Zoon van God uit de hemel is neergedaald, en wat was de bedoeling anders dan om de zondaars aan te nemen en zalig te maken? 'Want de Zoon des mensen is gekomen om te zoeken en zalig te maken dat verloren was' (Luk. 19:10). Als Hij niet was neergekomen, zouden de zondaars niet hebben kunnen opgaan in de hemel, en om hun opklimmen, is Hij neergekomen.  2. 'Ik ben uit de hemel nedergedaald, niet opdat Ik Mijn wil zou doen, maar de wil Desgenen Die Mij gezonden heeft', Zijn Vader had Hem gezonden tot dat doel, om de zondaars te ontvangen en zalig te maken, en om deze reden is Hij genoemd: 'de Apostel onzer belijdenis (...), Die getrouw is Degene, Die Hem gesteld heeft, gelijk ook Mozes in geheel zijn huis was' (Hebr. 3:1, 2).  Zijn Vader kon Hem niet uitzenden voor wat voor boodschap, of Hij was ervan verzekerd dat Hij het doen zou. De zending door Zijn Vader was een krachtig b…

Isaäc Ambrosius: Van de aanneming van zondaren door Jezus Christus

‘In Zijn leer heeft Christus dit duidelijk uitgedrukt: 'Komt herwaarts tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven' (Matth. 11:28). Hier is niets anders dan: kom, en welkom! Het Evangelie sluit niemand uit de hemel, dan alleen diegenen die door ongeloof de deur voor hun eigen zielen sluiten. Nogmaals: Al wat Mij de Vader geeft zal tot Mij komen, en die tot Mij komt, zal Ik geenszins uitwerpen' (Joh. 6:37). Hier is de volkomen bedoeling en het voornemen van God en Christus voorgesteld, om de zonden te vergeven en de zondaars aan te nemen. De Vader is daartoe gewillig en de Zoon is gewillig.  a. De Vader is gewillig: 'Dit is de wil des Vaders Die Mij gezonden heeft, dat al wat Hij mij gegeven heeft, Ik daaruit niet verlieze' (Joh. 6:39). De Vader is hiermee bezig, omdat Hij ten eerste, Christus met die boodschap gezonden heeft, om de zondaars aan te nemen. Ten tweede, omdat Hij aan Christus gegeven heeft, allen waarvan Hij wilde dat zij door Christus zalig zouden worden, met die opdracht, om niemand daaruit te verliezen. De zondaars zijn aan Christus gegeven door Zijn Vader, als even zoveel kostelijke juwelen, om daar goed op toe te zien en die zalig te maken.…

Bidden betekent spreken en luisteren met verwachting

VerlossingIn die verlossing toonde de Heere Zijn genade. ‘De misdaad Uws volks hebt Gij weggenomen; Gij hebt al hun zonden bedekt. Sela.’ Sela staat daar, zodat je even stil bent en er over gaat mediteren. Want wat gebeurt hier? De zonden zijn weggenomen: zoals de zondebok de zonden wegdroeg.  De zonden zijn bedekt: ‘Welgelukzalig is hij, wiens overtreding vergeven, wiens zonde bedekt is.’ (Ps. 32: 1) Beide vormen geven aan dat hier sprake is van verzoening en vergeving. De toorn van de Heere is gestild. Hij heeft Zich omgekeerd van Zijn woede.  VoorwaardeHet weer terugontvangen land is geen permanent geschenk, maar voorwaardelijk. Dat blijkt bij de profeten, die hierover profeteren. Het volk is na verloop van tijd weer op oude voet verdergegaan. De Heere veroordeelt deze zonden. Men ervaart als gevolg daarvan afstand tot Hem, in de omgang met Hem.  De enige manier om Gods trouw en ontferming weer te ervaren, is door schuldbelijdenis en terugkeer tot Hem. Als wij werkelijk de Heere liefhebben is Zijn genade voor ons veel belangrijker dan alles wat we kunnen verzamelen op aarde, dat voorbijgaat. ‘Breng ons weder, o God onzes heils! en doe te niet Uw toornigheid over ons.’ (Ps. 85: …

De persoon van de pastor (1)

AchtergrondDe Duitse pastoraaltheoloog Christian David Friedrich Palmer (1811-1877) schreef een praktische pastoraaltheologie voor jonge dominees. In 1866 publiceerde uitgeverij Kemink en Zoon een Nederlandse vertaling en bewerking van dit boek, door ds. J.J. van Hille, predikant te Ingen. Nadrukkelijk spreekt Palmer van een roeping tot het ambt. Het verlangen van de predikant is mensen te winnen voor Christus.  ContrastDeze ambtsopvatting kreeg in de 19de eeuw mede gestalte door een leefwijze die contrasteerde met de omgeving. Zowel ten aanzien van het zoeken van vermaak, als in de kleding: ‘Met een weinig goede smaak en tact kan iedere predikant best begrijpen dat hij naar de begrippen van zijn tijd deftig gekleed moet zijn, en dat er niets aan hem mag wezen dat bijvoorbeeld aan een jager of metselaar doet denken.’ Met pracht, praal en opsmuk heeft Palmer niets. ‘Des leraars wandel moet ingetogen zijn.’ Dit straalt namelijk af op zijn omgeving.  Niet scheiden maar vergaderenDe predikant heeft binnen de gemeenschap die hij dient volgens Palmer een verbindende taak. Als het gaat om zijn pastorale taak ten aanzien van de zielzorg is het slechts ten dele mogelijk om via theoretisch …

Kolbrugge: Gods vaderlijke bewaring

OogappelDe Heere noemt hen die Hem toebehoren: Zijn oogappel en is hun een wolk en een vuurkolom.Wij hebben een almachtige en getrouwe Vader en een ge­trouwe Heere en Zaligmaker. Joh. 6: 39; 17: 1; 1 Petrus 1: 5. De gronden waarop wij verzekerd zijn van deze bewaring:De eeuwige en onveranderlijke, vrije en soevereine genade van de Heere Jes. 41: 8, 9; Jes. 57; Ef. 2: 8.De onveranderlijke en onherroepelijke belofte van de Heere. Job. 5: 24; Hebr. 6: 17, 18; Joh. 11: 26.Onze God kán alles wat overeenkomt met Zijn deugden en volmaaktheden en dat wil Hij ook. Ps. 115.Deze bewaring is verankerd in eeuwige verlossing door de Heere; is verheerlijkt door recht en gerechtigheid in de voor eeuwig geldende genoegdoening van de Zoon Gods. Rom. 5: 6, 11; Joh. 10: 9-12.De onveranderlijke genegenheid van liefde en gunst die de Heere koestert jegens Zijn volk.De vóórtdurende en krachtige voorbede van onze Heere; een bidden dat steeds verhoord wordt. Joh. 17 9, 24; Hebr. 7: 25.De krachtdadige roeping en wedergeboorte door het Woord van de waarheid. Jac. 1: 18.De de uitverkorenen steeds bijblijvende inwoning van de Heilige Geest. 1 Joh. 2: 27.Het aan elk van de gelovigen in het bijzonder gegeven ge…

Avondlied

Uw trouwe zorg wou mij bewaren,Uw hand heeft mij gevoed, geleid;Gij waart nabij in mijn bezwaren,Nabij in elke moeilijkheid:Deez’ avond roept mij, na mijn zorgen,Tot rust voor lichaam en voor geest.Heb dank! reeds van den vroegen morgenZijt Gij mijn heil en hulp geweest.Dank, Vader! dank voor die genade!Verdiend’ ik zulks, ik zondaar? neen!Sloegt Gij naar ’t regt mijn zonden gade,Waar bergd’ ik mij, waar vlugtt’ ik heen?Maar neen! ik mag, ik wil niet vrezen,Gij spreekt mij vrij om Jezus bloed:Dit zal ’t verslagen hart genezen,Zoo smaak ik rust voor mijn gemoed.Laat uwe hand mij nu ook dekken,’k Verlaat m’ op U, ook in den nacht;U word’, als Gij mij weêr zult wekken,Op nieuw mijn lofzang toegebracht:En zoo ik nooit weêr mocht ontwaken,Aan U beveel ik dan mijn’ geest,Om voor den troon die rust te smaken,Die hier mijn uitzicht is geweest.Ik weet, aan wie ik mij vertrouwe,Al wisselen ook dag en nacht;Ik ken de rots, waar op ik bouwe,Hij feilt niet, die uw heil verwacht.Eens, aan den avond van mijn leven,Breng ik, van zorg en strijden moe’,Voor elke dag, mij hier gegeven,U hoger, reiner loflied toe. Hervormde bundel, 1938

Archibald Alexander: Zondaren welkom bij Jezus Christus (3)

Hoe dan?Mijn geest is zo verblind dat ik niets helderkan waarnemen. Mijn hart is zo verhard dat ik niets voel van wat ik als de waarheidbeschouw. O, als ik maar eens een tedere gemoedsgesteldheid had. Als dat onvermurwbarehart maar eens verbroken en berouwvol werd, als ik maar eens hevige pijn of schrik voeldeover mijn zonden, dan zou mijn zaak niet zo hopeloos blijken. Maar hoe kan ik tot Christuskomen met zo’n verblind en dwaas hart?” KernWelnu, mijn vriend, ik smeek u om te bedenken dat die verblinding en ongekende hardheid nu juist de kern is van uw ongerechtigheid. Overtuigd zijn dat u zo geestelijk blind en dwaas bent, is nu juist de ware overtuiging van zonden. Als u die gevoelens had die u zo graag wilt hebben, zouden die niet het einde van uw overtuiging betekenen. Die kunnen u namelijk slechts laten zien hoe groot uw zonden zijn en hoe hopeloos uw toestand is. Als u voelde wat u blijkbaar graag wilt voelen, zou u niet beseffen dat uw hart zo verdorven is als u nú meent dat het is. De waarheid is dat u nu in een betere toestand bent om tot Christus te komen dan wanneer u minder overtuiging had van de hardheid en het weerspannige van uw hart. De overtuiging dient om u de b…

Archibald Alexander: zondaren welkom bij Jezus Christus (2)

AanbodDe satan kan zelfs bijbelteksten aanhalen om te bewijzen dat er een grens is. Voorbij die grens is alle hoop op de zaligheid vervlogen. Maar zolang als wij in dit leven zijn, hebben wij te maken met het aanbod van genade dat op gezag van God tot ons komt. Of we oud zijn of jong, Christus heeft verklaard dat hij die komt niet uitgeworpen zal worden. Geloof Hem op Zijn woord! Waag het met Hem. Als u veraf blijft staan, zult u eeuwig omkomen. U kunt niets verliezen. Maar zie, de gouden scepter wordt u toegereikt. Dat geeft u volle verzekering dat u zult leven als u komt en deze scepter aanraakt. Ongegronde gedachtenSommige mensen zijn overtuigd dat de zaligheid alleen in Christus is. Toch aarzelen zij tot Hem te komen, omdat zij zichzelf zo slecht en onwaardig vinden. Deze mensen zijn niet te overtuigen dat het grote en heilige wezen als de Zoon van God in gunst wil neerzien op schepselen die zo verdorven en vol ongerechtigheid zijn. Gedachten zoals deze komen als vanzelf op in het hart van mensen die hun eigen zondige natuur hebben leren kennen. Maar die gedachten zijn volkomen ongegrond als wij letten op de natuur van Jezus Christus en de boodschap waarmee Hij in deze wereld …

Internetporno vertroebelt de beleving van seksualiteit

Een studie van Middlesex-University, die in opdracht van de NSPCC werd uitgevoerd, leidde tot onderzoeksresultaten waaraan ruim duizend tieners hun bijdrage leverden. Van deze jongeren tussen elf en zestien jaar oud had 94% ervaring met pornokijken, waarvan een derde per ongeluk. Zo’n 39% van de dertien en veertienjarigen gaf aan de opgedane beelden in de praktijk te willen uitproberen. Deze schokkende onderzoeksresultaten wijken waarschijnlijk niet veel af van de Nederlandse situatie, het internet is immers een world wide web.  LaagdrempeligEr zijn drie redenen waarom internetporno radicaal anders is dan eerdere vormen van pornografisch materiaal, stelt dr. K. Doran, assistent professor of economics at Notre Dame University. Allereerst de betaalbaarheid van online porno; 80-90% van de gebruikers maakt gebruik van gratis content. De tweede reden hangt samen met toegankelijkheid, porno is 24/7 overal beschikbaar. De derde reden is de anonimiteit van internetgebruikers; online ben je onherkenbaar present. Deze drie redenen, gecombineerd met de ervaringsgerichte voorstelling door echte mensen die seksuele handelingen uitvoeren, maakt pornografie tot een krachtig verdovend middel. Sla…

Archibald Alexander: Zondaren welkom bij Jezus Christus (1)

BloedNee, hoewel uw zonden ontstellend groot zijn, zal deze dierbare Verlosser u niet verwerpen. Zelfs als het waar zou zijn wat u wel eens denkt, dat u de grootste zondaar bent die ooit op aarde geleefd heeft, zal Hij u niet uitwerpen. “Zijn bloed reinigt van alle zonden”. Het is voor Hem even gemakkelijk om een kleine als een grote zondaar te redden.Er is nog nooit iemand zalig geworden omdat zijn zonden maar klein waren; zo is er ook nog nooit iemand verloren gegaan vanwege de veelheid van zijn zonden. “Waar de zonde meerder geworden is, daar is de genade veel meer overvloedig geweest” (Rom. 5:20). Indien uw schuld ongekend groot is zal de Verlosser Die zo’n brandhout uit het vuur rukt, des te meer eer ontvangen. “Al waren uw zonden als scharlaken, zij zullen wit worden als sneeuw, al waren zij rood als karmozijn, zij zullen worden als [witte] wol” (Jes. 1:18). VergevingMaar is er dan niet één zonde die nooit vergeven wordt, noch in dit leven, noch in detoekomende wereld? Ja! Er is een zonde die niet vergeven wordt. Maar niemand van hen dieverlangen tot Christus te komen, heeft die zonde begaan. En zelfs die zonde zou nog vergeven kunnen worden als de schuldige die onder de las…

Volle schuren zoals beloofd (2)

Jozef is passiefHier is niet Jozef aan het werk, maar de Heere. In reactie op Jozefs woorden horen en zien we Faraö handelen, maar van Jozef zelf horen we verzen lang niks. Faraö stelt Jozef aan als opziener. De vorst neemt de leiding in een ceremonie die Jozef inwijdt, naar de traditie van die dagen. Hij bevestigt de positie van Jozef in een enkele zin: ‘Ik ben Faraö! Doch zonder u zal niemand zijn hand of voet opheffen in gans Egypteland.’ Hij krijgt een nieuwe naam. Zafnath-Paäneah: de Heere spreekt en leeft. Tachtig jaar in overheidsdienst ligt voor de boeg. Zoals later Daniël in Babel God doet wat Hij belooftJozef wordt als dertigjarige aangesteld en is tot zijn zevenendertigste bezig om de voorraad te verzamelen. Jozef hoeft de belofte dus niet te bewerkstelligen, maar mag in de oogst uitgaan. Wij worden in dienst geroepen, maar de Heere geeft de vrucht. Het land brengt ruime oogst voort. ‘Overvloed tot volle handen’ (Lev. 2: 2). Hier wordt werkelijkheid wat we ook in Spr. 3: 10 lezen: ‘Zo zullen uw schuren met overvloed vervuld worden en uw perskuipen van most overlopen.’ Er is zoveel graan dat men ophoudt om de volumes vast te stellen.  Alles andersJozef en Daniël hebben e…

Volle schuren zoals beloofd (1)

Verlies genomenWe horen Jozef echter niet over zijn verleden. De pijnlijke wond in zijn bestaan is er, maar die voert niet de boventoon. Trouw dient hij bij Potifar. God zegent hem. Hij wordt een man van statuur in huis. Wij zouden zeggen, als directeur bedrijfsvoering. Trouw is zijn handelsmerk. Ook als het er werkelijk op aan komt, in het uur van verzoeking. Trouw blijft hij als zijn meesteres ontrouw wil zijn vanwege hem. Het kost hem opnieuw alles. Men zet hem gevangen, daar in Egypte. Dieper kun je niet zinken. Dienen‘Doch de Heere was met Jozef, en wende Zijn goedertierenheid tot hem; en gaf hem genade in de ogen van de overste van het gevangenhuis.’ (Gen. 39: 21)Welk patroon zien we in het leven van Jozef? Waar hij komt, dient hij. Niet om de positie, maar om de taak. Niet om zichzelf, maar om de Heere. Vanuit een diep besef dat de Heere over alles gaat. Zelfs over dromen. ‘Zijn de uitleggingen niet van God? Vertelt ze mij toch.’ (40: 8). Als verder alles verloren is, hebben we de toekomst nog. Als het maar met de Heere is. Voor de koningZo bracht men Jozef bij de Farao. Geschoren, gekapt en gekleed. Een jongen die keer op keer alles verloor, maar de Heere was aan Zijn zijd…

Vorming voor elke dag houdt Podcastvakantie - tot 12 augustus

We hebben de Heilige Geest nodig

Geest ‘De overtuiging van de waarheid kan zó helder zijn en de aanneming ervan zó hartelijk dat hij de bovennatuurlijke kracht die op zijn ziel inwerkt, niet ziet. Hij kan denken dat hij er nooit meer aan zal twijfelen. Pas als hij het zicht erop verliest en deels terugvalt in ongeloof en in duisternis, wordt hij zich er diep van bewust dat zijn ontdekking het werk van de verlichting door de Heilige Geest was en dat deze verlichting noodzakelijk is om hem te bewaren en op te wekken. Dan zal hij zeggen: ‘O Heilige Geest, U zocht mij op toen ik een buitengeslotene was. Ik was dood in zonden en misdaden en U gaf mij het leven. Ik was blind voor de zaken die mij vrede kunnen geven, maar U opende de ogen van mijn verstand. Mijn hart was vol vijandschap tegen God. U waste mij door het bad der wedergeboorte. Ik was ziek en om van te walgen. U heelde mijn wonden door de besprenging met het bloed van Christus en door Uw kostbare zalving. Door Uw genade, ben ik wat ik ben. Wat zal ik U vergelden voor al de weldaden aan mij bewezen?’  LiefdeDe liefde van de Geest behoort liefde tot de broeders in hen op te wekken. Alle ware gelovigen hebben dezelfde oorsprong en zijn het werk van de Heilige …

Ds. W.L. Tukker: De Bijbel van God gegeven (2)

WoordHet getuigenis van de Geest maakt de zaak wel zeer objectief. Zijn woord is niet ja en nee, maar Zijn ja is ja en Zijn nee nee. Hij geeft niet in dit hart dit en in het andere een geheel tegenstrijdig getuigenis. De belijdenis stelt het getuigenis van de Geest algemeen: in „onze" harten. Allen die tot de kerk behoren en met de kerk belijden, hebben dezelfde inspraak van de Geest gehoord, namelijk dat de Schriften van God zijn. Niet allen vatten dit, omdat het geloof niet aller is. Maar die het vatten, weten dit door de Heilige Geest met grote zekerheid. ZekerDe voorzin zegt: „En wij geloven zonder enige twijfeling al wat daarin begrepen is." Bij de openbaring van Christus, bij de openbaring van het heil, gaat de Heilige Geest niet op het onzekere, zoals de Geest in geen ding onzeker gaat. Wij hebben het profetische woord, dat zeer vast is en u doet wel, zo u daar op acht geeft.  Het oude woord van Luther is zéker waar, dat Gods Woord geen duimbreed zal wijken. Zo staat het bij de Heilige Geest — zo staat 't ook bij allen die geloven. Dat zonder enige twijfel geloven is een gave, maar het is tevens een opgave. Hier is zoiets nodig als zijn verstand gevangen geven tot gehoorzaa…

Ds. W.L. Tukker: De Bijbel van God gegeven (1)

BijbelVele malen worden de artikelen twee tot zeven van de Nederlandse Geloofsbelijdenis geciteerd, om uitdrukking te geven aan het geloof, dat men in de bijbel heeft. Daar worden inderdaad treffende dingen beleden. Om maar te nemen het slot van artikel zeven: Daarom verwerpen wij van ganser harte al wat met deze onfeilbare regel niet overeenkomt, gelijk ons de Apostelen geleerd hebben, zeggende: beproeft de geesten of ze uit God zijn (1 Joh. 4:1). Eveneens: Indien iemand tot ulieden komt en deze leer niet brengt, ontvangt hem niet in huis, 2 Joh. : 10." Artikel 5Voor mijn besef ligt de klem van de geloofwaardigheid van de Heilige Schrift in artikel vijf. Dat handelt trouwens over de autoriteit van de bijbel. Het gaat dunkt mij in dit stuk om deze tussenzin: , , Wij geloven dat niet zozeer omdat ze de kerk aanneemt en voor zodanig houdt; maar inzonderheid, omdat ons de Heilige Geest getuigenis geeft in onze harten, dat ze van God zijn." PinksterenMij dunkt, dit moet ons in deze week na Pinksteren aanspreken. Op het Pinksterfeest geloofden er drie duizend, die ook gedoopt werden, niet om de tekenen, maar om zijn (d.i. Petrus') woord. En waar de rede van Petrus één doorlopend Schrif…

Christus volgen door beproeving en verzoeking (2)

De puritein Thomas Brooks geeft een radicale les: ‘Het risico lopen tot een gelegenheid om te zondigen en dan te bidden “leidt ons niet in verzoeking”, is hetzelfde als je vinger in het vuur steken en dan te bidden dat hij niet verbrandt.’ Blijf dus weg bij verleidende bronnen, zowel offline als online. Dit vraagt om keuzes. Brooks: ‘God zal de verleiding niet wegnemen, enkel dan wanneer jij je omdraait bij de gelegenheid vandaan.’  Verleiding komt tot je door wat je ziet, hoort en voelt. Tal van gedachten bespringen je en soms hoor je jezelf dingen zeggen die je liever niet zou herhalen. Daar zijn we voluit verantwoordelijk voor. Het stelt ons schuldig. Dit doet buigen en opnieuw belijden: ‘Heere, wees mij zondaar om Christus wil genadig.’ De vorm van verleiding kan veranderen, maar als zodanig zal een christen levenslang moeten strijden tegen de zonde.  Blijf echter niet in de zonde liggen. Dat is wellicht de grootste verleiding. Dat je ermee leert leven. Dan raak je langzamerhand benevelt. Het gevolg hiervan is dat je minder vrucht draagt en de gemeenschap met Christus onder druk staat. Breek met zonden. Door de stille omgang met de Heere in gebed en Bijbellezen te herstellen z…

Christus volgen door beproeving en verzoeking (1)

 Bekering‘God wendt zich tot de mens en daarom wendt de mens zich tot God,’ stelt dr. H. Goedhart in zijn boekje ‘Rondom het geloof’. Dit betekent dat jij als jongere niet het eerste aan zet bent, als het gaat om genade. Wanneer bij jou iets begint te leven, is het de Heere die je daartoe wakker roept. De oproep tot bekering komt daarbij rechtstreeks tot jou, het gaat dus niet buiten je om. Met belijdenis van schuld en een gebed om genade vlucht je tot Christus. Dat doe je niet met opgeheven hoofd, maar in het besef dat de Heere rechtvaardig is in Zijn oordeel over jouw leven. Goedhart: ‘De eis van bekering is een genade van God. Hij houdt Zich met verloren mensen bezig en roept hen tot Zich.’ Dit betekent dat de bekering zowel gave als eis is. Je krijgt het, maar de Heere vraagt het ook van je. Daarbij ben je niet alleen met je wil, gevoel of verstand betrokken; maar helemaal.  Als jij op Gods roepstem tot Hem vlucht om genade, ga je tot Christus om behoud. Toen Jezus aan het kruis leed en stierf, gingen onze zonden mee aan dat kruis. Zijn overwinning op de dood, betekent dat zondaren het leven ontvangen. Dit nieuwe leven doortrekt heel je bestaan. Goedhart: ‘Bekering is levensve…

J.C. Ryle: Acht tips voor Bijbellezers

 Begin vandaag met het lezen van de Bijbel. ‘Door het je voor te nemen, te wensen, een besluit te nemen, te bedoelen of daarover te denken, kom je geen stap verder.' Je moet werkelijk gaan lezen. Net zo min als dat het bij bidden het geval is, gaat het lezen van de Bijbel niet zomaar vanzelf. Lees de Bijbel met het oprechte verlangen die te begrijpen. ‘Je moet geen moment denken dat het erom gaat zoveel mogelijk bladzijden te lezen en dat het er niet toe doet of je die wel of niet begrijpt.’ Volgens Ryle wordt het lezen van de Bijbel dan slechts een vorm. Hij adviseert om te lezen als een goudzoeker die in de grond graaft. Door steeds de vraag te stellen: ‘Wat betekent dit eigenlijk?’Lees de Bijbel met een kinderlijk geloof en in alle nederigheid. ‘Als je de Bijbel leest moet je ook je hart openstellen en zeggen: “Spreek Heere, want uw dienstknecht hoort.” Neem je voor om alles wat je leest te geloven, hoezeer dit ook tegen je eigen vooroordelen mag ingaan.’ Volgens Ryle gaat Bijbellezen niet over het aannemen van wat leerstellingen. We zijn geen rechter over het Woord. Wie bidt, spreekt tot een luisterende God. Ryle: ‘Bedenk ook dat als je leest, God tot je spreekt en dat je daar…

Geestelijke herleving: Daniël Rowland (5)

KritiekUiteraard bleef de bediening van de methodisten niet onweersproken. Een pastorale brief van een bisschop in Londen gaf daar uiting aan. Dit 55 pagina’s tellende document was met name gericht tegen Whitefield, maar zou ook van toepassing zijn op de anderen. Men verweet methodisten bijvoorbeeld dat zij spraken van bijzondere omgang met God, meer dan gewone zekerheid en Zijn bijzondere aanwezigheid. Men zou spreken als of men dacht en handelde onder directe leiding van geestelijke inspiratie. Men zou trots zijn op de indrukwekkende gevolgen van hun prediking. Hen werd verweten dat zij claimden de gave van profetie te hebben. Alsof men apostels van Christus Zelf zou zijn. Het werd weggezet als een nieuw evangelie. Men zou gewone voorgangers in een kwaad daglicht stellen, alsof deze hun verantwoordelijkheid niet namen en niet de juiste leer brachten. Hoewel zij met name verschillende gebieden dienden, Whitefield en Wesley’s in Engeland; en Rowland en Harris in Wales, was veel in hun bediening gelijk en dus stond het onder dezelfde kritiek. Alleen werd het methodisme in Wales sterk gekenmerkt door het Calvinisme, terwijl vanwege de invloed van John Wesley het Engelse methodisme o…

Ds. W.L. Tukker over Bijbel en preek

BijbelDe Bijbel, het Woord van God, draagt de stem Gods, niet de stem van zoveel mensen, profeten of apostelen, maar de Stem van God, de levende God, de Vader; de stem van God, de levende God, de Zoon; de stem van God, de levende God, de Heilige Geest. En nu deze stem van God, die tot ons komt, en tot ons gaat spreken, door het Woord, is noodzakelijk willen we weten Wie ons roept; willen we goed weten waartoe God ons roept; en willen, we het goed weten waarmee Hij ons roept. Dat is noodzakelijk, want het geloof is uit het gehóór, en het gehoor is door het Woord Gods. En nu behaagt het God om deze Bijbel aan de Kerk mee te geven door de eeuwen heen, en door mannen Gods te geven die het Woord verkondigen, die het Woord Gods proclameren, die het Woord Gods uitroepen, die de roeping Gods, de stem van de Bijbel aan uw oren brengen; die de stem van God, de roeping uit de Bijbel aan uw hart brengen. PrekenGod zendt Zijn knechten uit, eerst Zijn profeten, dan komt Jezus Zelf, en dan zendt Hij Zijn apostelen met een nadrukkelijke opdracht om te prediken. En zo zendt Hij door de eeuwen heen verkondigers, er is geen tijd geweest dat God dat Woord niet heeft laten verkondigen. Dit moeten wij …

De Heere leidt ons leven (slot)

Op deze wijze zien we dat in de Bijbel in nieuwe omstandigheden steeds wordt teruggegrepen naar eerdere uitreddingen. De verlossing uit Egypte vormt door heel de Schrift een motief van de reddende hand van God.  We zien de omstandigheden; en tegelijkertijd blikken we verder. ‘Want de dingen, die men ziet, zijn tijdelijk, maar de dingen, die men niet ziet, zijn eeuwig.’ (2 Kor. 4: 18b) De blik van een christen reikt verder dan de tijd.  OpmerkzaamThomas Boston wijst erop dat we opmerkzaam dienen te zijn ten aanzien van Gods zorg voor de wereld, koninkrijken, kerken, gemeenten en families. Heel bewust zet hij in bij het meest omvattende de wereld, om vervolgens af te dalen tot de kleinere cirkel van onze familie. Daarin toont de Heere Zijn hand. Zowel in hoe Hij voorziet, als wanneer Hij corrigerend optreedt. Beproeving en verzoekingEr is als het gaat om tegenspoed onderscheid tussen beproeving en verzoeking. Beproeving komt op ons pad van Godswege, zoals we dit onderkennen bij Job. Geen eigen gedrag van zijn kant vormde de directe aanleiding voor het leed dat hem overkwam. Verzoeking gebeurt door de duivel, onder de toelatende hand van God. ‘Niemand, als hij verzocht wordt, zegge: …

De Heer' is mijn Herder

De Heer’ is mijn Herder!’k Heb al wat mij lust:Hij zal mij geleidenNaar grazige weiden;Hij voert mij al zachtkensAan waatren der rust.De Heer’ is mijn Herder!Hij waakt voor mijn ziel:Hij brengt mij op wegenVan goedheid en zegen;Hij schraagt m’, als ik wankel;Hij draagt m’, als ik viel.De Heer’ is mijn Herder!Al dreigt ook het grafMet grimmige kaken,Geen schrik zal mij naken;O Heer! mij vertroostenUw stok en uw staf.De Heer’ is mijn Herder!In ’t hart der woestijnVerkwikken en lavenZijn hemelse gaven:Hij wil mij versterkenMet brood en met wijn.De Heer is mijn Herder!Hem blijf ik gewijd;’k Zal immer verkerenIn ’t huis mijnes Heeren:Zo kroont met haar zegenZijn liefde m’ altijd.

Gebed is voor de hulpelozen

HulpelozenEén van de boeken die mij het meest beïnvloedden ten aanzien van persoonlijk gebed is dat van Prof. dr. O. Hallesby, onder de titel ‘Het gebed’. Hij stelt met klem: ‘Bidden is voor de hulpelozen’. We kunnen God niet ontmoeten, zonder te ontdekken dat we Hem niet ten volle kunnen verstaan. Zijn gedachten zijn hoger dan onze gedachten, zijn wegen eveneens. De Heere verbreekt ons zelfvertrouwen en onze zelfgenoegzaamheid en doet als een hulpeloze tot Hem komen. We leren rusten in Hem. ‘Niet door nadenken, bevinding of zekerheid van ervaring, weet hij nu dat een zuigeling niet afhankelijker is van zijn moeder dan hijzelf het is in zijn verhouding tot God. In elk opzicht is hij even afhankelijk, zowel wat de vergeving van zijn zonden betreft, alsook de overwinning over de zonde, het nieuwe leven van zijn ziel, de groei in genade, of getrouwheid in zijn dagelijkse omgang met God en mensen. Zijn hulpeloosheid wordt nu een nieuwe factor in zijn gebedsleven.’  AfhankelijkHallesby concludeert: ‘Gebed bestaat dus eigenlijk daarin: God dag bij dag vertellen in welk opzicht wij ons hulpeloos en afhankelijk voelen. Wij worden uitgedreven tot gebed telkens als de Geest Gods, die de Gee…

De Heere leidt ons leven (5)

RoepingTegelijkertijd werkt de Heere daardoor heen Zijn plannen uit. Als Hij roept en nadrukkelijk helder maakt dat we een bepaalde weg dienen te gaan, houdt er dan rekening mee dat dat Heere geen haast heeft. Dat toont ons het leven van Abraham. GavenOm ons heen zien we mogelijkheden waarin we dienstbaar kunnen zijn. De wijze waarop we dienstbaar zijn hangt samen met de gaven die de Heere ons gegeven heeft. We dienen daarbij adviezen van anderen ten aanzien van onze gaven en beperkingen serieus te nemen, de Heere maakte je op een unieke manier en geeft je met deze specifieke gaven een taak in deze wereld. Daarbij mag je oog hebben voor de noden zoals die zich in de wereld aan ons aandienen. Persoonlijke interesses en verlangens mogen daarin zeker meedoen.  GeduldEén van de belangrijkste lessen die de Heere leert is om geduld te hebben. Denk aan de dichter van Psalm 62: 1 ‘Immers is mijn ziel stil tot God; van Hem is mijn heil.’ Soortgelijk horen we hem belijden in vers 6: ‘Doch gij, o mijn ziel! zwijg Gode; want van Hem is mijn verwachting.’ In de levens van Abraham, Izaäk en Jakob zien we dat de Heere de tijd neemt voor de vervulling van Zijn beloften. 

Geestelijke herleving: Daniël Rowland (4)

 Howel HarrisEen belangrijke metgezel in het leven van Daniel Rowland, met wie hij de nodige hoogtepunten en dieptepunten zou beleven, was Howel Harris. Deze hoorde hem in 1737 preken en kwam daar diep van onder de indruk. Zijn hart barste haast van liefde tot God en hem, zo schreef hij later over deze dag. Howel Harris was geboren in Trefeca, in 1714 en dus drie jaar jonger dan Rowland. Hij werd gegrepen door een zin die een prediker uitsprak bij de bediening van het avondmaal: ‘Als je niet geschikt bent om te komen tot de tafel van de Heere, dan ben je niet geschikt om te leven en evenmin geschikt om te sterven.’ Eens in gebed werd hij overweldigd door de gedachte dat hij zijn leven over moest geven aan de Heere, alles achter te laten en Hem te volgen. Dit gaf strijd, maar hem restte niets anders. Terugblikkend geloofde hij dat dit het moment was dat hij een volgeling werd van het Lam. Dankzij Howel Harris weten we veel over de bediening van Daniel Rowland, vanwege diens aantekeningen gedurende zijn leven. Harris zocht Rowland thuis op, een reis van vijftig mijl die twee dagen duurde. Zij baden en spraken samen, tot diep in de nacht. Een samenwerking van jaren zou volgen. Vanaf …

De Heere leidt ons leven (4)

Christelijke navolging betekent dat al meer het beeld van Christus zichtbaar wordt in de levenshouding van de gelovige. ‘Leven tot eer van God betekent Christus navolgen.’ Jezus ging de weg van een dienaar. ‘Maar heeft Zichzelven vernietigd, de gestaltenis eens dienstknechts aangenomen hebbende, en is den mensen gelijk geworden.’ (Fil. 2: 7). Dit wordt dus ook de levensgang van de gelovige. Een leven van navolging toont het kruispatroon. Het kruis Hem vrolijk nadragen. Dr. Sinclair Ferguson noemt dit de paradox van het christenleven, een pad tot glorie, door verdrukking heen. ‘…dat wij door vele verdrukkingen moeten ingaan in het Koninkrijk Gods.’ (Hand. 14: 22b) GehoorzaamheidDit heeft tot gevolg dat het christenleven gekenmerkt wordt door een leven in gehoorzaamheid. De eerste en helderste manier waarop de Heere Zijn wil duidelijk maakt, is door Zijn Woord. Op vele manieren heeft God gesproken en nu door Zijn Zoon (Hebr. 1: 1-2). In Christus is Zijn wil aan ons geopenbaard, wij vinden Zijn leiding in de pagina’s die getuigen van Jezus Christus, de Heilige Schrift. In de Bijbel vinden we de geboden, de principes en de voorbeelden tot navolging. Zij tonen ons de weg van God met me…

Van U en voor U

Deez' aard is Uw, o Heer’ der heren!Uw is haar wond're hemelbaan,Uw zijn haar bergen, dalen, meren,haar stromen en haar oceaan.Uw is de dag, Uw is de nacht:'t leeft alles slechts door uwe kracht.Uw is deez' aarde, lief'lijk stralend,als zonnegloed haar ijs ontdooit.Uw is z', in lenteschoonheid pralend,met bloesems als een bruid getooid.Uw is z', als 't wuivend korenveldeen rijke, schone oogstdag spelt.Uw is deez' aard', als woeste vlagenhaar akker teist'ren en haar woud,als stormen door het luchtruim jagenen neev'len dalen, kil en koud,als 't witte sneeuwkleed is gespreid,waar zij eens bloeid' in heerlijkheid.Mijn hart zij 't uw' en heel mijn leven,t blijde straalt in zonnegloed,en ook als wolken mij omgeven,als stormen varen door 't gemoed.Gij zijt mijn God, al 't Uw' is 't mijn':laat immer meer mij d' Uwe zijn! Hervormde bundel, 1938

Geestelijke herleving: Daniël Rowland (3)

VeranderingIn de winter van 1735 kwam er een grote verandering in het denken van Daniel Rowland. Hij ging studeren als nooit te voren. Er kwam dorst naar het Woord in zijn hart. Zijn zoon zou later getuigen dat hij grote delen van de Schrift uit het hoofd kende, met hoofdstuk en vers kon hij aangeven waar een bepaald schriftwoord gevonden werd. In deze periode werd hij erg streng in zijn prediking. Men noemde hem ook wel de ‘boze geestelijke’. Hij preekte allereerst veel de wet. Een hymnwriter zou over de periode zeggen dat Rowland een zoon van de donder was. Al snel beperkte hij zich niet tot zijn eigen parochie in het preken, maar trok hij wijdere cirkels om dienstbaar te zijn. Zo preekte hij eens in het dorpje Ystradffin, wat leidde tot bekering van dertig mensen.  Eén van zijn luisteraars zou hem nader onderwijs geven in die periode. Hij toonde hem het belang van het volle aanbod van genade. ‘Preek het evangelie, geliefde meneer, pas de balsem van Gilead toe, het bloed van Christus, op hun geestelijke wonden, en toon hen het belang van een gekruisigde Zaligmaker.’ Rowland wierp tegen dat hij bang was zelf niet het volle zicht op de Zaligmaker te hebben. ‘Preek het’, zei de man…

De Heere leidt ons leven (3)

Gods gewone weg is overigens een kronkelweg. Wat ik daarmee bedoel? Wij zijn opgesloten in het hier en nu, maar Hij kent de toekomst. Zijn blik reikt altijd verder dan de mijne. Hij blikt voorbij de bocht van mijn bestaan.  De Heere is als Michelanchelo die bikte aan een brok steen. Men stelde de kunstenaar de vraag wat dit voorstelde. Hij zei ‘een paard’. De kunstenaar zag voor ogen wat hij ervan maken wilde. Ook al toonde niets daar nog de toekomstige vorm van. De Heere bikt als het ware in en aan ons leven totdat het paard eruit tevoorschijn komt, wat Hij reeds voor ogen had.  Gods ongekende gangDe Heere had voor ogen dat de bekende Anglicaanse prediker en bisschop J.C. Ryle (1816-1900) tot in onze dagen van grote betekenis zou zijn voor Bijbelvaste christenen in de wereldkerk. Niets duidde daar echter op toen hij als zoon van een bankier opgroeide. Zijn vader John Ryle sr. ging bankroet, het gezin kwam met niets aan de straat te staan. Door deze omstandigheden kreeg J.C. Ryle een betrekking in de kerk. Zelf erkende hij in deze beproeving de soevereine hand van God: ‘Ik twijfel er geen moment aan: het was allemaal voor mijn bestwil. Als het mijn vader goed was blijven gaan en i…

De Heere leidt ons leven (2)

Hij toont aan dat de manier waarop christenen het leven duidden haaks stond op het denken van hun eeuw. De Griekse manier van denken ging ervanuit dat het leven een cyclisch patroon kende. Paulus stelt echter op de Areopagus dat het einde van de wereld een oordeel van God met zich meebrengt. Alles spitst zich toe op deze climax. Mensen om ons heen leven alsof er niet meer is dan een vloed aan activiteiten waarin we ons vermaken. Een christen richt zich echter op God. ‘Hij loopt het pad dat God heeft gelegd; hij vermaakt zich in het doel van zijn leven dat God heeft verordend; en hij ziet vooruit naar de bestemming die God heeft gepland.’ Het ongeloof blikt met Lots’ vrouw achterom, maar de houding van een christen is om vooruit te kijken, naar wat volgt. Denk aan de heiligen uit Hebreeën 11, die hun hoop en verwachting richtten op de toekomst. We zijn als pelgrims onderweg. We zijn als vreemdelingen en bijwoners in de wereld. Dit beleefde Abraham reeds zo, maar ook Petrus getuigt daarvan (1 Petr. 2: 11). Wij dienen dus niet de gestalte aan te nemen van de gemiddelde mens in onze eeuw, maar we leven als pelgrims onze pelgrimage. ‘Door de wereld gaat een woorden het drijft de mensen…

Geestelijke herleving: Daniël Rowland (2)

In deze periode waren er echter wel invloeden van buiten, die voorbereidend waren ten aanzien van geestelijke herleving. Denk aan de publicatie van Joseph Alleines’ “Alarm voor onbekeerden”, Richard Baxter’s “Roep tot de onbekeerden”, John Bunyan’s “Christenreis” en zijn boek “Welkom tot Jezus Christus”. Tenslotte een boek van Thomas Shepard over de ware bekering. Deze boeken kon men lezen, als men lezen kon. Van de bevolking was echter 90% analfabeet.   LeesonderwijsEen belangrijke stem in het leven van Daniel Rowland, was die van zijn geestelijke vader Griffith Jones. Hij zette zich in voor het leesonderwijs onder de bevolking. Dit leidde tussen 1737-1761 tot een enorme scholengroei, tot ruim drieduizend scholen op zestienhonderd verschillende locaties. Dit betekende dat 200.000 mensen leesonderwijs konden krijgen, ongeveer de helft van de bevolking. Dit was echter niet het enige waar Griffith Jones zich mee bezig hield. Volgens zijn grafschrift hield de zorg voor de kerken hem dagelijks bezig. Hij benadrukte het belang van christelijke ijver, op zo’n manier dat het niemand onberoerd liet. Terwijl velen geen ‘onze Vader’ kenden toen zij naar school kwamen, leerden zij dit binnen…

Geestelijke herleving: Daniël Rowland (1)

Predikers die we uit deze periode kennen, trokken duizenden luisteraars als zij rondtrokken. Denk aan George Whitefield, John Wesley en George Wesley in Engeland en Amerika. Jonathan Edwards kennen we met name van wege zijn optreden in Amerika. Nog steeds worden boeken en preken van hen gelezen; en in het geval van George Wesley zijn liederen gezongen.  Minder bekend, maar in zijn dagen niet minder invloedrijk op de plaats waar God hem stelde, was Daniel Rowland (1713-1790). Hij maakte onderdeel uit van de beweging die we nu aanduiden als de methodisten, waar we ook Whitefield en de Wesley’s toe kunnen rekenen. Rowland diende met name in Wales. Hij maakte wel wat preekreizen buiten Wales, maar het leeuwendeel van zijn vijftigjarige bediening was geconcentreerd op dit gebied. Vanuit het kleine dorpje Llangeitho, in West-Wales. Tot een biografie is het niet gekomen, in zijn levenstijd en kort na zijn sterven. Lady Huntingdon verzamelde er wel materiaal voor, maar kon het naar getuigenis van Rowlands’ zoon Nathaniël niet meer tot een publicatie brengen. Zij werd ingezameld tot God, voor dit werk gedaan was.  GebiedAls de Geest van God gaat waaien in een gebied, zal dit te merken zijn…

Stephen Charnock: God weigert de genade nooit aan hen die er van harte naar verlangen

Of deel je nog niet in dit nieuwe leven? De puritein Stephen Charnock stelde eens de vraag: ‘Wat moeten we doen om wedergeboren te worden?’ Hij antwoordt daar zelf op: ‘Begin met bidden; zoek het bij de Heiland Die zo duidelijk verklaarde: “Een mens kan geen ding aannemen, zo het hem uit de hemel niet gegeven is” (Joh. 3: 27). Smeek er dan de hemel om; laat God van u horen zodra u thuiskomt. God laat gewoonlijk vernieuwende genade door dezelfde poort ingaan als waardoor het oprechte gebed uitgaat. Gebed is in overeenstemming met Gods genade; Hij weigert de genade nooit aan hen die er van harte naar verlangen. Ga daarom naar God, geef Hem geen rust. Als u dat doet, zal het niet lang meer duren voordat u dat vreugdevolle woord van Zijn genadige lippen hoort komen: “Mijn genade is u genoeg”, voldoende om u te vernieuwen, voldoende om u te genezen. Laat de vurigheid van uw gebeden evenredig zijn aan de noodzaak van de zaak en de grootte van uw ellende als u die zaak mist.’ Het gevolg daarvan is dat we op een andere manier in het leven komen te staan. Charnock bidt: ‘Verheerlijk Uzelf door een nieuw hart in mij te scheppen, opdat ik U mag verheerlijken door een nieuw leven.’

De Heere leidt ons leven (1)

 LevensbeginFeit is dat de Heere alle dingen leidt. Hij regeert. Hij heeft ons ongevormd begin gezien, we zijn door Hem geweven in de moederschoot (Ps. 139: 13-15).  Zoals de berijming het verwoordt: ‘Ja Gij, wiens wijsheid nimmer faalt, Had mijn geboortestond bepaald; Eer iets van mij begon te leven, Was alles in Uw boek geschreven.’ Daarbij gaat de leiding van de Heere niet alleen over ons levensbegin, maar ook over het leven dat volgt. Hij draagt het.  De Heere zorgtThomas Boston schreef een preek over de voorzienigheid van God naar aanleiding van Matt. 10: 29: ‘Worden niet twee musjes om een penningsken verkocht? En niet een van deze zal op de aarde vallen zonder uw Vader.’  Musjes hebben weinig waarde, zo stelt Boston. Maar zo onbelangrijk als ze zijn, God zorgt voor hen, leidt hen en voorziet in alles wat zij nodig hebben. Geen van hen zal op de grond vallen, door het schot van een jager of om een andere reden, zonder de wil van de Vader. Gods voorzienigheid raakt de kleinste dingen. De belijdenis dat de Heere regeert, zien we steeds weer terugkeren in de Bijbel. ‘De HEERE heeft Zijn troon in de hemelen bevestigd, en Zijn Koninkrijk heerst over alles.’ (Ps. 103: 19). Of zoal…

Nader tot U

Nader tot U, o Heer’, nader tot U;Drukt mij de zorg ter neer, ik kom bij U.In al mijn pijn en smartWensch ik met heel mijn hartDichter bij U te zijn, nader tot U.Is ’t wel eens nacht voor mij, weet ik geen raad,Wordt ’t duister om mij heen, ik vrees geen kwaad.Hoe bang het mij ook zij,Gij zegt: „Vertrouw op mij”;Dus ook door tegenspoed: nader tot U.Wordt soms de zondelust wakker in mij,Uw woord: „Ik overwon” brengt m’ aan Uw zij.Hoe ook de Satan tart,’k Klem m’ aan Uw liefdehart,Steeds dichter bij U, Heer’; nader tot U.Weldra is ’t einde daar van d’ aardschen strijd.Wat ook mijn deel hier zij, voor korten tijd,Gij, Heer’, hebt mij bereidEeuwige zaligheid;Nader, mijn God tot U … eeuwig met U. Vertaling van het lied: Nearer my God, to Thee

Gods voorzienigheid in ons leven volgens John Flavel

God heeft het universum in Zijn handen. God werkt Zijn volmaakte bedoelingen uit.  God is niet mijn dienaar. Gods wegen zijn veel meer verborgen en wonderlijk dan ik kan begrijpen. God is goed – altijd; ik kan hem vertrouwen – altijd. Gods tijdschema is niet hetzelfde als dat van mij. God is veel meer geïnteresseerd in wat ik word, dan wat ik doe. Vrij zijn van lijden maakt geen deel uit van de beloften van het christelijk Evangelie. Lijden is een integraal onderdeel van het christelijke leven. Gods werkt door lijden Zijn beloften in mij uit. Gods bedoelingen, niet de mijne, zijn het die Hem glorie toebrengen. God gidst mij door het voor mij mogelijk te maken om Zijn voorzienigheid te lezen door de lens van Zijn Woord. Ik heb in weinig dingen meer vreugde dan in het naspeuren van Gods wonderlijke wegen.

Brief van Guido de Brès aan zijn vrouw voorafgaand aan terechtstelling (3)

Vervolgens komt de provoost der smeden driemaal daags mijn boeien nazien, uit angst, dat ik zal ontvluchten; ten overvloede heeft men drie garden van 40 man voor de poort van de gevangenis geplaatst. Ook krijg ik bezoeken van de heer de Hamaïde, die naar mij komt kijken, zoals hij zegt, om mij te troosten en mij tot volharding aan te sporen: maar hij komt graag na het eten, als de wijn hem naar het hoofd is gestegen en zijn buik gevuld. U kunt denken wat voor vertroostingen dat zijn. Hij overlaadt me met bedreigingen en heeft me gezegd, dat, als ik ook slechts de geringste poging doe om te ontvluchten, hij me aan hals, lichaam en benen laat boeien, zodat ik geen vinger zal kunnen verroeren: en vele andere zelfde soort gezegden meer. Niettegenstaande dit alles blijft mijn God Zijn belofte houden en mijn hart vertroosten, terwijl Hij mij een zeer grote tevredenheid schenkt. Daarom, mijn geliefde zuster en trouwe vrouw, bid ik u, dat gij in uw droefenissen troost zoekt bij de Heere en aan Hem uzelf en uw zaken toevertrouwt: Hij is de Man der gelovige weduwen en de Vader der arme wezen: Hij zal u nooit verlaten. Dit verzeker ik u. Gedraag u altijd als een Christin en gelovige, standva…

Brief van Guido de Brès aan zijn vrouw voorafgaand aan terechtstelling (2)

Laat ons daarom haken naar ons ware vaderland, dat de hemel is, en boven alles verlangen om ontvangen te worden in het huis van onze hemelse Vader, om te zien onze Broer, ons Hoofd en onze Zaligmaker Jezus Christus, om te zien het hoogwaardig gezelschap van de Patriarchen, Profeten, Apostelen en zovele duizenden Martelaren, tot welk gezelschap ik hoop opgenomen te worden, wanneer ik zal hebben beëindigd de loop der bediening, welke ik heb ontvangen van mijn Heere Jezus. Ik bid u dan, mijn dierbare geliefde, dat u uzelf troost met de overdenking van deze dingen. Vergeet vooral de eer niet, welke God u bewezen heeft door u een man te geven, die niet alleen een dienaar van de Zoon van God is, maar die ook zozeer door God geacht en bevoorrecht wordt, dat Hij hem verwaardigt de martelaarskroon te verkrijgen. Ik ben vrolijk en mijn hart is opgewekt: mij ontbreekt niets in mijn droefenissen. Ik ben vervuld van de overvloedige rijkdom van mijn God. Ja, ik ben zo vertroost, dat ik niet alleen genoeg heb voor mezelf, maar ook voor allen, die ik zou kunnen spreken. Hierom smeek ik mijn God, dat Hij Zijn goedheid en welwillendheid tegenover mij, Zijn gevangene, bestendigt: wat ik ook verwacht…

Brief van Guido de Brès aan zijn vrouw voorafgaand aan terechtstelling (1)

‘De genade en barmhartigheid van onze goede God en hemelse Vader en de liefde van Zijn Zoon, onze Heere Jezus Christus, zij met uw geest, mijn zeer geliefde, Catherina Ramon, mijn dierbare en zeer geliefde vrouw en zuster in onze Heere Jezus Christus. Daar uw angst en smart mijn blijdschap en de vreugde van mijn hart enigszins storen, zo is dit de reden waarom ik u nu schrijf, zowel tot uw vertroosting als de mijne. Vooral tot uw vertroosting moet ik schrijven, omdat u mij altijd zeer vurig hebt liefgehad en het nu de Heere behaagt een scheiding tussen ons beiden te maken: uw bittere smart over de scheiding voel ik meer dan de mijne. En ik smeek u, zoveel als ik kan, dat u uzelf niet boven mate bedroeft, vrezende God te beledigen. U weet goed genoeg dat, toen u met mij in het huwelijk bent getreden, u een sterfelijke man hebt genomen, die niet een minuut van zijn leven zeker was: en toch heeft het onze goede God behaagd, om ons gedurende de tijd van ongeveer zeven jaar samen te laten leven, terwijl Hij ons vijf kinderen gaf. Indien de Heere ons langere tijd samen had willen laten leven, Hij zou daartoe de middelen ook gehad hebben. Maar het behaagt Hem niet: daarom, Zijn welbehage…

Kijken in de spiegel van Psalm 1 (slot)

De Heere haat de zonde. Zonder genade is het onmogelijk om God te behagen. Zij die op de weg van zonden voortlopen, krijgen met Zijn rechtvaardigheid van doen, maar kunnen dan niet schuilen achter de Rechtvaardige. Zoals Hij spreekt bij Zijn Zelfopenbaring tegen Mozes in Exodus 34:7a: ‘Die de schuldige geenszins onschuldig houdt.’ Het loon van de zonde is de dood.  AlleenStraks, in het eindoordeel, staan goddelozen voor het eerst werkelijk alleen. Zij kennen de gemeenschap met God niet en missen daardoor werkelijke gemeenschap met elkaar. Wij staan daar persoonlijk, en buiten Christus werkelijk voor eigen rekening.  De Heere volgde de hele weg van de goddeloze. Hij kende zijn weg, lezen we in deze eerste Psalm. Ook bij goddelozen legde Hij de wet op de bodem van het hart. Iedereen heeft het besef dat Iemand onze norm en oorsprong is, zeker als het gaat om volmaakte heiligheid en rechtvaardigheid. Wie dit echter niet onderkent en weigert te buigen voor de Heere, zal dan een rechtvaardig oordeel treffen. De Rechtvaardige verschijnt dan als Rechter; en verdoemt.  Aangrijpende beelden maken het oordeel duidelijk. Het kaf dat wegstuift op de wind laat zien dat er werkelijk niets van wa…

Kerkelijk contact met een jong gemeentelid op kamers

Kleine kinderen kun je aan de hand meenemen naar de kerk. Ze gaan mee en voelen zich vertrouwd in de gemeenschap. Zij kunnen zich nauwelijks anders voorstellen, dan iedere zondag de diensten mee te maken in de eigen gemeente. Bij het ouder worden gaan kinderen al meer op eigen benen staan. Onderdeel van dit proces is exploratie, het verkennen van de wereld om hen heen. Een deel van de jongeren voelt zich thuis bij het kerkelijk leven waarbinnen zij gebakerd zijn. Anderen weken langzaam los van de kerk en laten de kerkgang voor wat het is. Tenslotte is er een deel dat kerkelijk eigen wegen zoekt, maar nog wel trouw kerkdiensten bezoekt.  Op zichzelf mag het dankbaar stemmen dat de 19-jarige dochter op zondag naar de kerk gaat. Zij had dit ook achterwege kunnen laten. In Amsterdam is er immers niemand die haar controleert of zij nog wel eens een kerk van binnen ziet. Tegelijkertijd geeft de situatie zorg voor de ouders, omdat dochterlief gemeenten bezoekt die van een andere signatuur zijn dan zij voorstaan. Inderdaad is hier sprake van gripverlies.  Korte tijd woonde ik op kamers in Ede, toen ik als leerkracht in Wekerom begon aan mijn loopbaan. Door het opengeschoven raam hoorde ik…

Kijken in de spiegel van Psalm 1 (4)

VruchtDit leven in navolging brengt vruchten voort. Niet omdat we goede prestaties gaan leveren voor God. Alsof wij iets van beneden doen voor Hem daarboven. Het is precies andersom. De Heere wekt zelf de behoefte in ons om Hem te dienen. Wie in Christus wordt ingeplant als een tak in een wijnstok, leeft voortaan van de sappen die uit Zijn stam komen. Dit betekent dat je een vernieuwd leven ontvangt vanuit Hem. Daardoor word je denken en doen vernieuwd. Het voorbeeld dat de dichter van Psalm 1 hierbij gebruikt, is dat van een boom die aan een stromende beek is geplant. Die draagt vrucht, dankzij het water dat voeding geeft.  In Mattheüs 25 laat Jezus zien hoe deze vruchten eruitzien. Het zijn niet altijd bewuste activiteiten die christenen doen, om daarmee aan hun Zaligmaker te tonen dat ze dankbaar zijn. Nee, het zijn liefdedaden die opwellen vanuit een geliefd hart. Dat wordt concreet in het geven van een beker koud water aan iemand in nood. Het opzoeken van gevangenen. Het delen van je bezittingen. Geven om niet. Dát is waar Christus op terugkomt bij het laatste oordeel, zo blijkt uit de gelijkenis die Jezus daarover vertelt. Waarbij de rechtvaardigen Hem verbaasd zullen aankij…

Adem van God

Uitgeademd In 2 Timotheüs 3:16 staat dat de hele Schrift door God ingegeven is. In de grondtaal staat voor ‘ingegeven’ het woord theopneustos. Dit wordt ook vaak vertaald door ‘geïnspireerd’.Maar het kan beter vertaald worden als ‘uitgeademd door God’. Hij is de Oorsprong, de Bron van wat mensen schreven. Daarom is het Bijbels om te zeggen: ‘De Heere spreekt’, waarbij meeklinkt dat wat je uit de Bijbel aanhaalt het uitgeademde Woord van God is.  Bijbels leren denken begint met trouw lezen. De duinen die een stevige zeewering vormen, zijn niet op één dag aangespoeld. Nee, zandkorrel na zandkorrel is het zand aan komen spoelen en waaien, tot een stevig duin ontstond. Zo is het ook met kennis: deze neemt gaandeweg toe. Dit vraagt dus om aanhoudend lezen. Petrus van Maastricht zegt daarover: ‘Laten wij boven alles het Boek van de Schrift gedurig en godvruchtig opslaan. Waarin God, zoveel mogelijk is, Zich zeer volkomen en volmaakt aan ons openbaart, zodat iedere bladzijde daarvan God uitroept en aanwijst.’ PersoonIn de huidige ervaringscultuur wordt Bijbellezen geregeld verbonden aan ‘de ervaring dat de Heere antwoord geeft’. Inderdaad is het zo dat de Heere door Zijn Woord spreekt en…

Neem op uw kruis

Wilt gij achter Jezus komen,Neem op uw kruis;Wat u beven doe en schromen,Volg Hem naar huis.Neem uw kruis en volg uw Koning,Blik naar omhoog,Over ’t kruis rust op Zijn kroning,Mens, dan uw oog.’s Meesters eis is zelfverlooch’ning;Neem op uw kruis;Luister naar geen zinsbegooch’ling;Volg Hem naar huis.Neem uw kruis en volg uw Koning,Blik naar omhoog,Over ’t kruis rust op Zijn kroning,Mens, dan uw oog.Wat u dreige of nederbuige,Bid en weêrsta;Jezus van uw strijd getuige,Spreekt: “Volg Mij na.”Neem uw kruis en volg uw Koning,Blik naar omhoog,Over ’t kruis rust op Zijn kroning,Mens, dan uw oog.(Johannes de Heer)

Ds. W.L. Tukker: Abrahams’ offer (4)

Daar is eerst de ram. De HEERE voorziet, zoals Abraham zei, Zelf in een lam ten brandoffer. Daar ontstaat een spreekwoord: „Op de berg des HEEREN zal het voorzien worden." God Zelf heeft deze berg begeerd ter woning, om aldaar geëerd Zijn heerlijkheid te tonen. De gedurige offers en het enig offer op deze berg — eeuwenlang en voor eeuwig. Dan de belofte Gods vermeerderd. Nog eens het zaad vermeerderd, maar nu met de belofte erbij, dat Abrahams zaad, Izaäks zaad, de poorten zijner vijanden erfelijk zal bezitten. Aan het Israël Gods, de kerk van Christus, schoon altijd en overal veracht en bestreden, zal de overwinning gegeven worden. Anderen verliezen winnend, maar Gods volk, Gods ware kerk, wint verliezend. Door de eeuwen heen de veste van de vijanden bezitten! Heeft God herhaalde malen de belofte gegeven, thans bevestigt Hij Zijn beloften voor het zaad onder éde. God heeft niets boven Zich om te zweren, daarom zweert Hij bij Zichzelven. Hij zweert bij Zijn leven, 'k Zou geen God zijn, 'k zou ophouden God te zijn, als niet in uw zaad alle geslachten van het aardrijk gezegend zouden worden. „Omdat Abraham aan Gods stem gehoorzaam geweest is." God doet grote wonderen, maar het geloo…

Kijken in de spiegel van Psalm 1 (3)

Zonder GodZij die zonder God leven, zijn druk met deze aarde en met zichzelf. Dan denk je zoveel mogelijk aan het hier en nu; en zo weinig mogelijk aan de eeuwigheid. Dit wil niet zeggen dat er helemaal geen gesprek is over de tijd na de dood. De populaire Nederlandse vlogger Kalvijn geeft daar woorden aan in zijn lied ‘De missie’. Hij zegt hierin dat vandaag zomaar de laatste dag van je leven zou kunnen zijn. Daarom wil hij eruit halen wat erin zit, zolang de tijd tikt. ‘God verbiedt wat we allemaal doen, maar alsnog wil ik never nooit meer terug naar toen. Met een glimlach gestrekt in m’n kist. Zo zie ik het en dat is wat het is. De tijd tikt door, ja vergeet dat niet. Op een dag ben je weg, met of zonder niets.’ Aangrijpend hoe hij door zijn woordgebruik zelf vraagt om de verdoemenis. Wie dit luistert, zingt dit onbewust of bewust mee. Een gebed om je eigen ondergang! Zo heftig als Kalvijn er woorden aan geeft, klinkt het meestal niet in gewone gesprekken. Maar toch is dit wel het denken van onze eeuw: haal eruit wat erin zit, zolang je leeft. En dit beïnvloedt ons veel dieper dan wij vaak toegeven. Wie zich thuis voelt in deze wereld bevindt zich in de kring van deze goddeloze…

William Cowper: Een luister straalt van ’t Bijbelblad

Gods Geest zweeft over ’t vaderwoord,Zijn waarheid woont daarin,En wekt, waar ook Zijn schijnsel gloort,Een nieuwen levenszin.De vaderhand, die uit genâZoo trouwen gids ons gaf,Komt zwakken met Zijn kracht te sta,Hen steunend als hun staf.Heb dank, o God, uw kostb’re giftMaakt rijk voor de eeuwigheid,Waar ’t woord, in ’t hart diep ingegrift,Ons voor uw komst bereidt.

Kijken in de spiegel van Psalm 1 (2)

Wie en hoe God isHoe is Hij dan? De Heere geeft in de Bijbel uitleg over Wie en hoe Hij is. Toen Mozes leidinggaf aan het volk Israël had hij geen Bijbel. De eerste boeken van de Bijbel zijn immers door hem geschreven, op basis van wat eeuwenlang mondeling werd overgedragen. God spreekt Zelf tot Mozes. Als de leider van het Joodse volk voor de tweede keer op de berg Sinaï komt, nadat het volk ernstig tegen de Heere zondigde, vertelt de Heere over Zichzelf aan Mozes. Als je iemand beter wilt leren kennen, vraag je hem of hij iets over zichzelf wil vertellen. De Heere plaatst Mozes in de spleet van een spelonk en gaat aan hem voorbij. Mozes kan enkel Zijn achterste delen zien. Als de Heere voorbijgaat, vertelt Hij aan Mozes over Zijn karakter. Hij openbaart Zichzelf. De Heere vertelt over Zijn eigenschappen. Dat is vergelijkbaar met een kennismaking tussen geliefden die meer over elkaars karakter willen weten. Die stellen elkaar de vraag wat voor eigenschappen ze hebben.  In Exodus 34: 6-7a lezen we: ‘Als nu de Heere voor zijn aangezicht voorbijging, zo riep Hij: ‘Heere, Heere, God, barmhartig en genadig, lankmoedig en groot van weldadigheid en waarheid. Die de weldadigheid bewaart …

Kijken in de spiegel van Psalm 1 (1)

Aan de ene kant zien we iemand die Gods wet liefheeft en dag en nacht handelt en wandelt vanuit de bekoring van Gods Woord. Hij bloeit als een boom aan het water.Aan de andere kant zien we iemand die zichzelf liefheeft en die zit, staat en wandelt met hen die zonder God leven. Hij verwaait als kaf op de wind.  De poort van het boek Psalmen geeft dus een doorkijk op vruchten en korenhalmen die rijpen voor de oogst. Bij de oogst zullen de vruchten en het afval definitief van elkaar gescheiden worden.  ZaligDe man die de Heere vreest wordt door de psalmdichter ‘zalig’ genoemd. Dit wordt in het Hebreeuws weergegeven door een overtreffende trap: ‘welgelukzalig’. Het woord betekent: ‘diepgaand en duurzaam geluk’. Jezus gebruikt hetzelfde woord voor ‘zalig’, maar dan in het Grieks, in de Bergrede (Matth. 5:1-12). Ook de Psalmdichters gebruiken het woord geregeld, zoals in Psalm 32: ‘Welgelukzalig is hij, wiens overtreding vergeven, wiens zonde bedekt is.’ Het gaat om iemand die zich in een volmaakt gelukkige positie bevindt. Hij staat niet meer voor eigen rekening, maar gaat schuil achter de gerechtigheid van de enige volmaakt Rechtvaardige, Jezus Christus. Door genade wordt deze gelovig…

Een écht gesprek met je vader

Een gewaardeerde pastor buiten de deur, maar geestelijk moeilijk bereikbaar voor gezinsleden. Althans, zo lijkt het. Deze ervaring is niet uniek. Geregeld merken kinderen op dat ouders zich buitenshuis openhartiger uitspreken over het geestelijk leven dan thuis. In je eigen gezin ontstaat door de jaren heen bepaald gewoontegedrag. Over sommige onderwerpen wordt openhartig en enthousiast gediscussieerd. Andere onderwerpen komen minder aan de orde, of hooguit voorzichtig tastend. Als het gesprek over geloof en geloofsbeleving geen plek had in de opvoeding van kinderen, valt het niet mee daar later mee te beginnen. Zowel voor kinderen als ouders is dit onontgonnen terrein. Je weet niet goed hoe de ander zal reageren. Daarbij ben je zelf ook niet altijd in de stemming om je hart op tafel te leggen.  De vader in kwestie is in een bepaalde fase van zijn leven tot geloof en bekering gekomen. Dit kwam tot uiting in een andere gerichtheid, een andere grondhouding. Ongetwijfeld heeft het gezin dit gemerkt. Al was het alleen al omdat er andere keuzes werden gemaakt dan voorheen. Prioriteiten veranderden. De vraag kwam centraal te staan: ‘Heere, wat wilt U dat ik doen zal?’ Voor de mensen bui…

Ds. W.L. Tukker: Abrahams’ offer (3)

Vader en zoonDan komt er een nieuwe beproeving. Izaäk spreekt tot zijn vader: „Mijn vader." Wat een tere verbondenheid. Niet: vader, maar „mijn vader". Die je liefhebt. De liefde is wederzijds. Het is, alsof de jongen voelt, dat zijn vader wat heeft.„Mijn vader." Dit was niet alleen kinderliefde en kinderlijke eerbied, maar daar was tussen die beiden ook geloofsverbondenheid. De vader der gelovigen heeft een gelovige zoon. Dit is de eerste van Abrahams geestelijke kinderen! Kostelijk, als er een geestelijke band is tussen ouders en een kind!„Zie hier ben ik, mijn zoon", wordt ook nu Abrahams stereotype antwoord. Dat wil zeggen: „Mijn zoon, ik ben tot uw dienst." Gewone vragen mag een kind aan zijn vader vragen, maar zeker vragen omtrent de religie, in dit geval het offer. Kostelijk, als een zoon met zijn vader over de religie praat, over het offer. OfferAbraham zegt: „Als wij daar zullen aangebeden hebben." Maar Izaäk begrijpt, dat er ook geofferd zal worden. Hij weet niet, dat hij dat offer zal zijn. Hier is het vuur — dat was wat zijn vader droeg — dat noemt hij eerst — en het hout. Het mes noemt hij niet. „Maar waar is het lam ten brandoffer?" Netelige vraag voor Abraham. „Mijn…

Keurmeesters

Ook onze tijd kent haar ‘gildes’. Belangenorganisaties van allerlei snit en overtuiging zetten zich in voor de vorming van groepen mensen in de samenleving. Zowel in het zakelijke als in het maatschappelijke leven hebben we blijkbaar de behoefte ons te organiseren. Het ‘samen staan we sterk’ zit in ons bloed, niet in het minst wanneer we een gezamenlijke vijand signaleren. Als één man sluiten zich terstond de gelederen. Eén voor allen, allen voor één. Eerlijk gezegd houd ik daar wel van.  Er is echter ook een type mensen dat zich niet in een gilde laat verenigen. Dit zijn de zogenaamde ‘keurmeesters’. Ik kom ze tegen in de samenleving, op internetfora en bij kerkelijke activiteiten. Het zijn aardige mensen met een sterk analyserende blik. Meestal zien zij de zaken scherp. Feilloos weten ze de goede en kwade zaken te onderscheiden. Zodra ik hun cirkel van nabijheid binnentreed, word ik geconfronteerd met hun allesomvattend wereldbeeld. Messcherp licht men toe hoe de zaken er voor staan en ‘wie’ of ‘wat’ er totaal niet deugt. Tot zover kan ik dit over het algemeen prima volgen. Elke criticus raakt immers een kern, voor vrijwel elke overtuiging is iets te zeggen.  Logischerwijs vraag…

Als ik maar weet

Als ik maar weet, dat ook voor mij,De Heer aan ’t kruishout stierf;En dat de Heiland ook voor mij,Een levenskroon verwierf.Nader tot U, nader tot U,Nader mijn Heiland tot U;Als ik maar weet, dat alles hier,Mij nader brengt tot U.Als ik maar weet, Uw liefde o Heer,Vertroost mij dag aan dag;Dan juich ik voort, wat ook mijn lotOp aarde wezen mag.Nader tot U, nader tot U,Nader mijn Heiland tot U;Als ik maar weet, dat alles hier,Mij nader brengt tot U.Als ik maar weet, ook als op aard’Mij droefheid wacht of kruis;Dat ieder kruis mij nader brengtBij ’t eeuwig Vaderhuis.Nader tot U, nader tot U,Nader mijn Heiland tot U;Als ik maar weet, dat alles hier,Mij nader brengt tot U. 

Leven met verlies

Toch is het niet zo dat Job een voortdurende rustige omgang met de dingen kent. In het begin van Job 3 horen we hem zijn geboortedag verwensen. Hij gaat door een inktzwarte nacht en spreekt de gevoelens die daarmee samenhangen uit. Blijkbaar kan dit, dat Godsvertrouwen en een diepe ervaring van donkerheid elkaar opvolgen. Zo op de berg, zo in het dal. Terwijl de Heere onveranderd Dezelfde is.  Niet al de wegen die de Heere met ons gaat, zijn voor ons begrijpelijk. Soms blijft een helder antwoord uit, als het gaat om de ‘waarom’ vraag. Dwars door de stormen heen, blijkt de Heere echter wel het roer te houden. Hij is altijd groter dan de nood, Zijn kracht is sterker dan het geweld.  Het dal van verlies en rouw kan samen gaan met diepe gevoelens van gripverlies en onzekerheid. In dit dal worden we geregeld overspoeld door gevoelens van verlatenheid of onbegrepenheid. Tegelijkertijd is het zo dat juist dergelijke periodes ons een nieuw zicht op de Heere kunnen geven. In de crisis leren we Hem op een nieuwe manier verstaan. Eigenschappen van God waar we eerder minder zicht op hadden, komen nu helderder in het licht. Voor wie werkelijk leeft van genade, is de crisis vaak als een kronkel…

Abrahams’ offer (2)

Geen uitlegAbraham antwoordt niet. De stille man, de grote zwijger uit het Oude Testament, spreekt niet tegen. God heeft hem dit gezegd. Hij vraagt ook geen tekst en uitleg. Hij heeft God ontmoet. En God heeft tot hem gesproken. Zal hij God antwoorden? Zal hij God ter verantwoording roepen? Abraham geloofde God onvoorwaardelijk. Er staat alleen, dat hij 's morgens vroeg op stond. Er staat niet dat hij die nacht niet geslapen heeft. Ook niet, dat hij wél geslapen heeft. Hij stond alleen maar vroeg op.God dienen, dat betekent niet lui zijn. Vroeg tot Zijn dienst, ook als Hij het zwaarste van iemand vraagt. Zelf zadelt hij de ezel. Zelf neemt hij twee van zijn jongens mee. — En Isaäc — Twee knechten en zijn zoon. Zelf kloofde hij het hout, waarop het offer gebracht moet worden. Dat is wat! Wat een geloofsgehoorzaamheid. Wat een gedachte voor Abraham. Er staat niet, of hij met Sara overlegd heeft. En hij ging naar de plaats, die God hem gezegd had. Op de derde dag zag hij die plaats van verre. Dat is wat: hij mocht als eerste de plaats zien van het offer, als de vader van de gelovigen! Hij mocht als eerste de plaats zijn waar zo veel duizenden de ogen van het geloof op richten zullen.…

Abrahams’ offer (1)

Op weg naar bet offerHet is een van de aangrijpendste gedeelten, die wij vandaag hebben te behandelen. Ware het niet, dat de God van de waarheid hierachter stond, ware het niet de geloofsbeproeving, die de God van alle genade aan Abraham zond, wij zouden het niet wagen hierover te handelen. Dit woord is tot troost geworden voor velen, die het offer van een kind, soms een enig kind moesten brengen. Dit woord is de profetie geworden van dat enig offer, wat God gegeven heeft in de dood van Zijn eigen, eniggeboren Zoon, de Heere Jezus Christus.„Na deze dingen". Na al wat Abraham in zijn veelbewogen leven heeft meegemaakt, trekken uit zijn land en maagschap, enkele malen emigreren voor een tijd vanwege hongersnood, dan de steeds maar uitgestelde hoop op de vervulling van de belofte van zaad te ontvangen, het heenzenden van Ismaël, wat Abraham zeer zwaar gewogen heeft. Toen dan eindelijk is de zoon van de belofte hem geschonken. Dit was de zoon van zijn blijdschap, de zoon van zijn lachen. BeproevingEn toen is dan de verzoeking Gods over hem gekomen. De Heere verzoekt niemand met het kwade en tot het kwade. En als Hij verzoekt, dan is het een geloofsbeproeving. Doorgaans zoekt de Heere …

Een vrouw van Tyrus en Sidon

Dan sprak Hij: „Ik kwam slechts voor Isrel,En breng zijn verlorenen weer”.Hoe trof haar dit woord in het harte!Van schuld overtuigd knielt zij neer.Is dat niet de Heer aller HeerenDie haar in het harte kon zien?Hoe dringt het haar Hem nu te eerenEn hoopvol tot Jezus te vliên.O, Jezus, ontferm U ook mij!O, Jezus, ontferm U ook mij!O, reinig mijn ziele en lichaam;O, Jezus, ontferm U ook mij!„Het zou niet betamelijk wezen”,Zoo ging Jezus ernstig door,„Het brood van de kind’ren te nemenEn werpen ’t den hondekens voor.”Waar moet zij, Heidin, nu toch henen?Is al hare hoop nu verstoord?Neen, zie het geloof zich verheffen,En hoor het aangrijpende woord:O, Jezus, ontferm U ook mij!O, Jezus, ontferm U ook mij!O, reinig mijn ziele en lichaam;O, Jezus, ontferm U ook mij!„Ja, Heer; doch de hondekens etenToch ook van der kinderen brood,Dat valt van de tafel huns heeren,Uw liefd’ is toch eindeloos groot.”„Groot is uw geloof”, sprak toen Jezus;„Ga heen, uw gebed is verhoord;De kwaal heeft uw dochter verlaten,Uw harte is rein door Mijn woord.”O, Jezus, ontferm U ook mij!O, Jezus, ontferm U ook mij!O, reinig mijn ziele en lichaam;O, Jezus, ontferm U ook mij! 

Waar zijn de vaders bij de geloofsopvoeding?

Hoewel de man als priester in het gezin de aangewezen persoon is, blijken moeders in de praktijk nogal eens de geloofsopvoeding te leiden. Op zichzelf is het een zegen wanneer je dit als moeder met liefde doet. Je werk zal niet zonder vrucht zijn. Zoals moeders in de Bijbel die hun kleine kinderen tot Jezus brachten. Deze kleine kinderen gingen niet zonder zegen weg. Moeders die thuis de kar trekken op het gebied van de geloofsopvoeding doen dit verwachtingsvol!  Tegelijkertijd is en blijft de vader als priester eindverantwoordelijk voor de geloofsopvoeding. Daar kan hij zich wel aan onttrekken, maar niet zonder daarmee nadrukkelijk de opdracht van de Heere in de wind te slaan. Argumenten als ‘ik ben niet zo’n prater’ en ‘mijn vrouw doet dit nu eenmaal gemakkelijker’, doen niet ter zake. Je bent verantwoordelijk. Waarvoor geldt: de Heere geeft wat Hij vraagt.  Overigens betekent het niet dat óf de moeder óf de vader de geloofsopvoeding vormgeeft. Je doet dit samen. Waarbij je elkaar aanvult. De basis vormt een heldere en dagelijks terugkerende structuur. Vaste rituelen bij het ontbijt en bij het avondeten. Of je de kinderen nu één of twee keer per dag allemaal rond de tafel hebt, …

Filippus en de kamerling (4)

DoopWat een wonderlijke man, hoe komt hij aan die kennis? Hoe weet hij van de Doop? Hij kan al geweten hebben van de proselietendoop, die toegang gaf tot het Jodendom. Maar hier weet hij van de Christelijke Doop, die Christus aan Zijn discipelen heeft opgedragen bij Zijn heengaan. Denkelijk heeft Filippus bij het breedvoerige onderricht op de wagenrit ook hiervan verteld, als het teken van het verbond van de genade en als het teken van de inlijving in Christus' kerk. Deze man vraagt daarnaar, is daar begerig naar.Wat een bijbelse gangen gaat die man. Dat mag wel, zegt Filippus, als u van harte gelooft. Dan is het geoorloofd. De Doop is een hoge zaak: het is de bevestiging van de genade. Als iemand van harte gelooft, dan is de Doop een teken van de ontvangen genade en ook een zegel op de ontvangen genade. Zo u van harte gelooft, hecht God het zegel aan de belofte. GeloofsbelijdenisHelder en klaar zegt de Moor: „Ik geloof, dat Jezus Christus de Zoon Gods is." Wat een belijdenis: in één korte zin al het heil. In één korte zin heel de bijbel. Hoe weet die man dat? Door de Heilige Geest. Hoe weet die man dat? Door het geloof, door de prediking van Filippus. Dan beveelt de Moorman — nie…

Blijmoedig belijden

BelijdenOnder de titel ‘Blijmoedig belijden – overdenkingen voor en na de toelating tot het Heilig Avondmaal’, schreef dr. H. Bavinck een handzaam boekje. In een gezamenlijk voorwoord duiden prof. dr. H. van den Belt en prof. dr. W. van Vlastuin het aan als een ‘gouden kleinood’. Bavinck publiceerde het boekje in 1901 voor hen die geloofsbelijdenis aflegden en de toegang verlangden tot het Heilig Avondmaal. Daar kan de nodige strijd mee samengaan, Bavinck had daar oog voor. Ds. T.A. Bakker hertaalde dit boekje dat destijds uitkwam onder de titel ‘Offerande des lofs’ en voorzag het van een nieuwe titel: ‘Blijmoedig belijden’.  VerbondIn het verbond eist de Heere ons met onze kinderen op voor Zijn dienst, zo stelt dr. H. Bavinck. ‘Zij worden erin geboren en zijn er van hun prilste begin in begrepen. Niet van nature, maar uit genade, omdat God beloofd heeft de God van de gelovigen én van hun nageslacht te zijn.’  OpvoedingAls het gaat om de plaats van de mens in het verbond, wijst Bavinck op de verhouding van verbond en verkiezing. ‘De verkiezing houdt in dat God bepaald heeft wie zeker de eeuwige zaligheid zullen beërven. Maar het verbond beschrijft de weg waarlangs Hij de uitverkor…

Filippus en de kamerling (3)

LevenDat is dus de Schrift, die de Moorman las. En die hij dus weer voorlas aan Filippus. En dan komt zijn vraag: „Ik bid u, van wie zegt de profeet dit, van zichzelven of van iemand anders. Wees zo ootmoedig: Ik bid u." Eerst bad hij of Filippus op de wagen bij hem wilde komen zitten. Nu bidt hij om uitlegg Hij staat hier voor het grote geheim van de bijbel, de tweede Persoon van de Goddelijke Drievuldigheid. Hij was als een bekeerde Jood naar Jeruzalem gegaan, en hij had het niet gevonden. Want niemand kent de Vader dan de Zoon en die het de Zoon wil openbaren. Hier staat de Moorman voor de verborgenheid van de Godzaligheid: „God geopenbaard in het vlees." Heel het geheimenis van de lijdende Verlosser. „Ik bid u, van Wien zegt de profeet dit, van zichzelf of van iemand anders? " Ja, dit geheim moet afgebeden worden. En dan staat er: „En Filippus deed zijn mond open en beginnende van de Schrift, verkondigde hem Jezus." Even plechtig als bij Jezus' eerste preek, staat er dat hij zijn mond opende. Als Christus Zich voor het eerst openbaart, dan gaat de mond van de waarheid open. Dat is een groot gebeuren in iemands leven. Dan komt hij tot het leven, want die Mij vindt, die vindt he…

Filippus en de kamerling (2)

Lezen‘Hij zocht een lange, eenzame, woeste weg, om onderweg te kunnen lezen. Hij had het in Jeruzalem niet gevonden. Nou, dan hou je op, hè, en gaat teleurgesteld naar huis. En rolt die rol dicht. En als je een godsdienst vindt, waar je niets van begrijpt, dan houd je ook op. De man leest, hotzebots op zijn wagen. Maar 't heeft hem zo te pakken, dat hij maar doorleest, hardop zelfs. Hij let niet op zijn knechten, maar leest maar. Wat ook de koetsier, de palfrenier, de knechten denken. Misschien wel leest hij ook om hen gaande te maken. Niet gevonden en toch zoeken. Dat is voorbereidend werk Gods in zijn ziel. Hij ziet niet eens die vreemdeling daar lopen, hij leest maar door, hardop. GeestDe Geest — nu niet de engel, maar de Geest Gods Zelf, de Geest des Woords Zelf, Die Filippus gedreven had naar deze man, naar deze behoeftige ziel, deze aangeslagen ziel — spoort Filippus aan: „Ga toe en voeg u bij deze wagen." Filippus gaat toe — en hoort hij dat nu goed, zit die man in een rol van de bijbel te lezen? Is dat Jesaja, uitgerekend Jesaja 53? Zou hij het wagen, die deftige heer, de hoogste waardigheidsbekleder van een Moors hof... zou hij het wagen hem in zijn lectuur te storen? Die…

Filippus en de kamerling (1)

NederigDaar geschiedden onder deze eenvoudige figuur tekenen en grote krachten. Filippus is zo'n eenvoudige figuur, hij vond het niet erg, dat hij niét kon, wat de apostelen Petrus en Johannes wèl konden, namelijk de handen opleggen, zodat de gemeente van Samaria de Heilige Geest ontving. Mooi is dat, als iemand achter anderen weet te gaan staan. Nu komt dan de geschiedenis, waardoor Filippus onder ons het meest bekend geworden is, namelijk die van de kamerling. Hierin kunnen wij zien, dat Filippus bij al zijn nederigheid echt niet niemand was. Het is zo'n lieflijk leven, klein en nederig bij God te zijn. Het is zo'n lieflijk leven, om de laagste plaats in Gods kerk in te nemen. Toen Filippus zo rustig achteruit trad, haalde de Heere hem naar voren. Woeste wegDaar kwam een engel tot hem, die hem zond naar de woeste weg, die van Jeruzalem afloopt naar Gaza, dwars door het gebergte heen. Twee wegen liepen van Jeruzalem naar Gaza, een goede en drukke weg, waar veel mensen reisden en deze stille, eenzame weg. De laatste moest Filippus nemen en de engel zeide hem niet, wat hij daar moest gaan doen. Zie, dat zijn nu Gods ware dienstknechten, zij worden zelf engelen, boden Gods genoemd, …

Sta op en strijd de goede strijd

Staat op en strijdt de goede strijdtot al wat God u vraagt, bereid,Hij is uw kracht, Hij is uw recht;Hij heeft de zeeg' u togezegdStaat op en richt het aangezichttot God omhoog en doet uw plichten schoon uw weg oneffen zij,Hij licht u met Zijn schijnsel bij.Vertrouw, tenslott' uw levenslotuw aards, uw eeuwig heil aan God,Maakt u geen zorgen voor de tijdvertrouw de Gids, die u geleidt. Staat op en weest dan niet bevreesdnog is Hij wat Hij is geweest,uw hulp, uw steun in tegenspoeduw eeuwig heil, uw eeuwig goed.  Dichter: John Samuël Bewley Monsell. Vertaling: Jacqueline van der Waals Hervormde Bundel, 1938

Dienstbaar aan de wereldkerk (2)

Eén van mijn voorgangers in de gemeente van Sint Annaland is ds. D.J. van Dijk. Hij overleed in 1987 op 89-jarige leeftijd. Jarenlang schreef hij in het zendingsblad ‘Alle volken’ over ontwikkelingen ten aanzien van het zendingswerk dat door de Gereformeerde Zendingsbond werd verricht. Zelf diende hij vele jaren in Toradjaland (Indonesië) als zendeling. Eens doopte Van Dijk meer dan 300 mensen op één dag. Dit zijn aantallen die ons bevattingsvermogen haast te boven gaan. Een kerk vol. Meer dan eens is mij de gedachte bekropen: moeten we nog wel zending bedrijven? Is Nederland niet zelf een zendingsland? Dat laatste is zondermeer waar. De velden zijn wit om te oogsten en de arbeiders zijn weinig. Toch ligt er nog wel degelijk een opdracht voor het bedrijven van zending in de wereld.  Als bestuurder van NET Foundation maakte ik in de afgelopen jaren kennis met het werk van Bijbelscholen op diverse continenten. Indrukwekkend om de verslagen terug te lezen van werkers in de wijngaard van de wereldkerk. De toegevoegde waarde van de Westerse kerk werd mij daarbij al helderder.  Toerusting en vormingWaar veel voorgangers in de wereldkerk nauwelijks opleiding kregen, mag de Westerse kerk …

Dienstbaar aan de wereldkerk (1)

God en de kerkDe Heere Jezus had al de landen van de wereld voor ogen, toen Hij de discipelen uitzond om Zijn getuigen te zijn. Inmiddels zijn alle zes continenten bereikt met het Evangelie. Dit is niet allereerst het werk van mensen, maar dat van de Heere Zelf. We spreken over ‘missio Deï’; God doet het Woord verbreiden op de aarde.  Zending vormt niet het initiatief van enkele goedwillende mensen, die zich verenigingen. Hoewel zendingsorganisaties in de geschiedenis met zegen zending bedreven, ligt de eerste opdracht tot zending bij de kerk. De bekende zendingstheoloog dr. J.H. Bavinck (1895-1964) benadrukt dit: ‘In de lijn der Schrift is het volstrekt duidelijk, dat het de Kerk is, het lichaam van Christus, die het orgaan vormt, waardoor en waarin de verheerlijkte Christus zijn grote verlossingswerk aan de wereld openbaren wil.’ VeranderingVoetius (1589-1676) hanteerde een drieslag als het gaat om het bedrijven van zending: Bekering van de heidenen, planting van kerken en glorie aan Gods genade. Deze opdracht is in de afgelopen eeuwen door zendelingen met zegen uitgevoerd. Op alle continenten vinden we gelovige christenen, die in hun eigen taal de grote werken van God verkondig…

Ds. K. Exalto over het nut van de opstanding van Christus (2)

AndersDoor zijn relatie tot Christus is een christen iemand anders dan een niet-christen. Hij staat in een afzonderingspositie. Niet door eigen kwaliteiten, hoe hoog ze ook zijn, niet door eigen daden en werken, hoe edel ze ook zijn, maar uitsluitend door het werk van Christus en door de Geest van Christus die in ons woont, zodat Paulus juist ook in verband hiermee nadrukkelijk zegt:uit genade(Efeze 2:5). VerlossingIn de tijd van Jezus en de apostelen werden de mensen vele wegen gewezen die zouden leiden tot de sotêria: het heil, de verlossing. De apostelen, optredend in deze wereld, kenden maar één weg: die van het geloof in de gekruisigde en opgestane Heere Jezus Christus. Nu in onze tijd de kerk opnieuw komt te staan in een wereld waarin grote woorden worden gesproken, ettelijke programma's worden opgesteld en zij in de verzoeking komt ook één van deze hedendaagse bewegingen te worden, dient zij zich bij uitstek te concentreren op wat het eigenlijke is van haar boodschap, en daarbij zal zij uitkomen bij Christus, de Gekruisigde en Opgestane. Het is vandaar uit dat dan het christenleven zal moeten worden gezien! DezelfdeHet wezen van het christenzijn is onveranderlijk: het sterv…

Ds. K. Exalto over het nut van de opstanding van Christus (1)

KrachtUit het drietal is het met name het tweede, dat hier door de Catechismus genoemd wordt, hetwelk in dit artikel onze aandacht zal krijgen. Het gaat dus over de kracht die er uitgaat van Christus' opstanding, zodat wij daardoor opgewekt worden tot een nieuw leven.  RomeinenInRomeinen 6spreekt Paulus over 'het leven met Christus'. Hij grijpt hierbij terug op de christelijke doop. De voltrekking van die doop duidt aan een 'ondergaan' ofwel 'begraven worden' en een 'opstaan' ofwel 'opgewekt worden'. Voor de gelovige is zij dat ook; hij 'houdt het er voor' (vs. 11) dat hij dood is en levend is; hij is met Christus gestorven en opgestaan; hij is gestorven aan de zonde en wandelt nu in nieuwigheid des levens. Er is in het christenleven 'een gelijkmaking' zowel aan Christus' dood als aan zijn opstanding (vs. 5). Hoe nauw wordt hier voorgesteld de relatie tussen Christus en de gelovigen! Wat eenmaal geschied is in het verleden, voor ons een vèr verleden, dat voltrekt zich nog altijd heden aan degenen die in Christus geloven. Allerminst wordt hiermee dat verleden vervluchtigd alsof het niet werkelijk een heilshistorisch feit zou zijn; integendeel, de historische opstanding van Christus…

Een vrouw naar Gods hart (2)

KrachtDe Spreukendichter spreekt van een deugdelijke vrouw (Spr. 31: 10). Beter is het om te vertalen ‘een vrouw van kracht’. In zichzelf kwetsbaar, als ieder ander. Zij is echter sterk gemaakt in haar zwakheid, door de wijsheid, genade en het dienen van de Heere. Straks zal duidelijk worden dat dit in allerlei activiteiten tot uitdrukking komt. Luiheid kun je haar niet verwijten (Spr. 31: 27). Ze is één en al inzet voor de taken die de Heere haar geeft.  Dat blijkt ook wel uit het vervolg. Ze blijkt een bedrijvige vrouw die van alles onderneemt. Ze werkt met wol en vlas (vs. 13), doet aan internationale handel (vs. 14), nog voor het licht wordt staat ze op om het ontbijt te verzorgen. Daarbij geeft ze leiding aan het huispersoneel. Ze geeft dus niet alles over, maar gaat zelf voorop (vs. 15). Als zij een akker ziet die haar aanspreekt, kan ze de waarde ervan bepalen en hem verwerven. Ze plant er een wijngaard op (vs. 16). Ze is energiek en actief, de hele dag door (vs. 17-18). Ze draait het spinnewiel, zodat er kleding zal zijn (vs. 19). De armen kloppen bij haar niet tevergeefs aan (vs. 20). Kou kan haar gezin niet deren, ze zijn op de sneeuw gekleed (vs. 21). Ze ziet er prachti…

Een vrouw naar Gods hart (1)

VindenDe ideale vrouw; wie zal haar vinden? In feite overkomt het je. Je keek om je heen, raakte geïnteresseerd in iemand, werd verliefd. Van het één kwam het ander. Toen waagde je met elkaar de stap naar het huwelijk. Een sprong in het diepe, omdat niemand weet wat achter de horizon ligt. In het Spreukenboek sprak de Heere zich uit over de vraag hoe je aan je vrouw komt. ‘Huis en goed is een erve van de vaderen; maar een verstandige vrouw is van de Heere.’ (Spr. 19: 14). Je wordt door de Heere aan elkaar gegeven. Het huwelijk wordt in de hemel gesloten.  KostbaarDietrich Bonhoeffer schreef vanuit de gevangenis een huwelijkspreek, voor mensen die hij kende. Hij schreef daarin: ‘God daalt af op onbegrijpelijke wijze en spreekt zijn ja op jullie ja; maar terwijl Hij dat doet, schept Hij iets heel nieuws; Hij schept uit jullie liefde het heilig huwelijk.’  Het huwelijk is kostbaar. Bonhoeffer: ‘Het huwelijk is meer dan jullie wederzijdse liefde. Het huwelijk heeft meer gewicht, meer waarde, want het is Gods heilige instelling, waardoor Hij de wereld tot het einde van de dagen wil behouden. In je liefde zie je op de wereld alleen elkaar, in het huwelijk ben je een schakel van de gesla…

De Zoon van God in het donker (2)

VerlatenDavid, de begenadigde van zijn jeugd af aan, heeft tijden gekend van geestelijke verlating als hij door boze vijanden omringd werd. Maar David was niet van God verlaten. Een afgewend aangezicht Gods is nog niet een heengegane God. Daar was toch nog de verborgen ondersteuning. Daar was inPsalm 22toch nog: “Op U stond vast der vaderen betrouwen en Gij zaagt hen aan.” Maar dat was ook voor David maar een voorafschaduwende profetie. Bij Christus was dit alles echt en ten volle. Niet dat de Godheid in Christus opgehouden had, zodat alleen Zijn menselijke natuur leed. Hij leed als God en mens, zodat Zijn Godheid de aangenomen mensheid ondersteunde.Maar God de Vader had Hem verlaten, overgegeven aan Zijn toorn over de zonden, overgegeven aan het verderf. De Godheid van de Vader was alomtegenwoordig, ook op Golgotha. Maar die Godheid kan zijn een gunstrijke of ook een tegenwoordigheid in gerechtigheid. DieptepuntZo was het hier. De gerechtigheid, de heiligheid Gods, die straf bracht over de zonde, was geheel op Christus en de gunst, de barmhartigheid werd derhalve geheel ingehouden. Als de Heere Jezus dan ook in Zijn diepste lijden steun zoekt in Zijn God en Vader, dan is die steu…

De Zoon van God in het donker (1)

DonkerDaar is inderdaad een getuigenis van Dionysius, een man uit Egypte, die meldt van deze duisternis ook in dat land. Drie uren lang hield de zon haar licht in. Van een zoneclips kan er door de stand van de zon, de maan en de aarde geen sprake zijn in de Paastijd, omdat dat de tijd van de nieuwe maan is. Daarenboven duurt een zoneclips nooit zo lange tijd. Dit is een bijzondere daad Gods, Die machtig was om eens de zon achterwaarts te doen gaan, Die eens sprak en het licht was er, en Die ook machtig is om te spreken en het licht houdt op, zolang het Hem behaagt, Die andermaal spreekt en het licht keert weder. Als eens de Hogepriester op de grote Verzoendag inging in het heilige der heiligen, dan trad hij in het volkomen donker. Nu de grote Hogepriester Zijn lijdensgang maakt, treedt Hij in Gethsémané in het voorhof, op Gabbatha in het heilige, op het kruis in het heilige der heiligen. Wat eenmaal voorafgebeeld werd in tabernakel en tempel, dat wordt nu diepe werkelijkheid. De Zoon Gods komt in het volkomen duister, niet opdat God de hete zonnestralen op Zijn gefolterde lichaam weren zou, ter leniging van Zijn smart. Want veel meer dan hete zonnestralen zullen op Hem branden, oo…

Dr. W. Aalders: 'Als huwelijk en gezin in verval zijn, is er voor het kind geen beschutting meer.'

Aalders stelt de Bijbelse boodschap tegenover het lust gedreven denken: ‘In de Bijbelse huwelijksorde worden man en vrouw weggetrokken uit het krachtveld van de brute, instinctieve driften. De man-vrouw verhouding wordt er gesteld in het licht van de verhouding van God en Zijn volk.’ ‘In deze orde vernieuwt zich de schepping vanuit haar goddelijke oorsprong. Er ligt in die orde goddelijke liefde en wijsheid, zorg en liefde. Zij weerspiegelt de wijze waarop God met Zijn volk verkeert.’ Aalders meent dat wij ons ertegen moeten verzetten ‘het huwelijk en het gezin te laten degraderen tot een natuur-gegevenheid, tot een uitvloeisel van maatschappelijke en economische verhoudingen, tot een willekeurige conventie. Huwelijk en gezin laten zich niet als tijdgebonden structuren door menselijke eigenmachtigheid veranderen. Zij zijn niet een onderdeel van staat en maatschappij, maar de wezenlijke vooronderstelling van staat en maatschappij. Wie maatschappijkritiek wil oefenen, kan en mag dat daarom alleen doen door de heilige orde van het huwelijk als uitgangspunt en norm te hanteren. Doet men dat niet, dan bezondigt men zich aan de schepping en haalt men een vloek over zich.’ Aalders tekent…

Komt, heffen wij een lofzang aan

Hij, die voor ons Zijn leven gaf,Rees zegevierend uit het grafHij heeft voor ons den strijd volstreden:Nu zijn wij met Hem opgestaan,Nu vangt het nieuwe leven aan,Dat w' eeuwig in Zijn' dienst besteden.Dat vrees noch angst ons hart beknell';Hij leeft voor ons: Immanuël Hij kan en zal ons nooit begeven;Hij is met ons in allen nood,Hij overwon voor ons de doodWij zullen eeuwig met Hem leven. Hervormde bundel, 1938

Je kunt niet enkel toeschouwer zijn bij het lijden van Christus (3)

 KijkenOok op Golgotha staan zoveel mensen rondom het kruis, die ons het rechte gezicht op de Borg kunnen ontnemen. Want het gaat niet om Simon Petrus of om Judas Iskarioth, om de hogepriester Kajafas of de stadhouder Pontius Pilatus, om de menigte die lasterend meetrekt met de Heere Jezus, of om de vrouwen die om Hem wenen. Nee, het gaat om de Christus zelf, om de lijdende Christus, om de Borg. En wanneer we dan op Goede Vrijdag bij het kruis staan dan zien we Hem daar gekroond met een doornenkroon, gegeseld, aan het kruis gespijkerd en we horen Hem de geest geven. Dat is dan zijnlijdengeweest. Maar laten dan niet vergeten dat die lijdensweg al veel eerder een aanvang nam. Zijnlijdenbegon niet aan het eind van zijn leven, nee, zijnlijdenbegon bij de kribbe. Er is geen tijd geweest van Christus' leven op aarde dat Christus niet de lijdende Christus was. Zijn leven is één gestadige dood geweest. Zijnlijdenbegon in de kribbe, want er was geen plaats voor de Zoon van God in de herberg. Daarom werd Hij geleqd in de kribbe en in doeken gewonden. En van de kribbe tot het kruis was hetlijden. Want Hij moest de zonde en de schuld van zijn volk verzoenen van een heel leven. HartMaar de lij…

Je kunt niet enkel toeschouwer zijn bij het lijden van Christus (2)

Daarom moet de Heere God wel toornig op ons zijn. Hij moet ons wel straffen om zoveel zonden en ongerechtigheden. Wanneer de Heere dan ook met ons in het recht zou treden en ons zou dagvaarden voor zijn rechterstoel en tegen ons zou inbrengen alles wat wij tegen Hem misdreven hebben van onze jonkheid aan en ons ook zou wijzen op onze erfzonde... ach, wie van ons zou dan voor Hem kunnen bestaan? Nu zijn wij mensen geneigd om daar overheen te praten. We hopen dat het wel mee zal vallen. Dat God het toch als het er op aankomt zo nauw niet zal nemen. Maar het kan niet meevallen. God is immers zeer rechtvaardig en heilig in zijn richten.En wanneer de rechtvaardig verdiende straf nu op ons zou neerkomen, wanneer Hij ons nu zou straffen om alles wat we tegen Hem en zijn heiige wet hebben gedaan, dan zouden we vergaan. Daarom kunnen we alleen voor God staan met een verbroken hart en een verslagen geest. We moeten weten van onze zonde en schuld en van de toorn en van de vloek Gods, die daarom over ons komen. Dan pas versta ik iets van het wondere geheim van hetlijdenvan Christus en van het kruis van Golgotha. Anders blijf ik een toeschouwer op de tribune, een ontroerde toeschouwer misschie…

Je kunt niet enkel toeschouwer zijn bij het lijden van Christus (1)

OnschuldigVelen zullen weer geboeid en ontroerd naar de lijdensprediking hebben geluisterd. En in menig hart zal er medelijden gekomen zijn met deze Man van smarten, Die zo'n bange lijdensweg moest gaan terwijl Hij toch onschuldig was. Alleen, het is niet zo gemakkelijk om het geheim van dit lijden van de Heere Jezus te doorgronden. En wanneer we op Goede Vrijdag bij het kruis van Christus staan zal het ons toch moeten gaan om dat mysterie, om dat wondere geheim, dat de Heere Jezus Christus stierf voor zondaren. Ja, dit wonder moet nog nauwer op ons persoonlijk worden betrokken: wij moeten weten, dat wij die zondaren zijn. Want zo dikwijls ons die Christus getoond wordt op zijn lijdensweg moeten we het bedenken: daar gaat Hij als Borg, Die beladen is met mijn zonden en ongerechtigheden. BorgDe Heere Jezus loopt zijn lijdensweg af tot het einde toe als Plaatsbekleder voor zijn volk, voor dat volk dat Hem van de Vader gegeven is en waarvoor Hij Borg geworden is. Daarom is de toorn Gods tegen Hem gericht. Daarom is de vloek op Hem neergekomen. Daarom moet Hij de straf dragen voor ons. We kunnen nooit zeggen: wat hebben wij met dat lijdenen dat kruis van Christus te maken! Want het ga…

Eindoverwinning van de mens blijkt haar ondergang

Taboes doorbrokenModerne omstandigheden maken een nieuwe seksuele moraal mogelijk en nodig, zo lijkt de wereld om ons heen te betogen. Lewis ziet een verband tussen de technische mogelijkheden die de seksuele omgang en de daarmee samenhangende zelfbeheersing vervormden: ‘De oude taboes hebben ongetwijfeld hun betekenis gehad voor de instandhouding van de menselijke soort, maar voorbehoedmiddelen hebben daar verandering in gebracht en veel taboes kunnen wij nu loslaten. Want de geslachtsdrift, die immers instinctief is, moet natuurlijk bevredigd worden zodra hij niet in strijd is met de instandhouding van de soort.’  Blijkbaar zijn we iets kwijtgeraakt toen de seksuele omgang werd losgekoppeld van de mogelijkheid tot voortplanting. Bevrediging werd het één en al. Dat blijft niet zonder gevolgen. Lewis: ‘Ieder instinct dat je volgt zal ten koste van alle andere bevredigd willen worden. Door wel naar het ene maar niet naar het andere te luisteren heb je de zaak bij voorbaat beslist.’ MaakbaarIn toenemende mate denkt de mens dat de werkelijkheid maakbaar is, evenals de opvatting die wij daarover van onszelf hebben. Deze schijnwereld leidt echter tot zelfdestructie. Wanneer de mens wer…

Ds. A. Vroegindeweij: Het voorhangsel scheurde (2)

OnderwijsWanneer de Heere daarin komt onderwijzen, lijkt dat kleed eerst erg dun. Maar hoe verder we in die weg der zaligheid onderwezen worden, hoe dikker dat voorhangsel wordt. Dan gaan we verstaan, dat het niet alleen die éne boezemzonde is, die ons eerst zo benauwde, maar dat het een geheel verzondigd leven is, waardoor we schuldig staan voor de hoge God. Dan leren we verstaan, dat we tegen al de geboden Gods zwaar en vaak hebben overtreden. En dan is het niet alleen onze tegenwoordige zonde, maar dan is het ook onze oude schuld, waardoor het voorhangsel zo dik is.  Hoe meer we door de Heere onderwezen worden in het eerste stuk van de weg der zaligheid, hoe dikker dat voorhangsel wordt. En al trachten we dan door onze goede werken of door onze vroomheid dat voorhangsel stuk te scheuren, toch zal het nooit gelukken. Het voorhangsel onzer zonde zal, wanneer wij het moeten verscheuren, altijd daar blijven hangen, en onherroepelijk de weg naar de gemeenschap met de Heere afsluiten. Daardoor zullen we moeten verzinken in een eeuwige duistere nacht, waar wening zal zijn en knersing der tanden. Wanneer we daar iets van leren, wordt het leven toch zo benauwd voor ons. Dan gaan we vers…

Zie de mens

1 Is dat, is dat mijn Koning!Dat aller vaadren wensch!Is dat, is dat zijn krooning?Zie, zie, aanschouw den mensch!Moet Hij dat spotkleed dragen,Dat riet, die doornenkroon?Lijdt Hij dien smaad, die slagen?Hij, God! uw eigen Zoon!2 Ja, ik kost Hem die slagen,Die smarten en dien hoon;Ik doe dat kleed Hem dragen,Dat riet, die doornenkroon.Ik sloeg Hem al die wonden,Voor mij moet Hij daar staan,Ik deed door mijne zonden,Hem al die jamren aan.3 O Jezus! man van smarten,Gij aller vaadren wensch,Herinner aller harten’t Aandoenlijk, „zie den mensch!”Laat mij toch nooit vergetenDie kroon, dat kleed, dat riet;Dit trooste mijn geweten,’t Is al voor mij geschied. Hervormde bundel 1938

Ds. A. Vroegindeweij: Het voorhangsel scheurde (1)

KruisWant aan het kruis hangt Jezus, de Zone Gods, Die in bange zielesmart uit moet roepen: Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten? En aan de voet van het kruis zien we schimpende Joden, vloekende krijgsknechten en huilende vrouwen. Wie zou niet huiveren bij alles wat hij hier ziet en hoort? En toch: Goede Vrijdag! Want hier wordt God met de zondaar verzoend. Hier kan genade gevonden worden voor een schuldig mens, die zijn zonden en schuld leert belijden voor het aangezicht des Heeren. Hier komt de Heere aan zijn eer, maar hier is er ook zaligheid voor het volk Gods, dat met al haar noden en behoeften tot de Heere gevloden komt. Die in Jezus Christus nog genade kan en wil bewijzen. Straks klinkt het uit de mond van de lijdende Christus: Het isvolbracht! VerzoeningEn dan is inderdaad dat grote werk der verzoeningvolbracht, waartoe Christus de heerlijkheid des hemels verlaten heeft en naar de aarde toegekomen is. En de Heere hecht aan datvolbrachtewerk van Christus zijn zegel, door het teken dat geschiedde in de tempel op het ogenblik dat Christus stierf. En daar lezen we van in onze tekst: En zie, het voorhangsel des tempels scheurde in tweeën, van boven tot beneden.We zu…

Oog krijgen voor wat ertoe doet (2)

Op de brede weg lopen kost weinig energie. Je kunt je zo’n beetje mee laten voeren door het wereldgebeuren. Het gaat haast vanzelf en er is vermaak genoeg onderweg. Die smalle weg ziet er niet aanlokkelijk uit. En jongeren hoor ik het zeggen: Wie zegt mij waar ik uiteindelijk uitkom als ik dat pad volg; en kom ik dan wel echt op een goede plek aan?  Hoe we ook lopen, we zoeken allemaal ergens vervulling. Zij die op de brede weg lopen, zoeken hun vervulling in het nu. Wat de toekomst brengt is onzeker, althans dat denkt men. Maar de realiteit is dat de hel daar wacht. Zij die op de smalle weg lopen, zijn zich bewust van een last die zij dragen, daarmee gaan zij naar het kruis, waarachter de hemel lonkt.  Drie zakenDe apostel Johannes wijst op drie begeertes waarmee wij ons kunnen voeden, als het verlangen van ons hart niet op de Heere gericht is. Manieren om ons mee te vullen. ‘Hebt de wereld niet lief, noch hetgeen in de wereld is; zo iemand de wereld liefheeft, de liefde des Vaders is niet in hem. Want al wat in de wereld is, namelijk de begeerlijkheid des vleses, en de begeerlijkheid der ogen, en de grootsheid des levens, is niet uit den Vader, maar is uit de wereld. En de werel…

Jacqueline van der Waals: Als ik in gedachten sta

Hoe nog stervende zijn mondtroost voor vriend en moeder vond,weet ik: "Hij vergeet ons niet,schoon Hij stervend ons verliet."Hoor ik dan, hoe Jezus badvoor wie Hem gekruisigd had,'k weet dan: "Bij de Heiland isook voor mij vergiffenis."Zie ik, hoe genaad' ontving,die met Hem aan 't kruishout hing,'k bid, mij voelend Hem gelijk,"Heer, gedenk mij in uw rijk!"Hoor ik, hoe Hij klaagde, datHem zijn God verlaten had,'k weet dan, wat mij ook ontvall',God mij nooit verlaten zal!Hoor ik, hoe Hij riep: "Mij dorst!"dan roep ik: "O Levensvorst,Gij, Gij naamt de bitt're dronk,die deez' aard verzoening schonk!"Op zijn kreet: "Het is volbracht,"antwoordt mijn aanbidding zacht:"Jezus, ook voor mij verwierfGij verlossing, toen Gij stierft."Hoor ik, hoe het laatst van alHij zijn geest aan God beval,weet ik ook mijn geest en lotin de handen van mijn God. Hervormde bundel, 1938

Ds. W.L. Tukker: Jezus’ lijden in een Psalm (2)

LiefdeIk heb lief. De Heere Jezus heeft zo bijzonder geleden als de Zoon des mensen. Zo heeft Hij daar gestaan. Maar geldt dan Zijn liefde ook niet dat andere gebod, dat aan het eerste gelijk is? En alsPsalm 116eindigt met de woorden, dat Jezus zal gaan in het heiligdom, waar 't vrome volk vergaart, ziet dat dan niet op die andere zijde van het gebod, namelijk dat der mensen? Hij is niet gekomen om een half gebod te volbrengen, maar het hele. Nu is Zijn ure gekomen en Christus zegt wat Hij doet, doet wat Hij zegt. Had de Vader een welbehagen in de mensen, ook de Zoon heeft in de mensen een welbehagen. „Ik heb lief", zo klinkt het binnen de muren van de Paaszaal. „Ik heb lief", zo klinkt het door al Zijnlijdenheen. Een wereld, verloren in schuld. Ik heb lief, zegt Zijn blik op Petrus in de zaal van de Hogepriester, als Hij Zich omkeerde naar deze jongere. „Ik heb lief", zo zegt de bede, die Hij op Zijn kruis voor de overtreders gebeden heeft. „Ik heb lief", zo zegt het antwoord, dat Hij geeft aan één van Zijn medegehangenen aan het kruis. „Ik heb lief", zo zegt ten slotte het „Volbracht" over Zijn ganse kerk, over al de gegevenen des Vaders. Wat Jezus gezongen heeft aan het begin, …

Ds. W.L. Tukker: Jezus’ lijden in een Psalm (1)

Lijden Men moet evenwel zich ervan bewust zijn, dat ook deze Psalm een lijdenspsalm is in die bijzondere zin, dat Jezus met Zijn discipelen hem gezongen hebben aan het Avondmaal, bij de ingang van hetlijden, gelijkPsalm 115ook deze. Wij herhalen dat de Lofzang, het Hollel, steevast bij de Paasmaaltijd gezongen werd:Psalm 113en 114 of alleen 114 aan het begin van de Paasmaaltijd en dePsalmen 115tot 118 aan het einde. Wat Jezus' eigen lippen gesproken en gezongen hebben, dat moet wel lijdensstof en lijdenslied bij uitnemendheid zijn. DiepteZo bezien ontvangt dit lied boven de ervaringswarmte de borgtochtelijke diepte. Welnu, danPsalm 116! Het lied begint met de woorden: ,Ik heb lief’, zonder nadere bepaling. De berijmers hebben er van gemaakt: Gód heb ik lief, zulks stellig om de woorden die volgen: „want de HEERE hoort mijn stem." Hoe soberder de woorden, hoe wijder de strekking, hoe dieper de zin. Ik heb lief. Hier is dus de Zaligmaker bezig met het grote gebod. Met dit gebod voor ogen begint Hij Zijnlijden, begint Hij het verlossingswerk. Die liefde en de dank zijn niet het slot van Jezus'lijden, nadat Hij op de Paasmorgen is uitgered, nadat Hij heeft verlost en is verlost, maar …

Oog krijgen voor wat ertoe doet (1)

Onder de zonHij beziet dat ‘onder de zon’. Dat is een terugkerend refrein in het boek Prediker. Hij bekijkt het dus niet allereerst vanuit God, maar allereerst van onder de zon. Dus hij gaat als het ware naast ons zitten en wijst rond. Hij toont ons het wereldgebeuren, de voort wentelende eeuwen, heel het bonte leven.  Zijn conclusie heeft hij echter reeds gegeven. Het is ‘ijdelheid’. Ofwel met nadruk: ijdelheid der ijdelheden. Zo klinkt het in Prediker 1: 2 en in 12: 8. ‘IJdelheid der ijdelheden zegt de prediker, het is al ijdelheid’. Dat woord betekent letterlijk ‘damp’.  In het gedicht dat volgt gaat hij dat uitwerken; in de verzen 4-7 van Prediker 1 ziet hij het vergankelijke, het voorbijgaande, de cirkelwerking, van de natuur. In de verzen 8-11 ziet hij deze zelfde voortgaande beweging onder de mensen, de cirkelgang van de tijd. Alles gaat door, alles verandert; en toch is het steeds weer hetzelfde.  NatuurDe Prediker werkt dit allereerst uit aan de hand van de natuur. De ene generatie gaat, de andere komt op. Maar de aarde blijft bestaan. De zon komt op, de zon gaat onder, als in een cirkelgang. De wind steekt op, dan van hier, dan vandaar. Wie zal haar narekenen. Het water …

Gods leiding in je leven

LeiderGraag houden wij zoveel mogelijk de touwtjes in handen. We willen graag zelf leidinggeven aan ons leven. Dat is begrijpelijk, want leven in onzekerheid over de toekomst valt niet mee.  Toch moet ieder mens geregeld erkennen zelf de touwtjes niet in handen te hebben. Er zijn omstandigheden die zo groot zijn, dat we ze met onze kleine invloed niet naar onze hand kunnen zetten. Dat is moeilijk. Het kan gevoelens van onmacht met zich meebrengen.  Achter de zichtbare omstandigheden gaat God schuil. Hij regeert. Heel het wereldgebeuren ligt in Zijn handen. Als een onzichtbare hand is Hij verborgen aanwezig in ons leven. Niets gebeurt buiten Zijn zichtveld. Wie zich dus afvraagt wie de grootste leider is, moet niet naar de wereldleiders kijken, maar naar boven. Aan Jezus Christus is alle macht gegeven in de hemel en op de aarde. Hij is de Leider van alle leiders.  LijderDat er een onzichtbare kracht achter de dingen schuilgaat, wil je wellicht wel erkennen. Wij kunnen immers zelf geen grasspriet laten groeien. Maar tegelijkertijd brengt dat vragen met zich mee. Want waarom is er dan zoveel lijden in de wereld? En wat is de reden dat het in jouw leven heel anders gaat dan jij wenst?…

Middelpunt van ons verlangen

Middelpunt van ons verlangen,Trooster van ’t ontrust gemoed,Jezus! onze dankbre zangenLoven uwen liefdegloed,Gij wild’ van de hemel dalenOp deez’ diep bedorven aard,En voor ons de schuld betalen,Die ons bang gemoed bezwaart.Liefde! met wat medelijdenZaagt Gij Adams kind’ren aan?Voor die snoden wild’ Gij strijden,Zulken van den vloek ontslaan;Ja, Gij storte bloed en tranenIn het bang Gethsemané,Om voor ons den weg te banenNaar ’t gewest van rust en vreê.Liefde! Gij moest spottaal horen,Die U drong door merg en been;Ja, Gij droeg Uws Vaders toren,Gij voor allen, Gij alleen:Welk een’ beker moest Gij drinkenOp het aak’lig Golgotha!Daar liet G’ U aan ’t kruishout klinken,Daar aanbidden w’ Uw gena’.Liefd’! in U is al ons leven,Gij, Gij zijt ons hoogste goed;Ja, Uw kruis heeft ons gegevenWat ons eeuwig juichen doet.O hoe zijn w’ aan U verbonden,Jezus, Redder, ’s Vaders Zoon!Onze harten, onze mondenJuichen dankbaar tot Uw’ troon. Hervormde bundel, 1938

J.C. Ryle over de hemel – wie er wèl binnenkomen (6)

BoekWat is dit boek des levens? Er is een boek, een klein boek, een boek dat voorbereid is van eeuwigheid, dat God de Vader verzegeld houdt: het boek van Zijn verkiezing. Van dit boek weet de mens niets, behalve de gezegende waarheid dat het bestaat. Met dit boek heeft de mens weinig of niets te maken. Maar er is nog een ander boek, een klein boek, dat in het bijzonder aan de Heere Jezus Christus toebehoort. Dit boek is nog niet voltooid, ook al worden er jaar in, jaar uit nieuwe namen bijgeschreven. Dit boek is nog open; het ligt nog steeds gereed om namen van gelovige boetelingen te ontvangen. Er zijn nog lege bladzijden opengelaten voor u. Dit is het boek des levens des Lams. Wie zijn er in dit kostbare boek opgeschreven? Hun namen ken ik niet, maar hun karakter wel en ik zal proberen u dat in het kort te schetsen, voor de laatste keer.  OnreinZe hebben allemaal werkelijk berouw. Ze zijn overtuigd van hun eigen onwaardigheid in Gods ogen. Zij hebben ondervonden een zondaar te zijn, in daad en in waarheid. Ze hebben getreurd over hun zonden. Die hebben ze gehaat en gelaten. De herinnering eraan doet pijn, de last ervan is ondragelijk. Ze denken niet langer goed over hun eigen st…

Ds. L. Kievit: Jezus zwijgt (2)

Nog eens de stem: Waar zijt gij? Hier ben ik. Beladen met de schuld van heel het menselijk geslacht. God spant de vierschaar; Christus moet vóórkomen; de aanklacht wordt ter Zijner kennis gebracht. Nu wordt het spannend, het paradijs is in het geding. Wat antwoordt Jezus? Dat God de verkeerde voorheeft, dat anderen overtraden. Dat Hij niets misdeed, dat heel dit lijden op een misverstand berust. Hoe verleidelijk. De zitting wordt geschorst. Na korte beraadslaging is het hof van oordeel, dat beklaagde van alle rechtsvervolging is ontslagen. Eén woord slechts. Geen woordMet geen woord. Hij neemt het dus op zich. Zeker de Heere heeft onzer aller ongerechtigheid op Hem doen aanlopen. Hij laat het op Zich aanlopen; welnu, dan moet het recht zijn loop hebben, het heilig recht des Heeren. Christus wordt veroordeeld. Het doodvonnis, dat over Adam en al zijn nakomelingen werd uitgesproken, wordt aan Hem voltrokken. Dit zwijgen is de weg naar het kruis en naar de vloek en die weg slaat Christus welbewust in. Toeschouwers ingerukt! Nee, u moet zich niet onder gestommel en gemompel uit de voeten maken, dat niet. U moet geen toeschouwer blijven! U kreeg toch de dagvaarding thuis gestuurd? Wat …

Ds. L. Kievit: Jezus zwijgt (1)

Pilatus, de stadhouder, staat er versteld van: Een beklaagde, die er het zwijgen toe doet. Terwijl de aanklagers zich alle moeite getroosten om aan hun beschuldiging kracht bij te zetten. Dat heeft hij op dit plein wel anders meegemaakt. Wat heftige tonelen speelden zich hier af; het geschreeuw over en weer ontaardde soms in een vechtpartij. Zó stil hield zich geen beschuldigde. Toen zei hij tot Hem: Hoort Gij niet hoeveel zij tegen u getuigen? Hij zegt het wat geërgerd. Het is toch zaak de aanklachten te weerleggen. Bovendien past Pilatus graag hoor en wederhoor toe; dan moet Jezus meewerken. Zwijgen Toe, maak het mij wat gemakkelijker om u vrij te spreken; stelt u daar geen prijs op? Wat hebt u met dit zwijgen voor, dat ook mij gaat benauwen? Hoort Gij niet? Stel u voor, een beklaagde, aan wie ordeverstoring en hoogverraad ten laste gelegd wordt, en die niets tot zijn verdediging aanvoert, ook desgevraagd niet. Want Jezus verandert niet van houding: maar Hij antwoordde hem niet op een enig woord — op geen enkele vraag — zo dat de stadhouder zich zeer verwonderde. Wij verwonderen ons met hem. Het is voor Christus ten hoogste gewenst dat Hij spreekt. Hij zwijgt echter, nadrukkelij…

Christus spreekt armen zalig

Het zijn dan ook de discipelen die zich rondom Jezus scharen daar op de berg waar Hij onderwijs geeft. Dat merk je uit de manier waarop zij worden aangesproken. Jezus spreekt tot twee cirkels van personen. Allereerst in directe zin tot Zijn discipelen (mathetai). Tegelijkertijd in indirecte zin tot de omstanders. Jezus roept in dit gedeelte niet op tot bekering. Hij beschrijft de herkenbare trekken van de christen, zoals die zichtbaar worden als je er een portret van zou kunnen maken. Een geestelijk portret. Als we er een lijst omheen zouden kunnen doen, hadden we hier een ingelijst portret van een christen.  GrondtrekAls Jezus de trekken van het portret van de christen begint te schilderen start hij niet zomaar ergens. Als een kundig schilder begint hij bij de grondvorm, dat waar alles mee samenhangt. Hij zegt: ‘Zalig de armen van geest.’ Daarmee schetst Hij de basis van het portret. Overigens zijn de zaligsprekingen allemaal aan elkaar verbonden. Ze liggen verstrengeld. Je kunt de ene niet los verkrijgen van de andere. Hij die arm van geest is, treurt. De treurende is zachtmoedig. De zachtmoedige is barmhartig. Het één hangt met het andere samen.  Er is niemand in het koninkrijk…

Spurgeon: Troost te midden van gevaar

‘Zoek uw troost in de woorden van onze tekst, dat u niet verbranden zult, wanneer u door het vuur gaat, en dat de vlam u niet zal aansteken. Dank er God voor wanneer u bent staande gebleven in die beproevingen, in de vele verleidingen van deze wereld. Wees standvastig, onbeweeglijk, altijd sterk in Hem die u eenmaal zal bekleden met witte klederen, wanneer u uzelf rein en onbesmet hebt bewaard van de wereld. Volhard tot het einde toe, en nogmaals volhard, want de Heere ziet U. Hij zal uw sterkte en kracht vermenigvuldigen en met Hem zult u overwinnen. Vergeet toch niet wat er geschreven staat: "Het is goed dat de mens het juk in zijn jeugd draagt, en daarom, al zijn er veel beproevingen en verleidingen, uit alle redt u de Heere. Hou vast aan Hem die u beveiligt in het soms moeilijke strijdperk van het leven. De Heere is getrouw en Hij zoekt u. Hebt u ook Zijn roepstem verstaan, bent u in waarheid tot Hem gevloden, wie zal u dan kunnen scheiden van de liefde Gods in Jezus Christus, onze Heere? Geen vijand op aarde, geen macht der hel zal iets tegen u vermogen, als de Heere Jezus u als het brandhout uit het vuur heeft gegrepen, zodat u niet verbranden zult en de vlam u niet zal aans…

Bidden om uitbreiding van het Koninkrijk van God (2)

Paulus citeert Psalm 18: 50, Deut. 32: 43, Psalm 117 en Jesaja 11: 10 in Romeinen 15. Al deze teksten spreken volgens Wright over lofprijzing voor de God van Israël, door de volken. Het doel van het uitgaan richting de volken is dat zij worden verzameld tot het koninkrijk van God, als vervulling van het visioen zoals de schrift dat toont. Van veraf zijn de heidenen nu volgens Paulus dichtbij gekomen. Zij worden deel van hetzelfde lichaam van Christus. Ook gebruikt Paulus het beeld van de olijfboom die symbool staat voor Israël, waar de heidenen worden ingeënt. Koninkrijk en gemeenteTerwijl de verkondiging van het Evangelie uitgaat over de wereld, worden burgers geworven voor het Koninkrijk van God. Zij vinden gemeenschap binnen de gemeente. Koninkrijk (basileia) en gemeente (ecclesia) zijn volgens dr. H. Ridderbos met elkaar verbonden. ‘De basileia is het grote goddelijke heilswerk der vervulling en der voleinding in Christus; de ecclesia is het door God verkoren en geroepen volk, dat in het heil der basileia mag delen.’  Daarbij gaat volgens Ridderbos logischerwijs niet de gemeente (ecclesia), maar het koninkrijk (basileia) voorop. ‘Zij vertegenwoordigt het alomvattende gezichtsp…

Bidden om uitbreiding van het Koninkrijk van God (1)

KoninkrijkHet beeld van het mosterdzaad (Luk. 13: 19) wordt door dr. A. Noordegraaf verbonden met dat van het gezaaide zaad in Luk. 8: 1 en 10. Hierbij is sprake van de verkondiging van het rijk Gods. Met verwijzingen naar Ezechiël en Daniël toont Noordegraaf aan dat daarin plaats is voor alle volken. ‘En daar zullen er komen van Oosten en Westen, en van Noorden en Zuiden, en zullen aanzitten in het Koninkrijk Gods.’ (Luk. 13: 29). De verbreiding van het Woord en het ontstaan van gemeenten onder de volken is een gevolg van de prediking van het koninkrijk. Dit wordt zichtbaar in de Handelingen. Missionaire prediking is allereerst Christusprediking; en daarmee prediking van het koninkrijk van God. Dit zet de roeping van de gemeente in perspectief, namelijk met als opdracht om het koninkrijk te verkondigen met woord en daad. De getuigende gemeente gedraagt zich niet triomfantelijk, maar dienstbaar. In het besef dat Christus gekruisigd is voor zondaren, als wij.  Enerzijds is het koninkrijk ‘komende’, anderzijds wijzen uitspraken in het Nieuwe Testament er op dat bepaalde heilsbeloften vervuld zijn. Daarom spreken we van een ‘tegenwoordig’ en een ‘toekomstig’ aspect van het koninkrijk…

Bijbellezen vraagt om actieve leeshouding

LezenHet is een zegen dat we een Bijbel hebben en die mogen lezen. Watson had daar als zeventiende-eeuwer oog voor. De geletterdheid van Nederlanders lag toen lager dan vandaag. Watson: ‘Melanchton dronk al op jonge leeftijd de zuivere melk van het Woord. Koning Alfons V van Aragón las de gehele Bijbel veertien keer. Hiëronymus vertelt over een vrouw, Cecilia, die veel in het Woord had gelezen en zo haar hart tot een “bibliotheek van Christus” had gemaakt.’  Overigens was Watson niet zo optimistisch over het Bijbellezen van zijn tijdgenoten: ‘Ze zijn beter thuis in romans dan in de geschriften van Paulus. Vele uren brengen ze door tussen de kam en de spiegel, maar hun ogen gaan pijn doen als ze naar een Bijbel kijken.’ De predikant is scherp als hij opmerkt: ‘Wie het geschreven Woord versmaadt, waarop God Zijn stempel heeft gezet, wijst God zelf af.’ LeeswijzerLezen als zodanig is belangrijk, maar volgens Watson is er meer nodig. ‘Het moet ons verlangen zijn er geestelijk profijt en voordeel door te krijgen, zodat onze ziel gevoed wordt met de woorden van het geloof (1 Tim. 4: 6). Met welk doel is de Schrift geschreven, anders dan tot ons nut? God gaf ons Zijn Woord niet als een m…

Dr. H.F. Kohlbrugge: Het Kind! (1893)

Op deez' onze aard' leefde eens een Kind,Zo als men er geen kind meer vind;Dat Kind wies op, werd sterk van geest,En vond voor 't allerminst en meestGena bij God en bij de mens;Dat Kind deed alles met de wens,Dat Hij veel kind'ren medebrachtTen hemel, waar Hij werd verwacht.En sedert zijn op Zijn gebedVeel kind'ren van 't verderf gered.Hebt ge eens ook zonde of schuldgevoel,Dan weet gij best, Wien ik bedoel;Wie anders, dan gij als een KindIn Bethl'ems stal geboren vind? —Dat Kind heeft nu de rijkste Naam,En maakt tot elk goed werk bekwaam.Ons onverstand sloeg 't Kind aan 't hout,Toch is Zijn liefde niet verkoud.Zie toe, dat gij die Leraar vreestEn liefhebt, — Hij gaf u een Boek,Dat maakt voor God en mensen kloek;En waar gij nu Zijn' wil niet vat,Daar zeg: „Och, leer mij, lieve Heer!Dat ik mag leven tot Uw eer!"Houd u aan Hem, Hij weet steeds raad,En helpt' u af van zonden-kwaad.Dan blijft Hij altijd aan uw zij,En maakt u o zo innig blij!Groei dan zo op, der oud'ren roem,In Gods tuin, een Jezus-bloem! Amsterdamsch Zondagsblad, 1893  

J.C. Ryle over de hemel - en wie daar niet binnengaan (5)

Geen levenZe zijn als klinkende cimbalen; veel geluid, maar tegelijk hol, leeg en zonder inhoud. Ze hebben de naam te leven, maar ze zijn dood. Ze hebben een schijn van godsvrucht, maar hebben de kracht daarvan verloochend. Wat ze belijden, brengen ze niet in praktijk. Ze zeggen dingen die ze niet denken. Ze praten veel, maar doen weinig. Hun woorden klinken geweldig, maar hun daden zijn armzalig. Over zichzelf spreken ze vol trots; afgaand op hun zelfinschatting zijn er geen betere christenen dan zij. Ze kunnen met u spreken over genade, en toch tonen ze niets daarvan in hun eigen leven. Ze kunnen met u spreken over zaligmakend geloof, en toch bezitten ze niets van de barmhartigheid die met geloof gepaard gaat. Ze kunnen fel van leer trekken tegen alle vormendienst, terwijl hun eigen christelijkheid niet meer is dan dat. Ze kunnen heftig tekeer gaan tegen Farizeeërs, en tegelijk zijn er geen grotere Farizeeërs dan zij zelf. Buitenshuis Hun godsdienst is van het soort dat in het openbare leven bestaat, maar in het persoonlijke leven niet. Een godsdienst die buitenshuis beleden wordt, maar thuis ontbreekt. Uitwendig veel godsdienst, inwendig geen godsdienst; veel ervan op de tong, …

Herinneringen aan een broeder in de dienst: ds. Jeaja Sumbung

ZendingOp donderdag 26 maart jl. overleed in het ziekenhuis „Dadi" te Makassar Ds. Jesaja Sumbung. Het geringe aantal predikanten van de Toradja-kerk is weer met één verminderd. En met dit heengaan heeft de Toradja-kerk in haar geheel en de grote Toradja-gemeente te Makassar een gevoelig verlies geleden. In 1927 kwam hij als jonge man van de Normaalcursus te Barana' om zijn dienst in het werk van dezendingte beginnen als onderwijzer. Vele jaren heeft hij het Christelijk onderwijs gediend. Zijn begeerte om het Evangelie van Gods genade niet alleen aan de kinderen, maar ook aan ouderen te vertellen, deed hem het evangelistenwerk prefereren boven het schoolwerk. Tot 1941 was hij als evangelist werkzaam onder het Toradja-volk. DuizendenKort vóór onze internering werd Jesaja Sumbung bevestigd tot Toradjapredikant om samen met een paar andere Toradja-predikanten heel het kerkenwerk en evangelisatiewerk te leiden en te stimuleren. Tijdens de Japanse overheersing werd hij te Makassar geplaatst. Te Makassar in de aldaar steeds uitbreidende gemeente, heeft hij zijn grote en rijke gave het meest tot ontplooing kunnen brengen. De vele uit het Toradjaland komende mensen heeft hij in Makassar w…

De man in het midden

Hij is de man in het midden. De man die staat voor zijn volk. Hij daagt Israël uit. Of moeten we het anders zien?  Het sleutelwoord in Samuël 17 is het ‘honen’ van Goliath. Hij hoont de slagorden van Israël, denkt hij. David doorziet echter wat er echt aan de hand is: ‘Ik kom tot u in de Naam van de HEERE der heirscharen, den God der slagorden van Israël, Die gij gehoond hebt.’  De Heilige Geest geeft oog voor de werkelijke strijd die schuilgaat achter de zichtbare strijd. Goliath daagt het volk uit. Israël reageert met angst. David blikt echter dieper. Het gaat hier niet om een volk, het gaat hier om God. David kan niet anders dan opstaan en zich beschikbaar stellen. Als man in het midden, tegenover Goliath.  Daar loopt David het dal in. Onbeschermd en kwetsbaar vormt hij eigenlijk geen reële tegenpartij voor een reus. Hier wordt een patroon zichtbaar dat geestelijke confrontaties op aarde kenmerkt. Geen uiterlijk vertoon of wapengekletter, maar kwetsbaar opstaan en gaan in Gods Naam. David zal naderhand zingen: ‘Dezen vermelden van wagens, en die van paarden; maar wij zullen vermelden van den Naam des HEEREN, onzes Gods.’ (Ps. 20: 8) Het hart van een heilige strijd vormt de aanw…

Noem de overtreding mij, die Gij begaan hebt

Gij wordt gegeseld en gekroond met doornen,geminacht als de minste der verloornen,en als een booswicht, die zijn straf moet dragen,      aan 't kruis geslagen.Zeg mij, waarom men U aldus gehoond heeft,U dus, mijn Vorst, gescepterd en gekroond heeft,- Om voor mijn schuld verzoening te verwerven,      moest Gij dus sterven?Hoe vreemd, dat voor de schapen zijner weidede herder zelf ter slachtbank zich liet leiden,de heer zich voor de schulden zijner knechten       aan 't kruis liet hechten!O wonderbare Liefde, die ons denkente boven gaat, wat kan mijn liefde U schenken,wat ooit bereiken met den arbeid mijner dagen,       dat U behage?O Liefde, voor dit offer van Uw leven,wat kan ik dan mijzelf ten offer geven,opdat ik nooit, hetzij ik leve of sterve,       Uw liefde derve!

Charles Haddon Spurgeon: Blijf bidden

Bekijk uzelf vanuit het juiste oogpunt, dan zult u zeggen: „Het is al een wonder dat Hij naar mij hoort, onwaardige die ik ben. Luistert de Oneindige werkelijk naar mij? Mag ik hopen dat Hij mij uiteindelijk verhoren zal? Dan mag ik wel blijven bidden". Bedenk dat het uw enige hoop is. Er is geen andere Zaligmaker, Deze of niemand, het bloed van Christus of anders de eeuwige vervloeking. En tot wie wilt u gaan als u zich van Hem afkeert? Is er ooit iemand verloren gegaan die om genade smeekte? Daarom blijf bidden!Bovendien, anderen hebben ook moeten wachten; koningen, aartsvaders en profeten hebben gewacht, daarom hoeft u niet te klagen wanneer u hetzelfde overkomt. Het is een eer als Mordechaï aan de poort des konings te zitten. Blijf maar bidden, en wacht! Uit: Korenaren tussen de schoven opgelezen, gepubliceerd in het RD 29-4-1989.

J.C. Ryle over de hemel (4)

BijbelZo is de hemel volgens de Bijbel. Een andere is er niet. Deze woorden zijn betrouwbaar en waarachtig. Niets ervan zal blijken onjuist te zijn. Echt, als we ook maar de laagste plaats mogen krijgen in Gods Koninkrijk is dat een beetje pijn, moeite en gezwoeg op aarde dubbel en dwars waard.  Wie er niet binnengaanLaten we nu verder gaan en overdenken welke grote zaak in het tweede deel van onze tekst geopenbaard wordt. U hebt gehoord van de hemel, maar niet iedereen zal daar binnengaan. Wie zijn het die niet binnen zullen gaan?  Broeders, dit is een verdrietig en pijnlijk onderzoek en toch moet het verricht worden. Ik kan niet anders dan u de waarheid van de Schrift verkondigen. Het is niet mijn schuld als dat u pijn doet of als het weerstand oproept. Ik moet de boodschap van mijn Meester verkondigen en niets verbergen. De lijn die ik moet trekken is niet de mijne, maar die van God. Als u iets of iemand de schuld wilt geven, moet dat de Bijbel zijn en niet mijn persoon. ‘En in haar zal niet inkomen, iets dat verontreinigt, en gruwelijkheid, doet en leugen spreekt.’ Dit zijn hoogst ernstige woorden; ze zouden u aan het denken moeten zetten.  Tevreden met zichzelf‘Niets dat vero…

God, Noach en de ark

God zagBij de schepping van de wereld keek de Heere elke dag naar Zijn scheppingswerk. Steeds weer horen we het refrein. Het was goed. In Genesis 6 lezen we opnieuw dat de Heere naar de aarde keek. ‘En de HEERE zag dat de boosheid van de mensen menigvuldig was op de aarde, en al het gedichtsel van de gedachten van zijn hart te alle dagen alleen boos was.’  Het was niet best wat Hij zag. De mensen op Gods wereld waren met van alles druk, maar niet met Hem. De Heere kon niet anders dan in Zijn rechtvaardigheid Zijn oordeel over hen uitspreken.  God sprakDe God die zag, sprak tot Noach: ‘Het einde van alle vlees is voor Mijn aangezicht gekomen, want de aarde is door hen vervuld met wrevel, en zie Ik zal hen met de aarde verderven. Maak u een ark van goferhout…’ (Gen. 6: 14).  De Heere had de tijd. Hij kon tegen Noach zeggen: klim die berg op, daar is een spelonk, als je daarin gaat zitten, zal Ik je bewaren. Nee, de Heere liet hem plank voor plank aanvoeren, om in alle rust een ark te bouwen. God is traag in Zijn oordeel. Waarom? Opdat velen de tijd krijgen om de toevlucht te nemen tot Hem. Zo ook vandaag.  Reactie ‘Door het geloof heeft Noach, door Goddelijke aanspraak vermaand zijn…

Wachtpost in de tijd

Als schoolmeester – daar ben ik immers ooit voor opgeleid – kan me dit gedicht van Ida Gerhardt raken. Omdat het getuigt van trouw, steeds weer. Dienend in de van God gegeven taak. Dat is nodig.  Overigens, het predikantschap werd door een ouderling ooit aangeduid als een taak die belangrijker is dan die van de bewoner van het Witte Huis. In dienst van de Koning. En dat is waar. Ook daarin geldt; dienen. Zoals de Meester diende. In de verwachting dat de Heere Zelf instaat voor de uitbreiding van Zijn Koninkrijk. Het is niet van ons; het is van Hem.  Jij in jouw klein hoekje. En ik in het mijn.  Tussenuur Midwinterdag. – De geur van oude jassen,de gang met kalken licht om in te dwalen;een schateren – grindstorting– uit een klasse;en dan hoort men de school weer ademhalen. Dit is mijn land. Ik zal niet meer verkassen:Dr. I.G.M. Gerhardt, oude talen.Vergeef mij, God, mijn duizendvoudig falen.Ik kon dit nimmer in mijn schema passen. En rebelleerde.– Maar ik ben gezwicht:Te sterk zag mij mijn werk in het gezicht.Het is mijn prachtige, mijn hondse baan. Waar staat van ‘wandelen voor Uw aangezicht?’Een tussenuur. In deze geur, dit licht.Het is mijn arbeid, en Gij ziet mij aan. (Ida Gerha…

Spurgeon: Het is volbracht! (2)

KoninklijkKom nogmaals met mij. Er is een koninklijk feestmaal aangericht; de Koning zelf is aangezeten en engelen zijn de dienaren. Laat ons ingaan. En wij treden binnen en wij zitten aan en wij eten en drinken, maar hoe dienen wij dit te doen? Onze gerechtigheid is een verwerpelijk kleed, hoe kunnen wij dan wagen aan te zitten? O, omdat onze gerechtigheid niet de onze is. Wij hebben onze gerechtigheid afgelegd, en daarom ons kleed uitgedaan, en nu dragen wij de Koninklijke kleren van de Zaligmaker en zijn van hoofd tot de voeten in het wit kleed gehuld, zonder vlek of rimpel of iets dergelijks; wij staan in het heldere zonlicht — zwart, maar liefelijk; doemwaardig in ons zelf, maar roemend in Hem; veroordeeld in Adam, maar aangenomen in de Gezalfde. Wij zijn niet bevreesd noch schamen ons met de engelen Gods te zijn, met de gezaligden te verkeren; nee, wij zijn zelfs niet bevreesd om met God te spreken en Hem onze Vriend te noemen. Toe-eigenenKind van God, wilt u deze morgen Christus’ gerechtigheid u toe-eigenen, en wilt u er zich vandaag meer in verheugen dan u tot nu toe gedaan hebt? En u, arme zondaar, wilt u Christus hebben of niet? »Ach,” zegt een van u, »ik wil wel, maar i…

Spurgeon: Het is volbracht! (1)

VerdienenCharles Haddon Spurgeon beschrijft in een meditatie hoe mensen in diverse culturen proberen om met hun eigen lichaam een prijs te betalen, die zou kunnen voldoen. Zij en wij dienen te beseffen dat Christus alles heeft volbracht. Dat mogen we mensen die zichzelf willen redden voorhouden. Spurgeon: ‘Alles wat God eist, heeft Christus geleden; al de verzoening, die de wet van het vlees eist, heeft Christus tot stand gebracht in Zijn lichaam,“Het is volbracht!” Vervolgens wijst Spurgeon op de Roomse mis, waar het offer steeds weer wordt herhaald. Hij keurt het af, het offer is immers volbracht. ‘God eist, noch neemt een offer meer aan dan dat watChristuseenmaal voor allen aan het kruis bracht.’  GenoegTenslotte wijst Spurgeon op andere christenen, die denken de zaligheid met hun eigen bijdrage te verdienen. Hoewel zij zich protestanten noemen, lijken ze volgens Spurgeon op hen die de zaligheid met werken willen verdienen: ‘Die menen door hun zilver en goud, door hun gebeden en beloften, door hun kerkgaan en bidstonden houden, door hunnen doop en door hun avondmaal zichzelf aangenaam bij God te maken. Roep hun toe:»Laat dat varen! Het is volbracht!”God behoeft niets van u. Hij…

Preken en voorbereiding

In de geschiedenis is er verschillend gedacht over het al of niet lezen van preken. De bekende kanselredenaar en hoogleraar in de welsprekendheid te Leiden, J. H. van der Palm (1763-1840), had de gewoonte om zijn preken te lezen. Over ds. L.G.C. Ledeboer (1808-1863) zei een gemeentelid naderhand: ‘Ik heb maar vier of vijfmaal in mijn leven van dominee Ledeboer eene ordelijke preek gehoord.’ Blijkbaar zijn er uitersten. Ds. L. Egeling (1764-1835) pleitte voor een vrijere preekstijl, dan de meeste van zijn collega’s. Ongeletterde arbeiders begrepen veel preken niet. Het was wel ‘achtbaar en deftig’ wat men preekte, maar ‘niet gemeenzaam genoeg tot de gemeente’. Men diende volgens Egeling zo eenvoudig als Jezus te preken. Duidelijk voor het verstand, overtuigend voor het geweten, aangrijpend voor het gevoel en gemakkelijk te bewaren voor het geheugen.  Hij stelde dat gemeenteleden geen zwakke of struikelende mensen waren die voortgeholpen moesten worden, maar ‘dwaze, verdorven, van God vervreemde, schuldige zondaren; die door Gods krachtige genade veranderd en vernieuwd, en dus van den verkeerden op den goeden weg moeten gebragt worden.’ Men diende de mensen hun boosheid en ellende v…

Ds. G. Boer: Het getuigenis van de Heilige Geest (4)

BijbelMet kracht hebben wij dit getuigenis van de Heilige Schrift te handhaven ook in deze tijd. Hoezeer het waar is - wat Bavinck (Geref. Dogm. I, 565) - schrijft, dat wij de divinitas (het goddelijk karakter) der Schrift niet moeten uitbreiden tot de historische, aardrijkskundige data en de volgorde van de tijd, en hoezeer het waar is, dat de feiten van het heil niet als lege feiten het voorwerp van dit getuigenis zijn, evenzeer is het waar dat dit getuigenis de gehele Schrift als één complex en organisch geheel in zich opneemt. Christus is geen idee, maar een historische persoon. Zonde is geen feil, maar een ontzettende werkelijkheid, die verzoening en verlossing nodig maken. Kortom de gehele Schrift wordt door dit getuigenis gedragen en - naar de mate van ons geloof - in ons ingedragen. Het een is niet zonder het ander! Zo heeft Christus de Schrift verstaan. Zo hebben de apostelen de Schrift verstaan. Zo mogen wij de Schrift verstaan. ZelfgetuigenisEn het is bijzonder jammer, dat Berkouwer in zijn laatste aflevering van Dogmatische Studieën: De Heilige Schrift, deel I, niet uitgaat van het zelfgetuigenis van de Heilige Schrift, maar zonder ontvouwing van de leer van de Schrift…

J.C. Ryle over de hemel (3)

StrijdNu worden we heen en weer geslingerd op een stormachtige zee, maar dan liggen we veilig in de haven. Nu moeten we ploegen en zaaien, maar dan zullen we de oogst inzamelen. Nu hebben we de arbeid, maar dan het loon. Nu hebben we de strijd, maar dan de overwinning en de buit. Nu moeten we het kruis dragen, maar dan zullen we de kroon ontvangen. Nu trekken we voort door de wildernis, maar dan zullen we thuis zijn. O broeders, terecht zegt de Bijbel u: ‘Zalig zijn de doden, die in de Heere sterven, want zij rusten van hun arbeid’ (naar Openb. 14:13). U zult het met me eens zijn dat dit getuigenis waar is.  De hemel zal een plaats van volmaakte en onafgebroken vreugde zijn. Bedenk wat de Bijbel u zegt in het hoofdstuk van onze tekst: ‘God zal alle tranen van hun ogen afwissen; en de dood zal niet meer zijn; noch rouw, noch gekrijt, noch moeite zal meer zijn; want de eerste dingen zijn weggegaan’ (Openb. 21:4). Hoor wat de profeet Jesaja zegt: ‘En de Heere HEERE zal de tranen van alle aangezichten afwissen; en Hij zal de smaadheid van Zijn volk van de ganse aarde wegnemen, want de HEERE heeft het gesproken. En men zal te dien dage zeggen: Ziet, Deze is onze God; wij hebben Hem ver…

Het getuigenis van de Heilige Geest (3)

 GodHetzij wij van jongsaf door de Heere getrokken zijn, hetzij wij op latere leeftijd tot bekering gekomen zijn, er is maar één verklaringsgrond: God is ons te sterk geworden. Het geloof is een gave Gods, een werking van de Heilige Geest. Daarachter steekt en daarmee gepaard gaat de wedergeboorte, dat is een totale en radicale verandering van ons hele bestaan. Het geloof is meer dan een betrekking, zoals wij zo vaak horen, het geloof is een aardverschuiving en een aardbeving, die ons totaal aangrijpt en omzet. In de diepste grond onverklaarbaar, maar in zijn openbaring zich verlustigend in de Zon van de gerechtigheid: Christus Jezus. OvertuigingDaarom is dit getuigenis van de Heilige Geest, bestaande in de overtuiging, dat de Schriften van God zijn, ook niet los te maken van het persoonlijk kind van God zijn. Bavinck en Berkouwer, ook Calvijn in zijn commentaren wijzen daar zeer terecht op. Daarom is het ook onmogelijk, dat wij het getuigenis van de Heilige Geest over de Heilige Schrift in ons kunnen ronddragen, zonder dat wij door deze Heilige Geest zijn wedergeboren, tot geloof gebracht en tot kinderen Gods zijn gemaakt. WaarschuwingDit is een ernstige waarschuwing aan ons adre…

Ds. J.C. Ryle over de hemel (2)

LeerschoolGoddank is dit leven niet alles. Ik weet en ben ervan verzekerd dat er een heerlijke rust is die het graf overstijgt. Deze aarde is slechts een leerschool voor de eeuwigheid. Het graf is slechts een stapsteen, een pleisterplaats op onze weg naar de hemel. Ik ben ervan overtuigd dat mijn zwakke lichaam zal verrijzen uit het stof. Dit verderfelijke zal onverderfelijkheid aandoen en dit sterfelijke onsterfelijkheid (1 Kor. 15:53). Ik zal voor altijd met Christus zijn. Ja, de hemel is werkelijkheid en geen leugen. Daar twijfel ik niet aan. Van mijn eigen bestaan ben ik niet zekerder dan van deze waarheid: dat er een rust overblijft voor het volk van God.  En, broeders, wat voor soort plaats zal de hemel zijn? Laten we daar nog even bij stilstaan voordat we verdergaan en nadenken over de inwoners van de hemel. Wat voor plaats zal de hemel zijn? Een plaats van volmaakte rust en vrede. Zijn inwoners hebben geen strijd meer met de wereld, de duivel en hun eigen vlees. De loop is volbracht, hun strijd is gestreden. Eindelijk mogen ze de wapenrusting van God opzij leggen. Eindelijk mogen ze tegen het zwaard van de Geest zeggen: ‘Rust en wees stil.’ Ze hoeven niet langer op de uitk…

Ds. J.C. Ryle over de hemel (1)

HemelBroeders, u hoopt allen dat u naar de hemel gaat. Ieder van u wil na de dood gelukkig zijn. Maar waar is uw hoop op gefundeerd? De hemel is een goed toebereide plaats. Zij die er zullen wonen, hebben allemaal dezelfde aard. Men kan er slechts door één deur binnen- gaan. Vergeet dat niet, broeders. Verder lees ik over twee soorten hoop: een goede hoop en een valse hoop, een levende hoop en een dode hoop, de hoop van de rechtvaardigen en de hoop van de goddelozen, van de gelovige en van de huichelaar. Ik lees over sommigen die hoop hebben door genade. Dat is een hoop die niet beschaamt. Maar ik lees ook van anderen, die zonder hoop en zonder God in deze wereld leven. Broeders, vergeet dat niet. Het is wijs, verstandig en veilig om na te gaan wat de Bijbel u over dit onderwerp vertelt. Zo kunt u ontdekken of uw vertrouwen goed gefundeerd is. Met dit doel vraag ik uw aandacht voor wat deze tekst ons leert.  Drie dingen vindt u hierin: De plaats zelf, de hemel, wordt genoemd De aard van hen die daar zeker niet zullen komen. Wie daar juist wel zullen komen  De Heere geve dat u oprecht zult onderzoeken of u geschikt bent voor de hemel. Er moet in onze geest en levenswandel een bepaa…

Ds. G. Boer: Het getuigenis van de Heilige Geest (2)

ErvaringHier doet Calvijn een beroep op de ervaring van alle gelovigen. „Ik zeg niets anders dan wat iedere gelovige bij zichzelf waarneemt, behalve alleen dat mijn woor­den ver beneden een rechtmatige uitlegging van het onderwerp blijven". (Calv. Inst. I-VII-5). Met andere woorden: hier laten alle menselijke woorden ons in de steek; hier gaat het leven spreken dat uit God is. Alle kinderen zijn van God Zelf geleerd. Dit bijzonder voorrecht valt alleen de uitverkorenen ten deel, die God van het gehele menselijke geslacht onderscheidt. Ook wanneer er vandaag velerlei verwarring is, moeten wij bedenken, dat geen anderen de verborgenheden Gods begrijpen dan aan wie het gegeven is. Het is merkwaardig, dat dit getuigenis van de Heilige Geest in onze harten op de hoogtepunten van de kerkgeschiedenis gekend en beleden wordt, terwijl het in de daar tussen liggende dalen misvormd of bestreden wordt. Socinianen, Remonstranten en Roomsen hebben het bestreden, gereformeerden hebben het in de eeuwen na Calvijn niet zuiver bewaard. Gods werkMaar ondanks allerlei bestrijding en velerlei vervorming is het er tot op de dag van vandaag. Want het is Gods eigen werk, dat niet sterft. God handhaaft Zi…

Ds. G. Boer: Het getuigenis van de Heilige Geest (1)

God zelfBij veel pogingen van de apologeten treft ons de belijdenis van Augustinus, dat weliswaar de kerk een bemiddelende plaats heeft om ons tot geloof te brengen, maar dat ten diepste God Zelf het geloof in onze harten werkt op een wonderlijke wijze, zodat wij geloven. Het is pure genade, wanneer God onze wil buigt. Gezag van de BijbelCalvijn heeft aan deze grond van het geloof bijzondere aandacht geschonken. In boek I-VII e.v. van zijn Institutie wijst Calvijn erop, dat God nu geen dagelijkse godsspraken meer vanuit de hemel geeft. Toch wil Hij, dat Zijn waarheid een eeuwige gedachtenis zal hebben. De Schrift bezit daarom bij de gelovigen geen ander en volledig gezag dan wanneer zij geloven, dat ze uit de hemel is voortgekomen, evenals levende stemmen vandaar gehoord worden.Tussen deze sprekende God en de luisterende kinderen Gods mag niets tussen komen. Ook niet de kerk. Immers de kerk is door het Woord, dat aan haar voorafging, gebaard. Daarom kan en mag het niet worden toegestaan dat de kerk aan het Woord zijn gezag verleent. Dit is een hoon voor de Heilige Geest! Wat moet een mens beginnen, indien de beloften Gods van het oordeel van mensen afhangen? Dan worden wij steeds …

Kohlbrugge over God als Vader

Vader‘In het begin van de weg ligt het bij de meesten van de gelovigen zo, dat zij slechts spreken van de liefde van de Heere Jezus Christus. Van de liefde van de Vader hebben zij minder besef, ja voeden daartegen veeleer bange gedachten. En blijven daardoor bekommerd, niet doorbrekend tot het volle licht van de liefde van God tot de verlorenen. Trouwens, wij mogen onze ziel volkomen laten rusten op de liefde van de Vader. Het is Gods wil, dat wij Hem altijd beschouwen als een genadige, liefderijke, vriendelijke en goeden Vader. Die juist als Vader onveranderlijk is in Zijne liefde, omdat Hij de Bron is van al onze zaligheid. Zo’n Vadernaam bedoelde de Heere, toen Hij sprak: „Ik heb Uwen Naam geopenbaard aan de mensen, die Gij Mij uit de wereld gegeven hebt".’ Blijvend of voorbijgaandKohlbrugge wijst op een ander moment over de waarde die het heeft om God als Vader te leren belijden: ‘Wie God ten Vader heeft, Hem, Die hemel en aarde bezit, is toch een rijk en zalig kind. Van deze Vader geliefd te worden, van Zijn liefde vervuld te zijn, maakt toch hoogst zalig en gelukkig. Zo zalig en gelukkig kan toch de wereld een mens niet maken, en wat behoeft hij naar de wereld te vragen, hij…

De Heere doet recht (4)

Aan de ene kant klinkt het waarschuwend, steeds weer in het Oude Testament: ‘Dan zullen alle volken weten dat Ik de Heere ben.’ Dit klinkt tot 25 keer toe in de profetieën van Ezechiël. Het kleurt blijkbaar het Oud Testamentische spreken. Tegelijkertijd zit daar een machtige belofte in. De volken die toen nog onkundig waren, in het duister leefden, zich over gaven aan hun eigen verlangens. Die volken, die aan zichzelf ten onder gingen; gaat de Heere opzoeken met Zijn boodschap van ontferming en genade.  Over een volk dat in duisternis wandelt, zal een licht opgaan. Jezus Christus zal een licht zijn voor de heidenen. Hij zal de gevangenen in vrijheid zetten. De blinden zullen de ogen opengaan. (Jes. 42: 6-7). De beloofde Knecht zal het recht voor de heidenen voortbrengen (Jes. 42: 1). De Heere gaat zich genadig uitstrekken naar de volken.  KoninkrijkHier op aarde lijkt het Koninkrijk van de Heere onder druk te staan. Maar reeds bij Amos zien we dat er uiteindelijk maar één Koning is Die regeert. Dat is Jahweh. Zijn Koninkrijk breekt baan, tegen alle koninkrijken in. Hij brengt de vijanden ten onder en zal Zijn heerlijkheid tonen.  Die ene Koning wordt ons getoond in Christus, de Ge…

Deez' aard is Uw, o Heer' der heren

Uw is deez' aarde, lief'lijk stralend,als zonnegloed haar ijs ontdooit.Uw is z', in lenteschoonheid pralend,met bloesems als een bruid getooid.Uw is z', als 't wuivend korenveldeen rijke, schone oogstdag spelt.Uw is deez' aard', als woeste vlagenhaar akker teist'ren en haar woud,als stormen door het luchtruim jagenen neev'len dalen, kil en koud,als 't witte sneeuwkleed is gespreid,waar zij eens bloeid' in heerlijkheid.Mijn hart zij 't Uw' en heel mijn leven,t blijde straalt in zonnegloed,en ook als wolken mij omgeven,als stormen varen door 't gemoed.Gij zijt mijn God, al 't Uw' is 't mijn':laat immer meer mij d' Uwe zijn! Hervormde bundel, 1938

John Newton: verlost door genade

SlavernijNewton beschreef bij één van zijn latere reizen dat de slaven allerlei schaafwonden kregen als gevolg van de kettingen waarmee zij vastgeklonken zaten. Zij schuurden zich aan de planken, terwijl het schip de golven doorkliefde op de oceaan. Iedere ochtend mochten de slaven luchten, eten en bewegen. Uiteraard wel aan een lange ketting. Als er doden werden aangetroffen in het ruim, gingen die overboord. Zijn eerste reis als kapitein kostte een kwart van de bemanning het leven. Van de slaven stierven er 28 van de 164. Bij zijn volgende reis verloren 40 slaven het leven.  Onderwijl komen we Newton tegen als iemand die op zoek is naar God. Dit blijkt uit zijn dagritme. Tijdens zijn derde reis volgt hij een methodisch dagschema. Rediker beschrijft hoe Newton ’s morgens vroeg opstond, één of twee hoofdstukken uit de Bijbel las en ontbeet. Op zondag hield hij een dienst voor de bemanning van het schip om 11 uur. ’s Middags boog hij zich opnieuw over de Bijbel. De slavenbootkapitein moest enerzijds met harde hand regeren om de bemanning en slaven eronder te houden. Er dreigde steeds weer opstand. Anderzijds treffen we een mens aan die omgang met de Heere zoekt.  VerlostOp 21 janua…

Zien op de Heere terwijl je omringd bent door verwoesting

TijdsbeeldDe schrijver van de Klaagliederen bevindt zich niet in hoopvolle omstandigheden. Hij bevindt zich te midden van een alles ontwrichtende catastrofe. De Babyloniërs belegerden Jeruzalem en verwoestten haar. Een groot deel van het volk werd weggevoerd. Tijdens de belegering van Jeruzalem was er sprake van hongersnood en kindersterfte. Het leidde tot kannibalisme. Meisjes werden verkracht en gedood. Het volk is getraumatiseerd. De tempel lag in puin. Een periode van kaalslag. Van de 116 nederzettingen in de zevende eeuw voor Christus, zijn er nog 41 over in de zesde eeuw voor Christus. Er is reden tot klagen. Toen en daar. Anno nuVandaag wordt ons geen fraaier tijdsbeeld getoond. Het is oorlog in Oekraïne. Aardbevingen in Turkije en Syrië. We hebben te maken met onzekerheden, als het gaat om de toekomst. Sommigen ervaren diep leed, in stilte. Een ramp hoeft niet van grote zichtbare omvang te zijn, om toch diep ontwrichtend te werken. Je beseft dat er zoiets als een toekomst mogelijk is, maar vooralsnog zie je alleen maar scherven. Persoonlijk levensleed kan diep ontwrichten. Waarom overkomt ons dit; en waar leidt dit toe?  VerbondWaar een verbond is, daar kan ook een breuk o…

De Heere zal recht doen (3)

RefreinDe boodschap is steeds hetzelfde in opbouw. Luister maar. Allereerst wordt duidelijk dat de Heere spreekt: ‘Alzo zegt de Heere’ (vs. 3, 6, 9, 11, 13 en 2: 1). Jahweh, de Verbondsgod van Israël spreekt hier dus als soevereine heerser tot de andere volken. Hij roept hen ter verantwoording en spreekt Zijn oordeel uit.  Vervolgens klinkt er steeds een opsomming. ‘Om drie overtredingen van Damaskus, om vier zal ik dat niet afwenden.’ (3, 6, 9, 11, 13, en 2: 1). De Heere heeft lang geduld gehad. Eén keer, twee keer, drie keer, vier keer. Maar er is een grens. Die grens is nu bereikt. De Heere zal het oordeel niet afwenden, zo klinkt het steeds weer. Het is onontkoombaar.  Vervolgens maakt de profeet per volk helder waar het aan schort. Hij is niet volledig. Niet drie of vier overtredingen worden genoemd, maar alleen dat wat het meest in het oog valt. Wat het meest schokte. Waar humanitaire rechten van die dagen werden geschonden. Waar de eer van de Heere werd aangetast.  Vervolgens klinkt over al die overtredingen een oordeel van de Heere, die de macht van het volk tot in de kern aantast. Ze denken sterk te zijn achter hun muren, vestingen en burchten. Maar de Heere gaat ze door …

Vader, U zij toegewijd 't jaar, dat nu begint

Heeft ooit een onnozel kind't eigen lot beslist?Die als Vader het bemint,weet ook, wat het mist.Gaven schenkt Gij dag aan dag,wie heeft recht op meer?'t Schoonste dat 'k U brengen mag:U alleen zij d' eer! Als Gij mij roept naar het kruisen zijn duisternis,als bezwijken hart en huis:winst wordt het gewis.Laat dan zien mij, hoe uw Zoonwerd tot onze Heer.Tot U stijgt dan klaar en schoon:U alleen zij d' eer! Als Gij nog voor mij bewaartvreugden onvermoed,als Gij licht in nieuwe klaart'voor mij rijzen doet:laat mijn hart, verruimd en blij,roemen in U, Heer.Wat de toekomst dan ook zij:U alleen zij d' eer!  

Altijd weer dat kruis (2)

Bijbeluitlegger Hendriksen legt de vinger bij drie functies die het kruis heeft voor gelovigen; en dus ook voor Paulus: Een spiegel: Hij ziet er zijn eigen onwaardigheid in, maar ook Gods eigenschappen. Zijn rechtvaardigheid wordt zichtbaar aan het kruis. Zijn kracht, wijsheid, liefde en genade. Ze harmoniëren aan het kruis. ‘De goedertierenheid en waarheid zullen elkander ontmoeten; de gerechtigheid en vrede zullen elkander kussen.’ (Ps. 85: 10)De betekenis van verlossing: Voor Paulus wordt hier zichtbaar wat rechtvaardiging, heiliging en verheerlijking betekent. Gal. 3: 13: ‘Christus heeft ons verlost van den vloek der wet, een vloek geworden zijnde voor ons; want er is geschreven: Vervloekt is een iegelijk, die aan het hout hangt.’ De prijs is daar plaatsvervangend betaald: ‘En worden om niet gerechtvaardigd, uit Zijn genade, door de verlossing, die in Christus Jezus is’. (Rom. 3: 24). Dit wordt zichtbaar bij de gelovigen in de hemel: ‘Dezen zijn het, die uit de grote verdrukking komen; en zij hebben hun lange klederen gewassen, en hebben hun lange klederen wit gemaakt in het bloed des Lams.’ (Op. 7: 14)Een magneet: waardoor mensen van elke stam en natie aangetrokken worden tot…

Altijd weer dat kruis (1)

Paulus merkte op richting de gemeente van Korinthe: ‘Doch wij prediken Christus, den Gekruisigde, den Joden wel een ergernis, en den Grieken een dwaasheid.’ (1 Kor. 1: 23). Als het goed is merkt de gemiddelde Nederlander; bij christenen gaat het altijd maar weer om het kruis. En juist dat geeft ergernis! Het is dus een vreemd beeld als men een beeld heeft van christenen, waar het kruis helemaal geen plaats in heeft. Dat is een tegenstelling in zichzelf. Toch is dit geregeld het geval. Men weet veel van en over christenen. Maar het kruis blijft buiten beeld, doordat christenen het verzwijgen.  Kruis centraalVoor Paulus staat het kruis centraal. ‘Het zij verre van mij,’ dat hij in iets anders zou roemen dan het kruis. (me genoito, Gal. 6: 14). Dit is een sterke uitdrukking. Altijd weer gebruikt Paulus deze uitdrukking als hij valse interpretatie van het Evangelie ver van zich werpt. In Rom 3: 31 horen we Paulus zeggen: ‘Doen wij dan de wet te niet door het geloof? Dat zij verre; maar wij bevestigen de wet.’ Dus enerzijds doet Paulus de wet niet weg; dat zij verre! Anderzijds zegt hij: ‘het zij verre van mij dat ik in iets anders zou roemen dan in het kruis’.  Paulus kan niet langer …

Amos: De Heere zal recht doen (2)

De Heere houdt Zich niet alleen met Israël bezig, maar met alle volken. Dat blijkt in Deut. 32: 8 waar duidelijk wordt dat de Heere aan de volken een woonplaats en grenzen gaf. De Heere doet volken opkomen en ondergaan. ‘Die de volken te niet maakt; de richters der aarde maakt tot ijdelheid.’ (Jes. 40: 23) Job sprak erover: ‘Hij breidt de volken uit, en leidt ze.’ (Job. 12: 23b). Soms gebruikt Hij de volken om Israël een les te leren. In Leviticus waarschuwt de Heere dat ze verstrooid worden over de heidenen, als ze Zijn geboden in de wind slaan (Lev. 26: 33). De Heere regeert dus de volken niet alleen, maar zet ze ook in naar Zijn wil. Dit betekent niet dat deze volken niet verantwoordelijk zijn voor hun gedrag. Nee, de Heere oordeelt hen naar hun gedrag. Volk na volk komt Hij tegen, als Hij oordelend spreekt door middel van de profeten: Jes. 13-24, Jer. 46-51, Ezech. 25-32, Amos 1: 3-2: 3 en Hab. 2: 4-20. Het is daarbij niet toegestaan dat Israël zich zou vermengen met de volken (Ez. 9: 2). Stem van het gewetenDe Heere maakte een duidelijke scheidslijn tussen Zijn verbondsvolk en de andere volken. Zijn regering raakt echter alle volken; en allen zijn aan Hem verantwoording versc…

Vernieuwing van binnenuit (2)

Hij miste de vruchten van het geloof, bij deze predikanten. ‘Wat zij voor geloof houden en wat de grond van hun leer is, is volstrekt niet dat ware geloof, gewerkt door het Woord van God door de verlichting van de Heilige Geest; het is slechts een menselijke inbeelding. Zoals anderen enige kennis vergaderd hebben op het terrein van hún studie, hebben deze predikanten, door hun menselijke ijver, maar onder de inwerking van de Heilige Geest, iets geleerd van de letter van de Schrift en de rechte leer begrepen en ermee ingestemd. Zij hebben zelfs geleerd die leer aan anderen te preken. Ze zijn echter volslagen onbekend met het ware, hemelse licht en met het leven van het geloof.’  Vanuit deze schokkende conclusie wilde Spener niet het gevolg trekken dat hun bediening vruchteloos zou zijn. De Heere kan Zijn Woord gebruiken, waar en wanneer Hij wil. Als men echter de gevaarlijkste wonden van mensen niet ziet, hoe kan men ze dan effectief verbinden?  InnerlijkOverigens veegde Spener eveneens de vloer aan met de behoefte aan discussie die onder theologen soms hevig oplaaide. Blijkbaar was het in de zeventiende eeuw niet anders dan in de eenentwintigste eeuw. Spener vond dat men meer ener…

Vernieuwing van binnenuit (1)

Onder oppervlaktePhilip Jakob Spener (1635-1705) zocht de nood van de kerk niet allereerst in streken waar deze onder druk stond door vervolging. Hoewel hij hun ellendige omstandigheden wel zag, meende hij aandacht te moeten vragen voor iets anders. Hij verlangde naar vroomheid van binnenuit. Juist op plaatsen en in omstandigheden waarin de kerken goed gevuld waren op zondag, zag hij dat er sprake was van zodanige aderverkalking dat het leven-stuwende bloed maar nauwelijks een weg vond door het lichaam.  De geestelijke nood van het ogenschijnlijk bruisende kerkelijk leven ging Spener aan het hart: ‘Hoewel het lichamelijke oog die nauwelijks kan waarnemen, is de geestelijke ellende van onze arme kerk daarentegen onvergelijkelijk ernstiger en gevaarlijker.’ Dit type kerkelijk leven lijkt meer dan het is. Het is van binnenuit verschraald en verkild. Een geestelijke doodswalm slaat je tegemoet, als je dieper afdaalt dan de oppervlakte. Van binnenuitAls zoon uit een juristenfamilie lag het niet direct voor de hand dat Spener de vader van een herlevingsbeweging in de Duitse Lutherse kerk zou worden. Jong maakte hij kennis met ‘het ware christendom’, een geschrift van Johann Arndt. Hij d…

Uit een domineesdagboek

Geen stap meer‘Zijn vader, een godvrezende man, had het met hardheid en met zachtheid geprobeerd, maar hij had het ook op moeten geven. Ik kan alleen nog voor je bidden, zo was zijn laatste woord over deze zaak geweest. Kort daarop was zijn vader ook gestorven. Een zeer ernstige ziekte had hem aangegrepen en in enkele dagen was het beslist. Maar ook dat had die jongen niet tot andere gedachten kunnen brengen. Hij was meegegaan naar de kerk toen de familie de rouw in de kerk bracht, maar later zette hij er geen stap meer in. Nette manHij trouwde een vrouw, die ook zeer slap was in het kerkelijk medeleven en zodoende kwam hij eigenlijk al verder van de Heere en zijn dienst af. Men kon niet zeggen, dat hij buitensporige dingen deed. O nee! In het gewone leven was hij een nette man. Maar hij bekommerde zich niet om de Heere en hij wilde niet wandelen in de weg van Gods geboden.Toen zijn eerste kind geboren werd, was hij wel even klein geworden onder de goedheid Gods. Maar hij verhardde daarna toch weer zijn hart.  Toen zijn vrouw eens met hem sprak over het dopen van het kind, zei hij: Daar moet je maar nooit meer over praten; wij gaan immers niet naar de kerk en wanneer dat kind late…

Zie Ik kom! (4)

Geen erkenning‘Indien zij Hem gekend hadden, zouden zij de Heere der Heerlijkheid niet gekruisigd hebben. Geen kennis en daarom geen herkenning noch erkenning! En toch beantwoordde Hij aan het beeld, dat de rol van het boek tekende. Hij heeft de Mèssiaanse tekenen gedaan, nadat Hij op de voorzegde tijd en op de tevoren genoemde plaats verschenen was.  Uit de mensen, uit Israël, uit Juda, uit Davids Huis gesproten, alles volgens de profetie. En toch niet gekend en niet aangenomen. Want Hij is als een Rijsje voor Gods aangezicht opgeschoten en als een wortel uit een dorre aarde. Hij had geen gedaante noch heerlijkheid. Als wij Hem aanzagen, zo was er geen gestalte, dat wij Hem zouden begeerd hebben. Wat vóór Hem moest getuigen, getuigde tegen! AangenomenZo is het nog. De rol wordt gelezen, zelfs die van de vervulling. Zij wordt gepreekt op elke rustdag. De Christus wordt als voor de ogen geschilderd, gekruist zijnde. Hij zou komen. Hij is gekomen en heeft Zijn werk volbracht. Wie kent Hem? Wie gelooft ook nu de prediking? Hij alleen, aan wie de arm van de Heere wordt geopenbaard!  Die een arm en verloren zondaar is geworden door ontdekkende genade, heeft een Christus nodig, die om z…

Alle roem is uitgesloten

Alle roem is uitgeslotenonverdiende zaligheênheb ik van mijn God genoten,'k roem in vrije gunst alleen!Ja, eer ik nog was geboren,eer Gods hand, die alles schiep,iets uit niet tot aanzijn riep,heeft zijn liefde mij verkoren:God is liefd', o englenstem,mensentong verheerlijkt Hem!Alzo lief had God de wereld,dat Hij zijn geliefde Zoonvoor de afgevallen wereldovergaf aan smaad en hoon.Ja, toen wij nog zondaars waren,schonk de Vader ons gena,leed de Zoon op Golgotha,stierf voor ons, die zondaars waren:God is liefd', o englenstem,mensentong verheerlijkt Hem!Dat heet weergalooz' ontferming,dat genade, rijk en vrij!God schenkt redding en bescherming,aan verloornen, ook aan mij.Ja, wanneer mijn onvermogen,en mijn diep bederf mij smart,toont mij 't godlijk Vaderhartzijn verlossend mededogen:God is liefd', o englenstem,mensentong, verheerlijkt Hem!

Zie Ik kom! (3)

Toen Hij in de wereld kwam, was echter het gehele Oude Testament voltooid en wanneer we deze boekrol raadplegen, vinden we daarin Zijn komst voorzegd en Zijn Persoon en werk beschreven. Het zou te ver voeren, alles op te sommen, maar het is zoals de Catechismus zegt in Zondag 6: Het Evangelie is eerst geopenbaard in het Paradijs, daarna is het verkondigd door de patriarchen en profeten, daarenboven is het afgeschaduwd door de ceremoniën van de wet, en ten slotte in Gods Zoon vervuld.  EvangelieDus reeds in het begin van het boek is van Hem geschreven. Het Evangelie begint metGenesis 3: 15. Hier, in de zogenaamde moederbelofte, wordt behalve van Zijn komst, ook van Zijn lijden gesproken in 't vermorzelen van Zijn verzenen.  De beloften aan Abraham, Izaak en Jacob, zijn overbekend en daaronder met name die van het Zaad, waarin al de geslachten van de aarde gezegend zullen worden. Jacob sprak van Zijn komst op zijn sterfbed: totdat Silo komt! Bileam profeteerde van de Ster uit Jacob. Mozes beloofde de grote Profeet,Deut. 18: 18 en 19.  VerwijzingenBehalve de profeten, de priesters en de koningen, die Hem in Zijn drievoudig ambt afschaduwden, zijn er nog vele andere voorbeelden van He…

Amos: De Heere zal recht doen (1)

MachteloosEen andere overtuiging die langzaam postgevat kan hebben in je denken, is de gedachte dat de Heere misschien niet bij machte is om de omstandigheden te veranderen. Je hebt Hem in je hoofd onbedoeld verkleint tot een God van de christenen alleen, Die wellicht ook niet opgewassen is tegen het vele ongeloof in deze wereld. Als zoveel mensen Hem de rug toekeren, is het naar jouw groeiende overtuiging ook niet vreemd dat Hij maar zo weinig invloed kan uitoefenen in deze wereld. Dan is de Heere in jouw beleving een God geworden die afhankelijk is van ons geloof, wil Hij werkelijk invloed uit kunnen oefenen. Ten diepste geloof je dan in een machteloze God, of in elk geval in een heerser met beperkte invloed.  Situatie destijdsWellicht dat een gemiddelde Israëliet deze gedachte ook wel eens had. Er was nogal wat gebeurd in de periode die achterlag. Amos geeft daar woorden aan in Amos 1: 3 tot Amos 2: 3. Als je op je in laat werken wat hier beschreven staat, dan waren de volken rondom Israël en Juda bepaald gewelddadig geweest in hun handelen. Wanneer er in die dagen krantenkoppen zouden zijn, dan zagen ze er als volgt uit:  Damascus: ‘In Gilead werden duizenden mensen met ijzere…

Zie, Ik kom! (2)

MessiaansSommigen kennen aan onze psalm een direct-Messiaanse betekenis toe. Met name de eerste helft, en daarin de verzen 7—9, moet als Messiaans beschouwd worden, ook volgens velen, die de hele psalm niet als zodanig kunnen aanmerken. Hetzij dan dat de woorden van onze tekst rechtstreeks op de Messias zijn toe te passen en alléén van Hem zijn te verstaan, hetzij, dat zij eerst op David zien en vervolgens op Christus, we mogen ze beschouwen als door Hem gesproken.  OfferEn wat betekenen zij dan? Dat leert ons de brief aan de Hebreeën, waarin onze psalm wordt aangehaald: „Daarom, komende in de wereld, zegt Hij: Slachtoffer en offerande hebt Gij niet gewild, maar Gij hebt Mij het lichaam toebereid; brandofferen en offer voor de zonde hebben U niet behaagd; toen sprak ik : Zie, Ik kom (in 't begin des boeks is van Mij geschreven), om Uw wil te doen, o God.  Als Hij tevoren gezegd had: slachtoffer, en offerande, en brandoffers, en offer voor de zonde hebt Gij niet gewild, noch hebben U behaagd (dewelke naar de wet geofferd worden), toen sprak Hij: Zie, Ik kom, om Uw wil te doen, o 'God. Hij neemt het eerste weg, om het tweede te stellen (Hebr. 10: 5—9_. De Heilige Geest legt hier de …

Spurgeon: Jezus in de kribbe

NederigAls wij de Meester al vanaf het begin in een deftige optocht door de straten van Jeruzalem hadden zien rijden, terwijl klederen en palmtakken op de weg waren gespreid en het volk zijn “Hosanna” jubelde, zouden wij hebben kunnen denken dat Hij ongenaakbaar was. Maar zelfs toen, rijdend op het veulen van een ezelin, was Hij zo nederig en zachtmoedig dat ook jonge kinderen zich om Hem verzamelden en Hem hun Hosanna toeriepen. ToegankelijkNooit was iemand meer toegankelijk dan Christus. Er waren geen schildwachten om hen die met een verzoek tot Hem kwamen, af te weren. De weduwe die lastig werd in haar dringend aanhouden, of de man die dringend smeekte of zijn zoon gezond gemaakt zou mogen worden, mochten door Zijn gedienstige vrienden niet weggestuurd worden. De zoom van Zijn kleed was altijd bereikbaar voor de lijdenden, die hem wilden aanraken. Zijn hand was altijd gereed om genezend op de zieken te worden gelegd. Zijn oor was altijd open om ook de zwakste klacht van een ellendige op te vangen. Zijn hart ging altijd uit in stralen van goedertierenheid, zoals het zonlicht naar alle kanten uitstraalt om licht en warmte te verspreiden. Door in een kribbe te liggen, heeft Hij ge…

Zie, ik kom (1)

KuilWat betekenen deze woorden in de mond van David, den dichter van deze Psalm? In het verband spreekt hij van zijn uitredding, zeggend, dat de Heere hem uit een ruisende kuil, uit modderig slijk opgehaald heeft en zijn voeten op een rotssteen gesteld heeft. Ook heeft hij zijn gangen vastgemaakt en een nieuw lied in zijn mond gegeven, een lofzang voor God. De ontvangen weldaad bepaalt hem bij de vele wonderen, die God aan de kerk gedaan heeft, te vaak, dan dat David ze zou kunnen vertellen.  OfferHij voelt echter de prikkel tot dankbaarheid. Wat zal hij de Heere vergelden voor al de weldaden, aan hem bewezen? Het brengen van offers schijnt voor de hand te liggen voor de Israëliet. Maar dit kan David niet voldoen, want hij weet, dat dit voor God niet voldoet. „Gij hebt geen lust gehad aan slachtoffer en spijsoffer; brandoffer en zondoffer hebt Gij niet geëist". Zo sprak ook Samuel eens tot Saul: „Heeft de Heere lust aan brandofferen en slachtofferen, als aan het gehoorzamen van de stem van de Heere? Zie, gehoorzamen is beter dan slachtoffer, opmerken dan het vette van de rammen",1 Sam. 15 : 22. Gehoorzamen beter dan slachtoffer! David wist dit zo goed als Samuel, want de Heere had…

Het is zo vaak verteld

Het is zo vaak verteld, zo vaak beschreven: hoe Jezus werd geboren in een arme stal. en hoe de herders eens in Beth'lem's dreven de engelen hoorden zingen; en het mooist van al hoe wijzen kwamen en geschenken boden. en hoe God Zelf Zijn Zoon aan hen heeft voorgesteld. en hoe Herodes 't kindje wilde doden — lk heb 't zo vaak gehoord: 't is me zo vaak verteld — Wéér is 'tAdventen alles zal gaan spreken van Jezus. Die voor óns zo arm op aarde kwam; Maar 't laat me soms zo koud dat ik alleen kan smeken: Erbarm U over mij! Zoek Heer'. Uw dwalend lam! Nel Benschop (Uit: Een boom in de wind)

Amos de herder-profeet (4)

Het is een beangstigende Godsverschijning, vanuit Sion, Jeruzalem. De brul heeft als doel dat men terugkeert (Hos. 11: 10). De leeuw staat bekend om zijn macht. De Spreukendichter spreekt erover: ‘De oude leeuw geweldig onder de gedierten, die voor niemand zal wederkeren’ (Spr. 30: 30) Overigens horen we de stem van de Heere wel vaker in de Bijbel als een brullende stem. Job. 37: 4: ‘Daarna brult Hij met de stem; Hij dondert met de stem Zijner hoogheid.’ De Heere toont Zich in Zijn macht, majesteit, heiligheid en heerlijkheid. Voor de rollende donder vanaf Sion, voor het brullen vanaf Sion, vluchten de volken met vrees. Ps. 46: 7: ‘De heidenen raasden, de koninkrijken bewogen zich; Hij verhief Zijn stem, de aarde versmolt.’ Ps. 76: 8-9: ‘Gij, vreselijk zijt Gij; en wie zal voor Uw aangezicht bestaan, van den tijd Uws toorns af?’   HEEREWie is de brullende leeuw? Het is Jahweh, de HEERE. Israëls’ verbondsgod. Het is geen vreemde die brult, maar hun God. Hoe en waarom toont Hij Zich op deze manier, hier? Allereerst is de aanzegging van het oordeel volgens Beeley in het belang van het volk Israël. Hij kent Zijn volk, als geen ander: ‘Want Ik ben de HEERE, uw God, de Heilige Israëls, …

Ds. W.L. Tukker: Laat ons dan heengaan naar Bethlehem (2)

 WonenOp hen wil Hij zien, bij hen wil Hij wonen, die van een nederige en verslagen geest zijn; een nederige en verslagen geest is van Hem nooit veracht. Dat zijn Gods offers, die naast het goud, de wierook en myrre van de koningen uit het Oosten in Bethlehem welkom zijn. Elk, die in Bethlehem wat anders zoekt dan een Zaligmaker van zondaren, vindt dingen, die niet blijvend zijn, hoogstens een stad met rijke geschiedenis, stemming, die vergaat als rook, troost die niet echt is. De kerstfeestvieringen van onze tijd leveren daar, dunkt mij, veelal het trieste beeld van.  Nu moet aan boetvaardigen de weg gewezen worden, om Jezus te zoeken en te vinden. De engel wees die weg aan de herders. Het lijkt zo, of na de herders elk de weg tot Christus wel weet en of elk wel weet wie Christus is. Wij weten dat zomin als elk weet wat zonde is. God moet ons bepalen bij onze zonde, God moet ons openbaren wie Christus is en God moet ons ook de weg wijzen om tot Hem te gaan. Evengoed óns als de herders. Van onszelf weten wij van dit alles niets, hebben wij geen last van onze zonden, zien wij geen heerlijkheid in de Heere Jezus en kennen wij de weg niet om tot Hem te gaan. Als voor het Israël van d…

Ds. W.L. Tukker: Laat ons dan heengaan naar Bethlehem (1)

GeschiedenisDat is geen romantiek, want romantisch is er niets aan zijn oude gebouwen, aan zijn geschiedenis, aan hèt gebeuren van dat stadje. Is het dan de roem van de oude geschiedenissen, die daar plaats vonden? Ach neen, de geschiedenis, die het boek Ruth ons daar verhaalt, is er een van de harde werkelijkheid van hongersnood, van armoede, van aren lezen om povere broodwinning. De jeugd, die David daar doorbracht, is al evenzeer de harde jeugd van een herdersjongen geweest. En als Christus daar geboren wordt, dan is er weer het harde leven der armen: geen herberg, geen huis, maar een stal; geen wieg, maar een kribbe, geen kleertjes, maar doeken. Niets bekoorlijks aan dat oude Bethlehem! Toch blijft het boeien en bekoren om Hem, Die daar geboren werd, Christus de Heere, in die stad Davids. Hij was de Zoon Gods en de Zoon des mensen, Zijn Vader was God, Zijn Moeder Maria.Door Hem, de Nazaat van Ruth en van David, kregen de geschiedenissen van een arenraapster en van een herdersjongen betekenis. Hij is de roem van Zijn geslacht.  Oude TestamentHet hele boek Ruth, dat de Heilige Geest deed voorafgaan aan de boeken van Samuël, diende slechts om de afkomst van David bekend te maken.…

Amos de herder-profeet (3)

VolkWe kunnen voorspoed zien als zegen van God. Dat is wat Israël deed. Men dacht: wij zijn het uitverkoren volk van God, daarom is het logisch dat het met ons goed gaat. Men raakte hoogmoedig en zelfverzekerd. Terwijl men in werkelijkheid God combineerde met allerlei zaken die het daglicht niet konden verdragen. Tot in de godsdienst toe. Denk aan de kalveren bij Dan en Bethel, die in deze dagen vereerd werden. Ook waren er vormen van syncretisme, vermenging van godsdienst. Men bracht wel offers, maar was niet werkelijk gericht op de Heere. Het was vormendienst geworden.  Hoe raakt dit aan ons? Het gaat ons goed. We behoren tot één van de rijkste landen van de wereld. Hoewel we bij tijden onze financiële zorgen hebben, hebben we allemaal brood op tafel. We zitten in de kerk, redelijk massaal. De volkskerk heeft nog een zekere gestalte in onze tijd. Maar is ons hart werkelijk bij de Heere? Of lopen we mee in de mars van hen die ons omgeven, zonder al te veel vragen. Terwijl we achter de schermen doen wat we zelf willen?  Dat kwam er uit in de dagen van Amos. De verschillen tussen rijk en arm waren geweldig groot. De een woonde in een grote villa, de ander werd onderdrukt. De Heere …

Ds. A. Vroegindeweij: Advent (2)

GeborenEn in de volheid des tijds is de Heere Jezus geboren. Zijn geboorte was een gave Gods en een wonder Gods. Hij is ontvangen van de Heilige Geest en geboren uit de maagd Maria. Hij is God uit God en Licht uit Licht. En toch is Hij ook mens. Zo kon Hij in de plaats van de zondaar gaan staan. Hij is om onze overtredingen verwond en om onze ongerechtigheden is Hij verbrijzeld en de straf die ons de vrede aanbrengt was op Hem en door Zijn striemen is ons genezing geworden. Zo horen Zijn kruis en Zijn kribbe bijeen. De planken van Zijn kribbe en van Zijn kruis zijn uit dezelfde boom gezaagd. GeloofDat heerlijk evangelie mag ons nu verkondigd worden. En de Heilige Geest kan ons nu bedienen uit de volheid van Gods genade in Christus Jezus. Hij werkt het geloof in onze harten en Hij versterkt ook dat geloof in de weg van de verkondiging. Hij maakt ons tot nieuwe mensen wanneer we door een waar geloof Hem worden ingelijfd. En Hij bereidt ons in die weg voor op het leven in het Koninkrijk Gods vol gerechtigheid. En dan voelen we ons pas echt vreemdelingen in deze wereld. Vreemdelingen, die wel hun taak en roeping hebben op deze aarde, maar die tegelijk als pelgrims voorttrekken naar da…

Ds. A. Vroegindeweij: Advent (1)

VreemdelingAls christenen die bij en uit het Woord Gods willen leven, kunnen we geen vrede hebben met deze tegenwoordige wereld vol zonde en ongerechtigheid, vol nood en ellende, vol van machten die ons van God en Zijn dienst zoeken af te trekken en die menigmaal over ons triomferen. Men houdt ons menigmaal voor ouderwetse mensen, die vast willen houden aan het oude zonder meer. Maar dan heeft men het helemaal mis. We willen hier alles loslaten, we willen zelfs vreemdeling zijn op aarde, want we verwachten een nieuwe hemel en een nieuwe aarde waar gerechtigheid wonen zal. En onze geloofsbelijdenis zegt dan ook: „Daarom verwachten wij die grote dag met een groot verlangen om ten volle te genieten de belofte Gods in Jezus Christus onze Heere". En de psalmist heeft ervan gezongen: „De bergen zullen vrede dragen, de heuvels heilig recht, Hij zal hen vrolijk op doen dagen, het heil hen toegezegd'. Zo is een christen een pelgrim die op reis is naar de toekomst en die soms met groot verlangen wacht op de vervulling van de beloften Gods. Nieuwe wereldIn de loop der eeuwen heeft de mensheid geprobeerd om zelf deze nieuwe aarde te scheppen. Men kon immers geen vrede hebben met de toestand w…

De Heere kent al de Zijnen

De Heer kent al de Zijnen,  en wordt van hen gekend;  Hij hoedt hen als Zijn schapen,  aan Zijne trouw gewend.  Geen wordt Hem ooit ontnomen,  Hij is hun stok en staf;  Zij blijven steeds de Zijnen,  tot aan en over 't graf.  Zij blijven steeds de Zijnen,  tot aan en over 't graf.  Hij kent de schaar der Zijnen,  die Hem wel niet aanschouwt,  maar op de Ongeziene,  als zag zij Hem, vertrouwt.  Help ons, O Hemelvader!  Help ons tot dat geloof;  geef dat niets onze hope,  niets onze liefde roov'.  geef dat niets onze hope,  niets onze liefde roov'.  En breekt de dag der dagen,  de jongste dag eens aan,  als alle mensen samen  voor Uwe richtstoel staan,  plaats ons dan Heer genadig  aan Uwe rechterhand  want dan ook kent Gij d'Uwen  uit ieder volk en land.  want dan ook kent Gij d'Uwen  uit ieder volk en land.

Amos de herder-profeet (2)

EerlijkZo’n boodschap strijkt tegen de haren in. Roept weerstand op. Maakt mensen onrustig. Het liefst houden we dat van ons af. Jezus leert ons echter dat juist een bevestigende boodschap gevaarlijk is. Luk. 6: 26: ‘Wee u, wanneer al de mensen wel van u spreken, want hun vaders deden desgelijks den valse profeten.’ Blijkbaar ontkomt een prediker er niet aan om als hij namens de Heere spreekt, zaken onder spanning te zetten. Een eerlijke Bijbelse boodschap laat je niet met rust, maar confronteert je met hoe de Heere aankijkt tegen je leven.  De profetie van Amos is een ronduit confronterende boodschap. Voor luisteraars toen, maar ook voor vandaag.  Dagen van UzziaAmos treedt op in de dagen van Uzzia. Hij regeerde als koning over Juda. Zijn regeerperiode had overlap met de regering van Jerobeam II, als koning over Israël. De profetie werd uitgesproken in de periode van 760-750 voor Christus.  Het waren goede dagen. Het ging de inwoners van Juda en Israël voor de wind. Economisch, maar ook politiek. Er was sprake van grote welvaart en men had onderling goede verhoudingen. Uzzia viel op door zijn machtspositie (2 Kron. 26: 6, 7 en 8).  Uzzia’s naam valt soms samen met de naam Azaria …

George Whitefield: Waarom vervolging? (5)

Onderzoek de kerkgeschiedenis en u zult constateren dat de moord op onschuldigen door Herodes slechts een voorbode was van al het onschuldige bloed dat zou worden vergoten voor de zaak van Jezus. Onderzoek wat de heiligen die nu leven, ondergaan. Als het moge- lijk zou zijn om de geest van rechtvaardigen te raadplegen, dan ben ik er zeker van dat zij u, net als de apostel, zouden verzekeren dat ‘ook allen, die godzalig willen leven in Christus Jezus, die zullen vervolgd worden’. Hoe zou het ook anders kunnen?  Sinds de val is er een onverzoenlijke vijandschap tussen het Zaad van de vrouw en het slangenzaad. De goddeloze mens haat God en het kan niet anders dan dat hij ook degenen haat die Gods beeld ver- tonen. De goddeloze mens wil niet wedergeboren worden. Daarom moet hij de godvrezende mensen wel haten en vervolgen. Die getuigen immers door hun geheel andere wandel dat zíjn daden goddeloos zijn. Bovendien zet zijn trotse hart de goddeloze ertoe aan om de dienaren van Jezus Christus te vervolgen.  ImiterenAls hij hen zou prijzen, is de goddeloze bang dat hem de vraag gesteld wordt: ‘Waarom volgt u hun voorbeeld niet na?’ Trots en afgunst veranderen hem in een vervolger, omdat hi…

Amos de herder-profeet (1)

Het is niet duidelijk of we hier nu met een heel vermogend iemand te maken hebben, die zijn schaapjes op het droge heeft. Die leeft vanuit zijn goederen en daarom de ruimte heeft om te profeteren. Of dat er sprake is van een eenvoudige herder, die door de Heere vanachter de schapen is geroepen en zelf weinig middelen bezit. Het woord schaapherder in deze vorm komen we ook tegen in 2 Kon. 3: 4, de koning Mesa van Moab. Ik denk dat we er rekening mee mogen houden dat Amos geen onontwikkelde man was. Hij had in elk geval geweldige retorische gaven.  HerdersDe Heere lijkt er een voorkeur voor te hebben gehad, om herders te roepen in Zijn dienst. Denk aan Abraham, Jacob, Mozes en David. Beely wijst erop dat herders vanuit hun dagelijks werk vaardigheden leerden die nuttig waren in het werk waartoe de Heere hen riep. Zij ontwikkelden geduld om routinewerk te doen, dag aan dag. Zin of geen zin, de schapen moesten geweid worden. Altijd waren zij op hun hoede voor indringers van buiten, die de schapen schade toe konden brengen door te stelen of te doden. David ontmoette in zijn jaren als herder een leeuw en een beer en ging deze dieren moedig achterna. Een herder leert zijn tegenstanders n…

Lang zwierf moed’loos op de bergen

Lang zwierf moed’loos op de bergen,Heer, uw kudde in bange vrees,Angstig starend in het duister,Of niet haast haar ’t licht verrees.Heer, daar blinken d’ eerste stralen,Blijde gloed vervult het Oost;Heer, heb dank, ’t is uw genade,Die ons harte sterkt en troost.Kracht’loos zijn wij in ons zelven,Zonder macht tot wederstaan;Maar uw tucht deed door ’t kastijdenOns in uwe wegen gaan;Zoo leert Gij ons ’t zoete smakenVader, van uw heilsgebodEn uw Geest maakt meer ons daag’lijksPlicht en kruis zelfs tot genot.O, hoe zal ’t ons dan eens wezenAls volmaakt, in Christus één,Wij, U met uw bloed gekochten,Uwen hemel binnentreên;Als daar in uw huis we aanschouwenOnzes Konings heerlijkheid,En de plaats, ons door Zijn trouwe,Vader, in uw huis bereid.Zalige ure der verlossing,Feestuur juub’lend haast begroet,Kom en voer ons in uw lichtglansOnzen Koning in ’t gemoed.Kom, Heer Jezus, ja, kom haastig;Uw gemeente die U beidt,Reikhalst, brandt om U te aanschouwenIn uw volle heerlijkheid.

George Whitefield: Waarom vervolging? (4)

Hoort erbijDus, als de Heere de waarheid sprak, zijn we niet zalig, tenzij we vervolgd worden of vervolgd zijn om de gerechtigheid. Het is opmerkelijk dat onze Heere in de zaligsprekingen driemaal over vervolging spreekt en de andere slechts eenmaal noemt. Hij wilde laten zien dat vervolging iets is wat men liever niet wil ondergaan, maar ook dat het absoluut een consequentie is van het christen-zijn. Dit wordt eveneens duidelijk uit alle passages waarin de Heere ons laat weten dat Hij op aarde kwam, ‘niet om vrede te brengen, maar het zwaard’ (Matth. 10:34). Familieleden zullen tegen elkaar verdeeld zijn en ‘zij zullen des mensen vijanden worden, die zijn huisgenoten zijn’ (Matth. 10:36).  Ik ben ervan overtuigd dat dit de ervaring zal zijn van alle ware christenen in alle tijden, hoewel de valse profeten het zullen willen beperken tot de eerste tijd van de kerk. Er is een eindeloze opsomming te geven van de plaatsen waar onze Heere Zijn discipelen voorzegt dat ze zich voor stadhouders en koningen zullen moeten verantwoorden en uit de synagogen geworpen zullen worden. De tijd zou komen dat men zou menen God te dienen door Zijn discipelen te doden. Daarom verklaarde Jezus zo vaak …

George Whitefield? Waarom vervolging? (3)

OpjagenHet woord ‘vervolging’ komt van een Grieks woord dat ‘opjagen’ betekent. Het houdt meestal in dat iemand vervolgd wordt omdat hij goed doet of omdat God hem zegent. Bij vervolging gaat het allereerst om het hart. Het eerste voorbeeld hiervan is dat van de goddeloze Kaïn. Omdat de Heere acht sloeg op het offer van Abel en niet op dat van hem, ontstak Kaïn in woede en liet hij zijn hoofd zakken. Hij benijdde zijn broer, die hij ten slotte doodde.  De Farizeeën haatten en vervolgden onze Heere, lang voordat zij Hem gevangennamen. En onze Heere heeft deze haat, waarmee Zijn discipelen te maken zouden krijgen, als een vorm van vervolging, al voorzegd. Deze innerlijke vijandschap is de wortel van elke andere vervolging. In een bepaalde mate wordt die gevonden in de ziel van ieder die niet wedergeboren is. Velen, die nooit iemand op een andere manier zullen kunnen vervolgen, maken zich schuldig aan deze vorm van vervolging.  Goede naamVelen zouden nu anderen op allerlei manieren vervolgen als het woord ‘vervolging’ niet een afschuwelijke bijsmaak zou hebben gekregen. Zouden ze anderen vervolgen, dan zouden zij de kans lopen hun reputatie te verliezen. Helaas! Velen van wie wij de …

Henoch toont ons geloof in de praktijk (5)

Heel de Schrift toont dat zoekers, vinders worden: David tegen Salomo, in 1 Kron. 28: 9b: ‘indien gij Hem zoekt, Hij zal van u gevonden worden; maar indien gij Hem verlaat, Hij zal u tot in eeuwigheid verstoten.‘De profeet Jeremia zegt: ‘En gij zult Mij zoeken en vinden, wanneer gij naar Mij zult vragen met uw ganse hart.’ (Jer. 29: 13)Jezus Zelf gebruikt het voorbeeld van de zoon die zijn vader om een boterham vraagt: ‘En wat vader onder u, dien de zoon om brood bidt, zal hem een steen geven, of ook om een vis, zal hem voor een vis een slang geven?’ (Luk. 11: 10)Jezus wijst erop dat wij ons met van alles druk maken: ‘Maar zoekt eerst het Koninkrijk Gods en Zijn gerechtigheid, en al deze dingen zullen u toegeworpen worden.’ (Matt. 6: 33) De Heere laat Zich vinden. We lezen in het Woord van beloften, bedreigingen, profetieën en zoveel meer. De gelovige leert dit voor dit Woord te buigen, gaat de veroordelingen onderschrijven, zijn eigen naam invullen. Tegelijkertijd leert de gelovige rusten op Christus alleen, het beloftewoord van de Heere worden de haken waaraan hij zich vastklemt. Terwijl hij vastgehouden wordt, want terugblikkend mogen we belijden dat de Heere ons zocht lang voo…

Een goede reis?!

Hij had gelijk, in meerdere opzichten. Een christen die leerde navolgen, reist als pelgrim naar een andere wereld. In de auto klonk het refrein na in mijn hoofd. Jeugdherinneringen reizen soms helaas met je mee. Ik besefte dat de waard en ik waarschijnlijk een andere bestemming kennen. Velen proberen van deze aarde iets hemels te maken. Ik liet die avond een kans schieten voor een openhartig gesprek. Daarom voer ik via dit blog met jou. Want waar verwacht jij de hemel?  BestemmingTijdens een reis door Amerika las ik ‘The saints everlasting rest’ van Richard Baxter. Ik herinner me een ochtend waarbij ik vanboven dit boek opkeek over de Atlantische Oceaan bij Cape Cod (VS). In het licht van de opkomende zon besefte ik dat strand, land en oceaan straks als een doek worden opgerold. Huiveringwekkend, maar tegelijkertijd gaf dit een diepe ervaring van vreugdevolle verwachting. De Heere regeert. Baxter schreef: ‘Als de sterren aan de hemel, mannen moesten leiden van afgelegen gebieden van de wereld om een Kind te komen aanbidden in een stal, hoe zal de glorie van zijn volgende komst de hele wereld dwingen om Zijn soevereiniteit te erkennen.’  Soms bekruipt mij het gevoel dat we het gelu…

Whitefield: Waarom vervolging? (2)

In ChristusEen godzalig leven in Christus Jezus veronderstelt dat wij in Christus rechtvaardig voor God zijn. Het houdt in dat we wedergeboren zijn en door een levend geloof in Christus ingelijfd zijn. We vormen een levende eenheid met Hem, zoals Jezus Christus en de Vader Eén zijn. Tenzij wij op deze wijze veranderd zijn en herschapen door de vernieuwing van onze geest, kan van ons niet gezegd worden dat we in Christus zijn, laat staan dat we godzalig in Hem leven. Alleen de doop en een uiterlijke toewijding brengen ons, in de strikte bete- kenis van het woord, niet in Christus. Nee, ‘Zo dan, indien iemand in Christus is, die is een nieuw schepsel; het oude is voorbijgegaan, ziet, het is alles nieuw geworden’ (2 Kor. 5:17).HoopOns leven is met Christus verborgen in God. Onze ziel wordt dagelijks gevoed met de onzichtbare werkelijkheid van een andere wereld. Godzalig leven met Christus is Gods wil doen, en niet die van onszelf. Het is de enige leidraad van al onze gedachten, woor- den en daden, zodat ‘hetzij dat wij eten, hetzij dat wij drinken, het- zij dat wij iets anders doen, wij het al ter ere Gods doen’ (naar 1 Kor. 10:31). Wanneer wij godzalig in Christus leven, leven wij n…

De dag door Uwe gunst ontvangen

Naar aanleiding van de Thoolse dankdag.

Whitefield: Waarom vervolging? (1)

Eerlijke waarschuwingOnze Heere Jezus Christus heeft met vreugde de gestalte van een dienstknecht aangenomen. Hij heeft het op Zich genomen het Koninkrijk van God te prediken. Daarbij nam Hij in het openbaar, en meer nog onder vier ogen, elke gelegenheid waar om Zijn discipelen te vermanen geen grote dingen voor zichzelf na te jagen. Hij waarschuwde hen ook voor de vele beproevingen, het verdriet en de vervolgingen waarmee ze zouden worden geconfronteerd en die ze zouden moeten verdragen om Zijn Naam.  Jonge broederDe grote apostel Paulus, de auteur van deze brief, volgt in alles zijn gezegende Meester. Naast andere apostolische vermaningen draagt hij er speciaal zorg voor de jonge Timotheüs te waarschuwen voor de moeilijkheden die hij zeker tijdens zijn bediening tegen zal komen. ‘En weet dit, dat in de laatste dagen ontstaan zullen zware tijden. Want de mensen zullen zijn liefhebbers van zichzelven, geldgierig, laatdunkend, hovaardig, lasteraars, de ouderen ongehoorzaam, ondankbaar, onheilig. Zonder natuurlijke liefde, onverzoenlijk, ach- terklappers, onmatig, wreed, zonder liefde tot de goeden, verraders, roekeloos, opgeblazen, meer liefhebbers der wellusten dan liefhebbers God…

Henoch toont ons geloof in de praktijk (4)

BelofteAbraham moest leren leven met de belofte alleen. Al het andere werd hem uit handen genomen. Noach moest het doen met Gods woord en voorzegging, ook al was niets daarvan zichtbaar in het landschap of de wereld om hem heen. Henoch wandelde met God, in een wereld die in opstand leefde tegen de Heere. We leren blind op de Heere vertrouwen. Juist daar waar wij in onze vragen terneer zitten, wil de Heere ons ontmoeten. Schenkt Hij door Zijn Heilige Geest licht op ons pad, neemt Hij ons bij de hand, leidt Hij ons door Zijn Woord. De stokbewaarder was radeloos die nacht dat alle cellen opensprongen en hij niet wist hoe verder te moeten: ‘Wat moet ik doen om zalig te worden?’ Paulus antwoordde hem eenvoudig: ‘Geloof in den Heere Jezus Christus, en gij zult zalig worden, gij en uw huis.’ (Hand. 16: 31).  Onze liefde tot God neemt toe, naarmate de zekerheid van het geloof toeneemt. Zou ik Hem niet liefhebben, die mij zo liefhad? Nu mij zoveel vergeven is? De vrucht van het geloof is de liefde.  Zoekers worden vinders‘De Heere is een beloner van degenen die Hem zoeken.’ Het geloof uit zich in drie gevolgen. Allereerst een leven waaruit blijkt dat iemand werkelijk tot God komt. Hem met …

Waterstromen op dorstig land

„Waterstromen wil Ik gieten”,Spreekt de Heer’, „op ’t dorre land;Koele bronnen zullen vlietenDoor ’t verschroeiend Oosterzand:Waar nu pelgrims smachtend gaan,Zal een hof des Heeren staan.”Nog drukt d’ aard een bange stonde;Duisternis voert nog gebied;Nog doolt Israël in ’t ronde,Vraagt naar zijnen Koning niet;Maar zijn Koning vraagt naar hem…Kom, verdoolde! hoor Zijn stem!’s Heeren heilwoord kan niet falen:Als zijn Geest den hof doorwaait,Zal het lichten in de dalen,Rijpen wat de hoop nu zaait,Schiet het veld, nu naakt en dood,Volle halmen uit zijn schoot.Toont u moedig, uitverkoor’nen!Doet Gods werk, maar in Gods kracht;Leidt de blinden, redt verloor’nenUit des afgronds bange nacht;Roept heel Is’rel tot den Heer,Tot de hoop der vaad’ren weêr!Brengt u d’ aanvang luttel zegen,Mist volharding schijnbaar ’t loon,God zal onzen arbeid wegen,En ’t gelove wacht de kroon.Waakt en ijvert, bidt en strijdt:Kent God niet zijn eigen tijd?Heer’ der Heeren! hoor ons staam’len,Laat ons, vol van Uwen Geest,Velen uit Uw volk verzaam’lenTot Uw hemels bruiloftsfeest!Och! werd ook door ons aanschouwd,Hoe G’ uw Sion, Heer’! herbouwt!Ziet, Hij komt eens met de wolken,Wie dan d’ aard als Koning groet!Rij…

Bidden volgens Luther

OnverschilligWanneer ik voel, dat ik door bezigheden en gedachten, die mij afleiden, onverschillig ben geworden voor het gebed en daarin geen zin heb - daar immers het vlees en de duivel altijd het gebed weren en verhinderen - neem ik mijn psalmboekje, ga in de kamer of, zo dag en tijd het toelaat, in de kerk tot de gemeente en vang aan, de Tien geboden, het Geloof en, zover ik tijd heb, enige woorden van Christus, van Paulus of uit de Psalmen hardop bij mij zelf op te zeggen, juist zoals kinderen doen.  Eerste en laatsteDaarom is het goed, dat men 's morgens vroeg van het gebed zijn eerste en 's avonds zijn laatste werk maakt, en zich ijverig in acht neemt voor die valse en bedriegelijke gedachten, die zeggen: wacht een ogenblik, over een uur zal ik bidden, ik moet eerst dit of dat in orde brengen; want met zulke gedachten komt men van het gebed tot bezigheden, die ons vast­houden en boeien, zodat van het dagelijks gebed niets terechtkomt. WerkenWeliswaar kunnen zich enige werken voordoen, die even goed of beter dan het gebed zijn, in het bijzonder wanneer de noodzakelijkheid ze vordert - zoals er een spreuk is op de naam van Hieronymus: Alle arbeid van de gelovigen is een gebed;…

Ds. D.J. van Dijk: Christus de Herder (2)

PredikingDoor middel van deze Paasprediking van de engel komt de boodschap ook tot ons. Deze prediking is een oproep tot bekering. Wij moeten leren luisteren naar Hem. We moeten weten wie Hij is. Die voorgaat. Dat is de enige Overwinnaar en Verzoener van de zonde. Kent u die Opgestane Christus? Dan moet je Hem leren volgen. Hem voorop laten gaan. Als wij vooropgaan is het mis. Wat een liefde van deze Herder, Die Zijn leven gegeven heeft voor Zijn schapen. Hij roept de afgedwaalde schapen bijeen. Opdat zij bij Hem zullen zijn.Er staat nog wat bij: „en Petrus". Dat „en Petrus" spreekt boekdelen. Dat is dus een persoonlijke roeping voor Petrus. Een persoonlijke genade voor Petrus. Christus is de van de eenheid voor heel Zijn gemeente. Hij is ook de band van de eenheid voor de enkeling. Om de veelheid van de discipelen vergeet de Goede Herder de enkeling niet. En Petrus! AfgedwaaldMoeten we herinneren aan wat Petrus gedaan had? Wat was Petrus ver afgedwaald. Hij had zijn Meester verloochend. Hij was zijn Meester geheel en al kwijt. Petrus wist ook niet terug te keren tot de Meester. Maar de Meester zal terugkeren tot Zijn afgedwaalde discipel. Hij wist hoe Petrus geweend had. De droef…

Ds. D.J. van Dijk: Christus de Herder (1)

 GrafWanneer de engel aan het geopende graf spreekt tot de vrouwen, die het lichaam van de Heere Jezus willen gaan zalven, dan zegt hij eerst, wat de mensen Jezus aangedaan hebben, nl. „Die gekruisd was." Hij laat er echter direct op volgen, dat Jezus is de Overwinnaar. De mensen mogen Jezus al in het graf leggen, zij kunnen Zijn overwinning niet tegenhouden. „Hij is opgestaan." Hij is de Overwinnaar van het graf en van de zonde. „Zie, de plaats waar de mensen Hem gelegd hadden is leeg." Alle mensenwerk is door Deze Overwinnaar aan kant gezet. BoodschapMaar de engel is nog niet klaar met zijn boodschap als hij Jezus als Overwinnaar heeft getekend. Hij spreekt ook van Jezus als de Herder en Verzorger der Zijnen. „Doch gaat heen, zegt Zijn discipelen en Petrus, dat Hij u voorgaat naar Galiléa." Toen de Heere Jezus enkele dagen geleden gevangen - genomen werd, waren al de discipelen gevlucht. Zij lieten Jezus alleen achter in de handen van Zijn vijanden. En de discipelen werden verstrooid. Daarover hebben de vijanden zich verblijd. De Satan verheugt zich altijd in het uiteengaan van wat bij elkander hoort. De zonde verscheurd altijd. De zonde verbreekt wat bijeen hoort. De verdeeldhe…

Henoch toont ons geloof in de praktijk (3)

KennisDeze kennis is echter ook van belang voor de meer ervaren gelovige. Als de duivel ons bestrijdt of wij zelf door periodes van grote vertwijfeling gaan, is het kennis van de Schrift die ons helpt om oog te houden voor hoe de Heere zegt dat Hij is. Als we enkel bij gevoelens leven, zonder kennis, staan we open voor allerhande dwalingen en vrees. Het is van belang dat we kennis krijgen van het Woord, door de verlichting van de Heilige Geest. Een gelovige heeft dus een zeker verlangen naar onderwijs. Zoals Maria, die het beste deel uitkoos, het zitten aan Jezus’ voeten.  Verschil in geloofHet geloof heeft verschillende gradaties zo toont ons de Westminster Confessie. Zowel zwak als sterk. Als het gaat om Gods zorg, vergelijkt Jezus gelovigen met de bloemen en het gras. Hij toont hen hun kleine geloof. ‘Indien nu God het gras des velds, dat heden is, en morgen in den oven geworpen wordt, alzo bekleedt, zal Hij u niet veel meer kleden, gij kleingelovigen?’ (Matt. 6: 30) Jezus verwondert zich over het geloof van de hoofdman over honderd, van wie Hij een knecht geneest: ‘Jezus nu, dit horende, heeft Zich verwonderd, en zeide tot degenen, die Hem volgden: Voorwaar zeg Ik u, Ik heb ze…

Luther: een beter mens?

Luther vervolgt: ‘Dit was niet alleen echte, maar ook door God beschikte wanhoop, en dat moeten allen die gered willen worden met hart en mand belijden. De gelovigen vertrouwen immers niet op hun eigen gerechtigheid, maar zeggen met David: ,, ga niet in het gericht met Uw knecht, want voor U is niemand die leeft rechtvaardig" (Ps. 143: 2), en: „Als Gij, HEERE, de zonden in rekening wilt brengen, Heere, wie zal bestaan?" (Ps. 130: 3). Zij richten hun oog op Christus, hun Verlosser, Die Zijn leven voor hen heeft gegeven. Daarbij weten zij echter, dat de zonde die in hun vlees is overgebleven hun niet toegerekend, maar vergeven wordt.  En tóch worstelen zij in de Geest tegen het vlees om aan het begeren van het vlees niet te voldoen. En hoewel het vlees zich in hen verheft en tegen de Geest strijdt, en zij ook soms uit zwakheid in zonde vallen, verliezen zij de moed niet en denken evenmin, dat hun toestand, hun leven en hun daden, die zij na hun bekering volbrengen, God zou mishagen. Integendeel, zij vatten in het geloof weer moed.’  

Marinus Nijsse over Maarten Luther

 De onrust bleef, zijn ziel werd niet bevrijd, al zou hij alle zonden ook vermijden. Hij was tot elke marteling bereid, maar vond in al zijn kwelling geen verblijden. Toen heeft een hemels licht zijn ziel geraakt. Hij zag, een nieuwe weg lag voor hem open. Hij was uit diepe sluimering ontwaakt.Alleen het heil door Christus deed hem hopen.  Zijn Middelaar kwam om hem vrij te kopen. God leerde hem, zijn tong werd wel bespraakt. Nu moest hij van dat heil in Christus spreken. God was door goede werken niet voldaan. Hij schouwde in de kerk zoveel gebreken, en ging de stukken aan de kerkdeur slaan. De paus zou zich op deze monnik wreken: De kloosterling werd in de ban gedaan. De moederkerk verbood zijn ketters preken, maar krachtig brak de oude leer zich baan. Mocht nu de kerk weer uit haar slaap ontwaken, dat 's Heeren Woord weer in het centrum stond, en dat herauten riepen van de daken:Het Woord alleen, dat is het veiligst baken, 't Vermag door 's Heeren Geest ons wijs te maken. Het heil in Christus is de vaste grond. 

Een brief van Luther

5 maart 1518 Beste Christoph, Ik heb twee brieven van je ontvangen, de één in het Latijn, de ander in het Duits en tegelijk daarmee een geschenk van de vermaarde Albrecht Dürer, tenslotte nog een Latijnse en Duitse druk van mijn stellingen. Je vraagt waarom ik je die niet zelf gestuurd heb. Mijn antwoord is, dat ik niet van plan was ze publiek te maken en dat ook helemaal niet wilde. Ik wilde alleen maar met een paar mensen hier erover confereren, als men ze afwees zou ik ze laten vervallen; accepteerde men ze, dan zou ik ze uitgeven. Maar nu zijn ze tegen mijn verwachting in gedrukt en vertaald, zodat ik er spijt van heb dat ik ze heb uitgebracht. Niet dat ik het geen goede zaak vind dat de waarheid aan het volk bekend wordt gemaakt, daar streef ik juist naar, maar deze methode is er niet geschikt voor om de mensen dingen bij te brengen.Over sommige punten uit de stellingen sta ik zelf nog in dubio, in elk geval had ik bepaalde dingen anders en krachtiger gezegd, ook dingen weggelaten, als ik geweten had dat dit zou gebeuren. In elk geval heb ik door die snelle verbreiding gemerkt, hoe men in brede kring over de aflaten denkt, al hield men dat stil ‘uit vrees voor de Joden’ (Joh.…

Henoch toont ons geloof in de praktijk (2)

Zoon‘Die in den Zoon van God gelooft, heeft de getuigenis in zichzelven; die God niet gelooft, heeft Hem tot een leugenaar gemaakt, dewijl hij niet geloofd heeft de getuigenis, die God getuigd heeft van Zijn Zoon. En dit is de getuigenis, namelijk dat ons God het eeuwige leven gegeven heeft; en ditzelve leven is in Zijn Zoon. Die den Zoon heeft, die heeft het leven; die den Zoon van God niet heeft, die heeft het leven niet. Deze dingen heb ik u geschreven, die gelooft in den Naam des Zoons van God; opdat gij weet, dat gij het eeuwige leven hebt, en opdat gij gelooft in den Naam des Zoons van God. En dit is de vrijmoedigheid, die wij tot Hem hebben, dat zo wij iets bidden naar Zijn wil, Hij ons verhoort.’ (1 Joh. 5: 10-15) Alleen door het geloof kunnen wij naderen tot Hem, Rom. 3: 28: ‘Wij besluiten dan, dat de mens door het geloof gerechtvaardigd wordt, zonder de werken der wet.’  GeopenbaardWe dienen te beseffen dat we als hoorders van het Evangelie door de Heere bijzonder worden aangesproken. Velen die nooit van de Heere hoorden, hebben geen idee van de wijze waarop de Heere zich openbaart door Zijn Woord. Ons wordt dit Woord verkondigd. Wij ontvingen in de Bijbel de openbaring …

Op, op, die ’t rijk bewonen

Op, op, die ’t rijk bewonen,uw Koning tegemoet,wilt Hem Uw trouw betonen,die grote wond’ren doet.Schaart samen, Christenmacht,laat ons vóór alle dingenHem ons hosanna zingenmet onbedwongen kracht.Op, gij bedroefde kind’ren,uw Koning is nabij,uw angsten zullen mind’ren,uw Redder maakt u vrij.Hoe bloeit nu nieuwe hoop,vertroosting zal nu stromen:in ’t Woord wil Christus komen,in avondmaal en doop.Op, op, gij zo gekwelden,uw Koning is niet ver;wie vreesden, worden helden,hier straalt uw morgenster.De Heer’ wil uwe noodmet nieuwe kracht verwinnen,het dorre land ontginnen,Zijn macht bedwingt de dood.Juicht in uw God, gij armen,op Wie uw harte hoopt,tot door Zijn groot erbarmenuw beker overloopt.Die alle schepsel voedt,laat niet zijn kind ontberen:wat mensen slechts begeren,schenkt Hij in overvloed.Juicht nu, trots al uw zorgen,de Koning komt met macht;ons, in zijn hart geborgen,heeft Hij zo rijk bedacht.Nu zullen angst noch pijnde tijd, die komt, ooit schaden,daar God, door Zijn genade,ons doet zijn kind’ren zijn.Op, op, met vlugge schredentot uwe Koning snelt,die daar komt aangereden,sterk, als een grote held.Treedt allen nader dan,uw Heiland te begroeten,die alle leed verzoetenen ons…

Henoch toont ons geloof in de praktijk (2)

Omgang met GodHiermee zien we iets van het paradijs terugkeren. Adam en Eva wandelden in de hof met God en spraken met Hem. Daar was sprake van voortdurende omgang met God. Ongehinderd door de zonde, omdat men daar nog geen idee van had. Na de ontrouw van Adam en Eva aan de Heere was dít wat zij verloren, de voortdurende omgang met Hem. Hier bij Henoch zien we dat het herstel door Gods genade reeds in dit leven optreedt, waar Hij zondaren genadig is. Er is weer sprake van omgang met God, geloofsgemeenschap.  Hiermee vormde Henoch een contrast met hen die niet met God wandelen. Zonder geloof kan de Heere geen vreugde in ons hebben. Wij evenmin in Hem. Dan is er enkel ongeloof, of vrees; maar nooit liefde. We leven van onszelf in opstand tegen God en zoeken onszelf. We leven in de zonde van het ongeloof. Zoals velen, ook in Henochs’ dagen.  VruchtDat Henoch in de praktijk wandelt met de Heere is niet zijn weg tot het behoud. Het is niet zo dat Henoch heel oppassend leefde en om die reden door de Heere geliefd werd. De Heere ziet onze werken van navolging als vrucht van het geloof, niet als de weg van verlossing. Niemand kan God leren kennen in de weg van de werken, enkel door het ge…

Ds. G. Boer: Gods Geest en onze geest (4)

Vrees‘Verder is de namaak van dit kindschap heel erg. De waan: rijk te zijn, is misleidend. Dit kindschap is niet kunstmatig aan te kweken, ook niet pastoraal kunstmatig. Onze eigen geest — hoe ook geholpen — komt nooit tot deze gesteldheid. Daarvoor is wedergeboorte nodig. Alleen de Geest van de Vader en de Zoon doet ons een algehele verandering ondergaan.Maar ook dan, wanneer de Geest van God in ons werkt, kan er bitter geleden worden aan de vrees. En wie vreest heeft pijn en is niet volmaakt in de liefde. Juist daar, waar verstaan wordt, dat de Heere zeer te vrezen is en de schrik des Heeren tot geloof beweegt, kan de pijn van het ongeloof en het kleingeloof zo fel steken. In deze vrees toont de Heilige Geest u Christus, de Gekruisigde en Opgestane. Hoor Hem roepen en nodigen: Komt allen tot Mij, die vreest en pijn lijdt, vermoeid en belast zijt en Ik zal u rust geven! HeiligingVerder mag je erop letten, dat het getuigenis van de Heilige Geest, dat je een kind van God bent, nooit los te maken is van de heiliging van het leven. Wanneer u op wegen gaat, die van God afleiden, dan moet u niet menen, dat de Heilige Geest goedkeurend met u meegaat. Integendeel. Dan veroordeelt Hij u!…

Henoch toont ons geloof in de praktijk (1)

Aards gelukEr zijn mensen die geloven in Gods goedheid voor hen. Hun geloofsbelijdenis reikt niet verder dan een bepaald besef dat er iemand zorgt en dat die dan ook goed voor ons zorgt. We komen dit ook tegen onder het christendom. De beweging van gezondheid- en welvaartsgeloof richt hier de aandacht op. Hoewel het waar is dat al het goede van God komt, is dit niet waar Hebr. 11: 6 op doelt. God beoogt meer dan ons aardse geluk.  WaarhedenEr zijn mensen die geloof verstaan als een verzameling waarheden. Voor die waarheid staat men, strijdt men, leeft men. Inderdaad, de Schrift toont ons dat er sprake is van een geloofsleer. We mogen eenheid ontdekken in de Schrift en kunnen daarom een belijdenis vaststellen. Een waarheid voorstaan, is echter als zodanig nog geen geloof. Bij levend geloof gaat het om een relatie, om omgang met God; niet enkel om een set waarheden.  Vaag bewustzijnEr zijn mensen die geloof als tegenstelling ten opzichte van wetenschap plaatsen. Het is óf geloven, óf wetenschap bedrijven. Of uitgaan van een hogere macht, ófwel rusten op wat door de wetenschap bewezen is. De Bijbel toont ons echter die tegenstelling niet. Het geloof is niet enkel een vaag bewustzijn …

Ds. G. Boer: Gods Geest en onze geest (3)

Verborgen omgang‘Daarom houdt dit getuigenis onmiddellijk verband met het gebed. Het staat in de om­geving van de tere verborgen omgang met God in de binnenkamer van het gebedsleven. Dit beware ons voor onvruchtbare bespiegeling van eigen gevoelens, die op niets uitloopt, maar richte ons hart op God om het geheel voor Hem uit te storten in aanbidding en dank. Dan waakt het kinderlijk vertrouwen op: 'k Hef mijn ziel o God der goden, tot U op, Gij zijt mijn God. 'k Heb op U vertrouwd in noden, weer van mij toch schaamt' en spot. Dit getuigenis vindt plaats, wanneer wij bij Woord en sacrament de stellige verzekering ontvangen, dat God eeuwig onze genadige Vader is. Het is er ook, wanneer wij — o zo moe van onszelf en anderen — ons hoofd neerleggen aan het hart van Christus en gemeenschap in vertrouwen oefenen. Het is toch het ambt van de Heilige Geest Christus te verheerlijken, het uit het Zijne te nemen en het ons te verkondigen? VerwonderingHet is er ook, wanneer de God des heils ons ten Herder wil wezen en wij geen gebrek hebben te vrezen; wanneer Hij ons hoofd zalft met olie en onze beker overvloeiende is. Gods Geest getuigt met onze geest, dat wij kinderen Gods zijn! Dat geeft d…

Daar komt een schip, geladen

LiedDaar komt een schip, geladentot aan het hoogste boord,draagt Gods Zoon vol genade,des Vaders eeuwig woord.Hoe 't schip het water kliefde!Het bergt een kostb'ren last;het zeil, dat is de liefde,de Heil'ge Geest de mast.Het anker valt ter rede,nu is het schip aan land.Het woord is vlees geworden,Gods Zoon reikt ons de hand.Te Bethlehem geborenals kindje in een stal,geeft zich voor ons verlorende Heiland van 't heelal.En wie in groot verblijdendit kindje kussen wil,moet vooraf met Hem lijdenZijn kruis, om zijnentwil,En daarna met Hem sterven,om met Hem op te staanen 't leven te verwerven,gelijk Hij heeft gedaan.  Bron: Hervormde bundel, 1938

Ds. G. Boer: Gods Geest en onze geest (2)

Onze geest‘Maar, zeg je, er staat toch, dat de Geest getuigt met onze geest? Wat wordt hier met onze geest bedoeld? Onze geest is niet zonder meer ons verstand, nog minder onze conclusies, ook niet onze gevoelens, hoe nauw deze bij dit getuigenis betrokken zijn. Onze geest is ons vernieuwd bestaan, zoals wij uit God geboren zijn! Dan leeft niet meer ons eigen ik, maar Christus leeft in ons. Wanneer hier dan ook gezegd wordt, dat Gods Geest met onze geest getuigt, dat wij kinderen Gods zijn, dan bedoelt Paulus, dat het getuigenis van de Heilige Geest strookt met onze geest. Dan gaat dit getuigenis van de Heilige Geest onze geest binnen, vervult deze en stemt met ons zelfgetuigenis overeen. VraagHier mogen wij even rusten en de vraag stellen, of dit bij ons ook zo is. Strookt de Geest met onze geest of botst Hij tegen onze geest aan? Deze vraag klemt temeer, omdat de bijbel ons leert, dat de Geest van God en onze geest met elkander overhoop liggen. Iemand heeft gezegd: God en mens zijn strijdende partijen. Dan twist de Heilige Geest met ons, totdat wij onder God buigen in de veroordeling van onszelf. Het getuigenis van de Heilige Geest, dat wij kinderen Gods zijn, vindt alleen plaat…

Ds. G. Boer: Gods Geest en onze geest (1)

Onzekerheid‘Onzekerheid behoort tot het levensgevoel van onze tijd. Sommigen lijden daaraan. Anderen menen, dat het tot ons beperkt menszijn behoort, dat wij met de nodige vraagtekens door het leven gaan. Ook in de zielszorg horen wij soms de uitdrukking: Wist ik het maar! Hiermee wordt bedoeld, dat men geen klaarheid heeft in de persoonlijke verhouding met God en dat men niet weet, of men een kind van God is. Voor sommigen is dat helemaal geen vraag, omdat zij dit de meest vanzelfsprekende zaak van de wereld vinden. WeetWanneer wij echter Paulus in Rom. 8 horen spreken, dan beseffen wij, dat hier een mens aan het woord is, die het weet. Er is een gezegde dat luidt: Wie het weet, mag het zeggen! Welnu, Paulus weet het. Wat weet hij? Dat hij een kind van God is. Hoe weet Paulus dat? De tekst geeft het antwoord: Gods Geest getuigt met onze geest, dat wij kinderen Gods zijn.Paulus spreekt hier over de Heilige Geest, die op het Pinksterfeest in Jeruzalem is uitgestort.Wij hebben deze uitstorting van de Geest nog maar kortgeleden herdacht. Dit Pinksterfeest is een evenement geweest! Ieder, die het meemaakte was ervan onderstboven. De apostelen stonden in vuur en vlam en door hun predik…

Waartoe toch al dat angstig schromen?

Waar toe toch al dat angstig schromen?Komt twijfelzucht ons ooit te sta’?Wie moet niet als een zondaar komen,Niet enkel leven door gena’?O zalig hij, die, uit zijn nodenTot Jezus en zijn heil gevloden,Daar dank’bre liefdetranen schreit!Op ’t woord des Vaders te vertrouwen,En door ’t geloof de Zoon t’ aanschouwenIs hier de weg tot heiligheid.Geen heiligheid wordt hier gevonden,Die niet op dezen wortel groeit;Hieraan is alle deugd verbonden,Die immer voor den hemel bloeit.Vergeefs is al het moed’loos duchten,Vergeefs ’t wanhopig kermen, zuchten,Niets buiten Jezus heelt de smart;De vrees van een geprangd gewetenMoog’ naar Gods wet uw daden meten,’t Geloof alleen vertroost het hart.’t Geloof, ja, leert ons heilig leven,Daar ’t plicht uit dankbaarheid betracht,Maar ’t werken kan die rust niet geven,Waar naar de ziel zo hijgend smacht.Hoe diep g’ uw schuld voor God moogt voelen,De zonde zal steeds feller woelen,Zo lang gij niet op Jezus ziet.Richt, waar g’ ook henen wilt, uw gangen,Als zondaar moet gij gunst ontvangen,Uw eigen deugd verdient die niet.Ach! zal dit boze vlees nog woelen,Wanneer mijn laatste stond genaakt,En zal ik stervend nog gevoelen,Dat zonde mij ellendig maakt!Maar, o…

Dr. A. van Brummelen over wat hij aanduidde als ‘levensadel’ (2)

Wijding‘Wij zouden er wel het woord wijding voor willen kiezen, al stemmen wij onmiddellijk toe, dat dit woord door het verkeerd rooms katholiek gebruik zijn waarde grotendeels verloren heeft. Gewijd is niet meer wat door een uitwendige plechtigheid uit de massa ten dienste van God afgezonderd werd. Gewijd is alléén wat in volle werkelijkheid de doop van het heilige en hemelse heeft ondergaan; datgene wat door de aders van de geest bezield en gedragen wordt. Datgene, wat in Christus geworteld ligt, uit de Christus ademt, leeft, spreekt en handelt en aanhoudend met die Christus in min of meer bewuste gemeenschap staat, 't Is in deze zin dat over ons leven een adel komt in alle dingen, juist ook in onbewuste kleinigheden als de manier van lopen, spreken en kleding. GebrekkigIs de klacht ongegrond, dat die levensadel ook in onze kringen te vaak ontbreekt of althans te gebrekkig is? Wij treden hier niet als aanklager op, maar zouden tot zelfonderzoek willen aansporen. Het komt ons vóór, dat, als de gemeente weinig leven, licht en kracht uitstraalt over de wereld, dit in de eerste plaats te wijten is, niet aan een gebrekkige organisatie van het kerkelijk leven, maar aan een gemis van l…

Dr. A. van Brummelen over wat hij aanduidde als ‘levensadel’ (1)

FijngevoeligDr. A. van Brummelen schreef in 1987: ‘Wij achten dit een klassiek antwoord, voorbeeldig voor alle tijden. Wij onderschrijven het volkomen, maar wij willen er voor deze keer eens een tekst aan toevoegen, die meestal wordt voorbijgezien, maar die wij er zeker in kunnen mengen. Die lust en liefde tot de dienst van de Heere verleent namelijk het leven een zekere adel en glans. Wij menen dat de levenstoewijding aan de Heere ons verheft boven een alledaagse grauwheid en vanzelfsprekendheid. Wie fijngevoelig door het leven gaat, ontdekt ook in kerkelijke kringen geregeld een zekere platvloersheid en banaliteit, die ons schrikken doet. De heiligste dingen ontvangen een gestileerde kilheid. Soms een plat-grappigheid en zogenaamde populariteit in toon en houding. LevensadelMeen niet, dat dit te maken heeft met bepaalde afkomst van stand en rang, alsof daardoor alleen een zekere wijding wordt ontvangen. In de gewone gang van de dingen verleent een goede opvoeding zeer zeker een bepaalde levenstoon. Maar wat wij onder levensadel verstaan is allerminst aan een sociale laag gebonden.  Integendeel, iedereen weet uit eigen levensondervinding zich wel bepaalde gestalten voor ogen te s…

Opvoeden van hart tot hart (4)

Voed hen opHet woord dat Paulus hier gebruikt voor ‘opvoeden’ (ek-trepho’), betekent dat je iets door voeding tot ontwikkeling brengt. We zeggen hier niet voor niets in Zeeland: zo zijn ze opgekweekt. Het is echter maar niet voeden zondermeer, niet enkel eten geven; maar het gaat hier om opvoeden. Een bepaalde richting op voeden, die richting versterken.  Het woord wordt door Paulus ook gebruikt voor het onderhoud van het lichaam, als voorbeeld voor het huwelijk. Zoals je voor je lichaam zorgt, zo zorgt de Heere voor de gemeente, zo zorgt Christus voor Zijn bruid; en zo heb je dus ook als ouders voor je kinderen te zorgen. Niet doelloos, maar met een doel voor ogen. We ontvingen kinderen voor het Koninkrijk. Kinderen kregen het teken van het verbond, als paspoort van het Koninkrijk.  Hoe? Waarin hebben we onze kinderen op te voeden? ‘In de lering en vermaning van de Heere’. Voor ‘lering’ gebruikt Paulus een woord dat we kennen van pedagogen, bijvoorbeeld van de buurtpedagoog: ‘paideia’. Dit betekent dat we hen opvoeden bij het Woord van God (2 Tim. 3: 16). Daardoor laten we ons leiden en daarin leiden we onze kinderen.  Dit gaat niet zonder dat we hen eerlijk de spiegel van het Wo…

Opvoeden van hart tot hart (3)

Niet tot toornDe woorden van Paulus aan de gemeente van Efeze: ‘En gij vaders, verwekt uw kinderen niet tot toorn’, vinden we ook in zijn brief aan de Kolossenzen. In een iets andere vorm: ‘Gij vaders, tergt uw kinderen niet, opdat zij niet moedeloos worden.’ (Kol. 3: 21). Blijkbaar kan dit, dat je je kinderen met je gedrag aanzet tot boosheid.  Het gaat hier om een heel sterk woord voor boosheid. Niet zomaar verbolgen zijn of woedend worden, wat het gewone woord al betekent. Maar Paulus plaatste er een voorvoegsel voor (para), dat het woord versterkt. Je kunt je kinderen blijkbaar zwaar geïrriteerd, of woedend maken door de manier waarop je hen behandelt. Dát is niet de bedoeling. Grenzen stellen is goed, maar er zijn grenzen aan de manier waarop je grenzen stelt.  Zo nietEen uitlegger (Hendriksen) geeft verschillende manieren waarop we onze kinderen kunnen aanzetten tot woede: Als we overbeschermend zijn: dan willen we hen zo graag voor gevaren bewaren, omdat we bang zijn dat hen van alles overkomt, dat we bij voorbaat in de remmen gaan. Een kind dient echter ook te leren van de gevolgen van zijn gedrag, we kunnen een kind niet voor alles behoeden. Er is ruimte nodig om te kunne…

Opvoeden van hart tot hart (2)

NormJe ouders zijn niet de norm. De Heere is de norm. Hij heeft het zo bedacht dat je aan je ouders werd gegeven. Bij je geboorte, of bij je adoptie. Het is Zijn wil dat je hen gehoorzaam bent. Als je hen ongehoorzaam bent, dan ben je dus eigenlijk de Heere ongehoorzaam. Dat is niet iets om mee te schermen, door je ouders als zij boos zijn op jou. Het is wel iets wat ik je als Bijbels onderwijs mag voorhouden.  De Heere heeft door Zijn bijzondere leiding aan je ouders gegeven. Je mag gebruik maken van hun ervaring, van hun middelen, zij beschermen je en geven leiding in je leven. Totdat je op eigen benen kunt staan.  Oude Testament en Nieuwe TestamentVoor Paulus horen Oude en Nieuwe Testament bij elkaar. Dat merkten we recent bij de behandeling van Efeze 5: 1-2 waar sprake is van offertaal. Hierin Efeze 6: 2 haalt Paulus opnieuw het Oude Testament erbij. Hij refereert aan de tien geboden, als hij zegt: ‘Eert uw vader en moeder (hetwelk het eerste gebod is met een belofte).’  ‘Eert uw vader en uw moeder, opdat uw dagen verlengd worden in het land, dat u de HEERE uw God geeft.’ (Ex. 20: 12) en ‘Eert uw vader, en uw moeder, gelijk als de HEERE, uw God, u geboden heeft, opdat uw dagen…

Opvoeden van hart tot hart (1)

VerbondJe hoeft nooit te denken dat de Heere jou niet kent, niet van je bestaan afweet. Hij weet alle dingen, Hij kent ieder schepsel, zelfs de mieren tussen de tegels. Maar in het bijzonder verbond Hij Zijn Naam aan jou als kind. Dat schept een verantwoordelijkheid, richting God en richting je ouders. Je hebt je ouders namelijk van de Heere gekregen, dat is duidelijk geworden bij het doopvont. Je werd niet door een ouderling ten doop gehouden, of door een favoriete tante, maar door je ouders. Zij hebben antwoord gegeven op de hen gestelde vragen. Zij staan daarmee voor het aangezicht van God. En jij met hen.  Gehoorzaam‘Jullie, kinderen, wees je ouders gehoorzaam in de Heere’. Wees gehoorzaam, letterlijk staat hier ‘gehoor geven aan’ of ‘luisteren naar’. Eigenlijk wil het zeggen dat je je aan iemand onder geschikt maakt. Onder-horen (hup-akouo). Dus je stelt je er niet naast, je vader is je maatje niet. Je stelt je er niet boven, je vader is je voetveeg niet. Maar er onder, je vader is degene die blijkbaar iets over je heeft te zeggen. Net zoals in Paulus tijd slaven aan hun heer gehoorzaam waren, de man aan de vrouw (1 Petr. 3: 6) en de gelovigen aan Christus (Hebr. 5: 9). Niet …

Kind van het gebed (2)

GebedDat is, naar ik vrees, al te vaak het geval. Ken Hem in al uw wegen. Dat bewaart de gehuwden voor schadelijke wegen en gewoonten. En betrek uw kinderen vroeg in uw gebeden, nog voor ze geboren zijn. Dan zult u de vreugde om uw kind kennen voor het aangezicht van de Heere. Omdat Hij verhoort. Het verdient aanbeveling om de Heere veel te vragen ten goede van uw kinderen. Daar mag de naam van de Heere toch bij genoemd worden: Geven met dankbaarheid kennis'. GegevenDe Heere heeft mij mijn bede gegeven, die ik van Hem gebeden heb, afgebeden bijna. Haar bede was haar eerst te wonderlijk, zij kon er eigenlijk niet bij; vandaar haar tranen. Voor de Heere was het niet te wonderlijk geweest. De God van Israel had Zijn naam eer aangedaan. Hij heet immers van ouds, een hoorder van het gebed. Gij hoort het gebed, tot U zal alle vlees komen. Zó leerde Hanna Hem kennen en ze kan er niet over zwijgen. Dikwijls doen wij de Heere te kort in het stuk der dankbaarheid. Hebben we eenmaal onze bede ontvangen, dan vinden we het weldra heel gewoon. Van de eerste verrassing bekomen, noemen we dat.Hanna is er nog niet van bekomen, ze kan er niet over uit. Een kind is een grote rijkdom. Een God, die he…

Kind van het gebed (1)

BlijDs. L. Kievit mediteerde in 1971 in de Waarheidsvriend over de aankomst van Samuël bij de tabernakel. ‘Wat een vrolijke tocht; de moeder houdt haar kind aan de hand, misschien moet ze hem zo nu en dan nog dragen, want hij is nog heel jong. Peninna doet haar geen pijn meer, de Heere heeft het voor haar opgenomen en zij verheugt zich in Zijn heil. Zo treden zij het heiligdom binnen en zij zoeken Eli; die moet verder voor hun kind zorgen. Daar is hij al. Met een schuchter gebaar zal zij Samuel naar voren schuiven en hem aan Eli toevertrouwen. Eli staat daar wat vreemd van te kijken. Wie is die vrouw, wat wil ze van hem, en, vooral, wat moet hij met dat kind? Die vragen staan in zijn ogen te lezen. HerkenningEli herkent Hanna niet, zijn ouderdom zal hem wel parten spelen en hij kan zo goed niet meer zien. Daarom stelt Hanna zich aan hem voor. Ze noemt haar naam niet, maar herinnert hem aan wat hier eens was voorgevallen. Haar is het onvergetelijk gebleven. Zij stond toen ook vlak bij hem: Ik ben die vrouw, die hier bij u stond. Och mijnheer, zo waarachtig als uw ziel leeft, is een beleefdheidsvorm: Met uw verlof, mijnheer, weet u het niet meer? U keek toen zo verwonderd naar mij, …

Lessen voor actuele prediking uit een vervlogen eeuw (2)

SchuldigEgeling: ‘Wij zijn niet alleen zwakke en struikelende mensen, die moeten ondersteund en voortgeholpen worden op de goede weg, maar wij zijn dwaze, verdorven, van God vervreemde, schuldige zondaren, die door Gods krachtige genade veranderd en vernieuwd, en dus van de verkeerde op de goede weg gebracht moeten worden.’ De neiging bestaat bij predikers om de gemeente voor vromer en heiliger te houden, dan zij is; meende Egeling. Men gaf versterkend voedsel aan een zieke, zonder de oorzaak van zijn ziekte weg te nemen.  Lucas Egeling vroeg nadrukkelijk aandacht voor de hoofdpunten van de leer van de zaligheid. Ons diepgewortelde bederf, onze vergaande schuld, de noodzakelijkheid van de vernieuwing van ons hart door de Heilige Geest, de hoge waarde van Gods vergevende genade. Hij wees op de aard en natuur van de innerlijke geestelijke godsdienst, de noodzakelijkheid van een onverdeeld hart. Nadrukkelijk wees hij op de armoede en het gebrek aan godzaligheid, in hen die bekeerd waren tot het geloof in de Heere Jezus Christus. Deze zaken dienden volgens Egeling op de voorgrond te staan in de prediking.  BijbelsVervolgens brak Egeling een lans voor meer Bijbelse prediking. ‘Ik wil n…

Lessen voor actuele prediking uit een vervlogen eeuw (1)

ErvaringAls beginnende predikant leer je preken in de praktijk. Wie het houden van de eerste paar honderd preken achter de rug heeft, ontdekt vooral dat de leerschool pas net begonnen is. Je kunt de vakken homiletiek afronden, de nodige lessen opdoen bij preekoefeningen, maar in de pastorale praktijk ontdek je pas werkelijk welke gedachten er leven onder luisteraars. Geestelijke vragen, persoonlijke worstelingen, maar ook dat ons hart van nature werkelijk gesloten is voor het Woord van God. Dit leert afhankelijk te leven en geeft oog voor het werk van de Heilige Geest.  RaadWe staan niet op onszelf, maar op de schouders van hen die ons voorgingen. Als predikant met veertig jaar ervaring vond Lucas Egeling het in 1828 nodig om in de ‘Kerkelijke Raadvrager en Raadgever’ een aantal adviezen te geven aan collega’s ten aanzien van de prediking. Deze predikant uit Leiden was destijds bekend vanwege zijn catecheseboekjes en een tweedelige uitgave van ‘De weg der zaligheid’. Hij doopte Isaäc da Costa en diens vriend toen zij overkwamen vanuit het Jodendom. Bij het lezen van het rake boek ‘Oproep tot omkeer – over bekering en bestaansverheldering’ van dr. W. Dekker dacht ik onwillekeurig a…

Een misdadiger erkent Jezus als Koning (5)

ParadijsDe misdadiger doet een beroep op de levende God in Christus Jezus; en krijgt antwoord.Heden zul je met Mij in het paradijs zijn, zo luidt Jezus’ boodschap. Letterlijk staat hier ‘tuin’ of ‘park’. Het herinnert aan het paradijs in Genesis, waar het mee begon. Denk aan wat de Heere door middel van Jesaja zei, in Jes. 51: 3: ‘Want de HEERE zal Sion troosten, Hij zal troosten al haar woeste plaatsen, en Hij zal haar woestijn maken als Eden, en haar wildernis als den hof des HEEREN; vreugde en blijdschap zal daarin gevonden worden, dankzegging en een stem des gezangs.’  We horen eveneens over het paradijs in de brief aan de gemeente van Efeze, in Op. 2: 7: ‘Die oren heeft, die hore wat de Geest tot de Gemeenten zegt. Die overwint, Ik zal hem geven te eten van den boom des levens, die in het midden van het paradijs Gods is.’  Had Jezus het niet gezegd in Joh. 12: 32: ‘En Ik, zo wanneer Ik van de aarde zal verhoogd zijn, zal hen allen tot Mij trekken.’ Christus is bij hen die Hem toebehoren in de hemelse vreugde, in het paradijs. Dit vormt het tegendeel van de eeuwige pijn, de ondergang. Meer toont ons de Schrift niet. Calvijn zegt hierover terecht dat wij niet hoeven te onthulle…

Die hier om Jezus’ wille verlaten

Die hier om Jezus' wille verlaten,  vader of moeder, huizen of land,  ontvangen al wat ze eenmaal bezaten,  honderdvoud weder uit Zijn hand;  honderden kind'ren, vaders en moeders,  zielen, gewonnen voor de Heer’,  eens diep gezonken, zusters en broeders,  door hen gebracht tot Jezus weer.  Wie 't eigen leven wil verliezen,  vindt 't ware leven in Hem alleen,  't leven, dat waard is om het te kiezen,  liefde verspreidend om zich heen;  aan de bedroefden brengend verblijding,  heling aan 't gebroken hart,  aan de gebonden zielen bevrijding,  en de bedroefden troost in hun smart.  Ik wil des Heilands volgeling wezen,  spreken alom van Zijn liefd' en macht.  Dat ook door and'ren Zijn naam geprezen,  Hem aller lof en dank zij gebracht.  Word ik dan ook gesmaad of geslagen,  om Zijnentwil miskend, gehoond,  voor Jezus wil ik alles graag dragen,  daar mij Zijn liefde honderdvoud loont.  Moet ik een eenzaam pad hier betreden,  kost het mij dikwijls tranen en pijn,  voert Gij naar Golgotha mijne schreden,  moet angst en smart mijn deel hier zijn.  'k Blijf U vertrouwen, need'rig en stille,  steunend op Uw belofte, O Heer’!  Wat ik verliet om Jezus' wille,  geeft Gij mij honderdvoudig weer.

Ds. J. van Sliedregt: 'De gevangenis gevangen'

GenadeWat hebben we ook te leren in alles Gods genáde op te merken, opdat we niet versagen. Mogen we eruit leren, schrijft weer de hervormer, dat God, als Hij ons bevrijdt van onrechtvaardig geweld of als Hij ons bijstaat in een goede zaak, Hij toch altijd slechts daartoe wordt aangezet door Zijn eigen goedheid. Alleen, omdat de Heere Zijn goedertierenheid tot Jozef wendde, ging het Jozef beter. Maar dat wordt dan ook graag door Jozef beleden.Indien we dat bij verkeren in dergelijke omstandigheden een ogenblik niet zouden verstaan en belijden, zouden we op hetzelfde moment alle zoetigheid moeten missen en ondanks alle zegeningen, die ons in onze druk en nood nog toekwamen, vol gemelijkheid (weerstand) ons voortslepen. Intussen zat Jozef gevangen en mocht Potifars vrouw haar zondig leven voortzetten.Zo zie je dan, dat de deugd en de waarheid het graf in moeten, aleer ze in glans en heerlijkheid openbaar zullen worden. Wij zijn er altijd weer op uit om ze voor het graf te behoeden. Wij moeten toch dit… en wij zullen dat… En zo werken we om onszelf te rechtvaardigen, en… we raken al dieper in de modder. Waarheid en deugdZullen echter waarheid en deugd triomferen en aan het licht kome…

Dit is wat christenen herkennen volgens William Perkins

Oprechtheid in leven en godsdienst is een kenmerk van gemeenschap met God (1 Joh. 1: 7). Ootmoedige belijdenis van de zonde voor God is een kenmerk van de vergeving van de zonde (1 Joh 1: 9). Genoegen in God, in Zijn genade is een kenmerk van zaligmakend geloof. (1 Joh. 2: 13). Wegvluchten van de wereldse lusten is een kenmerk van liefde voor Christus (1 Joh. 2: 16). Gods Geest die inwoont in het hart, is een kenmerk van volharding (1 Joh. 2: 20). Volharding in de kennis en de gehoorzaamheid aan het Evangelie zijn kenmerken van gemeenschap met Christus (1 Joh. 2: 25). Reiniging van zichzelf is een kenmerk van aanneming (1 Joh. 3: 3). Het liefhebben van een christen omdat hij een godzalig persoon is, is een kenmerk van Gods kind te zijn. (1 Joh. 3: 14). Mededogen dat het hart beroert is een kenmerk van liefde (1 Joh. 3: 17). Werken van barmhartigheid zijn een kenmerk van liefde (1 Joh. 3: 18). Vrijmoedigheid in het gebed is een teken van vrede in het geweten (1 Joh. 3: 20). Heiligend werk van Gods Geest is een kenmerk van gemeenschap met God (1 Joh. 3: 24). Op God te lijken in de heiligheid van het leven is een kenmerk van Zijn liefde voor ons in het bijzonder (1 Joh. 4: 17). Onze …

Ds. L. Vroegindeweij: Zeven kenmerkende punten voor gereformeerde prediking

 1. Het gezag van de Heilige Schrift Al deze boeken ontvangen wij voor heilig en kanoniek en wij geloven zonder enige twijfel alles wat daarin beschreven staat. 2. De onmacht van de mensZijn wij dan alzo verdorven, dat wij geheel onbekwaam zijn tot enig goed en geneigd tot alle kwaad? Ja wij, tenzij dan dat wij door de Geest van God wedergeboren worden. 3. De vrijmacht van GodHet werk van de wedergeboorte geschiedt niet in alle mensen. ‘Zo ontfermt Hij Zich dan, diens Hij wil, en verhardt, dien Hij wil.’ 4. De algenoegzaamheid van Christus‘De zaligheid is in geen ander.’ Worden dan alle mensen wederom door Christus zalig, gelijk zij door Adam verdoemd zijn geworden? Nee zij, maar alleen degenen, die Hem door een waar geloof worden ingelijfd en al Zijn weldaden aannemen. Christus is alles. 5. De onverdienstelijkheid van het geloofHet geloof is de lege hand van de bedelaar. Het is niet zo, dat ik door de waardigheid van mijn geloof God aangenaam ben. 6. De gehoorzaamheid van de Kerk aan ChristusIn de Kerk beslist niet de meerderheid. In de Kerk gaat het niet om onze meningen. Daar zijn we allen gebonden aan Christus Jezus, Die tot ons spreekt in de Bijbel. Hij heeft gesproken en daa…

Een misdadiger erkent Jezus als Koning (4)

VerlangenHij verlangt ernaar ingezameld te worden tot God. Met hen die hem voorgingen. Zoals Hebr. 12: 23 het verwoordt: ‘Tot de algemene vergadering en de Gemeente der eerstgeborenen, die in de hemelen opgeschreven zijn, en tot God, den Rechter over allen, en de geesten der volmaakte rechtvaardigen’. Daar zal Hij met Abraham, Izaäk en Jakob, met Christus zijn. Daar zal hij delen in de eeuwige gelukzaligheid. Het is als Stefanus, die uitriep toen zijn einde naderde: ‘Heere Jezus, ontvang mijn geest.’  Het lichaam wordt afgelegd, als een tent. Petrus verlangde ernaar, vooruitblikkend: ‘Alzo ik weet, dat de aflegging mijns tabernakels haast zijn zal, gelijkerwijs ook onze Heere Jezus Christus mij heeft geopenbaard.’ (2 Petr. 1: 14). Paulus beleed dat zijn aardse huis ontbonden werd, in het besef te worden opgenomen in het gebouw bij God, voor eeuwig in de hemel. Voor hen die in Christus zijn, betekent het sterven een verhuizen naar de hemel.  MisdadigerDe misdadiger vraagt om toegang tot het Koninkrijk, in het volste vertrouwen dat de Koning die naast hem hangt daartoe de deur kan openen. Hij is door het Joodse denken heengezakt en rust nu op Christus alleen. Uit de Joodse overlever…

Ds. J. van Sliedregt over bevel en belofte rondom het Heilig Avondmaal (3)

Van binnen of van buitenZe kunnen van innerlijke aard zijn, b.v. het gevallen zijn in een zonde of het blijven koesteren van een zonde. Ze kunnen ook van uitwendige aard zijn. b.v. het in onmin leven met onze naaste, zonder dat wij tegenover hem de onderste weg zijn gegaan; of nog erger: het in onverzoende houding leven met een broeder of zuster, zonder dat wij van onze zijde in ootmoed waarlijk er naar gestaan hebben om tot een oplossing te komen. Maar dan hebben vanwege het bevel deze omstandigheden in ons hart te worden tot een brandend vuur, zodat ze ons niet met rust laten en ons opjagen. Het is dan ook maar een vreemde en onnatuurlijke zaak als stil, in valse lijdelijkheid, maar afgewacht wordt, of het de Heere mag behagen de weg tot deTafelte openen. Dan houdt een ziel zichzelf op de been met de schijn-ootmoedige, doch in werkelijkheid hoogmoedige verklaring, dat de weg toch maar door de Heere moet worden gebaand. BevelNee, het bevel van de Koning werpt ons overhoop, zodat we geen adem meer kunnen halen. Dan verstaan we pas iets van de ware lijdelijkheid, die volslagen afhankelijkheid is in verootmoediging. En zegt er nu iemand zo tussen door: Maar dat moet je ook gegeven w…

Het zaligmakend geloof; de zekerheid van genade en zaligheid

Het zaligmakend geloofHet geloof heeft verschillende gradaties, zowel zwak als sterk (Matt. 6: 30, Matt. 8: 10, Rom. 4: 19-20, Hebr. 5: 13-14). Het kan vaak op verschillende manieren aangevallen en verzwakt worden, maar het zal de overwinning behalen (Luk. 22: 31-32, Ef. 6: 16, 1 Joh. 5: 4-5). Bij velen zal het opgroeien tot het verkrijgen van de volle zekerheid door Christus (Kor. 2: 2, Hebr. 6: 11-12, Hebr. 10: 22), Die zowel de Auteur als de Voleinder van het geloof is (Hebr. 12: 2).  De zekerheid van genade en zaligheidHuichelaars en andere onbekeerde mensen kunnen zichzelf tevergeefs bedriegen met een valse hoop en vleselijke inbeelding dat God hen gunstig gezind is en dat zij behouden zijn (Deut. 29: 19, Job. 8: 13-14, Mich. 3: 11, Joh. 8: 41), maar hun hoop zal vergaan (Matt. 7: 22-23). Degenen echter die werkelijk in de Heere Jezus geloven en Hem oprecht liefhebben, die zich inspannen om met een goed geweten voor Zijn aangezicht te wandelen, kunnen in dit leven verzekering ontvangen dat ze behouden zijn (1 Joh. 2: 3,  1 Joh. 3: 14, 18-19, 21, 24). Ze mogen zich verheugen in de hoop op de heerlijkheid van God, een hoop die hen nooit beschaamd zal maken (Rom 5: 2 en 5).  Dez…

Ds. J. van Sliedregt over bevel en belofte rondom het Heilig Avondmaal (2)

OnmogelijkVan Sliedrecht: ‘Als de hond van satan de schapen van Christus' kudde dan niet buiten de eeuwige schaapskooi kan houden (de tanden zijn hem uit de bek gebroken), hij zal wel alles er op toeleggen, dat ze er kreupel heentrekken. „Zie je wel", probeert hij menigmaal wijs te maken, „dat je het leven niet kent, want dan zou je toch veel meer vertrouwen oefenen op de voorzienigheid Gods" enz. Wat zoekt dan zo'n arm mens in ongeoefendheid al niet vaak de kenmerken van het leven, waar ze niet te vinden zijn. Ze ruiken telkens weer de dood in hun gedachten, verlangens, gangen en wandel. TekensWelke getrouwe zorg betoont God in Christus nu, als Hij zijn Kerk ook een zichtbaar teken en zegel van de onderhouding van haar leven tot in zijn eeuwig Koninkrijk gegeven heeft, zodat zij telkens weer vertroost wordt en daaruit de gezegendste vruchten genieten mag. Zo komt ze telkens weer, hoewel haar pad gaat door de zee of door het vuur, tot de roep: Ik zal niet sterven maar leven..., en bidt ze tevens niet te vergeefs: Gun leven aan mijn ziel...Ja, ik heb het hier over mensen, die niet één ogenblik over het leven hunner ziel zelf beschikken kunnen; die in de dadelijkheid elk ogenblik va…

Ds. J. van Sliedregt over bevel en belofte rondom het Heilig Avondmaal

CatechismusWe willen met elkaar graag nog wat nadenken over deze bijzondere gave van Christus aan zijn gemeente. Daarbij zullen we veel luisteren naar het rijke onderwijs van onze catechismus. Hoe meer je de vragen en antwoorden van ons leerboekje — vooral die betrekking hebben op hetHeiligAvondmaal— leest, herleest en tot je in laat gaan, hoe meer je onder de indruk komt van het schriftuurlijke van het onderricht, terwijl je telkens weer bij waarheden bepaald wordt, die eerder nog aan je aandacht zijn ontsnapt. Het is mijn vaste overtuiging, dat menige ziel veel duisternis over zich haalt, doordat hij te weinig zich laat leiden door dit fijnzinnig en troostrijk onderwijs. Wat zijn het toch mannen Gods geweest, die onze catechismus hebben geschreven! Wat was hun leven toch diep geworteld in de Schriften! Wat hebben ze het menselijk hart gepeild! Wat hebben ze daarom troost mogen puren uit Gods instellingen voor de armen van geest. Het is wel waar, alleen als ons leven arm en een failliete boel is — ook dagelijks opnieuw — proeven we deze troost en zijn we er wild op (om zo maar eens te zeggen). SacramentenWat heeft de Heere in het schenken van zijn beide sacramenten aan zijn Kerk …

Heugelijke tijding

LiedHeugelijke tijding,Bron van hartverblijding,Evangeliewoord,Woord van God gegeven,Woord van eeuwig leven!Zalig, die u hoort;Zalig hij,Wiens harte gij,Met een onverwrikt vertrouwen,Leert op God te bouwen!Door zijn vredebodenDoet God zondaars nodenTot het hoogste goed:God heeft ons vergeven,God schenkt ons het leven,Door des Heilands bloed.Ja, de HeerWil nog veel meer,Boven bidden, boven denken,Alles aan ons schenken!Hoe ook afgezworven,Hoe geheel bedorven,Hoe gehecht aan ’t kwaad;Wilt gij zalig wezen,Niets hebt gij te vrezen,Hier is hulp en raad;God vergeeft,De Mid’laar leeft,Zelfs heeft Hij ’t rantsoen gevondenVoor de grootste zonden!Zalig, die ’t geloven!Troost, hun nooit t’ ontroven,Wekt hen steeds tot vreugd;Kracht tot goede werkenVoelen z’ in zich sterken,Kracht tot liefd’ en deugd:Door Gods kracht,In hun volbracht,Komen zij gedurig nader’t Beeld van hunnen Vader.Woord, waarop wij bouwen,Daar wij op vertrouwen,Evangeliewoord!Bergen mogen wijken,Gij zult nimmer wijken,Want gij zijt Gods woord!Dat ons, Heer!Den troost dier leerGene twijf’ling ooit ontrove!Sterk ons in ’t gelove!  

Christus zweeg stil onder het lijden (2)

StilteHij antwoordde niet één woord. En de hogepriester stond op in hun midden en zei: "Antwoordt gij niets?" Matth. 26: 62 maar Hij zweeg stil, en antwoordde niets. Hij werd weggeleid gelijk een lam; weggeleid naar de slachtbank; "en als een schaap, dat stom is voor het aangezicht zijner scheerders, alzo deed Hij Zijn mond niet open." Dit is ook bewaarheid in Zijn verhoor voor Pilatus. Van Kájafas leidde men Hem weg naar de Romeinse stadhouder. "En de overpriesters beschuldigden Hem van vele zaken. Maar Hij antwoordde niets. En Pilatus vraagde Hem wederom, zeggende: Antwoordt u niet? Zie hoeveel zaken zij tegen u getuigen! En Jezus heeft niet meer geantwoord, zodat Pilatus zich verwonderde." Markus 15: 3-5. Ach, de blinde Romein wist niet dat Jezus het Lam Gods was, dragende de zonden van velen. Pilatus zond Hem verder naar Herodes. Herodes ondervraagde Hem, de Joden beschuldigden Hem heftig, de soldaten van Herodes bespotten Hem; nochtans staat er geschreven: "Hij antwoordde hem niets." Luk. 23: 9 Nochtans bleef Hij het zwijgende Lam.  VonnisHerodes zond Hem wederom naar Pilatus, en toen nu Pilatus neerzat op zijn rechterstoel, verklaarde hij: "Ik heb in deze mens geen schuld ge…

Christus zweeg stil onder het lijden (1)

Als een Lam‘Wanneer de Joodse priesters het tedere lam naar de tempel voerden om het te slachten, verzette het zich niet, deed het geen klaagtonen horen. Zo ook wanneer de herder het schaap zijn sneeuwwitte vlokken ontneemt, dan spartelt het niet tegen, dan klaagt het niet. Zo ook, toen God Zijn eigen Zoon voor ons allen in de dood overgaf, verzette ook Deze zich niet, uitte ook Hij geen klaagtonen. Toen dat zachtmoedige Lam Gods naar de slachtbank werd geleid, hoorde men geen gemor uit Zijn mond. Toen de vier krijgsmensen Zijn klederen onder elkander verdeelden, en het lot wierpen over Zijn gewaad, toen deze wrede scheerders het Schaap beroofden van Zijn sneeuwwitte vlekken, was Hij stom, deed Hij Zijn mond niet open. Toen Hij verdrukt en geplaagd werd door de mensen, antwoordde Hij niet één woord. Hij werd verdrukt en geplaagd van God - Hij morde niet. Het behaagde de Heere Hem te verbrijzelen. Hij heeft Hem bitter bedroefd. Hij werd geplaagd, van God geslagen en verdrukt. Nochtans sprak Hij geen woord tegen. Hij zei niet tot Zijn Vader: Rechtvaardige Vader, dit is onrechtvaardig. Waarom zou Ik lijden voor zonden, welke Ik niet heb begaan? Heere, U weet, dat Ik zonder vlek of ri…

Een misdadiger erkent Jezus als Koning (3)

KoninkrijkHeere, denk aan mij, daarmee zet het gebed van de moordenaar in. Als was het Psalm 106: 4: ‘Gedenk mijner, o HEERE! naar het welbehagen tot Uw volk, bezoek mij met Uw heil’. De moordenaar aan het kruis maakt concreet hoe Hij Jezus ziet en wat hij van Hem verwacht. Hij erkent Jezus als Koning van het Koninkrijk. Het basileia, het rijk van Uw Goddelijke macht. De engel sprak er reeds over bij de aankondiging van Jezus geboorte, tegen Maria: ‘En Hij zal over het huis Jakobs Koning zijn in der eeuwigheid, en Zijns Koninkrijks zal geen einde zijn.’ (Luk. 1: 33). Jezus zelf refereerde geregeld aan het Koninkrijk.  Had Jezus niet aan de tafel gezegd tegen Zijn discipelen: ‘Ik verordineer u het Koninkrijk, gelijkerwijs Mijn Vader dat Mij verordineerd heeft; Opdat gij eet en drinkt aan Mijn tafel in Mijn Koninkrijk, en zit op tronen, oordelende de twaalf geslachten Israëls.’ (Luk. 22: 29-30). De handelingen van Jezus bij het laatste avondmaal hadden een doel. Ridderbos: ‘Hij (Jezus, ASM) wilde Zijn discipelen op Zijn zoendood wijzen als op de oorzaak en het fundament van de zaligheid, die Hij hun als het evangelie van het koninkrijk verkondigd en die bestond in de realisering van…

Verlangen naar herleving

LiedRuis, o Godsstroom der genade,  in gemeent' en huis en hart!Laat in U gezond zich baden,  wat gebogen gaat door smart!Stroom, o Heil'ge Geest, terneder,op het uitgedroogde land;en de bloemen bloeien weder,haast verwelkt door zonnebrand.Laat het uit Gods hemel stromenin de kerken overal!Van Uw nederdaling dromenmoede harten zonder tal.Nieuwe liefde, nieuwe zangen,kracht, die zielen opwaarts tilt,brengt Uw ruisen, die 't verlangenals een heilig lied doortilt.Komt, gij dorstigen, hier drinkenuit die milde heilfontein!  Laat uw ziel in 't stof niet zinken,  maar in haar gereinigd zijn.Laat u door haar golven dragen,tot waar liefde nooit verkoelt,waar de kust der aardse dagen,door Gods vreugde wordt omspoeld

William C. Burns: Drie redenen waarom de boodschap niet binnenkomt (2)

Zonden vasthouden‘Zondigen tegen beter weten in verhardt het hart. Volharden in een weg van zonde of in zondige gewoonten en jezelf overgeven aan verleiding, terwijl het geweten en Gods Woord helder en duidelijk aangeven dat dit verkeerd is. Hiermee handelt u tegen Zijn wil en bent u ongehoorzaam aan Zijn wet. Niets verhardt het hart zozeer als het volharden en genoegen hebben in zonden die ook als zonden ervaren worden. Christus verachtenVoorts: het verachten van Christus verhardt het hart. Inderdaad, niets heeft zo'n verhardende uitwerking op het hart als het verachten van Immanuël. Het is waar, dit maakt Zijn hart niet minder vol van liefde voor verloren zondaren, of minder gewillig zondaren aan te nemen. Nee, hoelang hebt u Hem inmiddels al laten wachten? Hij wacht nog steeds om genadig te zijn! Maar ieder  nieuw bevel om tot Hem te komen, elke volgende roepstem waaraan u geen gehoor geeft, voegt weer een schakel toe aan de ketenen waarmee Satan u in banden houdt. En hoe ouder, hoe kouder. Zult u ooit nog uit zijn greep bevrijd  worden? Christus je deelHeb ik Christus ontvangen of veracht ik Hem? Beantwoordt u deze vraag voor uzelf en zegt u: ‘Het spreekt vanzelf dat ik een ch…

William C. Burns: Drie redenen waarom de boodschap niet binnenkomt (1)

Verharden‘Maar, vrienden, hoe hard ons hart van nature ook moge zijn, toch is het mogelijk het nog verder te verharden. Verhardt uw harten toch niet. Het is waar, ons hart is van nature zo hard als diamant wat betreft enig vermogen om God lief te hebben. En deze hardheid is onveranderlijk, tenzij ons hart herschapen wordt in Christus Jezus. Maar naast de hardheid van nature, is er nog een tweede verharding van ons hart. Daar kunnen verschillende zaken aan bijdragen. Onverschillig luisterenTen eerste: onverschillig luisteren. We hebben hier al over gesproken, maar het is zo belangrijk dat we het u nog eens op uw hart willen drukken. Het is iets vreselijks, als we onze oren sluiten voor de stem van God. U weet niet hoeveel gelegenheid er nog zal zijn. Er zijn er hier misschien wel voor wie dit de laatste mogelijkheid is, voor wie de dag der hope snel aan het wegzinken is in de nacht van wanhoop. Maar tot wie de Heere nog steeds, hoewel ditmaal voor het laatst, zegt: "Verhardt uw harten niet". Hoe weet u, zondaar, dat Hij dit niet tegen u zegt? En toch bent u nog even achteloos en onbekommerd en doof als altijd. Het is vreselijk als een ziel zich zo begint te verharden tegen de herha…

Thomas Boston over vereniging met Christus

Gemeenschap‘Wilt u de werke­lijkheid hiervan goed onder ogen zien, bedenk dan dat er geen zaligheid is zonder Christus in uw hart te ontvangen. "Aan wie God heeft willen bekendmaken, welke zij de rijkdom der heerlijk­heid dezer verborgenheid onder de heidenen, welke is Christus onder u, in u, de Hoop der heerlijkheid", Kol. 1:27. Hij moet nu in al degenen wonen die eeuwig met Hem zullen wonen. "Opdat Christus door het geloof in uw harten wone." Waar geen vereniging met Christus is, kan ook geen gemeenschap met Hem zijn. En waar geen gemeenschap met Hem is, kan ook geen heilig­heid, geen genade, geen vrede, geen vergeving en geen gelukzalig­heid zijn.  AanbiedingWelk nut zouden de instellingen hebben als Christus niet door middel daarvan tot ons komt en Zich aan ons aanbiedt, aangezien wij Hem niet kunnen aannemen tenzij Hij Zich aan ons aanbiedt. De wijze waarop Christus in het hart van Zijn volk woont, is door Zijn Geest en door het geloof. Welnu, de instellingen zijn de kanalen waardoor Zijn Geest wordt meegedeeld. "Doch dit alleen wil ik van u leren: Hebt gij de Geest ontvangen uit de werken der wet, of uit de prediking des geloofs?", Gal. 3:2. De instellingen zijn tevens het m…

Een misdadiger erkent Jezus als Koning (2)

RedenenVrees voor God en het oordeel: Eerst spotte hij met Christus en God. De Heilige Geest heeft hem er van overtuigd dat hij een overtreder van Gods wet is (40-41). Hij vreest voor het oordeel, de eeuwige straf.  Bij hem komt tot uiting, wat we lezen in Luk. 12: 4-5: ‘Vreest u niet voor degenen, die het lichaam doden, en daarna niet meer kunnen doen. Maar Ik zal u tonen, Wien gij vrezen zult: vreest Dien, Die, nadat Hij gedood heeft, ook macht heeft in de hel te werpen; ja, Ik zeg u, vreest Dien!’ Dat in tegenstelling tot onbekeerden, want die vrezen God niet. Rom. 3: 18: ‘Er is geen vreze Gods voor hun ogen.’Er is sprake van een veranderd hart: besef van zonde en schuld, denk aan wat de verloren zoon zegt in Luk. 15: ‘Ik zal opstaan en tot mijn vader gaan, en ik zal tot hem zeggen: Vader, ik heb gezondigd tegen den Hemel, en voor u.’ Er is sprake van een bedelaarsgestalte, die we herkennen uit het portret van de gelovige dat Jezus schildert in de Bergrede: ‘Zalig zijn de armen van geest; want hunner is het Koninkrijk der hemelen. Zalig zijn die treuren; want zij zullen vertroost worden.’ (Matt. 5: 3-4). Geloof in de Heere Jezus: Hij erkent Jezus als Koning van het Koninkrijk. …

Een misdadiger erkent Jezus als Koning (1)

We hoorden dit eerder in het leven van Jezus, bij de verzoeking van de duivel in de woestijn. Daar zei de duivel tegen Hem: ‘Als U Gods Zoon bent, dan…’ (Luk. 4: 3) Men wilde dat de Heere Jezus op hun voorwaarden helder zou maken Wie Hij is. Maar de Heere sluit niet aan bij de voorwaarden van mensen, maar komt zoals Hij is.  OverweldigdEén van de misdadigers raakt overweldigd door Gods genade, aan het kruis. Terwijl anderen Jezus verweten dat Hij zichzelf niet redden kon, was Hij aan het kruis bezig om anderen te redden. Hij werd door Joden aan het kruis gebracht. Door Romeinen aan het kruis geslagen. Ten diepste, door Zijn Vader overgeleverd om gekruisigd te worden. Niemand van hen besefte werkelijk wat er gaande was. Tot er bij één van de moordenaars licht doorbreekt in zijn hart. Hij komt geestelijk tot ontwaken. Dat is altijd weer een geweldig Godswonder. ‘God was het die in Christus de wereld met Zichzelf verzoende.’ (2 Kor. 5: 19). Als dat wonder aan iemand gebeurt, is het een daad Gods.  BekeringBekering raakt het hart, van binnenuit. De Dordtse Leerregels leren ons dat als God de ware bekering in iemand werkt, Hij tot in het binnenste doordringt met de krachtige werking va…

Christus aan de deur van het hart

Markt‘Er is een markt van vrije genade geopend, en iedereen die wil, wordt uitgenodigd om zonder geld en zonder prijs te kopen. Er zijn sommige plaatsen waar de markt nog niet geopend is. Christus wordt hun nog niet aangeboden. Er zijn ook plaatsen waar de markt voorbij is, waar de verachters van het Evangelie nu naar hun eigen plaats zijn gegaan. Maar bij ons is de markt nog geopend, en Christus komt tot de deur van ons hart om te worden toegelaten. Christus wordt ook in de sacramenten uitgestald. Hij wordt daarin niet alleen maar aangeboden zoals iemand eten krijgt aangebo­den die hij niet zien kan, zoals in het Woord. Maar Hij wordt ons in de sacramenten voorgesteld als eten dat op een tafel wordt neergezet, waarvan een mens mag eten. "Neemt, eet; dat is Mijn lichaam dat voor u gebroken wordt. " En nadert Hij dan niet tot ons? Hij werd aan het kruis geofferd, en in het Avondmaal wordt de Offerande aan de gasten aangeboden om daar in geestelijk opzicht van te eten.  Woord en sacramentenZowel in het Woord als in de sacramenten eist Hij toegang. Hij komt niet bij de deur kijken, maar Hij staat en klopt om toegang als iemand die toegelaten wil worden. Ja, Hij wil toegelaten worden …

In Vaders’ handen (5)

HandenTot welke machthebber wil jij je wenden in je levenseinde, als Hij nu geen Heere en Meester is over je leven? In wie z’n handen wil jij vluchten, als de handen van de Vader niet geopend op je wachten? Waar wil jij blijven als je niet rust in de handen van de Vader? Sla toch op Gods genade de ogen, nu het nog kan. Hij is nabij de ziel die tot Hem zucht.  LoslatenIs dit niet de beste plaats waar we hen die Hem toebehoren kunnen loslaten. Is je vader die de Heere liefheeft, niet beter af aan Zijn borst dan aan jouw zijde? Zou je moeder één moment de hemel willen verlaten, om het leven dat getekend wordt door de zonde, weer in te gaan? Jezus zei met reden: ‘Ween niet over Mij, maar over uzelf en over uw kinderen.’ Hij is reeds in de heerlijkheid, met allen die in Hem geborgen werden en ons vooruit reisden.  VolkomenHoe lang houd je nog vast aan een leven zonder hoop, buiten God? Je kunt geen reiniging vinden in je eigen werken, inspanningen en offers. Enkel achter het offer van Christus is redding, tot behoud. Zonder heiligheid zal niemand God zien. Hij heeft plaatsvervangend de rechtvaardiging, heiliging en heerlijkmaking verworven. Hij is een volkomen Zaligmaker.     

Johannes Calvijn over Jezus Christus

Calvijn: ‘Wat wij vroeger betoogd hebben, n.l. dat Christus Zelf het voorwerp van ons geloof is, verschijnt in deze woorden op eenvoudige wijze, die aantonen dat in Hem al ons heil is. Wij noemen Hem "Jezus", een naam waardoor de hemelse openbaring wordt geëerd, want Hij werd gezonden om de Zijnen van hun zonden te redden. Uit deze grond zegt de Schrift in Handelingen 4:12: "Er is ook onder de hemel geen andere Naam voor de mensen gegeven, waardoor wij gered zullen worden."  De naam "Christus" betekent, de met de volheid en volmacht der genade door de Heilige Geest Gezalfde (in de Schrift afgebeeld door de olie), met die genade, zonder welke wij als uitgedroogde en onvruchtbare takken zouden moeten afsterven. Door deze zalving is Hij Koning geworden, opdat Hij, in Wezen gelijk met de Vader, Zich alle macht in de hemel en op de aarde, Hem onderdanig zou maken, opdat wij in Hem koningen zouden zijn, opdat wij de heerschappij over de duivel, de zonde, de dood en de hel bezitten.  Ten tweede is Hij ons tot Hogepriester geworden, opdat Hij ons vrede zou geven en door Zijn offer met de Vader verzoenen en om in Hem priester te zijn, doordat wij de Vader onze gebeden, onze werken van ontf…

Blijf bij mij Heer’ want d’ avond is nabij

Blijf bij mij, Heer, want d’ avond is nabij.De dag verduistert, Heere, blijf bij mij!Als and’re hulp m’ ontbreekt, geluk m’ ontvliedt,der hulpeloozen hulp, verlaat mij niet!Weldra verloopt des levens kort getij,vreugde verdoft, de glorie gaat voorbij.Alles verzinkt, waar ik mij henen keer:Gij houdt uw trouwe, o blijf bij mij, Heer!’k Heb U altijd van node, dag en nacht,slechts uw genâ verwint des bozen macht.Wie kan als gij mijn gids en sterkte zijn?Blijf bij mij, Heer’, in nacht en zonneschijn!Geen vijand vrees ik, als Gij bij mij zijt,tranen en leed zijn zonder bitterheid.Waar is, o dood, uw schrik, graf, waar uw eer?Meer dan verwinnaar blijf ik in den Hee’r.Houd hoog Uw kruis voor mijn verdonk’rend oog,Licht in den schemer, leid mij naar omhoog!De morgen daagt, de schaduw gaat voorbij:in dood en leven, Heer’, blijf mij nabij!

Bouwen zonder fundament

Weinig vragenVolgens Spurgeon is er verschil tussen mensen die zichzelf eerlijk bevragen en anderen die aan vragen voorbijgaan. Zelfonderzoek is nodig, meent de prediker uit Londen. Hij legt uit: ‘Terwijl het beangste hart in de innerlijke delen naar waarheid zoekt, en vraagt om vernieuwd te worden door de genade, is zijn juichende vriend zo gelukkig als hij zijn kan in een vrede, die hij ineens, zonder te vragen of te onderzoeken, verkregen heeft.  Hij, die zo snel opwast, vraagt nooit: 'Heeft mijn godsdienst mijn gedrag veranderd? Heb ik met mijn geloof een nieuw hart gekregen? Woont Gods Geest in mij? Ben ik werkelijk wat ik belijd te zijn, of ben ik eigenlijk slechts een valse belijder?' Nee, hij stelt alle onderzoek terzijde als een verzoeking van de duivel. Hij neemt alle goeds als zeker aan, en houdt alles voor goud, wat er blinkt. Zie hoe snel hij vooruit komt! De mist is dik, maar hij stoomt er doorheen, zonder zich te bekommeren om het gevaar. Hij heeft zich bij de gemeente aangesloten; hij is begonnen te arbeiden voor God; hij verheft zich op zijn eigen gaven; hij zinspeelt op zijn volmaaktheid. Maar is dit kaartenhuis veilig? Zal het in orde bevonden worden bij de laat…

Bevinding en de prediking volgens dr. A. van Brummelen (3)

Voorwerpelijk en onderwerpelijk‘Hieruit volgt, dat de prediker eerst voorwerpelijk de waarheid moet voorstellen om aan de gemeente vaste grond onder de voeten te geven. Maar daarnaast, o liever, daardoor heen moet de bevindelijke toe-eigening lopen. Er is een zaligheid voor de mens. Er is ook een zaligheid in de mens. Beide waarheden moeten in evenwicht zijn. Het àl te voorwerpelijke geeft licht een metaalharde klank in de prediking. Het al te onderwerpelijke leert de grond der zaligheid in de wisselende bevindingen te zoeken en schuift de mens vóór Christus. De balans mag niet doorslaan.  Maar- nemen wij waar dat er heden ten dage in vele gemeenten een diepe onkunde heerst, om niet te zeggen een grote geesteloosheid, dan menen wij niet over de schreef te gaan wanneer wij van oordeel zijn, dat er op dit moment in de prediking wel eens wat meer plaats aan het onderwerpelijke kan worden gegeven. En dat temeer, waar wij toch dikwijls constateren dat diep in het midden der gemeente een voorwerpelijke prediking alléén wel verheft, maar de behoefte van de ziel niet bevredigt. Een mens is nu eenmaal zo aangelegd, dat hij het eerst aan zijn eigen ziel denkt. Wij weten wel, het moet zo nie…

In Vaders’ handen (4)

Laten we maar eerlijk zijn: er zit ruimte in ons hoofd en hart tussen de overtuiging dat wat de Heere doet goed is; en het werkelijk beleven dat Zijn wil over ons leven het beste is. Komt dit niet juist in de overgave tot uiting? Niet mijn wil, maar Uw wil geschiedde?  LutherMelanchton zat erg te tobben over de situatie van de kerk, de lage stand van het geestelijk leven en alles wat daarmee samenhing. Zijn goede vriend Luther schreef hem een brief. Hij gaf daarin aan dat Melanchton zich erg zorgen maakte. Hij vraagt zich hardop af of God misschien gezegd heeft dat Philip Melanchton de wereld zou moeten regeren? Naar zijn weten was dit niet het geval. Wat restte hem dan anders dan zich over te geven aan God die regeert? Hij diende afstand te nemen van zijn behoefte om de dingen in de wereld in de hand te houden. Het over te geven aan de Heere. Alleen dat zou innerlijke rust en vrede geven. Zo zou er een deur ontstaan om de genade, de vrede, de vreugde binnen te laten. We dienen van onze schijnpositie in de wereldregering terug te treden en ons over te geven aan God. Nu reeds, in dit leven. Dit terugtreden moeten we niet doen als we moegestreden, uitgeregeerd en uitgeput zijn. Dat …

Bevinding en de prediking volgens dr. A. van Brummelen (2)

HartVan Brummelen: ‘Intussen, naast de voorwerpelijke staat de onderwerpelijke prediking. Zij legt het accent meer in het bijzonder op de genadewerking in het hart van de mens. Dit gebeurt natuurlijk niet onder algehele verwaarlozing van hetgeen ter verwerving van de zaligheid buiten de zondaar in en door Christus is gedaan. Maar men maakt er zich dan meestal wat korter van af. De grote heilsfeiten worden door de subjectief aangelegde naturen in de verste verte niet geloochend. Integendeel, zij bieden het uitgangspunt voor al het volgende aan. Men voelt er echter niet zoveel voor, dat men zich kan verlustigen in de tentoonspreiding van Gods barmhartigheid in de verlossingsdaden.  De tekst wordt niet zelden nogal maar even verklaard voor zover dit strikt nodig is. De samenhang kan er ook wel eens bij inschieten. Het is bij deze predikers, als zij tot de extreme vleugel behoren, niet zozeer te doen om de majesteit van het Woord, de heerlijkheid van Gods Naam, de geweldige vernedering en de even geweldige verhoging van Christus. Al deze waarheden behoren er wel bij. Men zou ze niet gaarne missen. Maar om er nu eens geheel in op te gaan, ze aan alle zijden te belichten en er de genade…

Bevinding en de prediking volgens dr. A. van Brummelen

Typen predikingDr. A. van Brummelen: ‘Het zal er nu om moeten gaan de plaats van de bevinding in de prediking nader te bepalen. Daartoe is het nodig vooraf een uiteenzetting te geven van twee meest voorkomende typen van prediking. Wij bedoelen de zogenaamde voorwerpelijke en de onderwerpelijke prediking. Deze aanduiding wordt weinig meer vernomen, maar het is goed deze voor ons doel te gebruiken, omdat hij doeltreffend aangeeft de zaak waarom het gaat.  VoorwerpelijkDe voorwerpelijke prediking legt het accent op datgene wat Christus voor de zondaar gedaan heeft. Het innerlijk leven van de mens komt eerst in de tweede plaats. Dus maken predikers van de eerste snit veel werk van de uitlegging van de tekst. Zij willen het Woord laten spreken. Zij pogen de tekst in de juiste samenhang te verstaan. Wat gaat er aan vooraf? Wat volgt er op? Wat heeft dit verband en daarin het tekstwoord ons te zeggen? Zo alleen is natuurlijk na te gaan wat het Woord met de behandelde uitspraak bedoelt. En daarop komt het meer aan dan op wat de prediker ons zelf uit zijn geheiligd bewustzijn te zeggen heeft. Eerbied voor Gods Woord stelt aan elke voorganger de eis om zonder geleerde omhaal de zin van het …

Kloppen op de deur volgens C.H. Spurgeon

DeurWanneer mensen kunnen worden toegelaten door aan te kloppen, is er gewoonlijk een klopper aan de deur aangebracht; en zo niet, dan lezen wij vaak de woorden: Geen toegang. Voordat de bellen algemeen waren, bestond bijna allerwegen het gebruik om aan de deur aan te kloppen en moest men in het algemeen de deur doen weergalmen van de slagen. Er was een klopplaat om de klopper op te laten vallen, en nu klopten sommigen zo hard, dat het gebeurde dat zulke slagen noodlottig waren voor de plaat en daaruit ontstond de schert­sende zegswijze: zo dood als een klopplaat. Het betekent een hevige manier van kloppen, die ik wenste dat door u werd nagevolgd in het gebed. Klop aan de hemelpoort zo sterk als de mensen oudtijds aan de deuren klopten. Is er nooit aan uw deur aangeklopt zo dat het door het hele huis heen kon gehoord worden? Sommigen van uw vrienden zijn sterk en kloppen alsof ze van zins zijn binnen te dringen. Het gebeurt dat wellevende mensen zo zacht aantikken dat het door de dienstboden niet wordt gehoord en ze dus moeten wachten. Maar degenen van wie ik thans spreek vallen nooit in die dwaling, want ze doen ieder zo opschrikken, dat men zich haast hen binnen te halen, uit vr…

Dr. Joël Beeke over terugval van een gelovige

HoseaAfgoderij loochent de soevereiniteit van God. Ze verdeelt de wereld in vele kleine gebieden, elk met zijn eigen heer die tevredengesteld moet worden. Misschien staat ze toe dat God over een klein stukje van de hemel en de aarde regeert. Maar in het begin schiep God de hele hemel en aarde en Hij alleen is God. Er is geen andere God. Hij is de God Die ons hoort en ons hele leven over ons waakt. Hosea herinnert ons eraan dat al de gunsten die hij beschreef niets voorstellen zolang we God niet erkennen als soeverein, als de Heere Die in alle opzichten boven alles staat.  De beeldspraak van Hosea 14:9 laat een opmerkelijke verschuiving zien. Israël is niet langer de bloeiende boom; de Heere Zelf is de boom die vrucht draagt. Alsof de Heere Israël werd. Alsof God Zelf tussenbeide komt en Israëls verantwoordelijkheid om vruchtbaar te zijn vervult. Dat is precies wat er gebeurde toen God mens werd. Van Israël werd verwacht dat het Gods wijngaard zou zijn en vruchten van gerechtigheid zou voortbrengen (Jes. 5:1- 7). De naam ‘Efraïm’ betekent ‘vruchtbaar’ (Gen. 41:52). Vruchtbaarheid is het hart van onze roeping en onze identiteit als het volk van God. Maar dan ontdekken we dat Jezus C…

In Vaders’ handen (3)

ContrastDit vormt een geweldig contrast met de niet geredde ziel. Wie niet schuilgaat achter het bloed van Christus, ervaart juist dan voor eigen rekening te leven. Het is een angstige zaak te vallen in de handen van de levende God, als je geen Borg hebt voor je ziel. Dan klinkt het niet: ‘Kom in, gezegende van mijn Heere!’ Maar dan is er enkel de vrees. De meisjes die met hun lampen op de deur bonsden, riepen tevergeefs. Zij hadden kostbare tijd voorbij laten gaan. Nu begonnen zij buiten te staan.  OvergaveHoe anders is het met hen die Christus toebehoren. Zij leren dat niet voor het eerst in hun uiterste, maar reeds in het leven. Zij werpen zich bij leven op Christus. Vanuit het diepe besef geen redding te kunnen bewerkstelligen in eigen kracht. Het diepe besef van zondigheid, onwaardigheid en schuld, de dagelijkse ervaring van verleiding en strijd, deed hen voor het eerst en steeds weer tot Christus vluchten. In overgave.  Zij leerden het vanuit het Woord, dat zij niet langer kwaad te vrezen hebben. Zoals Paulus zegt tegen de Kolossenzen (1: 12-13). ‘Dankende den Vader, Die ons bekwaam gemaakt heeft, om deel te hebben in de erve der heiligen in het licht. Die ons getrokken heef…

Vakantiegroet

Een vakantiegroet als voorbode van een periode van rust, tot 7 augustus.

Erskine: Een woord voor het hart (1)

DorstAch, zult u zeggen, zou er een woord van God zijn, dat bij mijn toestand past? Ik ben een arm, behoeftig schepsel, en zal spoedig door gebrek aan geestelijk voedsel en door gebrek aan een volle teug van de levende wateren die uit Jeruzalem vloeien, vergaan! Wat heeft God over mij gezegd? Heeft Hij wel iets gezegd? Jazeker, Hij heeft gezegd: ‘De ellendigen en nooddruftigen zoeken water, maar er is geen, hun tong versmacht van dorst; Ik, de HEERE, zal hen verhoren, Ik, de God Israëls, zal hen niet verlaten. Ik zal rivieren op de hoge plaatsen openen, en fonteinen in het midden der valleien; Ik zal de woestijn tot een waterpoel zetten, en het dorre land tot watertochten’ (Jes. 41:17,18). Heeft Hij dit gezegd? Houd Hem dan aan Zijn Woord, pleit daarop en zeg: Heere, doe, gelijk als Gij gesproken hebt.  AanhoudenMaar ach, zegt iemand, is er ook een woord van God voor mij? Ik heb Zijn inzettingen al zo lang waargenomen en heb Zijn heerlijkheid nog nooit gezien, zoals ik die zo graag wil zien. Wat heeft Hij over mij gezegd? Hij heeft gezegd, dat ‘Hij wachten zal, opdat Hij u genadig zij (...); Hij is een God des gerichts; welgelukzalig zijn die allen, die Hem verwachten’ (Jes. 30:18…

Het gezin als vormingsplaats (2)

PraktijkKinderen hoeven de kracht om te doen wat God van hen vraagt niet aan zichzelf te ontlenen, maar zij mogen op basis van Zijn beloften een appèl doen op Hem die geeft wat Hij vraagt.  In de praktijk blijkt wat de overtuigingen van ouders waard zijn. We kunnen hooggestemde overtuigingen hebben, maar in de praktijk staan die onder spanning. Onze overtuigingen kunnen Bijbels zijn, maar de praktijk is weerbarstig. Het is mooi om te merken wanneer jonge ouders met overtuiging kinderen christelijk op willen voeden. Gaandeweg blijkt echter dat het niet vanzelf gaat. Dit raakt niet alleen onze kinderen, hun karakter of de samenleving waarin zij opgroeien. Het raakt allereerst onszelf als opvoeders. Als ouder ben je instrument, met alle gaven en beperktheid die met je persoonlijkheid verweven zijn. Een opvoeder heeft in de praktijk vaak allereerst te strijden met zichzelf. Misschien wijzen we te snel van ons af, als we de maatschappelijke ontwikkelingen als eerste reden aangeven waarom opvoeden tegenvalt. Wie eerlijk is, erkent; ik val mijzelf vaak tegen. Ook als opvoeder.  Ouders staan dagelijks voor de opgave om allereerst leiding te geven aan zichzelf. Trouw zijn in het lezen van …

Rots der eeuwen, troost in smart,

LiedRots der eeuwen, troost in smart,Vaste grond voor ’t wank’lend hart,Goed bestand voor storm en vloed,Jezus, is m’ Uw dierbaar bloed;Daarin vond ’k steeds al mijn kracht,Zelfs in d’ allerbangste nacht.Die op eigen kracht vertrouwt,Heeft op lossen grond gebouwd,Eigen werken baten niet.Slechts die tot den Rotssteen vliedt,Komt gewis aan ’s hemels kust.Jezus geeft alleen de rust.Vaste rots in elken nood,Schuilplaats, zelfs tot in den dood,G’ ondersteunt, die wank’lend viel.Trooster der bedroefde ziel,Jezus, Heiland, Zone Gods,Ja, Gij zijt der eeuwen Rots.

Ds. I. Kievit over de moederbelofte uit Genesis 3 (4)

VijandschapEn Ik zal vijandschap zetten tussen u en tussen deze vrouw. God spreekt dus tot de slang en wijst Eva als met de vinger aan. Zo goed de verhouding was, zo kwaad zal ze worden. De Heere zelf ontketent deze strijd. Ik zal vijandschap zetten. Nu is zeker bij een dier van geen zedelijke schuld sprake. Maar deze orde heeft God in zijn schepping gesteld. Zo lezen wij (Gen. 9: 5), dat het vergoten levensbloed door den Heere zal worden geëist van al het gedierte, zowel als van den mens. Een os, die een mens stoot, dat hij sterft, moet worden gestenigd, en ondergaat dus een strafrechtelijke executie. Zo wordt ons hier in de moederbelofte, in het historisch verband, waarin zij is geschonken, allereerst geleerd, dat er een bijzondere strijd zal zijn tussen mensen en slangen.Zo merkt Calvijn op bij de woorden: Ik zal vijandschap zetten: ,,Ik versta eenvoudig hierdoor, dat er altoos vijandschap en strijd zal zijn tussen het menselijke geslacht en de slangen, gelijk nog heden ten dage wordt gezien. Want door een verborgen gevoel in onze natuur heeft de mens van deze een afschuw... Zo vaak het zien van slangen ons schrik aanjaagt, wordt de herinnering aan onze val vernieuwd.Er is vija…

In Vaders’ handen

DuisternisDrie uren valt er dikke duisternis over de kruisheuvel (Luk. 23: 44). De zon wordt verduisterd. Duisternis is een teken van oordeel. Denk aan Egypte, Ex. 10: 20-21: ‘Als Mozes zijn hand uitstrekte naar den hemel, werd er een dikke duisternis in het ganse Egypteland, drie dagen.’ Ook bij Sinaï werd Israël geconfronteerd met duisternis, een donkere wolk overdekte daar de berg. De profeet Joël waarschuwt voor de naderende oordeelsdag, Joel 2: 1-2a. ‘Blaast de bazuin te Sion, en roept luide op den berg Mijner heiligheid; laat alle inwoners des lands beroerd zijn, want de dag des HEEREN komt, want hij is nabij. Een dag van duisternis en donkerheid, een dag van wolken en dikke duisterheid, als de dageraad uitgespreid over de bergen.’ De profeet Zefanja zegt daarover: ‘Die dag zal een dag der verbolgenheid zijn; een dag der benauwdheid en des angstes, een dag der woestheid en verwoesting, een dag der duisternis en der donkerheid, een dag der wolk en der dikke donkerheid’ (Zef. 1: 15).  LijdenDe volle last van de toorn van God is over Christus uitgestort. ‘Maar Hij is om onze overtredingen verwond, om onze ongerechtigheden is Hij verbrijzeld; de straf, die ons den vrede aanbreng…

Het gezin als vormingsplaats (1)

AanpakOnderzoeker Paul Vermeer onderscheidt drie aspecten van opvoeding: doelen, praktijk en stijl. ‘Doelen’ refereren aan de gewenste uitkomst van de opvoeding in lijn met het waardenpatroon van de ouders. De ‘praktijk’ veronderstelt het actuele gedrag van ouders richting hun kinderen, met als doel de opvoedingsdoelen te behalen. Bijvoorbeeld hen helpen bij het huiswerk. De ‘stijl’ van opvoeding houdt verband met de manier waarop zij dit doen. Bijvoorbeeld autoritair of liefdevol responsief. Blijkbaar zijn er verschillende manieren waarop we met onze kinderen om kunnen gaan. Vaak gebeurt dit onbewust, op andere momenten zijn ouders zich daar actief van bewust.  DoelOpvoeden heeft een doel. We krijgen kinderen niet voor onszelf, maar als leenpand van de Heere. Het van God gegeven kind, mogen we met vallen en opstaan opvoeden voor Hem. Beseffend dat dit niet maakbaar is.  Een opvoeder heeft bewust of onbewust opvoedingsdoelen. Ons staat een doel voor ogen, waar we onze kinderen op richten. Een kind is geen plant die in het wild opgroeit, maar onderdeel van de geestelijke kwekerij die het gezin vormt. De Spreukendichter was helder over het doel wat hem voor ogen stond bij de opvoedi…

Geef uw lot in handen van uw Vader.

Lied  Geef uw lot in handen van uw Vader.  laat uw toekomst over aan de Heer’.  Hart vol onrust, zie, Zijn licht komt nader,  en de bergen werpt Zijn almacht neer.  Rust des hemels, nu door niets bewogen,  hemelvreugde voor 't vermoeide hart;  in deez' schuilplaats, aan haar zorg onttogen,  vindt de ziele rust voor leed en smart.  Zij, die bidden, hebben niets te vrezen,  schoon zij lopen, worden zij niet moe.  Nooit zal 't strijden hun te moeilijk wezen,  in de storm zendt God hun vrede toe.  Moet gij door een dal van tranen henen,  grijpt uw harte soms ontroering aan,  Zijn stem spreekt: wil niet langer wenen,  houd steeds moed, want Ik zal met u gaan.  Geef ook mij, Heer’, deze diepe vrede,  die ontspringt van U, mijn Rots, alleen;  dan voert nooit de vijand mij meer mede;  nimmer wank'len zullen dan mijn schreen. 

Gevaar van niet strijden tegen de zonde volgens John Owen

Richting onszelfJohn Owen stelt dat christenen de neiging hebben om de zonde klein te maken, te onderschatten. Zo iemand doodt de zonde niet, maar houdt ze springlevend. ‘Tenminste van zonde die dagelijkse zwakheden zijn. De wortel van een ongedode wandel, is het verdringen van de zonde, zonder dat men er bitterheid in het hart van proeft.’ Vaak hangt dit volgens Owen samen met de gedachte dat de Heere zo genadig en barmhartig is, dat we deze zonde zonder een bitter gevoel aan de hand kunnen houden. Volgens Owen dreigt zo iemand te verharden als het gaat om de zonde, het is een teken dat het hart niet oprecht is voor de Heere.  Owen: ‘Het bloed van Christus dat gegeven is, om ons te reinigen, 1 Joh, 1: 7, Tit. 2 : 14. De verhoging van Christus, welke is om ons bekering te geven, de leer van de genade, die ons leert de goddeloosheid te verzaken, Tit. 2 : 11, 12; en deze dan te gebruiken om de zonde te begunstigen, is een opstand die tenslotte u de beenderen zal breken. Door deze deur zijn van ons uitgegaan de meeste van de belijders, die in deze tijd zijn afgevallen.’ Owen stelt dat deze mensen korte tijd actief waren: ‘Dat hield hen ook aan de plichten en dat bracht hen tot hun be…

Ds. I. Kievit over de moederbelofte uit Genesis 3 (3)

Slang‘Omdat u dit gedaan hebt, zo bent u vervloekt boven al het vee en boven al het gedierte van het veld. Op uw buik zult u gaan en stof zult u eten, alle de dagen van uw leven. De slang is overheerst en misbruikt door de boze macht. Toch wordt nu de slang als dier vernederd. In haar gestalte en leven moet zij als dier het teken dragen van haar levensaanraking met de duivel. En de gemeenschap met het menselijke leven haar tevoren boven de andere dieren gegund, wordt in voortdurende vijandschap veranderd.  Zeker wordt al het dierlijke leven getroffen door de vloek, omwille van de mens, maar de slang treft een bijzonder oordeel. De slang is het van God vervloekte dier, het satanische beest, dat in de wereld van de dieren ons het meest laat zien van de duivel.  De slang wordt in de dierenwereld, als dier onder de dieren door God vernederd, zoals zij tevoren hoog en heerlijk was. Maar met de slang treft het oordeel de hele dierenwereld en de aarde. In die samenhang met de mens had de Heere Zijn schepping geformeerd.  Bij de gevallen mens behoort een gevloekte aarde. Sindsdien zijn de dieren onvrij tegen boze machten, die de mens had moeten keren. Met de schepping ondergaat het dierli…

In Vaders’ handen (1)

HandenGod boetseerde de mens naar Zijn beeld. ‘Doch nu, HEERE! Gij zijt onze Vader; wij zijn leem, en Gij zijt onze pottenbakker, en wij allen zijn Uwer handen werk.‘ (Jes. 64: 8) Mensen komen niet alleen uit Gods handen voort, ze worden dagelijks als in Zijn handen gedragen. Hij vormt, kneedt en onderhoudt. Waar kunnen we beter zijn, dan in Zijn handen?  Het maakt nogal verschil in wiens handen je valt. Als je hoort dat iemand in verkeerde handen valt, dan maak jij je zorgen. Ouders kunnen zich daar geweldig zorgen over maken, ten aanzien van hun kinderen. Want handen kunnen omklemmen, beheersen, gevangenhouden. Handen kunnen beschadigend, vernielend en vervormend zijn. Wat een rust, als hen die ons lief zijn in goede handen vallen. Veilige handen, helpende handen, verlossende handen.  VaderhandenAdam wordt in Lukas 3: 38 de zoon van God genoemd. Hij komt uit Gods handen voort, als schepsel. Zelf heeft hij voor het tegendeel gekozen, in zijn rebellie tegen God. Hem de rug toegekeerd. We leven in opstand tegen God. Als een onwillig kind. Wonderlijk genoeg laat de Heere hen die Hem toebehoren echter niet los. Het nageslacht van Seth worden ‘zonen van God’ worden genoemd. De Heere v…

Brieven van Rutherford voor een nieuwe generatie

WaardeDs. J. van der Haar werd geraakt door de brieven van Samuël Rutherford. Hij schreef erover in het Gereformeerd Weekblad. ‘Er-zijn brieven èn brieven. Miljarden zijn er de eeuwen door verzonden. Naar ik vrees heeft het merendeel van die brieven geen bijzondere waarde of betekenis voor het nageslacht. Een enkele keer ontvangen we een brief die waardevol is en blijft; ja, waardig om door anderen gelezen en overdacht te worden. Dat zijn zulke brieven, die de geur en reuk van de Ander in ons leven aan zich dragen. Het zijn brieven, niet geschreven onder de aandrift van eigen vlees en bloed, maar onder de leiding van 's Heeren Geest. In tijden van geestelijke dorheid en doodsheid kan het zo verkwikken, zich aan zulke brieven te mogen laven, die ontstonden uit de nabije gemeenschap en geloofsoefening van/met een verzoend God in Christus. Het is daarom een reden tot vreugde, dat enkele bundels brieven opnieuw het licht zagen, waarvan de dikste en oudste tevens de uitnemendste is. Ik bedoel de brieven van de godvruchtige, hooggeleerde Dr. Samuel Rutherford.’ Een paar eeuwen geleden, in 1674, kwam er een eerste vertaling van meer dan 300 brieven van Rutherford in Nederland op de markt…

Kom Heer’, toef langer niet

LiedKom Heer’, toef langer niet,Ons hart ziet naar U uit,Wij wachten op Uw heilsgebied,Dat al ons lijden stuit.Kom, al het schepsel zuchtMet opgeheven hoofd,En reikhals, tot Uw troon gevlucht,Naar wat Gods Woord belooft.Kom, wit is ’t rijpend graanDoor ’t koest’rend zonnevuur;Doe maaiers tot Uw akker gaanEn ’t zaam’len in de schuur.Kom, Heiland, toef niet meer,Kom op Uw wolkentroon,’t Heelal wacht op zijn OpperheerIn U, des Vaders Zoon. 

Een stem uit de eeuwen: ds. G. Boer

GemeenteElke gemeente heeft een eigen sfeer en eigenheid waar de predikant een weg mee moet zien te vinden. Zo schrijft hij over Lunteren dat zijn handen er wel eens moe worden: ‘Soms met uw lauwheid, soms met uw gebrek aan openheid, soms met uw dode rechtzinnigheid, soms met allerlei geloof zonder wortel, soms ook met het gemis aan aanvurende kracht.’ Over Huizen voorspelt hij bij zijn afscheid in 1965 een moeilijke tijd: ‘Wat God met u gaat doen weet ik niet. Wel weet ik, dat ge een moeilijke tijd tegemoet gaat, waarin niet in de eerste plaats de wijsheid, het inzicht, het beleid doorslaggevend zijn – hoe noodzakelijk ook – maar de verborgen omgang Gods, die zich openbaart in een zich telkens vernieuwend leven naar Gods Woord.’ Deze citaten zijn afkomstig uit een levensbeschrijving van ds. G. Boer door dr. J. van der Graaf, onder de titel ‘Passie voor het Evangelie’.  VerbondVoor ds. G. Boer was verbondsprediking kenmerkend. Illustratief daarvoor is de preek die hij hield bij de bevestiging van lidmaten op 3 april 1955 in de st. Janskerk in Gouda, aan de hand van Deut. 29: 10a, 12, 13). ‘Nu zegt de Heere tot het volk: de Heere uw God. Ik zeg het vanmorgen ook: Gij staat heden al…

Ds. I. Kievit over de moederbelofte uit Genesis 3 (2)

Wantrouwen‘Dan openbaart zich de diepte van het bederf, dat zo plotseling den levenswortel van de mensen als een kanker had aangetast, want hij neemt het op tegen God, verontschuldigt zich en werpt een blaam op anderen en zo op God: Toen zei Adam: de vrouw, die Gij mij gegeven hebt, die heeft mij gegeven van dien boom, en ik heb gegeten. En de Heere God zei tot de vrouw: Wat is dit, dat gij gedaan hebt? en de vrouw zei: Die slang heeft mij bedrogen en ik heb gegeten."Zo schuift Eva de schuld op de slang en over de slang heen op God. Hoe wordt de naaktheid hunner ziel openbaar! Zij vluchten niet tot God om vergeving, noch vragen bedekking van den Heere, doch hechtten zich vijgeboombladeren samen tot schorten. Zie, hoe hoogmoedig de mens is geworden door den val. Hoe onwillig is hij ook de misdaad alleen op zichzelf te leggen en zich voor God te verootmoedigen. Zijn antwoord was trotsheid jegens zijn Schepper, vijandschap tegen zijne vrouw en geveinsdheid met betrekking tot zichzelven. Welk een stroom van ellende kwam over den mens en zijn ganse geslacht.  Wanneer wij dit alles overwegen, dan schittert de vrije genade, dat de Heere omzag naar zijn gevallen schepsel, dat den dood zic…

Bidden en aanhouden (3)

BekeringDe farizeeën wilden zichzelf rechtvaardigen, maar Jezus bepleitte de noodzaak van werkelijke bekering. De farizeeën waren trots op hun religieuze status, maar Jezus bepleitte in de Bergrede op dit punt nederigheid. De farizeeën bepleitten uiterlijke ceremoniën, maar Jezus wijst op de houding van het innerlijk; het hart. De farizeeën zochten instemming van mensen, maar Jezus toont dat instemming door de Heere van belang is. Joh. 12: 42-43: ‘Nochtans geloofden ook zelfs velen uit de oversten in Hem; maar om der Farizeeën wil beleden zij het niet; opdat zij uit de synagoge niet zouden geworpen worden. Want zij hadden de eer der mensen lief, meer dan de eer van God.’  Het oude niet combineren met nieuw Met Jezus komst brak een nieuwe periode aan. Het Judaïsme met zijn wetten en regels werd vervangen door de boodschap van Christus. Het was niet te combineren, maar betekende ofwel het ene ofwel het andere. Als Paulus later te maken krijgt met mensen die het Evangelie willen combineren met allerlei Joodse wetten, ageert hij daar fel tegen. Dit betekent niet dat hij tegen alles ingaat; maar wel waar het op spanning staat met het Evangelie. Hij is de Joden een Jood en de Grieken ee…

Ds. I. Kievit over de moederbelofte uit Genesis 3

ZaligmakerZie, ik verkondig u grote blijdschap, zo klonk de stem van de engel in de Kerstnacht tot de herders, die de nachtwacht hielden bij hun kudden. Zie, ik verkondig u grote blijdschap mag ook gezegd worden, wanneer wij lezen in onze tekst de eerste belofte van een Zaligmaker, die geschonken is aan het gevallen mensengeslacht in de hof van Eden. Het wekt onze bewondering op. Hoe de Heere langzamerhand Zijn Zoon heeft bekend gemaakt en geopenbaard. Hij begon met deze belofte en ontplooide haar steeds meer. Hier is dan de eerste toezegging van leven en vrede aan de gevallen mens. Zij zal nog veel duisters hebben bevat voor onze eerste voorouders, ook al heeft het aan de verlichtende en wederbarende daad ten leven door de Heiligen Geest niet ontbroken. Woord en Geest zijn van meet af met elkaar verbonden, want God verspilt Zijn Woord noch genade. Hoe veel duisters deze belofte, deze moederbelofte, nog bevat, toch mogen wij er zeker van zijn, dat in de ziel van onze voorouders een vonk van hoop werd ontstoken in de nacht hunner zonde en van de dreiging van de dood, gekomen onder de vloek als zij waren. Gevallen in de zonde, afgevallen van hun Schepper en Formeerder, de duivel toe…

Missie in de wereld

VerbreidingProf. van Ruler had grote invloed op de tekst. In zijn visie verhouden het apostolische en het confessionele zich tot elkaar als de buitenkant en de binnenkant van de bol. Het één brengt het andere mee. Artikel VIII van deze Kerkorde luidt: ‘Als Christusbelijdende geloofsgemeenschap gesteld in de wereld om Gods beloften en geboden voor alle mensen te betuigen, vervult de Kerk, in de verwachting van het Koninkrijk van God haar apostolaire opdracht in het bijzonder door haar gesprek met Israël, in het werk der zending, door de verbreiding van het Evangelie en de voortdurende arbeid aan de kerstening van het volksleven in de zin der Reformatie.’ Dit wordt als volgt nader uitgewerkt: ‘De Kerk richt zich in de verbreiding van het Evangelie tot hen, die daarvan zijn vervreemd, om hen terug te brengen tot de gemeenschap met Christus en Zijn Kerk, blijft in al haar geledingen strijden voor het reformatorisch karakter van staat en volk en wendt zich, in de verwachting van het Koninkrijk Gods, in de arbeid der kerstening tot overheid en volk, om het leven naar Gods beloften en geboden te richten.’ Er was in die jaren sprake van hernieuwde Bijbels-theologische bezinning. Men plaat…

Ds. W.L. Tukker: de Persoon en het werk van de Heilige Geest (2)

VeelomvattendMaar zijn de werken van deHeiligeGeestniet meer en niet veelomvattender? Voorzeker: daar zijn de werken van deGeestin de toevergadering en in de toerusting van de kerk met al wat daar in en aan de kerk samenhangt. Maar dat werk van deGeestwordt in de volgende Zondag nog apart behandeld. Dan zijn er ook algemene werken van deHeiligeGeest, die in het publieke leven nodig zijn, als kennis, vaardigheid, voorzichtigheid. Maar het gaat deHeiligeGeesttoch bijzonder om het uit dat van Christus te nemen om dat aan mensen te verkondigen. En dan volgt er inderdaad het dragen en volbrengen van de taak van een christen in deze wereld. Tot Adam zei de HEERE: Bewoont - bebouwt het aardrijk. Aan Mozes werd de taak gegeven om met wijze mannen het volk te leiden en te regeren. Christus de Koning is aan het volk gegeven niet alleen tot rechtvaardigheid enheiligheid, maar ook tot wijsheid. En de Godzaligheid is tot alle dingen nut en die heeft de belofte voor dit en voor het toekomende leven. Ook voor dit leven. Maar alles wat deGeestdoet komt dan toch neer op het persoonlijke: Hij is ook mij gegeven. Dat gegeven worden is een gegeven worden door de Vader op de voorbede van Christus. En …

Bidden en aanhouden (2)

BruiloftJezus gebruikt het beeld van de bruiloft met het bijbehorende eten. In het Oude Testament is het eschatologische feestmaal van de Bruidegom, voorzegd. De komst van de Bruidegom werd verwacht. Anna vastte en bad heel haar leven, zij verwachtte de Messias. Bij Jezus komst zien we echter vreugde bij de oude vrouw. Vasten veronderstelt dat Jezus nog niet gekomen is. Dat Zijn komst nog uitstaat. Hij is echter gekomen. Met de komst van Jezus deed de Messiaanse eeuw haar intrede. De beloofde Zoon is gekomen.  Inderdaad, Jezus’ discipelen eten en drinken, net als de andere mensen. Zij houden er vooralsnog geen bijzondere gewoonten op na. Eenvoudigweg omdat de Meester onder hen is. De Bruidegom is bij hen. Dan is er geen reden voor vasten en klagen.  Jezus’ doodDit betekent echter niet dat deze situatie zal aanhouden. Jezus voorspelt een tijd waarin men wel degelijk zal vasten (Luk. 5: 35). Feitelijk hebben we hier te maken met de eerste aankondiging van Jezus’ lijden en dood. Er komt een tijd, waarin de vreugde abrupt onderbroken zal worden. De beeldspraak die Jezus gebruikt duidt op een bruiloft die in volle gang is, waarbij ineens en voortijdig de bruidegom niet meer aanwezig is…

John Newton: Die heeft mij ’t hart doorboord!

Lang heeft de zonde mij bekoord,Ik kende schaamt’ noch vrees,Maar ik zag op Gods bloedend woord,Waar mij zijn Geest op wees.O, het Lam! het bloedend Lam!Het Lam op Golgotha!Men velde Hem neer,Maar nu leeft Hij weer,En schenkt mij Gods gena.Ik zag Hem hangen aan het hout,Het oog op mij gericht,Terwijl het doodszweet, klam en koud,Hem parelde op ’t gezicht.O, het Lam! het bloedend Lam!Het Lam op Golgotha!Men velde Hem neer,Maar nu leeft Hij weer,En schenkt mij Gods gena.Nooit dat ’k Zijn matten blik vergeet;Die heeft mij ’t hart doorboord!’t Was of Hij mij Zijn lijden weet,Al sprak Hij ook geen woord.O, het Lam! het bloedend Lam!Het Lam op Golgotha!Men velde Hem neer,Maar nu leeft Hij weer,En schenkt mij Gods gena.’t Geweten sprak met klem daarbij:„Uw schuld klonk Hem aan ’t hout;En de oorzaak van Zijn dood zijt gij!”Van wanhoop werd ik koud.O, het Lam! het bloedend Lam!Het Lam op Golgotha!Men velde Hem neer,Maar nu leeft Hij weer,En schenkt mij Gods gena.Hij blikte andermaal en sprak:„Uw schuld vergeef ik u;Al is ’t, dat gij Mij ’t hart verbrak,Zo vindt gij ’t leven nu!”O, het Lam! het bloedend Lam!Het Lam op Golgotha!Men velde Hem neer,Maar nu leeft Hij weer,En schenkt mij Gods ge…

Ds. W.L. Tukker: de Persoon en het werk van de Heilige Geest (1)

AchtergrondDeHeiligeGeestis de stille Getuige op de achtergrond, maar dan wel op de achtergrond van alle dingen. Sommigen, die boven of voorbij Gods Woord heen grijpen, beroepen zich graag op deHeiligeGeest; anderen houden het zo bij Gods Woord, dat zij het werk van deHeiligeGeestdaarin en daarbij uit het oog verliezen. Als deHeiligeGeestde Stille Getuige is op de achtergrond aller dingen, dan staan toch vele dingen op Zijn naam. De schepping is mede Zijn gewrocht. Het Woord is Zijn gewrocht. De ontvangenis van Christus in het vlees is Zijn werk geweest. De prediking en heel de ambtelijke bediening in de kerk is. Zijn werk. En de kerk zelf in haar toevergadering door de eeuwen heen is Zijn werk. U voelt een geweldig werk, niet minder dan dat van de Zoon. De bijbel begint dan ook met deHeiligeGeest, als die vóór de schepping zweefde op de afgrond. En de bijbel eindigt ook met deHeiligeGeest, als Die met de bruidskerk bidt om de komst van Jezus, op welke bede de Heere Christus dan ook komen zal op de jongste dag! Allemaal bewijzen, dat deGeestGods wel waarlijk God is, te geloven, te aanbidden gelijk de Vader en de Zoon. HeiligKomt, zoeken wij Zijn kennis te putten uit deHeiligeSchri…

Ds. D.J. van Dijk: Een vruchtbare prediking (2)

VruchtDie vruchten worden gezien in de bekering. Zij zijn van de afgoden bekeerd tot de levende en waarachtige God. De afgodendienst wordt nagelaten. Toch is nalaten niet genoeg. Er zijn tegenwoordig heel wat Toradja's, die hun oude heidense godsdienst nalaten, maar toch nog niet de waarachtige en levende God gaan dienen. In Thessalonica werden de mensen bekeerd. Dat wil zeggen, ze moesten niet alleen de zonden nalaten en vlieden, maar ze moesten ook tot nieuw leven komen en dat uitte zich in een dienen van de levende God. Daarom was de prediking een vruchtbare prediking, niet alleen omdat ze loslieten het oude, maar omdat zij de waarachtige God gingen dienen. Als vrucht op de prediking is daar een levensverandering, levensvernieuwing bij die mensen gekomen. Niet alleen een levensverandering van buiten, maar een verandering, die van binnen uit naar buitenwerkte. Bekeren dat is afgoden loslaten en de ware God gaan dienen. Heilige GeestDat is een werk, dat de Heilige Geest alleen kan doen. Dat kan een mens niet. Zo’n prediking gaat tegen de mens in. En als die prediking toch aanvaard wordt dan komt dat niet door de kracht of door het vuur van de prediker, maar alleen door de H. Gees…

Ds. D.J. van Dijk: Een vruchtbare prediking (1)

ZendingToen ik enkele jaren geleden eens voor de zending ergens sprak was er een man, die tot mij zeide: „ik voel niets voor de zending". Een mens voelt niets voor de zending. Maar wanneer Gods Geest ons heeft laten zien, wie wij door onze zonde geworden zijn, hoe verloren we liggen in schuld, waaruit we onszelf niet verlossen kunnen, en wanneer dan het oog geopend wordt voor dat grote Zendingswerk Gods, dat Hij Zijn Zoon gegeven heeft tot verlossing van zondaren, dan zien we, dat zendingswerk er niet is omdat wij daar voor zouden voelen, maar dat zendingswerk er is om Gods wil.  Heilige GeestDe drijfveer van het zendingswerk mag ons gevoel niet zijn. We moeten gedreven worden door de Heilige Geest. Paulus werd ook gedreven door de Heilige Geest. Onder de drang en de leiding des Geestes is Paulus de heidenwereld ingegaan. En als Paulus dan op weggaat dan is de zendende gemeente aan het bidden. Paulus gedreven door de Geest en de gemeente door de Geest biddende: wanneer er zulke krachten arbeiden dan moeten er wel deuren opengaan. Als de Geest opent, wie zal er dan sluiten? AfgodenPaulus gaat naar Thessalonica. Hij preekt daar. Slechts drie weken. En dan komt er tegenstand. Zo hevi…

Bidden en aanhouden (1)

StromingenWe zien hier drie stromingen die met elkaar in aanraking komen. De brede stroom van de farizeeën, de kleine groep discipelen van Johannes en de nieuwe rabbi uit Nazareth, Jezus met Zijn discipelen. Bij het volgen van een rabbi of geloofsgroep, hoorden en horen gedragsregels. Allerlei kenmerken in levensstijl bepalen mede de manier waarop iemand in praktische zin in het leven staat. Wat je daarvan ziet bij elkaar, vormt ons beeld van die ander. Veelal betreft dit de buitenkant, maar die staat daarbij niet los van de binnenkant.  Vasten en biddenDe kenmerkende gewoonten van de farizeeën zijn bidden, vasten en het geven van aalmoezen. Dat is wat zij steeds weer duidelijk maken bij hun optreden. Als het daarom gaat, hebben zij er alles aan gedaan. In het Oude Testament werd de Joden opgedragen te vasten bij de grote Verzoendag.  Toen de ark weer terugkwam in het land, nadat deze in Samuëls dagen bij de Filistijnen was terechtgekomen, riep de profeet op tot Reformatie. Men had afgoden gediend in plaats van de Heere. We lezen dan: ‘En zij werden vergaderd te Mizpa, en zij schepten water, en goten het uit voor het aangezicht des HEEREN; en zij vastten te dien dage, en zeiden al…

Als de bazuin klinkt

LiedAls 't bazuingeschal des Heeren klinkt, en Jezus' komst is daar,Als de stem van de Archangel klinkt in 't rond,En de lucht vervuld is met 't gezang der heil'ge Eng'lenschaar,Siddert gans de schepping in die heil'ge stond.Als 't bazuingeschal des HeerenAls 't bazuingeschal des HeerenAls 't bazuingeschal des HeerenWordt gehoord, zijt gij dan voor Zijn komst bereid?Als 't bazuingeschal des Heeren roept: "Gij doden! komt ontwaakt!Schudt het stof af, kleedt u met d' onsterflijkheid!"Als de wereld handenwringend hare wanhoopskreten slaakt,Ben ik dan, om Hem te volgen, gans bereid?Als 't bazuingeschal des HeerenAls 't bazuingeschal des HeerenAls 't bazuingeschal des HeerenWordt gehoord, zijt gij dan voor Zijn komst bereid?Als 't bazuingeschal des Heeren al Zijn kind'ren op deez' aard,Die nog leven, in een punt des tijds omkleedt.En Hij allen die in Christus zijn, voor eeuwig thuis vergaart,Broeder, zuster, zijn wij voor die stond gereed?Als 't bazuingeschal des HeerenAls 't bazuingeschal des HeerenAls 't bazuingeschal des HeerenWordt gehoord, zijt gij dan voor Zijn komst bereid?

Ds. L. Kievit: Pinkstervolheid (2)

VerschilZojuist heeft ds. L. Kievit zich afgevraagd wie er aan het klokkentouw van ons leven trekt. Je kunt blijkbaar vervuld zijn met de Heilige Geest, maar ook met de geest van de wereld. Kievit: ‘Wat is dat verschrikkelijk. Schrikt u ervan? Want dit vervullen is namaak. Het betekent voor uw leven, een vervelen, een vervuilen, een vervallen. Het scheelt telkens maar één letter, maar het maakt een eeuwig verschil.  Ziet toe, dat u niet in verkeerde handen valt. Heden wil God u eraan ontdekken. Wat een leegheid, al is het propvol met bezigheid en bezorgdheid, met welstand, en welvaart, met vermaak en vertier. WoonruimteZo’n geopende leegte roept tot God! Als dat echt waar is, dan is de begeerte geboren om vervuld te worden met de Heilige Geest. Wie aarzelt hier? Och, moeten wij niet met schaamte belijden, dat wij ons levenshuis niet helemaal willen inruimen voor de God des levens. Want dan zou ik... Wij weten meestal wel waar de schoen wringt en anders moeten wij onze wandel maar eens nagaan. Mag de Heere binnenkomen? Graag, maar... Daar mag Hij niet komen, en dat moet ik vrij houden voor wat anders, en ik heb toch ook nog woonruimte nodig. Vervuld, dan zou ons leven veranderen. H…

Ds. L. Kievit: Pinkstervolheid (1)

IntrekNaar aanleiding van de woorden ‘En zij werden allen vervuld met de Heilige Geest.’ (Hand. 2: 4a), mediteert Kievit over Pinksteren. ‘Wanneer het hoge uur van Pinksteren geslagen heeft daalt de Heilige Geest neer van de Vader, dóór de hand van de Zoon, om zijn intrek te nemen in de gemeente van de levende God. De discipelen speuren zijn tegenwoordigheid in de tekenen van wind en vuur; zij worden haar nog dieper en rijker gewaar, omdat zij allen vervuld worden met de Heilige Geest. Pinksteren is het feest van de gemeente; door Christus gesticht en aan Christus gehecht vormt zij een eenheid, een gemeenschap. Maar in die gemeenschap komt het persoonlijke niet te kort. De Heilige Geest betrekt zijn woning in de gemeente. Hij trekt tegelijk binnen in de harten om die te vervullen. Wij mogen het persoonlijke nooit uitspelen tegen het gemeenschappelijke, en omgekeerd evenmin. Sommigen verklaren met plechtige ernst, dat het alles toch maar een persoonlijke zaak is en rekenen dan niets voor de gemeenschap. Maar dit persoonlijke bloeit slechts in de gemeenschap op! Anderen verklaren met een breed gebaar: God woont in zijn gemeente, daar delen we dus allen in. Nee, de vraag is gewettigd…

De vrucht van Pinksteren: zendingswerk door ds. D.J. van Dijk

KerkDe latere Hervormde predikant van Sint Annaland diende jarenlang op het zendingsveld van Indonesië. Hij schreef met voldoening over de kerkbouw die voor hem een teken vormde van de voortgang van het Koninkrijk: ‘Nadat op 18 September 1935 onder veel belangstelling de eerste steenlegging had plaats gehad, waarbij gereleveerd werd de uitbreiding van de gemeente te Rante Pao en waar gewezen werd op de noodzakelijkheid van een nieuwe kerk voor Rante Pao. nu mocht op 31 Januari 1936 de plechtige ingebruikneming plaats hebben. Thans werd weer zoo n altaar opgericht ten teken van het geloof der gemeente en tevens een teken voor hen, die nog in duisternis wonen. Werd reeds in 1929 een fonds gevormd voor een nieuwe kerk, toch zou het nog wel enkele jaren duren eer dat fonds sterk genoeg zou zijn om een kerkgebouw te zetten, zoals dat nodig is voor de gemeente Rante Pao. Zeker er stond een kerkje vanaf 1921, maar dat was in den loop der jaren verweerd en haveloos geworden 'en daarbij sinds enkele jaren ook te klein. Niet weinig was de kritiek die de Zendeling-Leraar moest horen! Woonde hijzelf niet in een behoorlijk huis, terwijl het Godshuis haveloos was! Behoorde de Zending niet te zo…

Jezus roept een tollenaar tot navolging (5)

GenezingJezus raakt het verstand aan, dat geen kennis heeft van God. Hij legt de hand op de wil, die alleen wil wat God niet wil. Hij heelt het geweten, dat vertroebelt raakte en als gevolg daarvan ongevoelig werd voor de zonde. Hij brengt de verlangens in het licht en vernieuwt ze. De trots, de hypocrisie, de eigenliefde; hij legt het bloot en brengt tot inkeer. In toenemende mate. De gevangenenbewaarder was zich nooit bewust van zijn dreigende ondergang, tot Hij werd geconfronteerd met Wie en hoe de Heere werkelijk is. Toen kwam daar de vraag: ‘Wat moet ik doen om behouden te worden?’ Het medicijn: ‘Geloof in Jezus Christus, je zult zalig worden.’  Wie ziek is, komt al dichter bij de dood. Dit beseffen we, wanneer we een ziekte onder de leden hebben die ons langzaam afbreekt. Wie dat ontdekt, is zijn rust kwijt. Zo is het ook met een zondaar die aan zijn zonde wordt ontdekt. Die gaat als nooit tevoren op zoek naar een arts. Alles wordt in het werk gesteld, om de juiste arts te vinden. Het eerste wat Jezus dus doet in ons hart, is het besef doen ontluiken dat we ernstig ziek zijn. Het recept dat Hij voorschrijft, blijkt een beschikbaar medicijn. Hij zelf is het, die de ziekte ove…

Jezus roept een tollenaar tot navolging (4)

ZichtbaarHeel zijn oude netwerk nodigt hij uit. Levi loopt niet met een staart tussen zijn benen uit zijn oude netwerk weg. Hij is geen stille vluchteling. Heel zijn netwerk mag weten wat voor verandering hij heeft doorgegaan. Hoe ze er ook over denken, wat ze er ook van vinden. Allemaal dienen ze in aanraking te komen met Christus.  In de cel van zijn leven is het licht van Christus gevallen. Met dat hij Jezus genade aanvaardde, kreeg hij zo’n liefde voor Hem dat hij deze liefde aan allen gunt. Hij ontmoette de Borg voor zijn schuld en wil Hem nu met al zijn oude vrienden delen. Iemand wordt nooit alleen voor zichzelf behouden. Een christen wordt door Gods genade niet op zichzelf gericht, maar op anderen. ‘Gij zijt het zout van de aarde.’ (Matt. 5: 13). Een stad op een berg kan niet verborgen blijven. Jesaja stelt dat als het volk dat eerst in duisternis wandelde licht ziet, zij ook opstaan en licht geven. Robert Murray MacCheyne zegt daarbij: ‘Christenen moeten als Christus worden, kleine zonnetjes om op gaan en te schijnen over de donkere wereld.’ Maak u op, wordt verlicht. We worden als lichtdragers in deze wereld geplaatst. Het wordt een afscheidsmaaltijd voor Levi. Zoals een…

Dag van oordeel en beslissing

Lied Dag van oordeel en beslissingVan der mensen eeuwig lot;Dag van sidd’ren en verschrikking,Dag van stoorloos heilgenot;Zalig allen, die in ChristusDan verzoend zijn met hun God. Onze Heer’ is ’t, Jezus Christus,Heer;, aan ’t hout des vloeks gedood,Die dan weerkomt op de wolkenAls des Vaders troongenoot,Hun ten leven, die geloofden,Maar hardnekkigen ten dood. Op Zijn woord: „ontwaakt gij doden”,Opent zich der graven mond,Geeft de zee haar doden weder,Die haar diepe kolk verslond;En met beven wachten allen’s Rechters oordeel in dien stond

Ds. W.L. Tukker: de Heilige Geest en de prediking

Pinksteren‘Vindt dan depredikinghaar hoogtepunt in het feest van de Geest, het Pinksterfeest, dan zal men zich hebben te realiseren dat van die dag aan bijzonder de bedeling van de Geest is ingegaan. Al wat men preekt uit de Handelingen en uit de Brieven en uit de Openbaringen is voorzeker een werken van de verheerlijkte Christus uit de hemel, maar dan toch altijd door de Heilige Geest. Wie, daar op letten gaat, zal door alle genoemde boeken lichtend de persoon van de Heilige Geest zien.  Hier vindt u één machtig werken en dringen van de Geest naar de volkomenheid van het rijk van Christus. De persoon van de Heilige Geest is het ook, die nóg draagt het hele werk en Die de Vredesgedachte Gods van eeuwigheid verwezenlijkt en Die het vredeswerk van Immanuël toepast en heerlijk maakt. Dit geve niet slechts moed aan de predikers, maar Gods ware knechten zullen, met die Geest begiftigd en door die Geest bezield, staan in de hun opgelegde taak. Door Zijn Geest rijde Christus voorspoedig op de wagens van het Woord door deze wereld en Hij doe even moedige daden als in de dagen van de Handelingen. Als de Schrift doet zien hoe die Geest uit Filippi's gevangenis, uit het huis van de keizer, u…

Jezus roept een tollenaar tot navolging (3)

AchterlatenHet gaat hier om achterlaten, verlaten, in de steek laten en overlaten. Dit is een patroon onder Jezus’ volgelingen. Petrus zou naderhand zeggen: ‘Wij hebben alles verlaten en zijn U gevolgd.’ (Luk. 18: 28) Jezus zelf zegt: ‘Alzo dan een ieder van u, die niet verlaat alles, wat hij heeft, die kan Mijn discipel niet zijn.’ (Luk. 14: 33). Wat de rijke jongen niet kon, is wat de Heere Jezus vraagt van al zijn volgelingen. Verlaten en volgen.  Wat betekent dit nu. Raakt dit alleen aan spullen, aan bezittingen? Daar wordt het vaak wel op betrokken. Dan denken we aan bestaanszekerheid. Voor Levi zou het dan gaan om zijn tollenaarsbedrijf, zijn winstgevende activiteiten. Of sterker aangezet zou je kunnen zeggen; hij moet zijn zwendelpraktijk opgeven. Soms is er de neiging om het enkel te betrekken op het loslaten van een wereldse levensstijl. Dat je je Netflixabonnement opgeeft, de kroeg voortaan links laat liggen, je seizoenskaart opgeeft. Dat zouden ook adviezen van rabbi’s kunnen zijn geweest. Wat hier gebeurt raakt óók dat, laat dit helder zijn. Het gaat echter verder.  LoyaliteitenWij mensen zijn loyaal aan allerlei anderen. Onze vrienden, onze collega’s, onze relaties. D…

Ds. W.L. Tukker: dienaar van het Woord

SchoudersWe zijn niet de eersten die het Woord bestuderen. Sterke schouders uit het voorgeslacht dragen ons, maar ook de invloed van de studietijd werkt door in het ambtelijk werk. Ds. W. L. Tukker merkt op als het gaat over een predikant die verdieping zoekt: ‘Gelukkig staan wij daar niet alleen. Daar zijn vooreerst onze meesters, onze hoogleraren, die ons het nodige hebben meegegeven, wat wij wekelijks in de aanvat van de Schriften nodig hebben. Die staan toch altijd achter ons in het werk en door de jaren heen voelen wij dat als een niet te onderschatten steun. Gelukkig als wij goed onderwijs gehad en gevolgd hebben, goed gestudeerd hebben.  Laten wij ook voor alles een behoorlijk stuk van elke week afzonderen tot dit werk. En daar vergroot zich het aantal van die ons steunen, die zich uit de leraren van de kerk in een lange rij achter ons stellen, op wiens werk wij mogen terugvallen. Bijzonder belangrijk is ook wat besloten is op bepaalde kerkvergaderingen. Zij geven de lijnen aan tot ons denken en tot ons spreken. Het is geen verloren, maar gewonnen tijd, die aan het onderzoek van de Schriften gewijd wordt. Laat ons de trouw aan het pastoraat niet kreupel doen gaan in het wer…

Roept uit aan alle stranden

LiedRoept uit aan alle stranden,Verbreidt van oord tot oord,Verkondigt allen landenHet Evangeliewoord!Roept uit den Heer der Heeren,Als aller volk’ren vriend!De volk’ren moeten lerenWat tot hun vrede dient.Verbreekt de vreemde altarenEn bouwt des Heeren huis!De wereld moet zich scharen,Zich scharen om het kruis.De doven moeten horen.De onkundigen verstaan,Den blinden 't heillicht gloren,De kreup’len leren gaan;De treurenden vergetenHun leed en droefenis,En al wat arm is wetenDat daar een Heiland is!Roept uit aan alle strandenVerbreidt van oord tot oord,Verkondigt allen landenHet Evangeliewoord!

Ds. W.L. Tukker: dien elkaar!

Dienen'Dient elkander door de liefde'.Galaten 3 : 13. Dat wordt dan in de gemeente Gods geboden. Op het geloofsartikel van de kerk kerk volgt direct dat van de gemeenschap van de heiligen. Dit mag in de kringen der eerstgeroepen heiligen, namelijk die van de apostelen, dienaren van het Evangelie, dan wel in de eerste plaats gelden. En dan ook geldt de dienst aan elkaar voornamelijk aan de huisgenoten van het geloof, namelijk aan de leden der gemeenten.  Tot deze dienst moet de liefde de drijfveer zijn. Zoals de liefde ook alleen de drijfveer moet en kan zijn tot de dienst aan God en aan Zijn Woord. Waar het geloof is, daar is liefde. Waar éénzelfde geloof is, daar is liefde. Waar éénzelfde hoop is, daar is liefde. De leraren moeten de gemeenten liefhebben en vanuit de liefde dienen. Niet voor niets gebruikt de bijbel voor de gemeenteleden de broedernaam. En wat voor man moet hij zijn, die zijn broeder naar het vlees niet liefheeft? Wat voor man moet hij zijn, die de broeders van de gemeente niet liefheeft? Hoe kan iemand een gemeente dienen zónder liefde. Waar de gemeente een broederband heeft krachtens doop, krachtens belijdenis, en ook krachtens bewezen genade, daar moet elke le…

Calvijns’ uitleg van de tien geboden: tweede gebod

Bovendien verbiedt Hij op godsdienstige gronden enige afbeelding te vereren. Leren wij alsvolgt uit dit gebod, dat de dienst en de eer van God van geestelijke aard zijn. Want zoals Hijzelf Geest is, vordert Hij ook, dat wij "Hem in Geest en in waarheid dienen" (Joh. 4 : 24). Hij voegt er dan ook een vreselijke dreiging aan toe, door welke Hij verkondigt, hoezeer Hij door de overtreding van dit gebod is beledigd: "Want Ik, de Heere, uw God, ben een ijverig God, Die de misdaad der vaderen bezoek tot in het derde en vierde geslacht van degenen, die Mij haten, Die genade oefent aan duizenden van de kinderen degenen, die Mij liefhebben en Mijn geboden onderhouden". Daarmee zegt Hij met zekerheid, dat Hij de enige is aan Wie wij ons moeten vasthouden, en dat Hij geen God naast Zich duldt. En Hij zegt Zelfs, dat Hij met majesteit en roem wraak zal oefenen, wanneer zij deze op beelden of andere dingen zullen overdragen. En dat zal dan niet slechts een enkele maal gebeuren, maar aan de vaders, de kinderen en de kleinkinderen, dat wil zeggen: voortdurend. Tegelijk belooft Hij ontferming en mildheid aan al degenen, die Hem liefhebben en die Zijn geboden onderhouden, en geeft de grootheid van…

Jezus roept een tollenaar tot navolging (2)

ZiekStel je voor dat jij een kwaadaardig gezwel onder de huid droeg. Je had er geen idee van. Op een dag komt er een dokter voorbij. Die observeert je met zijn kennersblik en spreekt je aan. Je bent ernstig ziek, ik zie het. Zou je die man dan naderhand niet dankbaar zijn? Jezus komt als hemelse arts langs Levi’s tolhuis en zegt hem niet alleen ‘je bent ernstig ziek’, maar past ook het geneesmiddel toe: volg Mij! De hemelse arts onderkent de ziekte, schrijft het recept en blijkt zelf het medicijn.  Wat betekent leren volgen? Als Jezus zo langskomt in je leven, onderken je dat je niet op je plek bent. Je ontdekt dat je weerstand tegen het dienen van de Heere, tegen Gods geboden, tegen vrije genade vanwege de bloedstorting van Christus; in werkelijkheid opstand is tegen God. Dat Hij je confronteert met je zondigheid en doet omkeren tot Hem, is Zijn genade. ‘Zoishetdan niet van degene, die wil, noch degene, die loopt, maar van de ontfermende Gods.’ (Rom. 9: 16)  De Dordtse Leerregels beschrijven dit kernachtig: ‘Zoals Hij de Zijnen van eeuwigheid heeft verkoren in Christus, alzo ook dezelfden in de tijd krachtig roept, met het geloof en de bekering begiftigt, en, uit de macht van de …

Gij, Jezus Christus, opgestegen tot hoogste heerlijkheid

LiedGij, Jezus Christus, opgestegentot hoogste heerlijkheid,blijft ons nabij op onze wegen;U zij de lof gewijdUw weg ging voort door smaad en dood;o Heer’ die ons Uw lichaam boodals 't levensbrood Gij, 's Vaders Zoon, ten troon verheven,betoont Uw majesteit,belooft voor ons verloren levenbehoud in eeuwigheid.Gij zijt de doodspoort doorgegaan;als overwinnaar opgestaan,naamt Gij ons aan. Nog is Uw heerlijkheid verborgen,maar ons geloof vertrouwt,dat eenmaal op de eeuw'ge morgenUw macht het veld behoudtGij, kracht, verhuld in brood en wijnwilt onze eeuw'ge spijze zijnen maakt ons rein. Heer’, open ons genadig de ogenen doe ons door Uw Geesthet licht zien en Uw naam verhogen,voor 't oordeel onbevreesd.Ten troon verheven, ons nabij,staat Gij ons in de strijd terzij.Mijn kracht zijt Gij. 

Calvijns’ uitleg van de tien geboden: eerste gebod

Het eerste gedeelte van dit gebod is als het ware een inleiding tot de gehele Wet. Want wanneer God uitdrukkelijk zegt, dat Hij de Heere, onze God is, dan geeft Hij zich als Degene te kennen, Die het recht heeft om te gebieden en gehoorzaamheid te eisen aan deze geboden. Zo zegt Hij door Zijn profeet: "Ben Ik dan een Vader, waar is Mijn eer? En ben Ik een Heer, waar is Mijn vreze?" (Matth. 1: 6). Hij herinnert aan Zijn weldaden, daar Hij onze ondankbaarheid in het licht stelt, in het geval wij Zijn stem niet gehoorzamen. Want door dezelfde goedheid, waarmee Hij destijds het Joodse volk uit de dienstbaarheid van Egypte leidde, bevrijdt Hij ook al Zijn knechten uit het altijddurende Egypte der gelovigen, welke de macht der zonde is. Zijn verbod, vreemde goden te hebben, betekent, dat wij aan geen andere zullen geven, wat Hem alleen toekomt.  Hij voegt eraan toe: "Voor Mijn aangezicht", en wil daarmee zeggen, dat Hij als God niet alleen door een uiterlijke belijdenis, maar in zuivere waarheid uit het innerlijke van het hart erkend wil zijn. Dit alles komt alleen God toe en kan niet zonder Hem te bestelen op iemand worden overgedragen. Zo moeten wij Hem alleen aanbidden, zodat wij ons…

Spurgeon: wat is geloven? (1)

EvangelieHet is een goede regel dat elke prediking het Evangelie moet inhouden, en op de duidelijkste wijze ontvouwen, want ondanks alle prediking van het Evangelie in onze kringen, is niets zo weinig bekend of wordt niets zo weinig begrepen als het geloof in de Heere Jezus Christus. Ik houd het daarom er voor dat veel verklaringen van het geloof geen verklaringen zijn, maar er veeleer toe bijdragen om de zaak duisterder te maken dan ze te voren was, en met heel mijn hart hoop ik dat mijn eigen verklaring niet van diezelfde aard mag zijn. Zoveel is zeker dat ik trachten wil dit kwaad te vermijden, en zo duidelijk mogelijk hoop te spreken. GeloofLaat ons de man uit ons tekstverhaal (Mark. 9: 23) als een voorbeeld stellen en in hem zien wat het geloof is. Deze man geloofde blijkbaar dat Jezus een ge­neesmeester was, want hij zegt: 'Meester, ik heb mijn zoon tot U gebracht.' Hij zou zijn zoon niet tot Jezus gebracht hebben, indien hij geen zekere mate van vertrouwen in Hem gesteld had. Het is een goed begin van het geloof, te weten dat indien ik verlost zal worden het alleen door Jezus geschieden moet; het is goed te beseffen dat de redding van de ziel de vrucht moet zijn van Jezus' …

Jezus roept een tollenaar tot navolging (1)

Handige jongenWat voor man ziet Jezus daar? Geen leidinggevende, machtige belastinginner zoals Zacheüs. Levi is een tollenaar van de gewone soort. De man die zich heeft te verhouden tot de belastingbetaler enerzijds en anderzijds tot de leiding boven hem. Er zit geen buffer tussen hem en de burgers van de stad. Ze hebben met hémzelf te maken. Hij int persoonlijk de belasting. Belasting over inkomen, over de landopbrengst (10% van het graan, 20% van wijn en fruit), belasting over goederentransport, belasting over wegen en bruggen, belasting over personeel, enz. Bij hem komen de belastingen binnen en hij hevelt het over naar de hogere tollenaar die voor hem verantwoordelijk is. Daarbij geldt maar één regel; dat het verwachte bedrag gehaald wordt. Wat hij verder verzamelt, daar taalt niemand naar. Levi moet het dus van de kleintjes hebben. Dat weet hij, dat weten de mensen. Als hij overal een kleine marge opdoet, kruimelt er na verloop van tijd een flink vermogen binnen. Je zou Levi een kruimeldief kunnen noemen. Een handige jongen, die zijn eigen belang altijd voor ogen heeft.  DoorzienDe mensen zien hem bezig en hebben daar een oordeel over. Dat is niet mis. De Joodse samenleving c…

Leer ons, Vader, U verwachten

LiedLeer ons, Vader! U verbeiden,Volgen, waar Gij ons wilt leiden,Steunen op uw trouw en macht,Psalmen zingen in den nacht,Horen, wat Gij ons wilt leren,Uw bevel met daden eren,En, voor d’ uitkomst willig blind,Stil zijn als ’t gespeende kind. Leer ons wars zijn van het zorgenVoor den naderende morgen,Bij het kwaad, dat ons ontmoet,Stil geloven, God is goed:Biddend waken, moedig strijden,Need’rig wachten, hopend lijden,Vrolijk zijn met stil ontzag,Leer ons, Heer! dit elke dag.

Het evangelie klinkt volgens Spurgeon voor zondaren

BoodschapJuist zo. U behoort tot die soort van personen, voor wie de boodschap van de genade bestemd is. Het Evangelie is niet nodig voor volmaakte mensen: zondeloze mensen hebben geen genade nodig. Geen offer is nodig waar geen schuld is; geen verzoening is nodig waar geen overtreding is. Wie gezond zijn hebben de medicijn­meester niet van node, maar die ziek zijn. Deze deur van de hoop, die God bereid heeft, was bestemd om een ingang tot het leven te zijn, en ze was bestemd zich voor zijn zondaren te openen, want wanneer ze zich niet voor zondaren opent, zal ze zich nimmer openen. Want wij hebben allen gezondigd en dus moeten wij allen worden buitengesloten. VerlossingIk houd mij verzekerd dat deze deur geopend moet worden voor degenen die niets bezitten om mee te brengen. Hebt u geen goede werken, geen ver­diensten, geen goede gezindheden, niets dat u aanbeveelt, wees dan niet mismoedig, want juist voor dezulken is Jezus Christus het meest dierbaar en dus het meest toegankelijk, want het is Zijn welbehagen zich over te geven aan degenen die Hem het meest roemen zullen. Iemand die zichzelf genoeg is zal nimmer Christus tot zijn deel hebben. Maar wie in zijn eigen bewustzijn naak…

Charles Haddon Spurgeon over de Zoon van God

ZoonU ziet de liefde van Abraham tot God, waar hij gereed staat om op Gods bevel zijn zoon Izaäk te offeren. U herinnert de woorden: 'Neem uw zoon, uw enige Izaäk, die u liefhebt en offer hem tot een brandoffer.' Dit is juist wat de hemelse Vader voor ons deed, en toch waren wij Zijn vijanden, die in opstand tegen Hem verkeerden. - Hoort, o hemelen, en verwonder u, o aarde, Hij heeft Zijn eigen Zoon niet gespaard, maar Hem uit eigen beweging voor ons allen overgegeven. 'Hierin is de liefde, niet dat wij God liefgehad hebben, maar dat Hij ons lief heeft gehad en Zijn Zoon gezonden heeft tot een verzoening voor onze zonden.' Welk een dank zijn wij Hem daarom verschuldigd! Tot welk een toewijding moet ons dit nopen 'Deze is mijn Zoon.' Waar u Jezus op de Thabor of op Golgotha aanschouwt, daar ziet u God, die Zichzelf voor ons geeft, opdat wij niet verderven, maar het eeuwige leven hebben. OfferWanneer de Vader verklaart: 'Deze is mijn Zoon', welk een Zaligmaker zal Hij dan zijn. Hoe kunnen wij ons dan niet met vast vertrouwen op Hem verlaten. Wanneer de Heere Jezus Christus niemand minder dan God Zelf is, hoe zou het Hem dan aan macht kunnen ontbreken om ons zalig te maken! Indien Hi…

Calvijn over de woorden ‘Vergeef ons onze schulden’

Wij bidden erom, dat wij "vergeving" deelachtig mogen worden, zoals wij onze schuldenaren dat schenken, dat wil zeggen, zoals wij allen vergeven, die ons - hoe dan ook - door handelingen of woorden beledigden en kwetsten. Het gaat hier evenwel niet om een toegevoegde voorwaarde, die zo zou zijn te verstaan, alsof wij door de vergeving, die wij aan anderen schonken, voor onszelf de vergeving van God verdienden.  Het gaat hier veel meer om een aanwijzing van God, om ons zekerheid te geven, dat de Heere ons even zeker in Zijn barmhartigheid zal aannemen, als wij in ons geweten zeker zijn aan anderen barmhartigheid bewezen te hebben; wanneer dus ons hart van alle haat, afgunst en wraak is gereinigd. Integendeel delgt God volgens deze aanwijzing allen uit het getal van Zijn kinderen, die in wraakzucht en zonder erbarming alleen maar vijandschap in hun harten voeden. Laten ze het niet wagen God als de Vader aan te roepen, anders zal de boosheid die zij jegens de mensen koesteren, juist op hen vallen.  Bron: catechismus van Johannes Calvijn.

Jezus schenkt vergeving en genezing (5)

Als herborenEen betrouwbare profeet blijkt uit het uitkomen van zijn profetisch woord. Wat Jezus zojuist aankondigde, is werkelijkheid geworden. De man die door de kracht in zijn benen niet gedragen werd, wandelt nu genezen naar huis. God verheerlijkend.  ‘Wij dan gerechtvaardigd zijnde uit het geloof, hebben vrede bij God’ (Rom. 5: 1). Dit zien we als ervaren werkelijkheid in het leven van de verlamde. Of beter gezegd, in het leven van de man die zojuist van dood levend werd. Die aan de eeuwige dood werd ontrukt en herboren huiswaarts gaat. Die voortaan mag leven in het besef; er is er één die voor mij instaat. Ik leef niet meer voor en van mezelf, niet langer in opstand tegen God. De schuld die mij drukte, is mij ontgleden. De Zoon Zelf heeft deze schuld op Zich genomen. Zoals de zondenbok de schuld. Zo zal Hij aan het kruis gaan. De schuld betalen, tot in het uiterste. Als laatste Adam in de plaats van de eerste; als Zoon van God in plaats van deze zoon van Abraham. Hij leeft voortaan in vrede met God.  Wat is daar het gevolg van? Dat iemand niet gaat roemen in zichzelf, maar in de Heere. ‘Maar wij roemen ook in God, door onzen Heere Jezus Christus, door Welken wij nu de verzoe…

Wie 't eigen leven wil verliezen

LiedVan veel liederen is zowel de dichter als de componist bekend. Bij het lied ‘Die hier om Jezus’ wille verlaten’, blijft het gissen van wie de tekst afkomstig is. Er zijn wel ideeën over wie de componist van de muziek kan zijn, maar ook dat is niet zeker. Een onbekende christen uit de geschiedenis van de Kerk, reikt ons dus deze woorden aan. Zoals zoveel naamlozen ons voorgingen in het Koninkrijk van God. Door de Heere gekend.  Tekst Die hier om Jezus' wille verlaten, vader of moeder, huizen of land, ontvangen al wat ze eenmaal bezaten, honderdvoud weder uit Zijn hand; honderden kind'ren, vaders en moeders, zielen, gewonnen voor de Heer’, eens diep gezonken, zusters en broeders, door hen gebracht tot Jezus weer. Wie 't eigen leven wil verliezen, vindt 't ware leven in Hem alleen, 't leven, dat waard is om het te kiezen, liefde verspreidend om zich heen; aan de bedroefden brengend verblijding, heling aan 't gebroken hart, aan de gebonden zielen bevrijding, en de bedroefden troost in hun smart. Ik wil des Heilands volgeling wezen, spreken alom van Zijn liefd' en macht. Dat ook door and'ren Zijn naam geprezen, Hem aller lof en dank zij gebracht. Word ik dan ook gesmaad of geslagen…

Toon mij Uw heerlijkheid (2)

GoedHet eerste wat Hij daarover wil zeggen betreft dat Hij ‘goed’ is. Denk aan wat de dichter over deze eigenschap zegt in Ps. 25: 7: ‘Gedenk niet de zonden van mijn jonkheid, noch mijn overtredingen; gedenk mij naar Uw goedertierenheid, om Uw goedheid, o HEERE!’  Mozes krijgt Gods goedheid te zien. Deze heeft zich richting het volk Israël geuit in Zijn genadige ontferming. ‘maar Ik zal genadig zijn, wie Ik zal genadig zijn, en Ik zal Mij ontfermen, over wie Ik Mij ontfermen zal.’ We gaan te snel als we dit direct betrekken op persoonlijk zielenheil. Het duidt allereerst op het volk van Israël en de goedheid die de Heere ondanks alles aan haar heeft betoond. Tegelijkertijd mogen we de lijn doortrekken en raakt dit ook ons. De Heere toon Zijn ontferming, Zijn verbondstrouw, zijn barmhartigheid.  Denk aan Ps. 103: 13:’ Gelijk zich een vader ontfermt over de kinderen, ontfermt Zich de HEERE over degenen, die Hem vrezen.’ En aan Ps. 116: 5: ‘De HEERE is genadig en rechtvaardig, en onze God is ontfermende.’ Of aan Jes. 54: 10: ‘Want bergen zullen wijken, en heuvels wankelen; maar Mijn goedertierenheid zal van u niet wijken, en het verbond Mijns vredes zal niet wankelen, zegt de HEERE, …

Waarop moet je volgens Calvijn letten bij het bidden?

Samenspraak‘Omdat het gebed een manier van samenspraak is tussen God en de mens, waardoor wij aan Hem onze verlangens, onze vreugden en onze klachten, ja alles wat ons hart ontroerd, bekend kunnen maken, moeten wij telkens, als wij de Heere aanroepen, er zorgvuldig voor waken, dat wij ons alleen uit de diepste grond van onze harten tot Hem wenden en niet alleen maar met onze mond en tong spreken.  Het is zeker waar, dat de tong het gebed dient, omdat zij ervoor zorgt, dat onze geest de gedachten over God aandachtiger overdenkt. Omdat bovendien dit deel van ons lichaam in het bijzonder er toe bestemd is om Gods roem te prijzen, moet de tong, in overeenstemming met het hart, er toe dienen om Zijn goedertierenheid te aanbidden.  Daarom kondigt de Heere door Zijn profeten zware straffen aan over allen, die Hem zonder belangstelling alleen met de lippen prijzen, terwijl "hun harten ver van God zijn" (Jes. 29:13 en Matth. 15:8). Als het ware gebed een zuiver richten van ons hart tot God is, dan moeten wij daarbij elke gedachte aan eigen eer, elke voorstelling van eigen waarde en elk vertrouwen op onszelf afleggen.  De profeet vermaant ons om niet op grond van ónze gerechtigheid te bidde…

God is altijd sterker

1. God is sterker dan de satan. Satan is niets in Zijn hand. Het is voor de Heere eenvoudiger de satan onder onze voeten te verpletteren, dan dat het voor jou is om een vlieg te doden. God is oneindig sterker dan de satan. Satan kan evenmin God beletten ons tot de heerlijkheid te brengen, als dit een vliegje kan, die jij onder je voet vermorzelt. "Hij zal satan welhaast onder uw voeten verpletteren." Onderwerp jezelf aan God weersta de duivel en hij zal van je vluchten.  2. Sterker dan de wereld. De wereld komt vaak tegen ons op als gewapende mannen; maar zo God voor ons is, wie zal tegen ons zijn? "Het volk is ons brood." Num. 14: 9. Het is even gemakkelijk alle tegenstand te overwinnen, wanneer God met ons is, als het voor een hongerige man gemakkelijk is brood te eten. Het was God die Cyrus gordde, hoewel hij Hem niet kende. Zo doet Hij nog: wereldse mensen zijn een staf in Gods hand. God slaat met hen deze of die weg in om naar Zijn welbehagen te doen, en als Hij het gedaan heeft, breekt Hij de staf in stukken en werpt die in ' t vuur. "Vreest u dan niet voor hen, die het lichaam doden, en daarna niet meer kunnen doen." O, christenen, als je door het geloof wilde leven, zou je…

Jezus schenkt vergeving en genezing (4)

WantrouwenDeze vraag komt ook tot ons vandaag: Wat is eenvoudiger; zonden vergeven, of iemand genezen? Iemand zal wellicht antwoorden: het ene kun je controleren, het andere niet. Of iemands zonden werkelijk vergeven zijn, wie kan dat nagaan? Maar of iemand genezen is van verlamdheid, dat zie je gelijk. Als zodanig is dat waar. Dat is wellicht wat Jezus ook bedoelde richting de farizeeën. Als je denkt dat Ik jullie bedrieg, door iets onnavolgbaars te doen; weet dan dat ik het volgbare ook kan. Namelijk iemand genezen.  De vraag en het verwijt bij de farizeeën zat echter dieper. Zij verweten Hem godslastering, doordat Hij Zich gelijkstelde aan God door de zonden van deze verlamde man te vergeven. Zij geloofden Hem niet in Wie Hij is; en daardoor wantrouwden ze Hem in wat Hij zei.  OerzondeIs dat niet onze oerzonde? Dat we de Heere niet geloven in Wie Hij is, en daardoor wantrouwen in wat Hij zegt? Onszelf heiligen langs het pad van de farizeeën, dat ligt ons. Als ik er zondag aan zondag een schepje bovenop zou doen, als het gaat om wat wij moeten doen voor God, dan zou u daar geen moeite mee hebben. Maar hier ontmoeten we een Mens, die met een enkel woord een verlamde zijn zonden v…

Toon mij Uw heerlijkheid (1)

NabijheidMozes pleit voor het volk en is bereid om met zijn eigen leven voor hen in te staan. Liever zou hij eeuwig omkomen, dan dat het volk de gevolgen van hun zonden zou krijgen in de vorm van vernietiging. Opnieuw laat de Heere zich verbidden. De Heere belooft Zijn Engel met hen mee te zenden naar het land dat van melk en honing vloeit.  Trekt de Heere Zich nu terug? Nee, wonderlijk genoeg toont Hij meer Zijn nabijheid dan eerder. Mozes mag een tent van samenkomst spannen, buiten het legerkamp. Daar daalde de Heere met Zijn wolk neer, toen Mozes in de tent was. Hij sprak daar tot hem, ‘zoals een man met zijn vriend spreekt.’ (Ex. 33: 11). Kan het nabijer?  We horen hoe Mozes daar vraagt of het aangezicht van de Heere mee mag gaan op de reis. Dus niet een Engel, maar de Heere Zelf. Het verbondsvolk kan niet zonder de Verbondsgod. Ook daarin laat de Heere Zich verbidden. Hij beloofd mee te gaan. Waarom? Vanwege Mozes. Het gebed van Mozes heeft de Heere bewogen om Zich opnieuw over het volk te ontfermen.  HeerlijkheidDan horen we uit de mond van Mozes die brandende vraag: ‘Toon mij nu Uw heerlijkheid!’ Mozes heeft de belofte van de Heere gehoord. Nu zoekt hij naar een onderstrepi…

Gij, die kroonjuwelen zoekt

LiedGij, die kroonjuwelen zoekt,Weet, dat dikwijls in het slijk,Nog de beste paarlen zijnVoor des Meesters koninkrijk.Kroonjuwelen, kostb’re zielen,Nog bedekt met stof en slijk,Zoeken wij als kostb’re zielen,Voor des Meesters Koninkrijk.Zielen, ver verdwaald van God,Zielen, door de smart verscheurd,zielen zuchtend, roepen u,moeten uit het slijk gebeurd.Kroonjuwelen, kostb’re zielen,Nog bedekt met stof en slijk,Zoeken wij als kostb’re zielen,Voor des Meesters Koninkrijk.Breng die diamanten Hem,Die Zijn bloed voor hen vergoot;En gewassen, zuiver, rein,Schitt’ren allen, klein en groot.Kroonjuwelen, kostb’re zielen,Nog bedekt met stof en slijk,Zoeken wij als kostb’re zielen,Voor des Meesters Koninkrijk.Diamanten der woestijn,Ongeslepen, zonder glans,Door Zijn bloed, geheiligd, rein,Sieren Jezus’ krone thans.Kroonjuwelen, kostb’re zielen,Nog bedekt met stof en slijk,Zoeken wij als kostb’re zielen,Voor des Meesters Koninkrijk.En straks in de heerlijkheid,Als wij allen bij Hem zijn,Schitt’ren die juwelen schoon,Blinken in Gods zonneschijn.Kroonjuwelen, kostb’re zielen,Nog bedekt met stof en slijk,Zoeken wij als kostb’re zielen,Voor des Meesters Koninkrijk

Jezus’ afscheidswoorden aan Zijn discipelen (3)

AnderenJezus weet van de nieuwsgierigheid van de discipelen hoe het anderen zal vergaan in de toekomst. Ryle legt uit wat Jezus daar tegenover stelt: ‘Wat wij ook mogen denken van de toestand van andere mensen, wij moeten het eerst aan onszelf denken. Toen Petrus nieuwsgierig en bezorgd vroeg naar de toekomst van de apostel Johannes, ontving hij van onze Heere een antwoord van diepe betekenis: "Indien ik wil, dat hij blijve, totdat Ik kome, wat gaat het u aan? Volg gij Mij." Een deel van deze zin kan moeilijk zijn, het bevat echter toch een praktische les, die niet misverstaan kan worden. Het beveelt iedere Christen, eerst aan zijn eigen hart te denken, en in zichzelf een blik te slaan. Ruim hartNatuurlijk wenst onze gezegende Verlosser niet, dat wij de zielen van anderen zullen verwaarlozen, of geen belang in hun toestand stellen. Zo'n gemoedsgesteldheid zou niets minder zijn dan liefdeloze zelfzucht, en zou duidelijk bewijzen dat wij de genade Gods niet bezitten. De dienstknecht van Christus behoort een wijd ruim hart te hebben, evenals zijn Meester; en het tegenwoordige en eeuwige geluk te wensen van allen die rondom Hem zijn. Hij behoort vurig te wensen en te werken om het ver…

Thomas Boston over Gods voorzienigheid

Gods voorzienigheid is allerheiligst. “De Heere is rechtvaardig in al Zijn wegen, en goedertieren in al Zijn werken.” (Ps. 145: 17) Hoewel de Voorzienigheid gaat over zondige daden, toch is ze heilig. De zon wordt niet verontreinigd, hoewel ze op een mesthoop schijnt. God is niet de natuurlijke of de zedelijke oorzaak van het kwaad in enige daad, zoals ook iemand die op een kreupel paard rijdt niet de oorzaak van het gebrek is. Al het kwaad dat in de zondige daden is, komt voort uit het verdorven werktuig. Zoals de slechte reuk van de mesthoop niet voortkomt uit de hitte van de zon, maar van de bedorven inhoud. De Voorzienigheid is allerwijst. “Zulks komt ook voort van de Heere der heirscharen. Hij is wonderlijk van raad, Hij is groot van daad.” (Jes. 28: 29) Oneindige wijsheid is altijd gericht op de nuttigste doelen in al haar werken, en maakt gebruik van de beste middelen om haar doel te bereiken. Hoe verward en onwijs de werken van de Voorzienigheid ook mogen schijnen voor ons, arme stervelingen, die slechts een gebrekkig begrip en bevattingsvermogen hebben, toch zijn zij de vrucht van de hoogste wijsheid en van de diepste raad. Zij komen voort en worden bestuurd door Hem van …

Jezus schenkt vergeving en genezing (3)

TegensprekenDiep van binnen zeggen de farizeeën en schriftgeleerden: ‘Wie is deze, Die lastering spreekt? Wie kan de zonden vergeven, dan God alleen?’ (Luk 5: 21) Zij zien een Mens, Jezus. In Hem zien zij echter niet wie Hij is. Zij zijn blind voor de Godheid van Jezus. De kwetsbare, onopvallende gestalte van de rabbi uit Nazareth heeft voor hen minder overtuigingskracht dan andere rabbi’s. Hij mag dan bijzondere dingen doen, zoals genezingen. Maar hier valt Hij voor hen door de mand. Nu hebben ze door waar het misgaat. Deze man doet alsof Hij God is. Wie, dan alleen de Heere kan vergeving van zonden schenken?  Bij God vandaan en tegen Hem gedaanDat de Heere alleen zonden kan vergeven, horen we de Psalmdichter belijden, in Ps. 32: 5: ‘Mijn zonde maakte ik U bekend, en mijn ongerechtigheid bedekte ik niet. Ik zeide: Ik zal belijdenis van mijn overtredingen doen voor den HEERE; en Gij vergaaft de ongerechtigheid mijner zonde.’ We horen het opnieuw bij Jesaja, als de Heere zegt: ‘Ik, Ik ben het, Die uw overtredingen uitdelg, om Mijnentwil, en Ik gedenk uwer zonden niet.’ (Jes. 43: 25). De farizeeën hebben gelijk in wat ze zeggen; alleen de Heere kan dat doen.  Werkelijke vergeving va…

Vat mijn hand

LiedVat mijne hand, ik ben zo zwak en hulp'loos.Zonder Uw hulpe durf 'k alleen niet gaan.Vat mijne hand, en dan, o dierb're Heiland,kan in Uw kracht, ik elke storm weerstaan.Vat mijne hand en trek mij nader tot U.Dicht aan Uw hart is 't veilig voor Uw kind.Vat mijne hand, opdat ik niet verdwale;steun mij o Heiland, die mijn ziel bemint!Vat mijne hand, de weg ligt donker voor mij,zo niet Uw aanschijn mij is toegewend.Licht wordt mijn pad, gaat Gij slechts met mij mede,Gij, die alleen mijn zorg en moeite kent!Vat mijne hand en leid mij door dit leven.Straks ook bij 't trekken door de doods-Jordaanlaat hemels licht, mij arme, dan bestralen,tot ik de gouden poort mag binnen gaan!

Jezus schenkt vergeving en genezing (2)

GeloofDit moet een indrukwekkend gebeuren zijn geweest. Plotseling viel er licht in de ruimte, van boven. Door een gat zakte een draagbed naar beneden, met daarop een verlamde. Iedereen blikt omhoog, met name Jezus. Hij blikt de mannen in de ogen. We zijn hier getuige van een dramatisch moment.  ‘Hij ziende hun geloof’ (20). We kunnen niet voor een ander geloven. Wel kan onze inspanning ertoe leiden dat een ander aan Jezus voeten terechtkomt. Dat is wat hier gebeurt. Gelovig optreden voor een ander, kan deze persoon tot eeuwige zegen zijn. Dat is wat hier gebeurt. Zij brengen hun vriend bij Jezus. Aan de voeten van de vleesgeworden Zoon van God. Speciaal oog heeft de Bijbelschrijver voor het geloof van de vrienden. In hen wordt zichtbaar wat geloven betekent. In het volste vertrouwen de blik op Christus richten, om uitkomst in onmogelijke omstandigheden.  VergevingJezus beseft wat deze man wérkelijk nodig heeft. Vergeving van zonden. Er is geen nood groter dan die van ons, wanneer wij als zondaar staan voor God. Schuld is de grootste nood van de mens en vergeving Gods grootste gift. Genezing van verlamming, of van een slopende ziekte, is een zegen. Maar mogen leren leven in de ver…

Jezus schenkt vergeving en genezing (1)

ConfrontatieDeze farizeeën en wetsgeleerden zijn mannen van de theorie, maar ook van de praktijk. Zij kennen de oude bronnen en passen deze toe op de tijd van vandaag. Hun doel is helder. Voorkomen dat de Romeinse, heidense invloed, de overhand neemt. Zij doen er alles aan om God in de hemel te dienen, niet beseffend dat de beloofde Zoon van God onder hen was. Zij komen met weerstand de ruimte binnen waar Jezus is. Wat voorligt is een confrontatie. Haast voelbaar komen de heersende godsdienstige leiders en Jezus elkaar straks tegen. Zij verwachten vergeving van de zonden door het houden van de wet. Waarover Paulus, die dit denken van binnenuit kende, later zou zeggen: ‘Daarom zal uit de werken van de wet geen vlees gerechtvaardigd worden, voor Hem, want door de wet is de kennis der zonde.’  Iemand zei eens dat je zo wettisch moet worden, dat je van de wet gaat houden. Als we echter werkelijk de wet voor ogen krijgen, beseffen we dat deze ons geheel en al schuldig stelt. Hoe zal ik door een inspanning van mij, ooit rechtvaardig verschijnen voor God? Nooit. Maar, God schonk Zijn Zoon.  Jezus als mensDe Zoon van God is van eeuwigheid, maar leeft nu in de tijd. Hij is als God eindeloo…

Jezus’ afscheidswoorden aan Zijn discipelen (2)

Leven‘Wij zijn zo geneigd het leven aan te merken als de enige tijd om Christus te verheerlijken, en dat daden de enige manier zijn om onze godsdienst te tonen. Zodat wij de dood voorbijzien, behalve als een verdrietig einde aan een nuttig leven.  Toch mag dit niet. Wij kunnen voor de Heere sterven, even goed als voor de Heere leven. Wij kunnen geduldige lijders zijn, even goed ais werkzame arbeiders. Zoals Simson, kunnen wij voor God meer doen in onze dood dan wij ooit deden in ons leven. Het is waarschijnlijk, dat het geduldig lijden van onze martelaren meer uitwerking had op de gemoederen van hun volk, dan al de preken die zij voordroegen en dan al de boeken die zij schreven. Eén ding is in alle gevallen zeker, bet bloed van de martelaren was het zaad van de Kerk. Wij kunnen God verheerlijken in de dood, als wij daarvoor bereid zijn, wanneer ook die dood komen mag. De Christen, die bevonden wordt als een schildwacht op zijn post, als een dienaar met zijn lendenen omgord en zijn kaars brandende, met een hart toebereid en gereed om te vertrekken, de mens, voor wie plotselinge dood, volgens de algemene toestemming van allen die hem kenden, plotselinge heerlijkheid is; dit is een m…

Jezus ontmoet een melaatse (4)

Ik wilCalvijn zegt over vertwijfeling in het geloofsleven: ‘Wie strijdend tegen zijn eigen zwakheid bij alles wat hem benauwt de toevlucht neemt tot het geloof, heeft al grotendeels de overwinning behaald.’ Wacht op de Heere, wees sterk, Hij zal uw hart versterken.’  Ons gevoelsleven gaat op en neer. Soms is het ver weg. Zoals Abraham die zijn zoon moest gaan offeren. Denkt u dat hij daar vol vreugde en zielenrust liep? Maar toch is het de Heere die het geloof gaande houdt. Ons toont: ‘Ik wil’. Hoe? Door Zijn beloftewoorden in de Bijbel. Hij spreekt door de verkondiging: ‘Ik wil’. Hij geneest, reinigt, door de verkondiging: ‘Ik wil, word gereinigd!’ Iemand zei eens: ‘Ik heb een andere Bijbel gekregen. Zijn vrouw antwoordde: Nee man, je Bijbel is niet veranderd, maar jij bent veranderd.’  Ben je verlegen geraakt om Jezus? Buig aan Zijn voeten neer. Eén korrel geloof in het hart is genoeg. Kom onder het Woord, zoek Hem in het gebed, lees je Bijbel, plaats jezelf voor de spiegel van Gods wet, spreek met anderen die Hem dienen. Bovenal, grijp Jezus aan in Zijn beloften tot behoud. ‘Zo U wilt, U kunt mij reinigen.’ ‘Ik wil, word gereinigd!’ Terstond ging de melaatsheid van hem.  Zwijge…

Rust, mijn ziel! uw God is Koning,

LiedRust, mijn ziel! uw God is Koning,Heel de wereld Zijn gebied;Alles wisselt op Zijn wenken,Maar Hij zelf verandert niet.Ieder woelt hier om verand’ring,En betreurt ze dag aan dag,Hunkert naar het geen hij zien zal,Wenst terug ’t geen hij eens zag.Rust, mijn ziel! uw God is Koning,Wees tevreden met uw lot;Zie, hoe alles hier verandert,En verlang alleen naar God.

Jezus’ afscheidswoorden aan Zijn discipelen (1)

ToekomstVolgens J.C. Ryle leren we van Jezus in Joh. 21 dat de toekomstige geschiedenis van de christenen bij Christus vooruit bekend is. Zowel in leven als sterven. ‘De Heere zegt tegen Simon Petrus: "Wanneer gij zult oud geworden zijn, zal een ander u gorden, en brengen waar gij niet wilt." Deze woorden waren een niet te weerspreken voorspelling van de manier waarop de apostel sterven zou. Zij werden in latere dagen verwezenlijkt, toen Petrus als martelaar voor de zaak van Christus gekruisigd werd. De tijd, de plaats, de manier, het pijnlijke voor vlees en bloed van de dood van de discipelen waren allemaal dingen die de Meester vooruitzag. TroostDeze waarheid is bijzonder troostvol voor een ware belijder. De kennis van toekomende zaken zou in de meeste gevallen een verdrietig weten zijn. Te weten wat ons zal overkomen, en toch niet in staat te zijn het te voorkomen, zou ons eenvoudig ellendig maken. Maar het is een onuitsprekelijke troost te bedenken, dat onze hele toekomst Christus bekend en door Hem vooruit beschikt is. Daar is geen toeval op onze levensreis. Alles van het begin tot het einde is vooruitgezien; beschikt door Eén die te wijs is om te dwalen, en te liefderijk om …

Je moet het anders lezen

Onze docente stelde eerlijk dat zij geen raad wist met het boek Openbaring. Volgens haar leggen veel liberale christenen dit boek wat vertwijfeld terzijde. Want hoe is de God van het boek Openbaring te combineren met Jezus in de Bergrede? Ik vroeg mij hardop af of de kloof tussen de God van het Oude Testament en het Nieuwe Testament in dit type theologie dan niet erg breed wordt. Maar dat was niet zo. Tot we de Zondvloed behandelden. Ik vroeg hoe het kon dat slechts enkele mensen overleefden en velen vergingen in het water. Daar was mijn docente echter snel uit. Ik moest de Zondvloed natuurlijk niet letterlijk lezen, zo was het niet gebeurd. Het was überhaupt niet gebeurd. Maar ze trok er wel wat lessen uit. In die periode was ik net begonnen met een prekenserie over het Bijbelboek Jona. Met de vis en de wonderboom in het vooruitzicht. Ik heb dit maar niet ingebracht in het college. Dat waren immers vast ook spiegelverhalen. Leerzaam, maar niet gebeurd.  Gaandeweg de collegereeks vroeg ik mij af wat je boodschap wordt, als de Bijbel geen bron en norm is, maar enkel een pluktuin voor interessante spiegelverhalen. De moed zou me in de schoenen zinken, als ik moest geloven in iets wa…

Jezus ontmoet een melaatse (3)

AanrakenHet is een helende aanraking. Zoals Jezus dat steeds weer deed. Luk. 4: 40: ‘En als de zon onderging, brachten allen, die zieken hadden, met verscheidene ziekten bevangen, die tot Hem, en Hij leide een iegelijk van hen de handen op, en genas dezelve.’ Waar Hij aanraakt, moet de ziekte wijken. Ja zelfs de dood moet terugtreden, zo blijkt bij de overleden jongen in Naïn: ‘En Hij ging toe, en raakte de baar aan; (de dragers nu stonden stil) en Hij zeide: Jongeling, Ik zeg u, sta op!’ (Luk. 7: 14).  Jezus spreekt De Heere Jezus spreekt een machtswoord uit over de melaatse man: ‘Ik wil, word gereinigd.’ En direct werd hij genezen. Hij werd niet van de ziekte alleen verlost, maar ook van de gevolgen van de ziekte. De mismaakte, krijgt een nieuwe huid. De ten dode opgeschreven man, is levendiger dan ooit. De geïsoleerde, doelloze man, wordt teruggeplaatst in het volle leven. ‘Ik wil, word gereinigd’.  Zie je hier de gewilligheid van de Zaligmaker? Er is geen spoor van twijfel bij Jezus. Geen uitstel, geen ja-maar, uit Zijn mond. ‘Ik wil, word gereinigd’. Zie je hoe volkomen de verlossing is die Hij schenkt? De man is als herboren. Hij staat voor Hem als een man die het leven teru…

Niets dan Uw bloed kan redden

LiedJezus, zie mij aan Uw voet;Niets dan Uw bloed kan redden.Geef mij rust voor ’t bang gemoed:Niets dan Uw bloed kan redden.Neen, neen, niets breng ik, o Heer’!Maar in ’t geloof klem ik mijAan Uw kruis, o Lam van God!Niets dan Uw bloed kan redden.Zie mij, vol van schuld en smart!Niets dan Uw bloed kan redden.Geef Uw vrede mij in ’t hart,Niets dan Uw bloed kan redden.Neen, neen, niets breng ik, o Heer’!Maar in ’t geloof klem ik mijAan Uw kruis, o Lam van God!Niets dan Uw bloed kan redden.Duister was mijn bang verleên;Niets dan Uw bloed kan redden.Laat, o laat mij niet alleen!Niets dan Uw bloed kan redden.Neen, neen, niets breng ik, o Heer’!Maar in ’t geloof klem ik mijAan Uw kruis, o Lam van God!Niets dan Uw bloed kan redden.Zoals 'k ben, kom ik tot U;Niets dan Uw bloed kan redden.Heiland, hoor mij smeken nu!Niets dan Uw bloed kan redden.Neen, neen, niets breng ik, o Heer’!Maar in ’t geloof klem ik mijAan Uw kruis, o Lam van God!Niets dan Uw bloed kan redden.5 Eigen pogen baat mij niet;Niets dan Uw bloed kan redden.Anders niets, dat redding biedt:Niets dan Uw bloed kan redden.Neen, neen, niets breng ik, o Heer’!Maar in ’t geloof klem ik mijAan Uw kruis, o Lam van God!Niets dan Uw …

Jezus ontmoet een melaatse (2)

GeloofDit is wat het geloof uitwerkt. Deze zieke wordt niet gebracht, niet gedragen door anderen, hij komt zelf. Hij spreekt Jezus aan als Heere. ‘Als U wilt, U kunt mij reinigen.’ Het diepe besef dat een zondaar leeft als een dode, komt tot ontwaken waar de Heilige Geest een hart verlicht. Tot inzicht brengt hoe we ervoor staan, voor het aangezicht van God. We beseffen dat wij de wet van God overtreden hebben en de gevolgen daarvan dragen. Schuldig staan voor God. Niet als slachtoffer, maar als dader. We beseffen redding nodig te hebben. De vraag om vergeving, om reiniging wordt geboren. We worden aangetrokken tot God, als we beseffen dat bij Hem heil te vinden is.  Er wordt dus een besef geboren, dat er vergeving mogelijk is. Dit zegt iets over onze veranderende gedachten ten aanzien van de Heere. Het besef dat de Heere de schuldige niet voor onschuldig houdt, kan ons met reden verlammen. De Heilige Geest doet echter het besef ontwaken dat er om Christus’ wil vergeving mogelijk is. Een besef van Gods barmhartigheid wordt geboren. God kan de mens niet liefhebben buiten Christus om; maar in Hem is er dan ook een geopende toegang tot de Vader.  Het Woord van de Heere dat ons wordt …

George Whitefield: Waarom de Bijbel onderzoeken? (4)

Vijfde aanwijzingNu kom ik op de vijfde aanbeveling om de Schriften tot uw voordeel te kunnen onderzoeken. Span u in om de Geest te verkrijgen door wie de Schriften geschreven werden. De natuurlijke mens kan immers de woorden van de Geest van God niet beoordelen, omdat ze door de Geest onderscheiden worden. De woorden die Christus gesproken heeft, zijn geest en zijn leven. De ware bedoeling en betekenis ervan kan door de natuurlijke mens net zo min begrepen worden als dat we mensen die een ons onbekende taal spreken, kunnen begrijpen. De Schriften zijn door sommigen dan ook terecht vergeleken bij de wolk die vóór de Israëlieten uit ging. Voor de natuurlijke mens zijn ze duister en moeilijk te begrijpen, net zoals voor de Egyptenaren de wolk donker was, maar ze zijn licht en leven voor christenen. Zoals diezelfde wolk donker was voor Farao en zijn huis, maar stralend en schitterend voor het Israël van God.  Het gebrek aan de hulp van deze Geest was er de oorzaak van dat Nicodemus, een leraar van Israël en een overste van de Joden, helemaal niets wist over de leer van de wedergeboorte. Omdat hij een natuurlijk mens was, kon hij er niets over vertellen. Het was ook het gebrek aan dez…

Jezus ontmoet een melaatse (1)

MelaatsEen rabbi weigerde eens een ei te eten dat afkomstig was uit een straat waar een melaatse leefde. Een andere rabbi vond het goed als mensen stenen gooiden naar melaatsen, wanneer die te dichtbij kwamen. Wie een melaatse aanraakte dreigde niet alleen besmet te raken, maar werd ook ritueel onrein. Dat wilde men tegen elke prijs voorkomen.  De huidziekte die hier wordt aangeduid kan volgens de Misjna, een Joods geschrift, duiden op 72 verschillende soorten huidziekten. De ziekte die deze man had zette een onomkeerbaar proces in gang van afbraak. Zijn eens zo jonge, frisse huid, werd langzaam aangevreten door de ziekte. Waarbij lichaamsdelen mismaakt raakten en er onherstelbare schade zichtbaar werd.  Omdat de melaatse als een onreine werd gezien, moest de gemeenschap deze persoon uitsluiten. In zekere zin kun je een melaatse in die dagen vergelijken met een wandelend lijk. Iemand was eigenlijk al gestorven, maar liep nog rond in het land van de levenden. Familie, vrienden, de gemeenschap; voor iedereen was deze persoon uit beeld geraakt. Mocht er genezing plaatsvinden, wat eigenlijk ondenkbaar was, dan zou dit gelijk staan aan een opwekking uit de dood.  GevolgMelaatsheid werd…

Leven in de echte wereld

SchaduwenEén van Plato’s bekendste metaforen is die van een grot. Daarin kijken grotbewoners naar schaduwen die voor hen op de wand vallen. Deze ontstaan doordat achter de bewoners bewegende objecten langs een vuur worden gedragen. Voor hen vormen deze schaduwen de echte wereld. Meer zien en kennen zij niet. Onderwijs kan deze grotbewoners weglokken van de schaduwen naar de ingang van de grot. Lukt dat, dan stralen zij daarbuiten in het volle licht.  De huidige schermwereld lijkt op het schaduwleven in de grot. Het leven speelt zich voor velen met name af op de schermen, in een stroom van fantasie en vermaak. Volwassenen hebben de mooie en moeilijke taak om jongeren die zo’n grotachtig bestaan leiden, naar buiten te leiden. Voor christenen gaat dat verder dan wat Plato voor ogen had.  Vijf overwegingen voor opvoeders Leef met de eeuwigheid in het hartWanneer het door volwassenen voorgeleefde bestaan enkel de belangen van de aarde tot doel heeft, moeten we niet verwachten dat onze jongeren verder en hoger blikken. De Engelse predikant Frederick S. Leahy stelt terecht: ‘Tegengesteld aan de opvatting van velen; des te meer Gods mensen hemelgericht zijn, des te bruikbaarder zij zijn o…

Komt, maaiers, ’t is nu oogsttijd

VertalingIsaac W. Boodbury schreef dit lied in de negentiende eeuw, waarna het door C.S. Adema Scheltema werd vertaald in het Nederlands. Laatstgenoemde vertaalde veel bekende liederen voor het Nederlands taalveld, waaronder het lied ‘t Zij vreugde mijn deel is, of smart mij verteert; en stormwind en nacht mij verschrik’. LiedKomt, maaiers, ’t is nu oogsttijd,Ziet aarz’lend niet in ’t rond:De tijdstroom kent geen rustenEn haast naar d’ avondstond;Al zijn de maaiers weinig,De Heer zorgt voor Zijn zaak.Hij roept u slechts als knechten,Elk tot zijn eigen taak. Waak op, gij Christen,Wees in uw Heer verblijd!De wereld lijdt, koop uit uw tijd;Voor Jezus,Voor Jezus is de strijd!Wacht niet tot and’ren komen,Maar vat de sikkel aan,En bindt tot volle schovenHet rijpend goudgeel graan.De Meester roept! welaan dan,U aan Zijn dienst gewijd,Met d’ u betrouwde gavenGewoekerd, nog is ’t tijd. Waak op, gij Christen,Wees in uw Heer verblijd!De wereld lijdt, koop uit uw tijd;Voor Jezus,Voor Jezus is de strijd!Rept, maaiers, dan de handen:Hoe klein gij zijt in tal,Gelooft, dat God u sterkenEn nooit begeven zal.Hij is de Heer des oogstes.Het geldt Zijn schat en eer;Daarom, vreest niet, verblijdt u!U s…

Simon buigt en volgt op Jezus’ Woord (4)

Voorlopig laatste reisTerwijl de schepen diep geladen door het water gaan, weten de vissers dat dit voor hen het einde is. Lukas zegt niet dat zij de boten, de netten en hun huizen hebben verkocht. Wel verlieten zij dit alles. Hun bedrijfsactiviteiten worden opgedoekt. Zij geven hun belangen op. Zij moeten in de onzekerheid delen waarin hun Meester leefde.  LeerprocesAlles loslaten, dat valt niet mee. Alleen deze manier van omgaan van de Heere met hen die in Zijn dienst worden geroepen, zal hen echter leren op Hem alleen te vertrouwen. De Heere zal een dorsende os niet muilbanden. Zij die alles verlaten en Jezus volgen, ervaren dat er in alles voorzien zal worden. Voor een verkondiger van het Woord dient de focus te liggen op de opdracht. Richt het oog op de Meester. In Paulus’ geval betekende dit dat hij soms weer aan de slag ging met het tenten maken, anderen zullen in moeilijke omstandigheden weer op andere manieren door de tijd zijn geholpen. De Heere schakelt ons niet uit, maar in. Waarbij echter voorwaardelijk is dat een dienaar van het Evangelie álles verlaat en Jezus volgt.  Petrus’ prediking zal vruchtdragen. Op zijn Pinksterpreek bekeerden zich 3000 mensen. De Heere maak…

George Whitefield: Waarom de Bijbel onderzoeken? (3)

Derde aanwijzingOnderzoek de Schriften met het oprechte voornemen om in praktijk te brengen wat u leest. Te verlangen om de wil van God te doen is de enige manier om de wil van God wil te kennen. Jezus Christus zegt immers: ‘Zo iemand wil Deszelfs wil doen, die zal van deze leer bekennen, of zij uit God is, dan of Ik van Mijzelven spreek.’ (Joh. 7:17) Ergens anders zegt Hij ook tegen Zijn discipelen: ‘U [die gewillig bent om uw plicht in praktijk te brengen] is het gegeven, de verborgenheden van het Koninkrijk Gods te verstaan; maar tot de anderen [die slechts wensen te muggenziften over deze leer] spreek Ik in gelijkenissen, opdat zij ziende niet zien, en horende niet verstaan.’ (Luk. 8:10) God is immers rechtvaardig als Hij deze sterke misleidingen stuurt, om een leugen te geloven en de kennis van Zichzelf toe te sluiten voor allen die Hem niet met een oprecht voornemen zoeken.  Jezus Christus maakt zich vandaag precies eender bekend als toen Hij op aarde leefde, aan hen die uit Zijn Woord verlangen te weten wie Hij is in wie zij zouden mogen geloven en door wie zij zouden mogen leven. Aan hen zal Hij Zichzelf net zo duidelijk bekend maken als aan de Samaritaanse vrouw, toen Hij…

Simon buigt en volgt op Jezus’ Woord (3)

Mensen-visserJezus legt Zijn hand op Simons’ leven. Wat hij net meemaakte met de vissen, zal een voorbeeld vormen voor wat voorligt. Petrus wordt visser-af en tegelijkertijd neemt Jezus hem als visser in dienst. Als mensen-visser.  De Heere koos geen mannen tot discipelen die een logische vooropleiding hadden. Hij ging aan heel de stoet van theologen in Jeruzalem voorbij. Hij zoekt een visserman op, bij het water. Een man die niet anders kan dan door de knieën gaan op het zien van Jezus macht en majesteit. Die ongeschikte man gaat Hij geschikt maken. Met al de gaven en eigenschappen die hem eigen zijn. Deze gaat Hij vormen, kneden en inzetten. ‘Wees niet bang, van nu aan zul je mensen vangen.’  Vrees nietSteeds weer klinkt het tot hen die in Gods dienst geroepen worden. Die zichzelf kennen als schuldige mensen en overweldigd raakten door Jezus’ majesteit en genade: ‘Vrees niet’. De macht die Jezus zojuist toonde in het wonder van de visvangst, zal dezelfde macht zijn waarmee Hij Simon tot een mensenvanger gaat maken.  De Heere roept geen bijzondere mensen. Wel sluit Hij nogal eens aan bij wat mensen eerder deden in het leven. Zodat jij je verwondert omkijkt en ziet dat deze dingen…

Gods hartelijke uitnodiging (1)

JesajaDe eerste grond om tot de Heere te komen, is Gods hartelijke nodiging, uiteengezet in Jesaja 55:1-4: “O alle gij dorstigen, komt tot de wateren, en gij, die geen geld hebt, komt, koopt en eet, ja, komt, koopt zonder geld en zonder prijs, wijn en melk. Waarom weegt gijlieden geld uit voor hetgeen dat geen brood is, en uw arbeid voor hetgeen dat niet ver­zadigen kan? Hoort aan­dachtiglijk naar Mij en eet het goede, en laat uw ziel in vettigheid zich verlustigen. Neigt uw oor en komt tot Mij, hoort en uw ziel zal leven; want Ik zal met u een eeuwig verbond maken en u geven de gewisse wel­dadigheden Davids. Ziet, Ik heb Hem tot een Getuige der volken gegeven, een Vorst en Gebieder der volken.” Uitnodiging1. God doet een vrije gift van Christus en zijn genade, door de verkondiging van een vrije en genadige aanbieding van rechtvaardigheid en zaligheid, die iedere ziel zonder uitzon­dering door Christus kan verkrijgen, indien hij werkelijk wenst van de zonde en de toorn verlost te worden. “O alle gij dorstigen”, zegt Hij.2. Hij nodigt alle zondaren, die om wat voor reden dan ook ver van God staan, om te komen en te nemen van de rijkdom van genade die in Christus als een rivier stro…

Ga niet alleen door ’t leven

LiedGa niet alleen door 't leven, Die last is u te zwaar.Laat Eén u sterkte geven, Ga tot uw Middelaar!Daar is zoveel te klagen, Daar is zoveel geween,en zoveel leed te dragen, Ga niet alleen!En zoveel leed te dragen, Ga niet alleen!Ga niet alleen; uw Koning wil komen in uw hart.Ach geef het Hem ter woning; hoe stilt Hij dan uw smart!Wie kan er tranen drogen, als Jezus? Immers geen!Richt dan de treurend' ogen, naar Jezus heen!Richt dan de treurend' ogen, naar Jezus heen!O armen, droeven, blinden, de hoofden opgericht!Laat u door Jezus vinden, Zijn last is zacht en licht.Daar is zoveel te dragen, daar is zoveel geween;ach, wilt dan niet vertragen! Naar Jezus heen!ach, wilt dan niet vertragen! Naar Jezus heen!Wat klaagt gij om een wonde, die slechts erbarming sloeg?Wat zucht gij om de zonde, die uw Verlosser droeg?Wat staat gij angstig, droevig, als waart gij steeds alleen?Komt, gaat getroost, blijmoedig naar Jezus heen!Komt, gaat getroost, blijmoedig naar Jezus heen!Welzalig, die 't ervaren, dat Hij hun alles is;dan kennen z' in gevaren bezorgdheid noch gemis.Hij draagt dan in Zijn armen, door alle nood hen heen.Wie steunt op Zijn ontfermen, is nooit alleen!Wie steunt op Zijn ontfe…

George Whitefield: Waarom de Bijbel onderzoeken? (2)

Aanwijzing 1‘Houd in de eerste plaats altijd voor ogen met welk doel de Schriften geschreven zijn, namelijk om ons de weg tot zaligheid te wijzen, door Jezus Christus. ‘Onderzoekt de Schriften,’ zegt de Heere Jezus, ‘want die zijn het die van Mij getuigen.’ Zoek daarom altijd in de Schrift naar Christus. Hij is de schat Die verborgen is in de akker, zowel van het Oude als van het Nieuwe Testament. In het Oude Testament zult u Hem vinden onder profetieën, typen of voorbeelden, offers en schaduwen. In het Nieuwe Testament is Hij geopenbaard in het lichaam om als een Priester een verzoening voor onze zonden te worden en als een Profeet ons de volkomen wil van Zijn hemelse Vader bekend te maken.  Houd Christus dus altijd voor ogen wanneer u het Woord van God leest. Net als de ster uit het oosten zal dat u leiden tot de Messias. Het zal een sleutel zijn om alles wat duister is te openen, zodat de wijsheid en rijkdommen van alle verborgenheden van het Koninkrijk van God u duidelijk zullen worden.  Aanwijzing 2In de tweede plaats, wees nederig als een kind als u de Schriften gaat onderzoeken. Wie niet wordt als een kind, zal op geen enkele manier de kennis verkrijgen van de dingen die de…

George Whitefield: Waarom de Bijbel onderzoeken? (1)

BijbelGeorge Whitefield bereikte in zijn tijd tienduizenden mensen met de boodschap van het Evangelie. Hij benadrukte het belang van Bijbellezen. Waarom?  Whitefield: ‘In de eerste plaats wil ik dus aantonen dat het ieders plicht is om de Schriften te onderzoeken. Met ‘de Schriften’ bedoel ik de wet, de profeten en de boeken die al eeuwen voor canoniek gehouden worden. De laatste maken het Boek dat gewoonlijk ‘de Bijbel’ genoemd wordt compleet. Deze boeken worden nadrukkelijk ‘de Schriften’ genoemd. Eén keer zelfs ‘de Schriften der waarheid’ (Dan. 10:21). Alsof geen enkel andere boek de naam ‘boek van de waarheid’ verdient, vergeleken bij deze boeken. Deze boeken zijn niet door mensen bedacht, ze berusten ook niet op menselijke autoriteit, maar ‘de heilige mensen Gods, van de Heilige Geest gedreven zijnde’ (2 Petr. 1:21) hebben ze geschreven.  De reden dat God Zich op deze manier bekend maakt aan mensen, ligt in onze val in Adam en de noodzaak van onze wedergeboorte in Christus Jezus. Als we de Schriften onderzoeken zoals dat van ons gevraagd wordt, zullen we ontdekken dat het de kern en het wezen, de Alfa en de Omega, het begin en het einde van de Schriften is, ons deze twee grot…

Simon buigt en volgt op Jezus’ Woord (2)

OntmoetingDenk aan wat Jesaja zei, toen hij in de hemel blikte: ‘Wee mij, want ik verga! dewijl ik een man van onreine lippen ben, en ik woon in het midden eens volks, dat onrein van lippen is; want mijn ogen hebben den Koning, den HEERE der heirscharen gezien.’ (Jes. 6: 5) Denk aan Ezechiel die de gedaante van de heerlijkheid van de Heere tegenkomt. ‘En als ik het zag, viel ik op mijn aangezicht, en ik hoorde een stem van Een, Die sprak.’ (Ez. 1: 28) Of denk aan Mozes’ roeping bij de braambos, waar we de Heere horen zeggen: ‘Nader hier niet toe; trek uw schoenen uit van uw voeten; want de plaats, waarop gij staat, is heilig land.’ (Ex. 3: 5).  In het Oude Testament riep de Heere Zijn knechten geregeld met een godsverschijning. Dit werkte een diepe indruk van Zijn majesteit en heerlijkheid uit in het hart. Voor Simon, voor de eerste lezers van het Lukas-evangelie, voor ons vandaag, wordt hier duidelijk Wie Jezus is. De Zoon van God. De Engel zei het reeds tegen Maria: de Heilige Geest zal je overschaduwen, omdat dit Kind heilig zal zijn. Het zal de Zoon van God genoemd worden. De uitwerking van Jezus wonderen had steeds weer dit doel; het besef dat Gods Zoon Zich toonde. Denk aan …

Later dan we denken

OntvankelijkIn zijn pastorale herinneringen deelt ds. J. Overduin een ervaring die hem bijbleef, naar aanleiding van een begrafenis. ‘Ze woonde in een rossige buurt. Haar vader had een nachtkroeg. Ze kende het leven van vele kanten. Op een zomeravond kwam ze door het Sarphatipark. Wat zou daar aan de hand zijn? Een groep mensen. Zeker een rel of een ongeluk.  Maar voordat haar nieuwsgierigheid haar dichterbij had gebracht, hoorde ze zingen. We hielden elke week op vier plaatsen straat- of liever parkprediking. Niet alleen collega’s maar ook een aantal lekenpredikers, die ik ’s winters liet “oefenen”, hielpen daarin getrouw mee.  Ik kan me niet meer herinneren over welk onderwerp ik sprak. Het voornaamste was, dat het zaad van het Evangelie viel in een ontvankelijk hart van de nieuwsgierige vrouw uit de rossige buurt. Na afloop hadden we een kort gesprek. We maakten een afspraak om door te praten.  BekeringDat was het begin. Ze brak met het leven van vroeger. ’s Zondags kwam ze trouw in de kerk. Als een dorstige dronk ze gretig het water van het leven. Helaas werd ze plotseling ziek, en dodelijk ziek. Het was een kort proces. Ze ging nu pas goed “het nieuwe leven in”.  Haar vader i…

Jezus leven van mijn leven

LiedJezus, leven van mijn leven,Jezus, dood van mijnen dood,Gij hebt U voor mij gegeven,Zelf U off’rend voor mijn nood,Opdat ik niet redd’loos sterven,Maar Uw heerlijkheid zou erven;Voor dit heil aan mij geschied,Prijz’ U eeuwiglijk mijn lied.Hoe U smaad en spot mocht honen,Gij zweeg bij al ’t last’ren stil;Liet Uw hoofd met doornen kronen,’k Weet het, Heer, om mijnentwil,Om mij, die Gods beeld moest derven,Weer Zijn beelt’nis te doen erven;Voor dit heil aan mij geschied,Prijz’ U eeuwiglijk mijn lied.Heer, Verzoener mijner zonden,Heiland, Die mij hebt gezocht,Die mijn boeien hebt ontbonden,Hebt voor God mij vrijgekocht.Ik, onrein, in schuld verlorenBen in U opnieuw geboren.Voor dit heil, aan mij geschied,Prijz’ U eeuwiglijk mijn lied.Heer, ik zal Uw lof verbreidenVoor Uw weldaân zonder tal;Wil door mij ook and’ren leiden,Goede Herder, tot Uw stal.Voeg, tot eer van Uw genade,Onze harten, vroeg en spade,Om Uw weldaân, ons geschied,Saam in ’t eeuwig vreugdelied.

Om de lieve vrede

Waarheid In 1819 meende Nicolaas Schotsman er goed aan te doen om twee preken te houden ter herinnering aan de Dordtse synode van 1618-1619. Het klimaat van het kerkelijk leven die tijd werd vooral bepaald door een sfeer van verdraagzaamheid. Men wilde zaken bij voorkeur niet op de spits drijven, maar de onderlinge verbindingen benadrukken. De Verlichting trok diepe sporen in het denken. Men was volgens Schotsman berooft van beginselen. Wie alle nadruk legt op de brug, kan blijkbaar de te verbinden oevers zelf uit het oog verliezen. Hoog tijd om hernieuwde aandacht te geven aan de oude waarheid, zo meende Schotsman.  Blijkbaar kan het nodig zijn om in een sfeer van gematigdheid, een punt aan de orde te stellen dat de gemoederen in beweging brengt. Als de waarheid in het geding is, moeten we de lieve vrede niet tegen elke prijs koesteren.  BoeteHet was overigens niet de eerste keer dat Schotsman van zich liet horen. Dr. A Kachelland deed samen met zijn zoon dr. M. Kachelland onderzoek naar het protestantse Réveil en de Verlichting in Nederland, in de periode 1815-1826. Kachelland toont aan dat Schotsman vanwege zijn liefde voor het Oranjehuis in 1796 ontheven werd van zijn taken al…

Versterking van het geloof (2)

Geen verdoemenis‘Overweeg Romeinen 8:1-4: “Zo is er dan nu geen verdoemenis voor de­genen die in Christus Jezus zijn, die niet naar het vlees wandelen, maar naar den Geest. Want de wet des Geestes des levens in Christus Jezus heeft mij vrijgemaakt van de wet der zonde en des doods. Want hetgeen der wet onmogelijk was, dewijl zij door het vlees krachteloos was, heeft God, Zijn Zoon zendende in gelijkheid des zondigen vleses, en dat voor de zonde, de zonde veroordeeld in het vlees; opdat het recht der wet vervuld zou worden in ons, die niet naar het vlees wandelen, maar naar de Geest.” Vier lessenIn deze woorden leert de apostel ons deze vier zaken ten aanzien van het leggen van een be­trouwbare grond van het geloof.Een ieder is een ware gelovige, die in het gevoel van zijn zonde en de vrees voor Gods toorn, alleen tot Jezus Christus vlucht om volkomen verlossing van beide, als de enige Middelaar en volkomen Verlosser van de mensen. En nadat hij gevlucht is tot Christus, strijdt tegen zijn eigen vlees en verdorven geneigd­heid van zijn natuur, en zich beijvert om de regel van Gods Geest te volgen, zoals beschreven in dit woord (want de mens, die de apostel hier zegent als een waarac…

Simon buigt en volgt op Jezus’ Woord (1)

HerkenningSimon en Jezus zijn geen vreemden voor elkaar. Als we de evangeliën naast elkaar leggen, dan ontdekken we dat zij elkaar vaker ontmoetten. Andreas bracht Simon bij Jezus, voor een eerste ontmoeting (Joh. 1: 41-42). Daar werd iets wakker, hij volgde vrijwillig Jezus. Samen met Andreas, Jakobus en Johannes werd Simon persoonlijk door Jezus aangesproken om Hem te volgen (Matt. 4: 18-22, Mark. 1: 16-20). Hier in Lukas 5: 1-11 lezen we van de definitieve en leven veranderende roeping van Simon, die in Jezus’ dienst wordt genomen. Voor Lukas is het belangrijk om helemaal in te zoomen op Simon Petrus, omdat deze discipel zo’n belangrijke rol zal spelen in de kerk van de toekomst.  Eerder zag Simon reeds iets van de kracht van Jezus, bij Zijn optreden. Zijn schoonmoeder werd door Jezus genezen en hij was er getuige van dat een demon op Jezus machtswoord moest wijken, in de synagoge van Kapernaüm. Toch treffen we Simon niet aan in Jezus’ nabijheid, maar zien we dat Jezus de nabijheid van Simon zoekt. Hij komt aan bij twee schepen die langs de wal liggen. Duidelijk is dat deze ’s nachts op het water zijn geweest, want de vissers maken de netten schoon. Onder hen is Simon, die hier…

Versterking van het geloof (1)

Zwak geloof‘Vele ware gelovigen zijn zwak en twijfelen vaak of ze wel ooit van de gezondheid van hun geloof en krachtdadige roeping zeker zullen zijn, en van hun rechtvaar­digmaking en zaligheid zullen worden verzekerd, wanneer ze zien dat zovelen die het geloof belijden, zichzelf blijken te bedriegen. Daarom, laten we zien hoe ie­dere gelovige sterk kan worden gemaakt in het geloof, en van zijn verkiezing en zalig­heid kan worden verzekerd op be­trouwbare gronden, zekere beloften en waarach­tige blijken van het geloof. Hiertoe mogen de volgende schriftplaatsen, onder veel andere, dienstig zijn. Voor het leggen van betrouwbare gronden van het geloof, overweeg 2 Petrus 1:10: “Daarom, broeders, benaarstigt u te meer om uw roeping en verkiezing vast te maken; want dat doende zult gij nimmermeer struikelen.” Vier aanwijzingenIn deze woorden onderwijst de apostel ons deze vier zaken tot hulp en aanwijzing hoe we sterk kunnen worden gemaakt in het geloof.Hoewel diegenen die in Christus Jezus geloven, en tot Hem vluchten om van de zonde en de toorn verlost te worden, zwak zijn in het geloof, zo zijn ze niet­temin even wer­kelijk kinderen van dezelfde Vader als de apostelen; want zo besch…

Gezonden naar een dorp

In de dorpsverhalen komen mijn vele voorgangers langs. In enkele zinnen, een trefzekere kenschets. Die karakterisering gaat van mond tot mond. Tussen al die kleurrijke figuren komen ook twee zendelingen voor: ds. D. J. van Dijk en ds. M.D. Geuze. Beiden werden vanaf het zendingsveld naar Sint Annaland geroepen. De eerste vanuit Toradjaland, de tweede vanuit Kenia.  Van Dijk diende van 1927-1950 op midden-Celebes. Onderbroken door verlof en een driejarige internering in oorlogstijd. De predikant vertaalde de catechismus in het Indonesisch, evenals 37 geloofsartikelen. Dit vormde de grondslag voor de Toradjakerk die mede onder zijn leiding zelfstandig werd. Ooit doopte ds. Van Dijk in Toradjaland ruim 300 mensen op één dag. Een overweldigende ervaring lijkt mij.  Na afloop van zijn periode als zendeling kreeg Van Dijk begin jaren ‘50 een beroep uit Sint Annaland. In gedachten stel ik mij voor hoe hij na jarenlange dienst op het warme zuidelijk halfrond de draad als dominee oppakte in ons dorp. Waar de huizen zich schrap zetten tegen de wind, op de grens van water en land. Hier geen offerfeesten meer. Al evenmin een wasjongen of paardenjongen. Wel een dienstbode uiteraard, zoals in e…

Kruis en kroon in het lied: ik zie een poort wijd open staan

Ik zie een poort wijd open staan,Waardoor het licht komt stromen,Van ’t kruis, waar ’k vrijelijk heen mag gaanOm vrede te bekomen.Genade Gods, zo rijk en vrij!Die poort staat open, ook voor mij,voor mij, voor mij,staat open ook voor mij.Die open poort laat d’ingang vrijAan wie komt binnenvlieden.Aan rijk en arm, aan u en mijKomt Jezus vrede bieden.Genade Gods, zo rijk en vrij!Die poort staat open, ook voor mij,voor mij, voor mij,staat open ook voor mij.Die open poort leidt tot Gods troon:Ga door, laat niets u hind’ren.Neem op uw kruis, aanvaard de kroon,Die God biedt aan Zijn kind’ren.Genade Gods, zo rijk en vrij!Die poort staat open, ook voor mij,voor mij, voor mij,staat open ook voor mij.In ’t hemelrijk voor Jezus’ troon,Daar leidt het kruis tot zegen,Daar dragen wij voor kruis, een kroon,Door Jezus’ bloed verkregen. Genade Gods, zo rijk en vrij!Die poort staat open, ook voor mij,voor mij, voor mij,staat open ook voor mij.

Geloven volgens Wilhelmus à Brakel

ToevertrouwenWilhelmus à Brakel merkt op dat de ‘eigenlijke, essentiële daad van het geloof niet bestaat in een toestemmen van de waarheden van het Evangelie, maar in vertrouwen van het hart op Christus om door Hem gerechtvaardigd, geheiligd en tot de zaligheid gebracht te worden.’ Geloven gaat in het Bijbels spreken over vertrouwen, toevertrouwen, zich aan iemand toevertrouwen. Wij geloven iemand op zijn of haar woord, op een belofte.  Het Hebreeuwse woordgebruik voor geloven gaat echter verder. Het is niet alleen iemand op zijn woord geloven, maar je ook aan hem toevertrouwen. Dus niet alleen de beloften toestemmen, maar je ook persoonlijk aan Hem toevertrouwen. Brakel: ‘Het tegenovergestelde van het zaligmakende geloof is niet het verwerpen van de waarheden van het Evangelie, maar het niet-vertrouwen, het zich op Christus niet-verlaten, op Christus niet steunen.’ Geloven betekent niet toestemmen, maar vertrouwen. Brakel concludeert dat ‘de eigenlijke daad van het geloof niet bestaat in het toestemmen van de waarheden en beloften van het Evangelie, maar in het vertrouwen op Jezus en zich aan Hem toevertrouwen.’  OntfermingHij geeft de volgende definitie: ‘Het geloof is een vertr…

De Heere toont ons Zijn armen (3)

HerderDe Heere toont Zich als een herder aan Zijn volk. Zo zal Hij hen ophalen uit de ballingschap. Zoals een herder die zijn kudde leidt. Met de macht en autoriteit van een koning, maar tevens met de tederheid van een herder die ieder schaap persoonlijk kent en leidt. Ik heb je bij je naam geroepen, jij bent van Mij.  We zien dat Hij Zijn kudde leidt. Normaal gesproken raakt dit in de Bijbel altijd menselijk handelen, behalve hier. Hier wordt de Heere aangeduid. Hij leidt Zijn kudde persoonlijk. Als een herder zorgt Hij voor Zijn schapen, met liefdevolle zorg. De armen die de aarde geschapen hebben, vormen een schuilplaats voor de hulpelozen.  Ps. 23: 1-3: ‘De HEERE is mijn Herder, mij zal niets ontbreken. Hij doet mij nederliggen in grazige weiden; Hij voert mij zachtjes aan zeer stille wateren. Hij verkwikt mijn ziel; Hij leidt mij in het spoor der gerechtigheid, om Zijns Naams wil.’  Hij vergadert Zijn kudde en draagt de Zijnen dicht op Zijn hart. Hij vergadert Zijn kudde, Jer. 31: 10: ‘Hoort des HEEREN woord, gij heidenen! en verkondigt in de eilanden, die verre zijn, en zegt: Hij, Die Israël verstrooid heeft, zal hem weder vergaderen, en hem bewaren als een herder zijn kudde…

Gouden ring

Laat helder zijn, vermogen wordt veelal vergaard door het verschil tussen uitgaven en inkomsten zo ver mogelijk op te rekken. We kunnen het veel complexer maken dan dit, maar in de kern komt het toch hierop neer. Of het nu om grondstoffen, producten of diensten gaat. Uiteindelijk zal de handige jongen die op het schoolplein reeds de meeste en mooiste knikkers verzamelde, dat doorgaans de rest van zijn leven ook doen. Daar hoef je trouwens geen handelaar voor te zijn, ook anderen weten er raad mee. En dat is wat mij betreft prima.  Het punt dat ik wil maken raakt namelijk niet de man met de gouden ring, maar zijn omgeving. Dat de één er beter dan de ander in slaagt om een winstgevende activiteit vorm te geven, behoeft geen uitleg. Dat mogen we zien als een gave. Waarbij de gave vervolgens dienstbaar gesteld mag worden aan het Koninkrijk. Dat zien we gebeuren als de Heere een hart inneemt en vernieuwt. Hij leert bezitten als niet bezittend. Je wordt van eigenaar tot rentmeester. Hoe dit functioneert, ligt voor ieder persoonlijk. Ik kwam vermogende mensen tegen met een nederig hart; en weinig-vermogenden met een onbedwingbare schraaplust. Rijkdom is niet gelegen in veel bezit. Mijn p…

Mijn Verlosser hangt aan ’t kruis

VertalingDe Dordrechter predikant Ahasverus van den Berg dichte het bekende lied ‘Op bergen en in dalen’ en vele andere teksten. Hij was verantwoordelijk voor de Nederlandse vertaling van het lied ‘Mijn verlosser hangt aan ’t kruis’.  LiedMijn Verlosser hangt aan 't kruis,hangt ten spot van snode smaders.Zoon des Vaders,waar is toch Uw almacht thans,waar Uw goddelijke glans?Mijn Verlosser hangt aan 't kruis,en Hij hangt er mijnentwegen,mij ten zegen.Van de vloek maakt Hij mij vrij,en Zijn sterven zaligt mij.Mijn Verlosser hangt aan 't kruis,ook voor mij heeft Hij zijn levenprijs gegeven.Brand, mijn hart, ontbrand in gloedjegens Hem, mijn hoogste goed.Mijn Verlosser hangt aan 't kruis,en ik zou in droeve dagentroost'loos klagen?Klagen, neen! Bij dit gezichtvalt de zwaarste last mij licht.Mijn Verlosser hangt aan 't kruis!'k Heb mij, Heer, in dood en levenU gegeven.'k Leef, in vreugd en tegenheen,'k leef en sterf voor U alleen.

Hoogmoed is niet dienstbaar

Heidens denkenPaulus’ onderwijs aan de gemeente van Rome raakt niet alleen de geloofsleer, maar ook de geloofspraktijk.De heidenen in Rome zijn gestempeld door het denken van die tijd. Dit denken hangt in de lucht. Het vervult ook gemeenteleden, die immers kind van hun tijd zijn. Paulus wil hen echter op andere gedachten brengen. Want door hoog over hun eigen gaven, talenten en inspanningen te denken, kleineren zij als vanzelf andere gemeenteleden.  Ik centraalOnline zijn er programma’s beschikbaar voor het ontwikkelen van zelfliefde. Zo biedt het programma ‘Van jezelf houden’ een 21-stappenplan waarmee je afrekent met je onzekerheid en bouwt aan zelfrespect, zodat je onvoorwaardelijk van jezelf gaat houden en op jezelf gaat vertrouwen. In 21 dagen kun je dit doel bereiken. Blijkbaar is er markt voor het ontwikkelen van zelfvertrouwen.  Wat hierbij minder uit de verf komt, is de realiteit dat we in de vergelijking met anderen niet alleen gedachten krijgen van minderwaardigheid. Gedachten waarbij we de ander overtreffen kunnen daar namelijk mee samengaan. Hoogmoed treft zowel hen die prima in hun vel zitten, als anderen die naar hun eigen gevoelen onderaan bungelen. Zijn we immers …

Kohlbrugge over het Heilig Avondmaal

Vraag: Wanneer komt u waardig tot het Avondmaal van de Heere?Antwoord: Als ik Hem mijn zonden geef en Zijn gerechtigheid aanneem.  Vraag: Wat is "zichzelf beproeven"?Antwoord: Het is zijn eigen hart onderzoeken, of men in waarheid niets meer van zichzelf verwacht, maar alles van de Heere, om Hem te leven; waarbij de ziel tot Hem uitgaat met dit gebed: "Doe mij smaken de zekerheid van mijn zaligheid, Heere, door Uw genade."  Vraag: Is het noodzakelijk, dat men bij het genot van brood en wijn bijzondere gewaarwordingen heeft? Antwoord. Het gezonde geloof houdt zich aan het Woord, de werking openbaart zich daarna in tijd van nood.Vraag. Waaraan kan ik weten, dat ik geen huichelaar ben? Antwoord. Een huichelaar houdt zich voor de oprechtste mens in het Koninkrijk van de hemelen. Een huichelaar houdt met zijn hart vast aan twee wegen, en is er op uit, die twee wegen voor God en zijn hem beschuldigend geweten te rechtvaardigen; beide wegen wil hij goed genoemd hebben, ofschoon hij zeer goed weet, dat een van beide niet deugt. De oprechte belijdt voor God Zijn huichelarij.  Vraag: Waaraan kan ik weten, of ik uitverkoren ben? Antwoord. De tollenaar stond van verre.  Vraag: Wanneer moet ik…

De Heere toont ons Zijn armen (2)

Heilige oorlogDe Heere HEERE komt, zo klinkt het. Hij komt met kracht. Hier klinken de klanken van een heilige oorlog. In deze context is Gods kracht te vrezen. Hij komt met wraak, met oordeel, richting Zijn tegenstanders. Hij komt als een koning.  We lezen in onze vertaling dat Hij komt tegen de sterke. Je kunt echter ook vertalen ‘als een sterke’. In beide gevallen maakt het ons in elk geval duidelijk dat Hij tegen iemand ten strijde trekt. Tegen wie? De Heere gaat optreden tegen de volken? Zeker. We moeten echter dieper peilen. De Heere gaat optreden tegen de duivel. Christus gaat in Zijn kracht de strijd aan met de duivel.  Het woord voor kracht dat hier wordt gebruikt duidt op de krachtige hand van de Heere die Israël verloste uit Egypte (Ex. 13: 3-4). Bij de profeet Haggaï blijkt dat het deze kracht is die de vijanden ten onder brengt. (Haggaï 2: 22-23). De Heere maakt in onze tekst duidelijk dat Hij de kracht van Babel zal breken met Zijn sterke arm. Het is de sterke arm van de Heere die handelt, werkt; maar dus ook vecht. In het Oude Testament wordt de machtige arm van de Heere zeventig keer gebruikt als een beeld van Zijn kracht. Hier klinkt het om te oordelen en te redde…

Geloven, hoe dan?

GeloofWie tot Jezus vlucht, doet dit in het besef dat er bij Hem verzoening is. De Bijbel geeft volgens Petrus Immens op verschillende manieren woorden aan het ‘toevlucht nemen tot Jezus’. Hij noemt dit de ‘geloofsdaad’. Uit zijn beschrijving van de geloofsdaad in het boek ‘de Godvruchtige avondmaalganger’ heb ik voor deze aflevering van ‘Vorming voor elke dag’ alleen de Bijbelteksten overgenomen. Dit is het Woord van God.  Overweeg deze Bijbelteksten voor jezelf, in meditatie en omgang met de Heere.  BijbelwoordenDe Heere zoeken, Psalm 69: 33: "De zachtmoedigen, dit gezien hebbende, zullen zich verblijden; en gij, die God zoekt, ulieder hart zal leven.”Door naar Christus te vragen, Jesaja 11: 10: “Want het zal geschieden ten zelven dage, dat de heidenen naar den Wortel van Isaï, Die staan zal tot een banier der volken, zullen vragen, en Zijn rust zal heerlijk zijn.” Door Hem te horen, Psalm 45: 11: “Hoor, o Dochter! en zie, en neig uw oor; en vergeet uw volk en uws vaders huis.”Door Christus aan te grijpen, Jesaja 27: 5: " Of hij moest Mijn sterkte aangrijpen, hij zal vrede met Mij maken; vrede zal hij met Mij maken." Door willen: "En gij wilt tot Mij niet komen, opdat gij het le…

O hoofd bedekt met wonden

Lied O hoofd, bedekt met wonden,belaan met smart en hoon,o hoofd, ten spot ombondenmet ene doornenkroon,eertijds gekroond met stralenvan meer dan aardse gloed,waarlangs nu drupp'len dalen:'k breng zeeg'nend U mijn groet!Van al de last dier plagen,met goddelijk geduld,o Heer, door U gedragen,heb ik, heb ik de schuld!Och, zie, hoe 'k voor uw ogenhier als een zondaar sta,en schenk vol mededogen,m' een blik van uw gena!Wat stof tot zielsverblijden,hoe zalig is 't en goed,dat 'k in uw bitter lijdenmijn redding vinden moet!O, mocht ik U, mijn Leven,daar 'k bij uw kruishout kniel,mij zelf ten offer geven:wat winste deed mijn ziel!U zij de dank mijns harten,U, Jezus, dierb're vriend,voor 't dragen van die smarten,alleen door mij verdiend!Och, blijv', wat troost ik derve,de hoop op U mij bij,opdat, wanneer ik sterve,in U mijn einde zij!Als 'k eens van d' aarde scheide,och, wijk dan niet van mij!Als ik de doodssnik beideoch, sta dan aan mijn zij'!En wordt mijn strijd het bangste,laat dan in angst en pijnuw doorgeworsteld' angstemij tot vertroosting zijn!Verschijn dan aan mijn sponde (bed),schenk laaf'nis in mijn nood!Wijs m' in mijn laatste stondeop uw verzoeningsdood!'k Houd dan in sterven…

Ds. J. Catsburg: spreken tot God is niet spreken tot jezelf

Gebed‘Bidden is spreken tot God’, zei ds. J. Catsburg, ‘maar niet weinig mensen preken tot zichzelf of in zichzelf. U hebt dit bij anderen of bij uzelf misschien wel waargenomen. Vragen en antwoorden worden door onszelf gesteld en door onszelf gegeven. Vaak spelen hele rechtszaken zich in ons eigen geweten af. Ons geweten klaagt ons aan in verband met een bepaalde gebeurtenis. Ons hart is de beschuldigde. Ons eigen ik is de pleitbezorger en advocaat, die zegt: maak je maar niet ongerust, het zal allemaal nog wel meevallen. Ja zelfs is ons eigen ik de rechter, die de beschuldigde vrijspreekt. Zo proberen we door een gesprek met onszelf allerlei bezwarende gedachten weg te redeneren en tot verruiming van ons gemoed te komen. We nemen onszelf zogenaamd onder handen en we proberen gewassen en gereinigd tevoorschijn te komen. Maar hoe bedriegen we dan onszelf! Niet eigen hart en geweten hebben het laatste Woord, maar de levende God.  WoordOns eigen hart en geweten is niet zuiver. Ze zijn te vergelijken met een klok, die van slag is. Immers we spreken zo graag voor ons eigen voordeel en naar onszelf toe. We proberen ons gerust te stellen, maar het einde zal straks de eeuwige onrust zijn…

Het geloof volgens Calvijn: door Christus gerechtvaardigd (4)

CatechismusDe Heere zond Zijn eigen Zoon, om zondaren te verlossen. Door Hem, kennen gelovigen de Vader. Calvijn legt in zijn catechismus uit dat het geloof zich op Jezus richt.  UitlegCalvijn legt uit: ‘Omdat Christus het onveranderlijke Voorwerp van ons geloof is, kunnen wij op geen andere manier ondervinden, wat wij door het geloof ontvangen, dan doordat wij op Hem zien. Hij is ons door de Vader gezonden, opdat wij in Hem het eeuwige leven zouden ontvangen.  Jezus heeft gezegd: “Maar dit is het eeuwige leven, dat zij U, de alleen ware God, en die Gij gezonden hebt, Jezus Christus, kennen” (Joh. 17:3). En: “Die in Mij gelooft, zal leven al ware hij ook gestorven” (Joh. 11:25). Opdat dit vervult zal worden, moeten wij, die door de zonde bevlekt zijn, door Hem worden gereinigd, want niets dat onrein is, zal in Gods Koninkrijk toegang vinden.  Daarom moeten wij deel aan Hem hebben, opdat wij, zondaren, voor de rechterstoel van God rechtvaardig blijken. Hebben wij onze menselijke gerechtigheid afgelegd, dan worden wij bekleed met de gerechtigheid van Christus en door de trouw van Christus gerechtvaardigd, wij die door onze daden onrechtvaardigen zijn.  Want het is gezegd, dat wij do…

De HEERE toont ons Zijn armen (1)

Goede boodschapIk weet niet of het je wel eens is opgevallen, maar als het over de Kerk gaat hebben we het vaak over een vrouwelijk woord. De Kerk wordt ook wel de bruid van Christus genoemd. Als de Heere hier spreekt over Zijn volk dan spreekt Hij haar aan in vrouwelijke vorm. Zij mag het gaan verkondigen. In Gal. 4: 26 zegt Paulus: ‘Maar Jeruzalem, dat boven is, dat is vrij, hetwelk is ons aller moeder.’ Jeruzalem mag nadat haar eerder verlossend nieuws werd gebracht in vers 1, nu zelf de boodschap van verlossing gaan brengen. Luid en duidelijk.  VerkondigHet woord dat hier voor verkondiging wordt gebruikt duidt op uitbundig verkondigen. Het is geen boodschap die onder stoelen of banken moet worden gestoken. Nee, het evangelie is de goede boodschap van verlossing. Die mag overluid klinken, zo zegt de Heere in Jesaja 40: 9. Zoals we dit ook zingen met Psalm 96: 2: ‘Zingt den HEERE, looft Zijn Naam; boodschapt Zijn heil van dag tot dag.’  De verkondigster moet als een hoge plaats zoeken. Ze moet op een hoge berg gaan staan. Dan kan heel Juda het horen, dan kunnen de ballingen in Babel het horen, dan kan heel de wereld het horen. Het volk ver weg van huis, krijgt het Evangelie in d…

Luther over het Hogepriesterlijk gebed

TroostvolVolgens Luther zijn deze woorden uit het Hogepriesterlijk gebed het meest troostvol. ‘Dat is het laatste, maar meest troostrijke gedeelte van dit gebed voor allen, die Christus aanhangen, dat wij er vast van verzekerd zijn, wat wij ten slotte te hopen hebben, waar wij rust vinden en blijven zullen, omdat wij hier in de wereld vreemd en verstoten zijn en geen vaste blijvende stad hebben.  WoningWant wij hebben gehoord, dat wie een Christen is, van alle wereldse gunst, genade, zekerheid, gemak en rust moet afzien en voetveeg van de duivel moet zijn, dat hij onafgebroken in gevaar van lijf en leven moet verkeren en alle uren de dood moet verwachten. Nu is de dood iets zeer verschrikkelijks en afschuwelijks, met name wanneer hij altijd voor ogen staat en de mens niet weet waarheen hij de volgende stap zal richten of lopen en de nacht zal doorbrengen. Daarom zorgt Christus voor ons als een liefdevolle en dierbare Heiland en Hij zegt ons toe, dat Hij ons woning zal bereiden, zodat wij bij Hem zullen zijn en het zo goed hebben als Hij het heeft bij Zijn Vader. Alsof Hij wilde zeggen. Weest getroost en hebt er maar geen zorg over, waar u blijven of gaan zult; laat de wereld maar …

J.C. Ryle: Jezus’ gesprek met de Samaritaanse vrouw (3)

LessenVanuit de geschiedenis van de Samaritaanse vrouw trekt J.C. Ryle een serie lessen voor christenen in de negentiende eeuw; en voor ons vandaag. In de eerste vier lessen had hij oog voor Jezus’ initiatief, Zijn ontfermende grondhouding, de voldoening die Hij geeft en de eerlijkheid waarmee Hij de vrouw behandelt. De vijfde les die Ryle trekt, hangt samen met de vraag die de vrouw bij de put stelt over de plaats waarop God aanbeden moet worden.  Les 5‘Als vijfde moeten wij het nutteloze opmerken van een godsdienst, die alleen uit vormen bestaat. Toen de Samaritaanse vrouw tot geestelijke onrust opgewekt werd, wierp zij vragen op over de vergelijkbare verdienste van de Samaritaanse en Joodse manier van het aanbidden van God. Onze Heere zegt haar, dat de ware en aanvaardbare aanbidding niet afhangt van de plaats waar de bidder bidt, maar van de toestand en het hart van de aanbidder. Hij legt uit: "De ure komt, wanneer gij noch op deze plaats, noch te Jeruzalem de Vader zult aanbidden." Hij voegt er aan toe, dat "de ware aanbidders in geest en in waarheid zullen aanbidden." Het grondprincipe, in deze woorden uitgedrukt, kan nooit te sterk in herinnering gebracht worden bij belijde…

Het geloof volgens Calvijn: een geschenk (3)

GeloofIn zijn catechismus legt Calvijn uit wat het geloof inhoudt. Hij merkte eerder op dat de Vader tot ons komt met Zijn verlossende Woord. ‘De barmhartige Vader biedt ons door het Woord van het Evangelie Zijn Zoon aan. Door het geloof grijpen wij Hem aan en kennen in Hem de tot ons Gezondene.’ Christus wordt aan zondaren aangeboden. Calvijn: ‘Omdat Hij hun werd geschonken, wijzen zij Hem niet af. Omdat zij door Hem worden geroepen, volgen zij Hem.’  Oog voor krijgenCalvijn legt in zijn catechismus uit dat het geloof een gift van God is. Door de Heilige Geest krijgen we oog voor Christus. ‘Wanneer wij eerlijk overdenken hoezeer ons denken blind is voor de geheimen van God en ons hart in alle dingen veranderlijk, dan zullen we er niet aan twijfelen dat het geloof de bekwaamheid van onze natuur oneindig ver te boven gaat en een zeldzaam en kostbaar geschenk van God is.  Zo zegt ook Paulus: "Want wie van de mensen weet, wat in de mens is, als alleen de geest van de mens, die in hem is?" Zo heeft ook "niemand gekend, wat in God is, dan alleen de Geest van God" (1 Kor. 2:11).  Wanneer de waarheid van God zelfs bij kleine dingen die ons oog ziet, in ons flikkert, hoe sterk en bestendi…

J.C. Ryle: Jezus’ gesprek met de Samaritaanse vrouw (2)

In een eerdere aflevering van deze serie kregen we twee lessen mee die we kunnen leren uit Jezus’ omgang met de vrouw bij de waterput. In deze aflevering geeft J.C. Ryle opnieuw twee lessen mee.  Les 3‘Ten derde moeten wij de buitengewone gaven van Christus opmerken, vergeleken bij de dingen van deze wereld. Onze Heere zegt tegen de Samaritaanse vrouw: "Die van dit water drinkt, zal weer dorsten, maar die van het water drinkt, dat Ik hem zal geven, zal in eeuwigheid niet dorsten." De waarheid van het grondprincipe, hier neergelegd, kan aan alle zijden gezien worden door allen, die niet verblind zijn door vooroordeel of liefde tot de wereld. Duizenden mensen hebben iedere tijdelijke goede zaak, die het hart maar kan wensen, en zijn toch moe en onvoldaan. Het is nu, zoals het reeds in Davids tijd was: "Daar zijn velen, die zeggen: Wie zal ons het goede doen zien?" (Ps. 4: 6). Rijkdom en rang en functie en macht en geleerdheid en entertainment zijn uiterst ongeschikt, om de ziel te bevredigen. Hij, die alleen van dat soort water drinkt, is zeker, weer te dorsten. Iedere Achab vindt een wijngaard dicht bij zijn paleis en iedere Haman ziet een Mordechaï aan de poort. Daar is geen voldo…

Wat voorbijgaat en wat blijft (2)

JesajaDe Heere denkt aan Zijn verbond, zo blijkt in Jesaja 40. Vers 1: ‘Troost, troost Mijn volk, zal uw God zeggen.’ Hij heeft vergeving en herstel uitgesproken. Vers 2: ‘Roep haar toe, dat haar strijd vervuld is, dat haar ongerechtigheid verzoend is, dat zij van de hand van de HEERE dubbel ontvangen heeft voor al haar zonden.’ Hij heeft verlossing aangezegd. Vers 5: ‘En de heerlijkheid van de HEERE zal geopenbaard worden; en alle vlees tegelijk zal zien dat het de mond van de Heere gesproken heeft.’  WoordOp het Woord van de Heere kunnen we bouwen, dat blijkt in Jesaja 40: 8. Dit vergaat niet en verdwijnt evenmin, zoals wij, maar het houdt eeuwig stand. Vertrouwen op het Woord, betekent dat we vertrouwen op een Persoon. Toen het volk Israël door de Jordaan ging, moest men dit doen in vertrouwen op het Woord van God, gesproken door Jozua. Toen men op dit Woord onderweg ging, bleek het water pas te wijken toen de eerste priester de voet op het water zette. Daar baande zich een pad voor hun voeten. Zo is het vandaag nog steeds. Waar we de Heere volgen op Zijn Woord, baant Hij een pad door het onmogelijke heen.  In 2 Petr. 1: 19-21 spreekt de apostel over het profetische woord, dat …

J.C. Ryle: Jezus’s gesprek met de Samaritaanse vrouw (1)

Les 1: Open het gesprek‘Allereerst zien wede vernederende wijsheid en nederigheid van Christus in het omgaan met een zorgeloze zondaar. Onze Heere zat bij de Jakobsbron, toen een vrouw van Samaria daar kwam, om water te putten. Direct zegt Hij tot haar: "Geef Mij te drinken." Hij wacht niet, totdat zij tot Hem spreekt. Hij begint niet met haar zonden te bestraffen, hoewel Hij ze zeker kende.  Hij opent het gesprek met een gunst te vragen. Hij nadert de ziel van de vrouw met het onderwerp van water, waar ze in gedachten nu het meest mee bezig was. Eenvoudig als dit verzoek mag schijnen; het opende de deur tot een geestelijk gesprek. Het legde een brug dwars over de golf, die tussen haar en Hem lag. Het leidde tot de bekering van haar ziel. Het gedrag van onze Heere op dit moment behoort zorgvuldig herinnerd te worden door allen, die het welzijn van de gedachteloze en geestelijk onwetenden willen behartigen. Het is tevergeefs, te wachten, dat zulke mensen vrijwillig tot ons komen en kennis met ons gaan maken. Wij moeten beginnen met hen, en moeten tot hen gaan in de geest van beleefde en vriendelijke toenadering. Het is te vergeefs te verwachten, dat zulke personen zich op ons onder…

Zien op de Heere terwijl je omringd bent door verwoesting

TijdsbeeldDe schrijver van de Klaagliederen bevindt zich niet in hoopvolle omstandigheden. Hij bevindt zich te midden van een alles ontwrichtende catastrofe. De Babyloniërs belegerden Jeruzalem en verwoestten haar. Een groot deel van het volk werd weggevoerd. Tijdens de belegering van Jeruzalem was er sprake van hongersnood en kindersterfte. Het leidde tot kannibalisme. Meisjes werden verkracht en gedood. Het volk is getraumatiseerd. De tempel lag in puin. Een periode van kaalslag. Van de 116 nederzettingen in de zevende eeuw voor Christus, zijn er nog 41 over in de zesde eeuw voor Christus. Er is reden tot klagen. Toen en daar. Anno nuVandaag wordt ons geen fraaier tijdsbeeld getoond. Het is oorlog in Oekraïne. Aardbevingen in Turkije en Syrië. We hebben te maken met onzekerheden, als het gaat om de toekomst. Sommigen ervaren diep leed, in stilte. Een ramp hoeft niet van grote zichtbare omvang te zijn, om toch diep ontwrichtend te werken. Je beseft dat er zoiets als een toekomst mogelijk is, maar vooralsnog zie je alleen maar scherven. Persoonlijk levensleed kan diep ontwrichten. Waarom overkomt ons dit; en waar leidt dit toe?  VerbondWaar een verbond is, daar kan ook een breuk o…

Het geloof volgens Calvijn: een waar geloof (2)

Geloof De vraag: ‘wat is een waar geloof?’ heeft velen door de eeuwen heen beziggehouden. Calvijn geeft hier een Bijbels antwoord op in zijn catechismus.  Calvijns’ antwoord‘Men mag nu niet menen, dat het christelijk geloof slechts een eenvoudige en alledaagse kennis van God is, of een verstaan van de Schrift is, dat in de hersenen gebeurt en het hart niet aanraakt. Zo is het doorgaans met de dingen die door voldoende (historische) gronden zijn bevestigd.  Het christelijk geloof is daarentegen een sterk en onwrikbaar vertrouwen van het hart, waardoor wij op de barmhartigheid van God vertrouwen, die ons door het Evangelie is beloofd. Daarom moet de vaststelling ervan wat geloof is, uit het innigste wezen van de belofte worden afgeleid. Het geloof steunt zózeer op deze grondslag, dat deze, wanneer die zou worden weggenomen, direct zou moeten ineenstorten en ophouden te bestaan.  Wanneer de Heere ons door de belofte van het Evangelie Zijn barmhartigheid openbaart, en wij ons zonder twijfel of uitstel Hem, die de belofte heeft gegeven, toevertrouwen, dan grijpen wij Zijn Woord aan door het geloof.  Dit verschilt niet van de apostel, wanneer hij leert dat "het geloof is een vast vertro…

Het geloof volgens Calvijn: de verkiezing

GeloofIn zijn catechismus geeft Calvijn uitleg over tal van onderwerpen, maar ook over het geloof. Hij zet in met een korte samenvatting: ‘De barmhartige Vader biedt ons door het Woord van het Evangelie Zijn Zoon aan. Door het geloof grijpen wij Hem aan en kennen in Hem de tot ons Gezondene. Het staat vast, dat het Woord van het Evangelie alle mensen roept om deel te hebben aan Christus, maar velen gaan hieraan voorbij door hun ongeloof; en zijn blind en verstokt voor deze onvergelijkbare genade. Alleen de gelovigen verheugen zich over Hem als de tot hen Gezondene. Omdat Hij hun werd geschonken, wijzen zij Hem niet af. Omdat zij door Hem worden geroepen, volgen zij Hem.’  Over de uitverkiezing en VoorbeschikkingNa zijn korte samenvatting over het geloof, werkt Calvijn eerst de verkiezing uit. Dat volgt in deze aflevering. In volgende afleveringen laat Calvijn zien wat het ware geloof inhoudt; en welke gevolgen dit heeft voor de omgang met God. Volgens Calvijn is Christus de spiegel van de uitverkiezing. Hij maakt duidelijk dat we niet moeten proberen in de hemel te blikken, of wij uitverkoren zijn. Maar wie op Christus ziet, ontdekt in Hem geborgen te zijn.  Calvijn zegt over de u…

Wat voorbijgaat en wat blijft (1)

StemHij laat die boodschap niet fluisteren, Hij steekt Zijn bedoelingen niet onder stoelen of banken. Nee, Hij geeft de opdracht om uit te roepen. De stem roept op om te roepen. De boodschap moet met ernst en overtuigingskracht gebracht worden. Vrijmoedig en duidelijk. Calvijn: ‘Iedereen die tot het ambt geroepen wordt, mag zich ervan bewust zijn en geloven, dat hij onverschrokken allerlei moeilijkheden tegemoet moet gaan, zoals door de profeten en apostelen steeds in praktijk is gebracht. “Wee mij, zegt Paulus, “als ik het Evangelie niet zou verkondigen. Immers, de nood is mij opgelegd.” (1 Kor. 9: 16).  KwetsbaarDe profeet wil verzekerd zijn van de boodschap en vraagt om bevestiging. En dan klinkt het: ‘Alle vlees is gras, en al zijn goedertierenheid als een bloem op het veld.’ Als je de kracht van mensen wil kennen, kijk dan naar het gras, zegt de Heere. Dat is wel gebleken in de hoofdstukken die voorliggen. Een engel van de Heere doodde in Jes. 37 185.000 Assyriërs in de nacht, die hun tenten hadden opgeslagen voor de muren van Jeruzalem. De koning Sanherib, een machtig vorst in zijn tijd, zien we sterven terwijl hij zich buigt in het huis van zijn god (Jes. 37: 38). Ook bij k…

Een gebed tot God in de nacht

GebedTerugblikkend schrijft ze daarover: ‘Daarom wendde ik mij tot God en pleitte op de belofte, terwijl ik Hem vroeg hoe zulk een ellendig zondaar als ik zalig kon worden. Ik worstelde niet zozeer om mijn zaligheid, als wel om te weten hoe zo’n hulpeloos zondaar, die niets kan doen, zalig kon worden. Ik stond op van mijn knieën en nam opnieuw mijn Bijbel in de hand. Ik las en vergeleek de Schrift met Schrift, maar het ene deel scheen het andere tegen te spreken, en mijn ziel bleef in duisternis en verslagenheid gehuld. Opnieuw bracht ik de belofte voor de troon van de genade en opnieuw worstelde ik met de Heere. Ik keerde terug naar de Bijbel, maar het was een verzegeld Boek. Voor de derde keer trachtte ik tot de Heere door te dringen, terwijl ik nog steeds pleitte op deze ene genadige belofte: ‘Bidt, en u zal gegeven worden.’  Plotseling brak er een licht door in mijn ziel. Het was alsof Jezus voor mij stond en deze gezegende woorden sprak: ‘Ik ben uw zaligheid!’ Ik zegende de blije tijding, waarop mijn hart en ziel amen zeiden. Jezus was bij mij, Hijzelf had gesproken, ik had de Heere gezien, ik had Zijn stem gehoord, mijn ziel was gered, mijn zware last was verdwenen, de bande…

Een lied in de winter

Ter Haar Het lied ‘Beveel gerust uw wegen’ is één van de bekendste pennenvruchten van Bernhard ter Haar. Zijn winterlied ‘Het zwerk blijft somber nederhangen’ verdient echter ook onze waardering. Hoewel de taal wat afstand schept, is de inhoud prachtig.  LiedHet zwerk blijft somber nederhangen;Een doodse stilte heerst alom;De schepping treurt; zij heeft geen zangen,En d’ orgeltoon van ’t woud is stom;Maar, huiv’ren ook van kou de leden,Hier rijzen lied’ren en gebeden,Hier loven w’ U, o God! te saâm!De dag zwijm’ weg in neev’lig donker,Nog lezen w’ in het stergeflonkerDe lett’ren van Uw Vadernaam!Groot blijft G’ in al Uw werken, Heere!Heeft niet de winter ook zijn pracht?U zij de lof, de sterkt’ en ere,U en de grootheid uwer macht,Wiens aêm de waat’ren doet verstijven,Dat z’als een vloed gezolderd blijven,Van marm’ren zuilen onderschraagd;Op wiens bevel des hemels sluizenZich op’nen, de rivieren bruisen,De sneeuwstorm langs de velden jaagt.Gij blijft als Koning hooggezeten,Ook bij het stijgen van de vloed,Ook als de stroom, zijn boei vergeten,Zijn keten dond’rend springen doet;’t Zij hij het ijs daar werpt in stukkenEn berggevaarten aan doet rukken,Die zwalpend kneuzen op den wal;’…

Calvijn over wettische en evangelische bekering

OvertuigingTerugkeer naar God is in de Bijbel steeds weer een beeld van de bekering. Voor het eerst, of opnieuw, komt iemand tot de overtuiging dat hij van de Heere weg dwaalde. De realiteit leert dat niet iedereen die beseft schuldig te staan voor God, ook werkelijk aan Jezus’ voeten terechtkomt in een gebed om genade.  Terecht merkt Calvijn op dat er verschillende vormen van bekering zijn. Hij noemt de eerste een wettische bekering en de tweede een evangelische bekering.  VerschilBij een wettische bekering beseft iemand tegen de Heere gezondigd te hebben en leidt dit tot een schrikreactie. We zien dit gebeuren bij Kaïn, bij Saul en bij Judas. Zij zijn onder de indruk van Gods toorn over wat zij deden en we zien bij hen angstverschijnselen. Er is in hun spreken echter geen enkel besef van Gods barmhartigheid. Zij richten zich enkel en alleen op de toorn van de Heere. Voor hen is er geen genade mogelijk, daar zijn ze van overtuigd. Deze wettische bekering leidt tot niets. Calvijn noemt het zelfs een voorportaal van de hel. Deze mensen krijgen op aarde reeds iets te beleven van wat er na dit leven volgt. Enkel angst. Een zekere mate van schuldbesef is dus als zodanig niet reddend. …

John Bunyan over Jezus’ werk als Voorspraak in de hemel (3)

VrijspraakJezus vraagt om een vonnis, waarbij Hij Zelf als schuld voldaan heeft. Daarom gaan verloste zondaren vrijuit. Bunyan: ‘Dan gebeurt de afkondiging in het openbaar, die als volgt luidt: "Doet deze vuile klederen van hem weg, " van hem die gezondigd heeft, en kleedt hem met wisselklederen. Zach. 3. Zo is dan de ziel, die gezondigd heeft, gered. Zo heeft dan de God van de hemel er vrede bij, dat zij behouden worden. Zo is dan de Satan tot schande gemaakt en Jezus wordt groot gemaakt; geloofd en geprezen door de engelen in de hemel en de gelovigen op aarde. Hosanna! hosanna! De Koning leve! Valt neer! Valt neer! Kniel en aanbid! klinkt u toe van alle kanten! Maakt groot de Heere, want Hij heeft ons bij God gekocht met Zijn bloed! Halleluja!  O kinderen van God, moesten wij hier niet wegsmelten in tranen van aanbidding voor de liefde van Christus, die onze ongerechtigheden op zich heeft genomen. Die een rantsoen voor ons geworden is. Valt neer en aanbidt, zie het Lam Gods, dat de zonden van de wereld wegneemt! Zie daarom op Jezus, indien u gezondigd hebt, op Jezus als op de Voorspraak, die voor u pleit bij de Vader. Zie op niets anders, want Hij kan u zeggen, Hij alleen, hoe H…

De Heere baant Zich een weg (2)

HeerlijkheidHet gaat hier om de heerlijkheid, de ‘kabod’ van de Heere. We horen daar ook over in Jes. 60: 1. Waar de aankondiging van het licht klinkt, daar is het als het ochtendgloren. ‘En de heerlijkheid des HEEREN gaat over u op.’ Het gaat hier om Zijn voortdurende aanwezigheid. Onder het oude volk Israël werd deze aanwezigheid van de Heere beleefd bij de tabernakeldienst en later de tempeldienst. Daar was de Heere nabij. Daar toonde Hij Zijn aanwezigheid en dus ook Zijn heerlijkheid. Hier gaat het om Zijn heilige tegenwoordigheid, waarin Zijn koninklijke majesteit zichtbaar wordt. De heerlijkheid van de Heere wordt zichtbaar in de weg die Hij baant, in de Verlosser die Hij schenkt. Hij gaat Zijn heerlijkheid onthullen, in Jezus Christus.  OnthuldDe Heere openbaart Zijn heerlijkheid niet alleen aan Israël maar breder. Het wordt al meer zichtbaar, voor wie er oog voor krijgt. Hij strekt Zijn armen uit naar de heidenen. Het spreken van de Heere wordt hoorbaar voor alle mensen. Uiteindelijk moet alle knie zich buigen voor Hem. Nu nog vreemdelingen en bijwoners op de aarde (1 Petr. 2: 11), maar eens zal zichtbaar worden wat de werkelijkheid is.  LofzangHier klinken klanken mee van…

Gebed door en voor een predikant

Eerst biddenRobert Murray MacCheyne trof zichzelf eens aan in omstandigheden waarvoor hij zich schaamde, zo blijkt uit zijn aantekeningen. ‘Ik zou moeten bidden voordat ik mensen ontmoette. Dikwijls als ik lang blijf slapen, of vroeg in de morgen mensen spreek, is het elf of twaalf uur voor ik begin met stil gebed. Dit is een verfoeilijke gewoonte en ook volkomen in strijd met de Heilige Schrift. Christus stond op voor het aanbreken van de dag om naar een eenzame plaats te gaan. David zegt: ‘Des morgens komt mijn gebed voor U’ (Ps. 88: 4); en ‘Des morgens hoort Gij mijn stem’ (Ps. 5: 4). Het gezinsgebed verliest veel van zijn kracht en zijn zoetheid en ik kan weinig doen voor de mensen die bij mij komen. Ik heb een schuldig geweten en een hongerige ziel; de vlam flakkert, de lamp is niet schoon gemaakt. En het gebed daarna klinkt dikwijls vals. Ik weet dat het veel beter is met God te beginnen – eerst Zijn Aangezicht te zoeken, mijn ziel eerst dicht bij Hem te brengen, voor dat ik in aanraking kom met anderen.  Gebed, geduld en geloofRichard Newton merkte eens op: ‘De voornaamste reden voor mijn geringe succes is een onverklaarbare onwil tot bidden. Ik kan schrijven, of lezen, of …

John Bunyan over Jezus’ werk als Voorspraak in de hemel (2)

Zonden‘Schaamte en schande zijn de gevolgen van de schuld, of van een beschuldiging van de zonde, stelt John Bunyan, op basis van Jeremia 3:25. Als gevolg hiervan hebben we de eeuwige ondergang verdiend (Daniël 12:2, Johannes 5:29). Bunyan richt onze blik op Jezus in de hemel, die daar pleit voor hen die Hem toebehoren. Hij pleit op grond van Zijn offer.  ‘Maar zie, hoe Christus pleit, zeggend: laat dat niet gebeuren om Mij, om de verdiensten van Mijn bloed, om de volmaaktheid van Mijn gerechtigheid, om de invloed van mijn smeken. Laat hen niet vanwege Mij beschaamd worden, o Heere, Heere der heirscharen!  En laat niemand iets tegen deze tekst inbrengen, omdat hij in de Psalmen gevonden wordt, alsof hij niet door de profeet Christus is uitgesproken, want beide Johannes en Paulus, ja Christus zelf, maken deze Psalm tot een profetie van Hem. Vergelijk slechts het tiende vers van deze Psalm met Johannes 2:17 en met Rom. 15:3. In het tiende vers van Psalm 69 leest u als volgt: "Want de ijver van uw huis heeft mij verteerd, en de smaadheden van degenen, die U smaden, zijn op mij gevallen. In Johannes 2:17 leest u de volgende woorden: "De ijver van uw huis heeft mij verslonden," en in R…

John Bunyan over Jezus’ werk als Voorspraak in de hemel (1)

VoorspraakDe Heere Jezus is na Zijn opstanding naar de hemel gevaren en is daar nu als Voorspraak bij Zijn Vader. Als advocaat en pleitbezorger bidt Hij voor hen die Hem toebehoren. Hij doet het werk van een hogepriester. Het offer is reeds gebracht; nu bidt Hij bij Zijn Vader op grond van dit volbrachte verzoeningswerk.  Johannes houdt ons voor in zijn eerste zendbrief: ‘En indien iemand gezondigd heeft, wij hebben een Voorspraak bij de Vader, Jezus Christus, de Rechtvaardige.’ (1 Joh. 2: 1) Volgens John Bunyan houdt de Heere Jezus bij Zijn werk als Voorbidder het volgende in het oog.  In onze plaatsBunyan: ‘Hij geeft toe in alles en belijdt alles, waarvan wij rechtmatig beschuldigd kunnen worden, en toch zo, dat Hij de gehele schuld op zichzelf neemt, bekennend dat dit Zijn misdaden zijn. "O God", zegt Hij, U weet van mijn dwaasheid, en mijn schulden zijn voor U niet verborgen." Psalm 69:6. En dit moet Hij doen, anders kan Hij niets doen. Als Hij de zonde goedpraat of verminderd, dan is Hij schuldig. Indien Hij ze op ons doet blijven, dan sterven wij.  Hij moet daarom onze ongerechtigheden op Zich nemen, haar als van Hem maken, en zo ons verlossen, want door aldus de zonde op zi…