"You play C, F and G? You're in." En zo komt de jonge keyboardspeler Jon in de onuitspreekbare band Soronprfbs, van enigmatische zanger Frank (Michael Fassbender). Pas bij zijn eerste optreden komt Jon erachter: Frank draagt een curieus papier-maché masker. En dat gaat nooit af. Zelfs niet onder de douche. Voordat hij het Oscarlievelingetje Room maakte, kwam regisseur Lenny Abrahamson met de bizarre tragikomedie Frank (2014).
De film is gebaseerd op de echte ervaringen van journalist Jon Ronson, die in de jaren tachtig met de band van komiek Frank Sidebottom tourde. Alleen dan nog wat aangekleed met verhalen over andere obsessieve muzikanten, en naar het nu getrokken. Wat in elk geval wél echt is, is dat masker. En dat leidt tot een hoop absurdistische taferelen.
Als je de humor niet zo leuk vindt, helpt dat de kijkervaring niet. Zo ook voor Michael Raymakers, van het platform Geeklove. Hij hoeft geen liedjes met willekeurige woorden die nergens over gaan – en laat dat precies het grootste talent zijn van de bandleider. Michael is vaker te gast in verschillende podcasts en maakt ook illustraties en artwork.
Links:
Extra links: