"Kamp Schattenberg moest worden ontruimd omdat de Nederlandse regering zich realiseerde: dit wordt een permanent verblijf. We moesten in stenen huizen gaan wonen en konden niet in de houten barakken blijven." Volgens Augustinus Tuparia zorgde dat voor de nodige spanningen: "Wij gaan niet weg want wij zijn een volk dat beloofd was om terug te gaan. Dus zijn wij een volk dat nog onderweg is."