Liever was ze als negentiende eeuwse prinses geboren, maar Elma Drayer trof een ander lot. Ze groeide op als gereformeerde domineesdochter in het midden van de jaren zeventig. Geen walsen en edele handkussen, maar zondags vervelen in de kerk, tongzoenen en een links vriendje met een ‘actieve staatsgevaarlijke’ periode.